Content Syndication
|
|
|
|
| Auteur |
Bericht |
Guthman
Leeftijd: 33
Geslacht: 
Sterrenbeeld: 
Studieomgeving (BA): HvA
Berichten: 436
|
 Geplaatst: za 09 jun 2012 10:43 Onderwerp: |
   |
|
| Quote: | Volgens mij komt hier artikel 7:658 BW al om de hoek kijken.
| Quote: |
Quote:
1. De werkgever is verplicht de lokalen, werktuigen en gereedschappen waarin of waarmee hij de arbeid doet verrichten, op zodanige wijze in te richten en te onderhouden alsmede voor het verrichten van de arbeid zodanige maatregelen te treffen en aanwijzingen te verstrekken als redelijkerwijs nodig is om te voorkomen dat de werknemer in de uitoefening van zijn werkzaamheden schade lijdt.
2. De werkgever is jegens de werknemer aansprakelijk voor de schade die de werknemer in de uitoefening van zijn werkzaamheden lijdt, tenzij hij aantoont dat hij de in lid 1 genoemde verplichtingen is nagekomen of dat de schade in belangrijke mate het gevolg is van opzet of bewuste roekeloosheid van de werknemer. |
|
Dat lijkt mij dus hier niet het geval. De wg doet de arbeid niet verrichten met een huurfiets (of uberhaupt met enige andere fiets).
En zelfs al zou de wg een fiets verstrekken, dan is die fiets uitgerust met een slot. Daarnaast heeft menig postbedrijf interne richtlijnen waarin het op slot zetten van de fiets aan de orde komt.
Daarmee voldoet de wg m.i. aan zijn plicht zoals gesteld in art. 7:658 lid 1 BW.
Wel ben ik het met je eens dat de kans dat een rechter zal oordelen dat er geen sprake is van "bewust" handelen aanmerkelijk is. M.i. een onbillijk resultaat voor de werkgever, maar het past wel in de trend van van zeer vergaande aansprakelijkheid van de werkgever. |
|
|
|
|
 |
bona fides
Geslacht:
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 22911
|
| Geplaatst: za 09 jun 2012 13:52 Onderwerp: |
|
|
| Guthman schreef: | | Dat lijkt mij dus hier niet het geval. De wg doet de arbeid niet verrichten met een huurfiets (of uberhaupt met enige andere fiets). |
Wel, de werknemer kan in dit geval niet gaan lopen. Art. 7:658 BW kan ook gelden als een werknemer gebruik maakt van eigen vervoer, zie bijv. de uitspraak LJN BD3129 die ik al aanhaalde, rov. 3.6.2. Die zaak is niet zonder meer vergelijkbaar, maar we zitten hier wel in een situatie waarin:
- het gebruik van een fiets praktisch gezien onvermijdelijk is door de aard van het werk;
- het steeds op slot zetten van de fiets voor een paar seconden heen en weer lopen in de praktijk nauwelijks werkbaar is.
Nu weet ik niet wat er in dit geval precies is gebeurd. Als de fiets een tijd lang helemaal niet in zicht was, is dat toch anders dan wanneer de fiets achter je rug om wordt gestolen als je even niet kijkt.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
|
Guthman
Leeftijd: 33
Geslacht:
Sterrenbeeld:
Studieomgeving (BA): HvA
Berichten: 436
|
| Geplaatst: za 09 jun 2012 14:25 Onderwerp: |
|
|
En toch wordt de post hier bezorgd met deze dingen:
Maar dat doet er eigenlijk niet eens toe. Dat 7:658 ook geldt bij eigen vervoer weet ik, maar dat betekent nog niet dat de wg aangeeft dat de werkzaamheden per fiets uitgevoerd moeten worden. En zelfs al zou de wg dat doen, dan nog geeft de wg aan dat de fiets op slot gezet moet worden.
Als een werknemer vervolgens verzuimt de fiets op slot te zetten, ondanks de aanwijzing van de wg, dan dient dat m.i. voor rekening van de werknemer te komen.
