Cassatieberoep na ingebrekestelling - Belastingrecht

[Firestarter]

Dit is mijn cassatieberoep van 9-11-2016 tegen het op 4-10-2016 afwijzen van mijn verzet van 13-7-2016 door de bestuursrechter.
Misschien dat nog iemand er iets aan heeft, als die zelf cassatie in wil stellen.

In een rechtszaak bestuursrecht of belastingrecht heb je trouwens geen deurwaarder nodig, omdat je niet hoeft te dagvaarden.

De bestuursrechter had op 9-6-2016 mijn beroep niet-ontvankelijk beoordeeld, nadat de Belastingdienst ruim 2 ton (te veel) van mij gestolen had, om vervolgens - simpel gezegd � te weigeren om de belastingaanslag vast te stellen na mijn aangifte.
De bestuursrechter had geoordeeld dat het niet onredelijk is dat de Belastingdienst na mijn aangifte van 19-10-2015 pas op 31-12-2017 de aanslag zou vaststellen (de Belastingdienst heeft trouwens �al� in september 2016 de aanslag vastgesteld).



A. Algemeen
1. Eiser tot cassatie � Firestarter � stelt hierbij cassatieberoep in tegen de uitspraak van de bestuursrechter te Haarlem, gewezen op 4-10-2016 tussen Firestarter als eiser en de Belastingdienst als verweerster onder Zaaknr.: HAA 16/1819, onder aanvoering van het navolgende.
2. Firestarter vordert in deze procedure � kort samengevat � dat de Belastingdienst haar verzuim herstelt na daarvoor ingebreke te zijn gesteld. Kortheidshalve verwijst Firestarter voor de relevante feiten naar zijn verzetschrift van 13-7-2016.

Middel van cassatie
3. Schending van het recht dan wel verzuim van vormen waarvan het niet in acht nemen grond voor vernietiging vormt, doordat de bestuursrechter te Haarlem heeft overwogen en beslist als is vervat in de ten dezen bestreden uitspraak, zulks ten onrechte om ��n of meer van de navolgende, zo nodig in onderlinge samenhang te beschouwen redenen.


B. Klachten

Onderdeel 1
4. De bestuursrechter heeft bij 4. overwogen: �(�) Het door opposant bedoelde voortvarendheidsvereiste is niet van toepassing ten aanzien van primitieve aanslagen. Weliswaar heeft de inspecteur op grond van artikel 12 van de Algemene wet inzake rijksbelastingen (hierna: de Awr) de mogelijkheid om bij voor bezwaar vatbare beschikking te besluiten geen aanslag op te leggen, maar een belastingplichtige kan dit niet afdwingen voor het verstrijken van de aanslagtermijnen. Daarmee staat hem (vooralsnog) niet de mogelijkheid open om op de voet van artikel 6:12 van de Awb in beroep te komen. Gelet hierop is het beroep terecht niet-ontvankelijk verklaard�.

Onderdeel 2
5. De bestuursrechter heeft bij 5. overwogen: �(�) Nu het doen van aangifte niet kan worden aangemerkt als een aanvraag, kan reeds gelet hierop geen sprake zijn van verschuldigdheid van een dwangsom�.

6. Klachtonderdelen 1 en 2 lenen zich voor een gezamenlijke bespreking, Firestarter zal deze in het navolgende toelichten.

