Casus (1e jaars)

[Fruity]

Hoi allemaal,

Als opdracht van school heeft mijn groep verschillende casussen gekregen om te oefenen. Het ging hartstikke goed, totdat ik die van strafrecht tegen kwam. De bedoeling van deze casus is dat ik de meneer uit de casus (Harry) een juridisch advies geef:

De casus
In deze variant besloot Harry Seur, eveneens na een paar borreltjes, het recht in eigen hand te nemen en met een hamer op de molen in te meppen. Ben de Groot, gealarmeerd door het lawaai, kwam naar buiten gestormd, overmeesterde Harry Seur, en gaf Harry Seur een klap op zijn gezicht. Harry Seur vluchtte naar huis, maar liet het er niet bij zitten.
Harry Seur is al jaren het mikpunt van spot, grove belediging en mishandelingen. En altijd staat Ben de Groot vooraan.
Harry Seur kon er niet meer tegen. Hij mocht dan gehandicapt zijn, maar hij zou zich ditmaal niet meer laten tegenhouden door dat ‘lulletje rozenwater’. Hij nam zijn honkbalknuppel, die hij al jaren onder zijn bed heeft bewaard en ging terug naar buiten. Ben de Groot stond de schade aan de molen op te nemen. Harry Seur bedacht zich niet. Hij snelde op Ben de Groot toe en gaf hem met de knuppel een klap op het achterhoofd. Ben de Groot stortte in elkaar.
Harry Seur – geschrokken van zijn daad – ging terug naar huis.
Ben de Groot werd door een ambulance opgehaald. De volgende dag bleek dat Ben de Groot in het ziekenhuis was overleden. De chirurg had een bloeduitstorting over het hoofd gezien, waaraan Harry Seur was komen te overlijden.
Harry Seur verklaarde later tegenover de politie dat hij niet wist wat hij deed. Hij had wat borreltjes op. En zoals wel vaker als hij wat gedronken had, werd hij wat ‘wazig’ en kon hij in woede uitbarsten. Misschien was er een link met zijn medicatie? Dit was niet de eerste keer.
Daarnaast verklaarde Harry Seur dat hij de jarenlange treiterijen met zijn vermeende geaardheid niet langer kon verduren. Verblind van woede pleegde hij de daad. Hij kon zich niet langer inhouden, nadat Ben de Groot riep: ‘Hier, manke nicht.’



Mijn groepsgenoten en ik dachten eerst om Harry zich te laten beroepen op noodweerexces. Dat de klap de aanranding is die een hevige gemoedsbeweging heeft veroorzaakt. Maar nu zijn we gaan twijfelen, zoals bij de proportionaliteitseis: slaan met een knuppel tegenover een klap met een blote hand.. En daarnaast heeft die hevige gemoedsbeweging geen andere oorzaken.

Heeft iemand een idee/tips om ons in de goede richting te sturen? We zouden het waarderen! Bedankt

[/u]

[MarijnP]

Noodweerexces is kansloos, denk ik zo.

Ik zou eens naar de causaliteit gaan kijken, als ik jullie was.

[LM]

Waaraan is Groot overleden? Is duidelijk dat de klap hem fataal is geworden?

[John Locke]

De eerste klap lijkt me noodweerexcess, bij de fatale klap is het verweer te voeren van de schulduitsluitingsgrond van (psychische) overmacht (art. 40 Sr), hetzij voor (zware) mishandeling hetzij voor een strafbaar feit waaraan Ben is gestorven. Dit ligt aan de tenlastelegging.

Als het gaat om de dood van Ben, kan/moet Harry natuurlijk het verweer voeren dat hij hem niet zo'n harde klap heeft gegeven dat Ben daaraan dood zou moeten gaan.
En ik zou lekker verwijzen naar de chirurg die vanuit zijn beroep een nog grotere verantwoordelijkheid heeft voor (lees: schuld heeft aan) de dood van Ben (Garantenstellung cq. arrest Verpleegster)

[Fruity]

Hartstikke bedankt mensen! vandaag er weer aan werken en dit zal heel veel helpen

[cia76]

[John Locke]

Ik heb het over deze eerste klap:

"Ben de Groot, gealarmeerd door het lawaai, kwam naar buiten gestormd,
overmeesterde Harry Seur, en gaf Harry Seur een klap op zijn gezicht"

Maar je kunt je wel afvragen of het hier gaat om een exces van het noodweer, omdat deze klap zeer waarschijnlijk proportioneel was.

[lampje]

Noodweerexces komt ook voor in de variant tardief exces, waarbij de noodweersituatie al voorbij is, maar waarbij iemand toch door die noodsituatie de vereiste hevige gemoedsbeweging krijgt, die weer de overschrijding van de grenzen van de noodzakelijke verdediging veroorzaakt (dubbele causaliteitseis). Echter, als er veel tijd tussenzit, bijvoorbeeld omdat iemand zich gaat bewapenen, is er vaak al geen sprake meer van tardief exces. De noodsituatie is dus nog steeds een vereiste, maar die mag voor noodweerexces al voorbij zijn.

Hoewel een beroep op noodweerexces dus niet snel aangenomen zal worden, is het niet geheel onmogelijk. Er heeft een noodweersituatie ontstaan, die noodweersituatie heeft een hevige gemoedsbeweging veroorzaakt en daarom is hij alsnog op Ben in gaan hakken. Dat er óók oud zeer de oorzaak was, is niet noodzakelijkerwijs een probleem.

Dit lijkt me trouwens allemaal wat ver gaan voor eerstejaars, ik denk dat een beroep op tardief noodweerexces wel degelijk kan. Dat de grenzen van de proportionaliteit zijn overschreden is in beginsel geen probleem, dat is namelijk precies een vereiste voor het aannemen van noodweerexces.

Overmacht lijkt me een minder haalbare kaart. Bestaat hier een situatie waaraan een normaal mens redelijkerwijs geen weerstand kan bieden? Aangezien het hele conflict alweer voorbij is, lijkt me dat eerlijk gezegd niet waarschijnlijk. We stellen redelijk hoge eisen aan mensen wat dat betreft.

Ik zou in ieder geval ook naar de causaliteit kijken. Had het slachtoffer nog geleefd indien de arts geen foute diagnose had gesteld?

[maartjedevries]

Ik heb juist bij strafrecht geleerd dat de rechter rondom causaliteit korte metten maakt met het leggen van de schuld bij de chirurg.

Als Harry Ben geen klap had gegeven was hij nooit in het ziekenhuis terechtgekomen en had de chirurg de fout niet gemaakt zou de rechter dan kunnen zeggen.

Bij noodweerexces vraag ik me af of de situatie in eerste instantie dreigend genoeg is geweest. Dus mocht je als verdediging iets op willen werpen dan zou ik toch voor causaliteit gaan, al geef ik dat een kleine kans.

Ik zou het gooien op psychische overmacht. Mij lijkt dat dat de meeste kans van slagen heeft.

[Sanderdh]

[Ronald78]

In bijvoorbeeld Engeland wordt in strafzaken nog wel eens een beroep gedaan op het 'battered person syndrome', ook wel 'battered wife syndrome'. Jarenlange treitereien (meestal echtgenoot tegen echtgenote) worden dan als verweer voor moord en doodslag gebruikt.

Is zoiets hier ook te gebruiken?
_________________
Ik weet niet zoveel van rechten. Aan dit bericht kunnen geen rechten worden ontleend.

[Sanderdh]

[Melzzz]