En ik ben nog steeds niet overtuigd waarom een handeling van twee seconden "in de praktijk nauwelijks werkbaar is".
Gezien de jurisprudentie op dit vlak zou de schade, mocht het tot een procedure komen, helaas voor rekening van de werkgever komen.
Er is een rechtscultuur gekweekt waar de eigen verantwoordelijkheid van de werknemer tijdens werktijd vrijwel niks betekent.
Uitglijden tijdens het werk? -> Ten laste van wg
Lichte verkeersovertreding? -> Ten laste van wg
Open tas met geld in de bus laten liggen die vervolgens gestolen wordt? -> Ten laste van wg
Schade aan eigen voertuig door eigen schuld? -> Ten laste van wg
Met gevaarlijke bouwmachines spelletjes spelen en gehandicapt raken? -> Ten laste van wg
Iets uitermate achterlijks doen en een wg die dat niet expliciet verboden heeft? -> Ten laste van wg |
|
|
|
|
|
bona fides
Geslacht:
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 22911
|
| Geplaatst: za 09 jun 2012 15:00 Onderwerp: |
|
|
| Guthman schreef: | | Dat 7:658 ook geldt bij eigen vervoer weet ik, maar dat betekent nog niet dat de wg aangeeft dat de werkzaamheden per fiets uitgevoerd moeten worden. |
Hier ben je m.i. niet redelijk.
| Quote: | | En zelfs al zou de wg dat doen, dan nog geeft de wg aan dat de fiets op slot gezet moet worden. |
Dat weten wij niet. En ook wanneer hij dat doet, blijft het de vraag of dat wel een praktische optie is gelet op de tijdsdruk etc.
Voor boetes wegens snelheidsovertredingen was het lange tijd niet duidelijk of de werkgever hiervoor op grond van art. 7:658 BW aansprakelijk was. Uiteindelijk bleek dat niet het geval, maar niet op slot zitten (wat geheel rechtmatig is) is toch duidelijk anders dan het overtreden van snelheidslimieten.
Merk ook op dat als het de fiets van de werkgever was geweest, de schade gewoon voor de werkgever was. Ik sluit zeker niet uit dat dat anders is wanneer de bezorger zelf een fiets moet regelen, maar vanuit het oogpunt van rechtvaardigheid is het resultaat niet bepaald bevredigend: niet alleen moet de bezorger zelf een fiets regelen, hij draagt ook nog eens het risico van diefstal.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
|
dr.dunno
Leeftijd: 45
Geslacht:
Sterrenbeeld: 
Studieomgeving (BA): UU
Studieomgeving (MA): UU
Berichten: 774
|
| Geplaatst: zo 10 jun 2012 23:37 Onderwerp: |
|
|
Interessante discussie. Ik vond deze uitspraak; deze lijkt mij wel op de huidige casus van toepassing.