Ingebrekestelling (Art. 6:12 AWB)
7. Conform artikel 6:12 lid 2 van de AWB kan de belanghebbende beroep instellen, vanaf twee weken nadat het bestuursorgaan in gebreke gesteld is na het niet tijdig nemen van een besluit. Firestarter heeft de Belastingdienst op 22-3-2016 in gebreke gesteld, wegens het niet tijdig nemen van een besluit na zijn belastingaangifte van 19-10-2015.De bestuursrechter miskent het bepaalde in art. 6:12 AWB juncto art. 4:14 lid 3 AWB, dat bepaalt dat bij het ontbreken van een wettelijke termijn een bestuursorgaan de plicht heeft om binnen 8 weken een beschikking te geven, of als het bestuursorgaan hiertoe niet in staat is, deze een redelijke termijn noemt waarbinnen de beschikking wel tegemoet gezien kan worden. Dat de bestuursrechter een termijn van ruim 2 jaren en 2 maanden na het indienen van de belastingaangifte (van 19-10-2015 tot en met 31-12-2017) aanvaardbaar acht, getuigt van een onjuiste rechtsopvatting. Hierbij dient in aanmerking genomen te worden dat de Belastingdienst al sedert 19-10-2015 over de noodzakelijke gegevens beschikte om een besluit te kunnen nemen. De Belastingdienst wist al op 17-2-2015 dat ze te veel belasting van Firestarter heeft ingehouden, zodat het voor de hand gelegen had gelegen dat ze op dat moment reeds een besluit had genomen om dat te corrigeren. Door dit na te laten heeft de Belastingdienst blijk gegeven van kwade opzet.
8. Het getuigt van een onjuiste rechtsopvatting dat de Belastingdienst zonder enig voorbehoud (of onderbouwing) het recht heeft om ruim 2 jaar en 2 maanden te wachten alvorens een besluit te nemen na een belastingaangifte. Nederland is immers een democratische rechtsstaat waar de Belastingdienst de wettelijke plicht heeft om voortvarend te werk te gaan. Firestarter heeft geconstateerd dat een termijn van acht weken (conform art. 4:14 lid 3 AWB) een redelijke termijn is waarbinnen de Belastingdienst een (al dan niet voorlopige) aanslag dient vast te stellen, terwijl de bestuursrechter niet heeft onderbouwd waarom een termijn van 8 weken onjuist (te kort) is.
9. Uit de eigen website van de Belastingdienst blijkt Nota Bene dat de belanghebbende, om te veel betaalde belasting terug te krijgen, het volgende kan doen: �U wacht totdat het jaar voorbij is en doet dan aangifte voor de inkomstenbelasting�. Hieruit blijkt dat de Belastingdienst de plicht heeft om binnen een redelijke termijn (van acht weken), na een belastingaangifte een (al dan niet voorlopige)belastingaanslag vast te stellen en de te veel betaalde belasting terug te betalen. De Belastingdienst heeft zo in ieder geval het vertrouwensbeginsel geschonden, wat alleen al grond is voor vernietiging van de bestreden uitspraak.
10. Daarenboven heeft de Belastingdienst op 6-2-2015 Firestarter op de mogelijkheid van Middelen van zijn belasting over het jaar 2014 gewezen. Hieruit blijkt dat de Belastingdienst ook in strijd heeft gehandeld met het vertrouwensbeginsel door vervolgens geen (voorlopige) aanslag voor het jaar 2014 vast te stellen, zodat Firestarter geen middelingverzoek kon doen.
11. Reeds hierom kan de uitspraak niet standhouden, aangezien deze opvatting rechtens onjuist is, dan wel niet of onvoldoende en/of onbegrijpelijk gemotiveerd.

Voortvarendheidvereiste / Recht op een daadwerkelijk rechtsmiddel (art. 6, 13 EVRM)
12. De bestuursrechter weerspreekt niet dat de Belastingdienst de plicht heeft om binnen een redelijke termijn een belastingaanslag dient vast te stellen nadat aangifte is gedaan, maar stelt geheel ten onrechte dat een belanghebbende dat in de gegeven situatie niet kan afdwingen. Dit is luce clarius in strijd met art. 6 en/of 13 EVRM, waaruit blijkt dat Firestarter recht heeft op een daadwerkelijk rechtsmiddel en binnen een redelijke termijn.
13. Indien de Belastingdienst niet op grond van de bepalingen van art. 6:12 AWB, art. 4:14 AWB, Art. 6:74 BW en/of Art. 6:162 BW de plicht heeft om binnen een redelijke termijn (binnen acht weken vanaf 19-10-2015 of enige eerdere datum van 31-12-2017) een voorlopige aanslag vast te stellen, nadat ze opzettelijk te veel belasting heeft ingehouden, bepalen deze artikelen van het EVRM dat Firestarter recht heeft op een daadwerkelijk rechtsmiddel.
14. Ook hierom had de bestuursrechter het beroep van Firestarter niet niet-ontvankelijk mogen beoordelen. Indien de uitspraak niet getuigt van een onjuiste rechtsopvatting, dan is de uitspraak niet of onvoldoende gemotiveerd, aangezien de bestuursrechter onbesproken laat waarom de betreffende grief ongegrond is.