zoeken.rechtspraak.nl/detailpage.aspx?ljn=BB7423
| Quote: |
3.4 Ook als wordt aangenomen dat het onderdeel, in weerwil van de formulering daarvan, zich mede richt tegen hetgeen het hof in rov. 2.8 heeft overwogen, faalt het. In de rov. 2.6-2.8 heeft het hof de primaire grondslag van de vordering (art. 7:658 BW) beoordeeld. Het heeft in dat verband (in rov. 2.3) terecht - en in cassatie niet bestreden - vooropgesteld dat dit artikel niet beoogt een absolute waarborg te scheppen voor bescherming tegen gevaar; dat de werkgever ingevolge dit artikel die maatregelen dient te nemen die redelijkerwijs nodig zijn om te voorkomen dat de werknemer in de uitoefening van zijn werkzaamheden schade lijdt, en dat wat van de werkgever in redelijkheid mag worden verwacht, afhangt van de omstandigheden van het geval. Vervolgens heeft het hof geoordeeld dat van [verweerster] in redelijkheid niet kon worden verlangd maatregelen te treffen tegen het gevaar dat zich heeft gerealiseerd als gevolg waarvan [eiser] schade heeft geleden (namelijk dat de openstaande laaddeur is dichtgeklapt door de wind). Het oordeel van het hof moet aldus verstaan worden dat [verweerster] geen maatregelen behoefde te nemen of instructies behoefde te geven om dit specifieke risico te beperken, omdat het risico dat de openstaande laaddeur vanwege de harde wind zou dichtklappen (en daardoor schade zou veroorzaken) ook voor terzake niet gewaarschuwde mensen voldoende bekend is, en niet een zodanige omvang heeft dat [verweerster] iets had moeten ondernemen. Dit oordeel is feitelijk van aard en niet onbegrijpelijk. Anders dan het onderdeel aanvoert is van een feit van algemene bekendheid dat het tegendeel meebrengt geen sprake. Voor zover het onderdeel wil betogen dat de ernst van de schade die kan worden geleden door het dichtklappen van een openstaande laaddeur, meebrengt dat [verweerster] als werkgever maatregelen had behoren te nemen om het risico dat dergelijke schade zou ontstaan, uit te sluiten of te beperken, miskent het dat de enkele mogelijkheid van ernstige schade de werkgever nog niet verplicht maatregelen te nemen om die schade te voorkomen. De beoordeling welke verplichtingen in een concreet geval op de werkgever rusten, moet immers plaatsvinden met inachtneming van alle terzake dienende omstandigheden van het geval.
|
Omtrent feiten van algemene bekendheid hoeft er niet door de werkgever maatregelen te worden genomen ter preventie van een daaruit volgend risico. Art. 7:648 BW beoogt niet absolute waarborgen ter preventie te scheppen.
Toegepast op de casus: schade is voor werknemer; het verhuurbedrijf heeft een schadevordering op de werknemer en die kan laatstgenoemde niet verhalen op zijn werkgever.
Dit is in lijn met een andere uitspraak die ik me herinner, maar waarvan ik het kenmerk zo snel even niet meer van weet, waarin een postbezorger de motor van z'n busje liet lopen tijdens bezorging en de bus vervolgens (met post) gestolen werd; uitkomst: schade (deels of geheel) verhaalbaar op werknemer wegens nalatigheid.
_________________
Catapultum habeo. Isi pecuniam omnem mihi dabis, ad caput tuum saxum immane! |
|
|
|
|
|
marja.verstralen
Leeftijd: 44
Geslacht: 
Sterrenbeeld:
Berichten: 1100
|
| Geplaatst: ma 11 jun 2012 14:24 Onderwerp: |
|
|
Dag,*
*Aan dit bericht kunt u geen rechten ontlenen.
Dus even samengevat:
Art. 7:658 BW Of de werkgever aansprakelijk is voor de schade van de gestolen fiets en dus een zorgplicht heeft geschonden, is afhankelijk van de omstandigheden van het geval.
Twee opvattingen zijn verdedigbaar:
I. De werkgever heeft een zorgplicht geschonden, want hij had gelet op art. 7:658 lid 1 BW moeten zorgen voor een push-trolley. Het kan in redelijkheid niet van de werknemer gevergd worden dat hij elke keer zijn fiets op slot zet tussen het ter post bezorgen door. Enkel waarschuwen dat werknemer zijn fiets op slot moet zetten, zou dus ook onvoldoende zijn geweest.
II. De werkgever heeft gelet op de omstandigheden van het geval geen zorgplicht geschonden: dat een fiets wordt gestolen als men hem niet op slot zet, is een algemeen bekend en voorzienbaar gevaar. Art. 7:658 BW schept geen absolute waarborg voor schadevergoeding bij ook geringe risico's.
Art. 7:661 BW is inderdaad helemaal niet van toepassing, de fiets was een privé fiets van werknemer en de gehuurde fiets was door de werknemer zelf gehuurd; er is dus geen schade aan de werkgever. |
|
|
|
|
|
bona fides
Geslacht:
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 22911
|
| Geplaatst: ma 11 jun 2012 16:59 Onderwerp: |
|
|
Volgens HR 16 oktober 1992, NJ 1993, 264 vloeit uit de eisen van redelijkheid en billijkheid voort dat analoog aan art. 7:661 BW schade aan voor het werk ingezette privéeigendommen van de werknemer door de werkgever dient te worden vergoed, ook wanneer art. 7:658 BW niet zou helpen. Zie dit proefschrift, p. 292 en 293.
| Quote: | | Kortom, de werkgever kreeg hier een schadevergoedingsplicht toebedeeld, hoewel feitelijk van enige tekortkoming of verwijtbaarheid zijnerzijds volstrekt geen sprake was. De billijkheid achter deze uitspraak is echter evident: het zou onredelijk zijn dat de werkgever wél bedrijfsmatig zou profiteren van de inzet van het privéeigendom van de werknemer, maar niet thuis zou geven wanneer het eigendom juist vanwege die inzet beschadigt. |
Aangenomen dat de werkgever in dit geval geen bedrijfsmiddelen ter beschikking heeft gesteld om op een fatsoenlijke manier de post te bezorgen, zal de werkgever de gestolen fietsen dus moeten vergoeden, tenzij sprake is van opzet of bewuste roekeloosheid (m.i. niet het geval).
Verder lees ik in de conclusie van de A-G bij HR 14 oktober 2005, LJN AU2235:
| A-G schreef: | | Dat stelsel is verder uitgebouwd met de arresten van 9 nov. 2001, NJ 2002, 79 m.nt. P.A.S. (de in art. 101 lid 1 bedoelde billijkheid eist dat de eigen schuld van een werknemer, die wordt gewond als gevolg van een fout van een medewerknemer en daarvoor de werkgever op grond van art. 6:170 aansprakelijk stelt, voor rekening van de werkgever wordt gelaten, tenzij het gaat om opzet of bewuste roekeloosheid van de gewonde werknemer); 12 april 2002, NJ 2003, 138 m.nt. GHvV (materiële werkgever jegens kapitein aansprakelijk voor arbeidsgeval, behoudens opzet of bewuste roekloosheid). |
Tenzij er sprake is van opzet of bewuste roekeloosheid, zal de werkgever zich dus ook niet kunnen beroepen op eigen schuld aan de zijde van de werknemer.
Ik heb het idee dat Freak de juiste bronnen op het spoor is gekomen (maar vervolgens één en ander niet geheel juist heeft verwoord).
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
|
Regin
Leeftijd: 38
Geslacht:
Sterrenbeeld: 
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 1042
|
| Geplaatst: ma 11 jun 2012 17:23 Onderwerp: |
|
|
| Guthman schreef: | | Uitglijden tijdens het werk? -> Ten laste van wg |
Uit deze uitspraak van de Hoge Raad leid ik juist af dat de werkgever niet aansprakelijk is voor de schade van een postbode die tijdens zijn bezorgronde uitglijdt.
| marja.verstralen schreef: | | Art. 7:658 BW Of de werkgever aansprakelijk is voor de schade van de gestolen fiets en dus een zorgplicht heeft geschonden, is afhankelijk van de omstandigheden van het geval. |
De werkgever is krachtens art. 7:658 aansprakelijk voor de schade die de werknemer tijdens de uitoefening van zijn werkzaamheden lijdt, tenzij de werknemer opzettelijk of bewust roekeloos handelt of de werkgever aantoont dat hij aan zijn zorgplicht heeft voldaan. De zorgplicht van de werkgever reikt ver, maar is niet onbeperkt. Zoals dr.dunno aangeeft hoeft er geen sprake te zijn van een absolute waarborg tot het voorkomen van schade. Bovendien geldt dat wanneer de arbeid op de openbare weg wordt verricht, zoals in deze casus, dat de zorgplicht van de werkgever minder strikt is: hij heeft immers minder mogelijkheden tot het treffen van veiligheidsmaatregelen en het geven van aanwijzingen.