Onderdeel 3
15. De bestuursrechter heeft bij 7. overwogen: �Al hetgeen opposant verder nog heeft aangevoerd, doet aan het voorgaande niet af. Het verzet zal dan ook ongegrond worden verklaard. Dat betekent dat de buiten-zittinguitspraak in stand blijft�.

Onderdeel 4
16. De bestuursrechter heeft bij 8. overwogen: �Voor een proceskostenveroordeling bestaat geen aanleiding�.

17. Klachtonderdelen 3 en 4 lenen zich voor een gezamenlijke bespreking, Firestarter zal deze in het navolgende toelichten.
18. De bestuursrechter heeft diverse grieven van Firestarter onbesproken gelaten. Reeds daarom is de uitspraak rechtens onjuist dan wel niet, onvoldoende of onbegrijpelijk gemotiveerd.

Onrechtmatige daad, Wanprestatie (Art. 6:74 BW, Art. 6:162 BW, Art. 1 Protocol 1 EVRM)
19. Ten onrechte heeft de bestuursrechter verzuimd de stelling van Firestarter, dat de Belastingdienst onrechtmatige daad en/of wanprestatie heeft geleverd door niet binnen een redelijke termijn een besluit te nemen op de belastingaangifte en geen behoorlijke ontvangstbevestiging te versturen met een (redelijke) datum wanneer Firestarter een beslissing kan verwachten, te beoordelen. Een bestuursorgaan is immers (ook) gehouden aan de vereisten die in het �normale� civiele verkeer gebruikelijk zijn.Uit vaste jurisprudentie blijkt dat de Nederlandse overheid gewoon gehouden is aan de bepalingen die in het reguliere civiele verkeer gebruikelijk zijn. De Hoge Raad heeft bij herhaling bevestigd dat onrechtmatig handelen (dan wel wanprestatie) van de overheid een valide rechtsgrond is (vgl. HR 14 april 2000, NJ 2000, 713; HR 16 november 2001, NJ 2002, 469).
20. De Belastingdienst heeft niet alleen een onrechtmatige daad en wanprestatie geleverd maar zich schuldig gemaakt aan het strafbare feit diefstal. Dat de Belastingdienst opzettelijk en met voorbedachten rade diefstal gepleegd heeft, blijkt uit de brief van ABN AMRO van 16-12-2014, waaruit blijkt dat de Belastingdienst aan ABN AMRO opdracht heeft gegeven om een bedrag van �228.590,- van Firestarter te stelen. De Belastingdienst heeft hiermee art. 1, Protocol 1 EVRM geschonden, waaruit blijkt dat Firestarter zonder voorbehoud van zijn eigendom moet kunnen genieten.
21. De Belastingdienst heeft onrechtmatig gehandeld door een bedrag van �228.590,- van Firestarter (te veel) te stelen, terwijl uit art. 13 lid 1 AWR blijkt dat de Belastingdienst geen voorlopige aanslag mag vaststellen voor een hoger bedrag dan de belastingaanslag zou worden.
22. Omdat de Belastingdienst zich zo op flagrante wijze misdragen heeft, dient de belastingaanslag voor 2014 gematigd worden tot nihil (dan wel moet de Belastingdienst het recht ontzegd worden Firestarter belasting te laten betalen voor het jaar 2014), zodat alle reeds door Firestarter voorgeschoten bedragen aan belasting voor het jaar 2014 aan hem moeten worden terugbetaald.
23. De Belastingdienst heeft zich blijkbaar schuldig gemaakt aan discriminatie door van Firestarter �228.590,-te veel belasting in te houden, waaruit blijkt dat ze niet zonder vooringenomenheid heeft gehandeld, waartoe ze op grond van art. 2:4 lid 1 AWB de plicht heeft; wat daarenboven in strijd is met het evenredigheidsprincipe (de Belastingdienst steelt immers niet van alle Nederlanders - te veel - belasting).
24. Dat de Belastingdienst wanprestatie en/of onrechtmatige daad gepleegd heeft jegens Firestarter is reeds een valide reden om het beroep gegrond te verklaren en een schadevergoeding toe te kennen, terwijl de bestuursrechter onbesproken laat waarom de betreffende grief ongegrond is. De uitspraak van de bestuursrechter is reeds vernietigbaar, omdat hieruit blijkt dat deze rechtens onjuist is, dan wel niet of onvoldoende gemotiveerd.