Als de fiets wordt gestolen tijdens de bezorging, terwijl de werknemer de fiets niet op slot heeft gezet, is eerst de vraag of er sprake is van bewuste roekeloosheid. Gezien de jurisprudentie op dit gebied is het inderdaad onwaarschijnlijk dat de rechter zal aannemen dat dat het geval is geweest. De tweede vraag is dan of de werkgever aan zijn zorgplicht heeft voldaan. Welke veiligheidsmaatregelen had de werkgever kunnen nemen om de diefstal te voorkomen? Als de fiets van de werknemer is, kan de werkgever niet veel meer doen dan de instructie geven de fiets op slot te zetten. Maar ik ben ook geneigd te zeggen dat de diefstal geheel buiten de invloedssfeer van de werkgever valt en daarom niet kan worden gezegd dat de werkgever in dit geval enige zorgplicht heeft, laat staan dat die is geschonden.
| bona fides schreef: | | Volgens HR 16 oktober 1992, NJ 1993, 264 vloeit uit de eisen van redelijkheid en billijkheid voort dat analoog aan art. 7:661 BW schade aan voor het werk ingezette privéeigendommen van de werknemer door de werkgever dient te worden vergoed, ook wanneer art. 7:658 BW niet zou helpen. |
In een aantal bijzondere gevallen heeft de Hoge Raad aanvaard dat er op de werkgever een verzekeringsplicht rust die voortvloeit uit art. 7:611. Het gaat daarbij echter alleen maar om verkeersongevallen. Het geval waarin een TBS-patiënt een werknemer van de kliniek aanvalt, terwijl de werkgever aan zijn zorgplicht heeft voldaan, valt er bijvoorbeeld buiten (LJN: BR5223). De ratio van deze aanspraklijkheid is dat de werkgever goed in staat is om het risico op letsel te verzekeren. In deze casus is geen sprake van een verkeersongeval.
Volgens mij is het niet de bedoeling van de Hoge Raad geweest om met de verkeersongevallen-jurisprudentie in het kader van art. 7:611 een algemene risico-aansprakelijkheid in het leven te roepen voor alle schade die de werknemer tijdens de uitoefening van zijn werkzaamheden lijdt, ongeacht of de werkgever enige verplichting heeft geschonden. Als er al een zorgplicht bestaat van de werkgever in deze casus, dan hoeft hij de schade niet te vergoeden als de werkgever aan deze zorgplicht heeft voldaan. Voor een bijzondere aansprakelijkheid ex art. 7:611 is geen ruimte omdat het hier geen verkeersongeval betreft. |
|
|
|
|
|
Freak
Leeftijd: 40
Geslacht:
Sterrenbeeld: 
Berichten: 183
|
| Geplaatst: ma 11 jun 2012 18:02 Onderwerp: |
|
|
| Quote: | | . Welke veiligheidsmaatregelen had de werkgever kunnen nemen om de diefstal te voorkomen? |
Plenty?
- Hij had zelf een trolley kunnen fixen (die zijn minder vatbaar voor schade dan een fiets).
- Wg had een hangslot kunnen leveren
- Wg had een felroze fiets kunnen leveren die zo lelijk is dat niemand 'm wil hebben
- Wg had een (fiets met) gps tracker kunnen leveren
- Etc
Ook als de fiets niet gestolen was, maar bijvoorbeeld gevallen. Ook dan heeft de wetgever m.i. bedoeld dat de wg de schade vergoedt omdat dit schade is die je normaliter bij het werk kan/mag verwachten. Of dat dan is omdat werknemer onbewust de fiets niet goed neergezet heeft, of iets anders doet er denk ik niet toe.
_________________
IANAL  |
|
|
|
|
|
bona fides
Geslacht:
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 22911
|
| Geplaatst: ma 11 jun 2012 18:38 Onderwerp: |
|
|
| Regin schreef: | | bona fides schreef: | | Volgens HR 16 oktober 1992, NJ 1993, 264 vloeit uit de eisen van redelijkheid en billijkheid voort dat analoog aan art. 7:661 BW schade aan voor het werk ingezette privéeigendommen van de werknemer door de werkgever dient te worden vergoed, ook wanneer art. 7:658 BW niet zou helpen. |
In een aantal bijzondere gevallen heeft de Hoge Raad aanvaard dat er op de werkgever een verzekeringsplicht rust die voortvloeit uit art. 7:611. Het gaat daarbij echter alleen maar om verkeersongevallen. |
Maar die verzekeringsplichtjurisprudentie heeft betrekking op letselschade. Voor zaakschade is er al veel langer NJ 1993, 264, althans voor zover het gaat om spullen die voor het werk worden ingezet.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
|
marja.verstralen
Leeftijd: 44
Geslacht:
Sterrenbeeld:
Berichten: 1100
|
| Geplaatst: ma 11 jun 2012 18:43 Onderwerp: |
|
|
Het gaat bij de toepassing van art. 7:611 BW om ongevallen buiten de werkvloer, zoals in HR Reclassering/S. en allerlei woon-werkverkeer jurisprudentie. Daar is in dit geval geen sprake van, want de fiets is gestolen tijdens het uitvoeren van de werkzaamheden, op de werkplek.
Ik was even overtuigd door het betoog van Bona Fides, met dat proefschrift erbij. |
|
|
|
|
|
bona fides
Geslacht:
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 22911
|
| Geplaatst: ma 11 jun 2012 18:55 Onderwerp: |
|
|
| marja.verstralen schreef: | | Ik was even overtuigd door het betoog van Bona Fides, met dat proefschrift erbij. |
Maar waarom ben je niet langer overtuigd? Die latere jurisprudentie laat de regel van NJ 1993, 264 onverlet.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
|
bona fides
Geslacht:
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 22911
|
| Geplaatst: ma 11 jun 2012 19:11 Onderwerp: |
|
|
Zie bijv. HR 1 februari 2008, LJN BB4767:
| HR schreef: | 3.3.2 Het onderdeel stelt aldus de vraag aan de orde, of de werkgever zonder meer en zonder beperkingen (behoudens indien de schade het gevolg is van opzet of bewuste roekeloosheid van de werknemer bij het veroorzaken van het ongeval) aansprakelijk is voor de letselschade die de werknemer lijdt doordat deze in de uitoefening van zijn werkzaamheden een motorrijtuig bestuurt dat betrokken is bij een verkeersongeval.
Deze vraag moet ontkennend worden beantwoord. (...)
3.3.3 Anders dan het onderdeel betoogt, ligt een bevestigende beantwoording van de bedoelde vraag ook niet reeds besloten in de arresten van de Hoge Raad, waarop in het onderdeel een beroep wordt gedaan.
Het arrest van 16 oktober 1992, nr. 14721, NJ 1993, 264, houdt daarover geen beslissing in. Dat arrest heeft betrekking op schade aan de privé-auto van de werknemer, door hem krachtens afspraak met de werkgever voor bepaalde werkzaamheden gebruikt. De Hoge Raad neemt in dit geval aansprakelijkheid buiten art. 1638x (oud) BW aan, waarbij mede van belang is geacht dat het hier om een voor de werkzaamheden gebruikte zaak gaat en dat schade aan zo'n zaak ook niet op de werknemer zou kunnen worden afgewenteld als het om een zaak van de werkgever of van een derde was gegaan. Voor de aansprakelijkheid van een werkgever voor door de werknemer geleden letselschade is het arrest derhalve hooguit indirect van betekenis. |
Vervolgens lijdt de HR uit art. 7:611 de verzekeringsplicht af. Die staat dus los van NJ 1993, 264.
In het geval van schade aan privé-zaken die de werknemer krachtens afspraak met de werkgever voor bepaalde werkzaamheden gebruikt, volgt uit NJ 1993, 264 dat de werkgever aansprakelijk is. De gedachte hierachter is dat de werkgever ook aansprakelijk zou zijn geweest als hij die zaken ter beschikking had gesteld van de werknemer. Die redenering gaat niet op bij letselschade.