Onderdeel 5
25. De bestuursrechter heeft bij 6. overwogen: �(�) De rechtbank ziet hierin echter geen aanleiding om hieraan het door opposant gewenste gevolg � vernietiging van de uitspraak � te verbinden, reeds omdat gesteld nog gebleken is dat opposant hierdoor in zijn belangen is geschaad�.

Uitspraak 9 juni 2016
26. De bestuursrechter heeft essenti�le vormen geschonden (zoals blijkt uit de bestreden uitspraak) die grond zijn voor vernietiging, aangezien de uitspraak van 9-6-2016 niet per aangetekende post verzonden is (art. 8:37 lid 1 AWB).
27. De bestuursrechter erkent dat ze deze wettelijke plicht geschonden heeft, om daaraan de rechtens onjuiste opvatting te verbinden dat dit geen consequentie heeft. De bestuursrechter miskent dat Nederland een democratische rechtsstaat is, waarrechters zich aan de wet houden.
28. De uitspraak getuigt derhalve van een onjuiste rechtsopvatting. Voor zover de uitspraak getuigt van de juiste rechtsopvatting, dat alleen indien Firestarter schade heeft ondervonden doordat de bestuursrechter essenti�le vormen geschonden heeft dat van belang is, heeft de bestuursrechter de bewijslast dat Firestarter geen nadeel heeft ondervonden (en/of de wederpartij daarvan geen voordeel heeft genoten), terwijl de bestuursrechter niet aannemelijk gemaakt heeft � laat staan bewezen - dat dit niet het geval is. Firestarter deelt een (gezamenlijke) brievenbus met zijn buren;hieruit blijkt dat de buren van Firestarter inzage hadden kunnen krijgen in de uitspraak en deze hadden kunnen verdoezelen.Dit geldt des te sterker tegen de achtergrond dat de bestuursrechter de uitspraak niet heeft verzegeld (bijvoorbeeld met tape). Bovendien moet de bestuursrechter bewijzen dat Firestarter binnen een redelijke termijn (na 9-6-2016) kennis heeft kunnen nemen van de uitspraak.
29. De bestuursrechter heeft essenti�le vormen geschonden die reden zijn voor vernietiging, waarbij het in aanmerking genomen kan worden dat de bestuursrechter niet aannemelijk gemaakt heeft dat Firestarter hiervan geen nadeel heeft ondervonden.

Onderdeel 6
30. De bestuursrechter heeft essenti�le vormen geschonden in de uitspraak van 4-10-2016, die grond zijn voor vernietiging van de uitspraak.
31. De bestuursrechter heeft immers (ook) de uitspraak van 4-10-2016 niet per aangetekende post verzonden (art. 8:37 lid 1 AWB). De bestuursrechter miskent blijkbaar dat Nederland een democratische rechtsstaat is, waarin de rechter geen wettelijke bepalingen schendt.
32. De bestuursrechter heeft dus essenti�le vormen geschonden die reden zijn voor vernietiging.

Onderdeel 7
33. De bestuursrechter heeft nog meer essenti�le vormen geschonden in de uitspraak van 4-10-2016, die reden zijn dat de uitspraak niet kan standhouden.
34. De bestuursrechter heeft namelijk het verzet van 13-7-2016 niet binnen een termijn van zes weken beoordeeld, conform art. 8:55e lid 1 AWB.
35. De termijn van art. 8:55e lid 1 AWB is vastgesteld door de wetgever met het oog op de rechtszekerheid. Door uitspraak van 4 oktober 2016 niet binnen deze termijn te wijzen, maakt dat de bestuursrechter in strijd heeft gehandeld met art. 6 en 13 EVRM, die voorschrijven dat een belanghebbende recht heeft op een uitspraak binnen een redelijke termijn.

Onderdeel 8
36. De Belastingdienst heeft essenti�le vormen geschonden door bij het verweerschrift van 12 mei 2016 meerdere relevante stukken achter te houden (art. 8:42 lid 1). De betreffende gegevens zijn van belang om het beroep te kunnen beoordelen. Firestarter heeft immers gesteld dat de Belastingdienst de plicht heeft om binnen een aanvaardbare termijn na de aangifte een aanslag vast te stellen, en heeft daarvoor onder anderen als redenen aangedragen dat de Belastingdienst onrechtmatige daad heeft gepleegd, het vertrouwensprincipe heeft geschonden en al sedert 17-2-2015 op de hoogte was dat ze te veel belasting op Firestarter zijn loon in 2014 had ingenomen.
37. De uitspraak is vernietigbaar, nu de bestuursrechter de uitspraak heeft gedaan zonder te beschikken over de benodigde gegevens.