In de casus van TS is het niet helemaal duidelijk of er sprake is van "krachtens afspraak", maar één of ander karretje of voertuig zal toch wel nodig zijn, en als de werkgever daar niet voor zorgt zal de werknemer dat zelf moeten doen. De werkgever heeft in ieder geval heel wat uit te leggen als hij zich op het standpunt zou stellen dat zijn werknemer de door hem gehuurde fiets (en daarvóór zijn eigen fiets) niet "krachtens afspraak" voor het werk gebruikte.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
|
Regin
Leeftijd: 38
Geslacht:
Sterrenbeeld:
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 1042
|
| Geplaatst: ma 11 jun 2012 21:52 Onderwerp: |
|
|
| bona fides schreef: | | Voor zaakschade is er al veel langer NJ 1993, 264, althans voor zover het gaat om spullen die voor het werk worden ingezet. |
Maar het gaat hier niet om zaakschade. De werknemer lijdt vermogensschade nu hij door de diefstal wanprestatie pleegt ten opzichte van de verhuurder van de fiets. Ook als zijn eigen fiets gestolen zou zijn, zou er sprake zijn van vermogensschade. De Hoge Raad lijkt de aansprakelijkheid van de werkgever nauwkeurig te willen afbakenen. Een analogische redenering ligt dan niet voor de hand.
| bona fides schreef: | | De gedachte hierachter is dat de werkgever ook aansprakelijk zou zijn geweest als hij die zaken ter beschikking had gesteld van de werknemer. (...) De werkgever heeft in ieder geval heel wat uit te leggen als hij zich op het standpunt zou stellen dat zijn werknemer de door hem gehuurde fiets (en daarvóór zijn eigen fiets) niet "krachtens afspraak" voor het werk gebruikte. |
Het lijkt mij dat het mogelijk moet zijn dat partijen die afspraak zelf nader kunnen uitwerken. Ik ben het met je eens dat in dit geval nadere informatie ontbreekt. Maar ik kan me voorstellen dat het in de bezorgingsbranche is toegestaan dat de werkgever het aan de werknemer overlaat met welk voertuig hij de bezorging uitvoert. Daar is ten slotte ook zijn beloning op gebaseerd. Als ineens alle werkgevers aansprakelijk zouden zijn voor de fietsen, brommers en auto's van hun bezorgende werknemers, zal dat er op neerkomen dat het loon van deze werknemers naar beneden wordt bijgesteld. In feite betalen de werknemers die wel goed op hun spullen letten dan voor de onoplettendheid van hun collega's. |
|
|
|
|
|
dr.dunno
Leeftijd: 45
Geslacht:
Sterrenbeeld:
Studieomgeving (BA): UU
Studieomgeving (MA): UU
Berichten: 774
|
| Geplaatst: di 12 jun 2012 0:02 Onderwerp: |
|
|
| bona fides schreef: | Tenzij er sprake is van opzet of bewuste roekeloosheid, zal de werkgever zich dus ook niet kunnen beroepen op eigen schuld aan de zijde van de werknemer.
|
Maar in dit geval gaat het m.i. juist om eigen schuld, het is namelijk een feit van algemene bekendheid dat fietsen die onbeheerd en niet van een toegepast slot voorzien zijn een verhoogde neiging hebben om gestolen te worden. Daarbij is m.i. totaal niet aan de orde de vraag van wie werkelijk die fiets was, de uitkomst is namelijk steeds dezelfde, namelijk schade niet verhaalbaar op de werkgever. Zie het arrest dat ik hierboven aanhaalde, LJN:BB7423.
_________________
Catapultum habeo. Isi pecuniam omnem mihi dabis, ad caput tuum saxum immane! |
|
|
|
|
|
|
|
|
U mag geen nieuwe onderwerpen plaatsen
U mag geen reacties plaatsen
U mag uw berichten niet bewerken
U mag uw berichten niet verwijderen
U mag niet stemmen in polls
|
|
|
|