Onderdeel 9
38. De bestuursrechter heeft in Beslissing geconcludeerd: �De rechtbank verklaart het verzet ongegrond�.

39. Voldoende gegrondbevinding van klachtonderdelen 1 en/of 2 en/of 3 en/of 4 en/of 5 en/of 6 en/of 7 en/of 8 vitieert tevens de rechtsoverweging van onderdeel 9.


C. Mitsdien
40. De Hoge Raad op grond van dit middel de aangevallen uitspraak zal vernietigen, met zodanige verdere beslissing als de Hoge Raad juist zal achten; kosten rechtens.

[Firestarter]

Ik heb gisteren cassatie ingesteld bij de Hoge Raad over mijn belastingaanslag van 2014: https://rechtenforum.nl/forum/thread/p/231891/#231891

De voornaamste wijziging, toevoeging in mijn “template� is dat ik mijn middelen van cassatie uitgebeider heb beschreven. Zie het volgende...


Cassatiemiddelen

Middel 1
3. Schending en/of verkeerde toepassing van het recht en in het algemeen van beginselen van een behoorlijke procesorde, althans verzuim van vormen waarvan de niet inachtneming de nietigheid ten gevolge moet hebben, in het bijzonder van art. 6 EVRM, doordat het Hof in de rechtsoverwegingen 1.4, 1.6, 5.5.4, 5.5.5, 5.7 en 7 heeft overwogen dat Firestarter óók hoger beroep heeft ingesteld tegen de uitspraak in zaaknummer 17/2687, zoals volgt uit de onder de toelichting bij middel onderdeel 1 vermelde redenen.

Middel 2
4. Schending en/of verkeerde toepassing van het recht en in het algemeen van beginselen van een behoorlijke procesorde, althans verzuim van vormen waarvan de niet inachtneming de nietigheid ten gevolge moet hebben, in het bijzonder van artt. 8:42 lid 1, 8:69 lid 1 AWB, doordat het Hof in de rechtsoverwegingen 5.2, 5.3.4 heeft geoordeeld dat het door de Inspecteur ingediende verweerschrift in eerste aanleg tijdig is genomen, zoals volgt uit de onder de toelichting bij middel onderdeel 2 vermelde redenen.

Middel 3
5. Schending en/of verkeerde toepassing van het recht, in het bijzonder van art. 3.146, lid 1, Wet IB 2001, art. 13a, lid 1, Wet LB 1964, artt. 6:111, 7:623, 6:119 BW, doordat het Hof in de rechtsoverwegingen 5.3.6, 5.3.7, 5.3.9, 5.3.12, 5.4 heeft geoordeeld dat het loon dat betrekking heeft op de jaren 2004 tot en met 2013 vooreerst in 2014 vorderbaar én inbaar of rentedragend is, zoals volgt uit de onder de toelichting bij middel onderdeel 3 vermelde redenen.

Middel 4
6. Schending en/of verkeerde toepassing van het recht en in het algemeen van beginselen van een behoorlijke procesorde, althans verzuim van vormen waarvan de niet inachtneming de nietigheid ten gevolge moet hebben, in het bijzonder van artt. 2:4 lid 1, 8:73 AWB, artt. 6:74, 6:162 BW, Protocollen 1, 12 EVRM, artt. 6, 14, 13 EVRM, doordat het Hof in de rechtsoverwegingen 5.2, 5.3.2, 5.3.3, 5.3.8, 5.3.10, 5.3.11, 5.6.3, 5.6.5, 5.7 heeft geoordeeld dat er geen aanleiding is voor vergoeding van de door Firestarter geleden immateriële schade omdat de Inspecteur niet onvoldoende voortvarend en onbehoorlijk de belastingaangifte heeft behandeld, zoals volgt uit de onder de toelichting bij middel onderdeel 4 vermelde redenen.
_________________
Psychiatrie in de beste tradities van MKULTRA en COINTELPRO: https://www.lawfulpath.com/forum/viewtopic.php?f=21&t=734&start=10