Bezoekrecht ziekenhuis, Wie kan/mag wat

[redmac]

Hallo allemaal,

Nieuw op dit forum lijkt het mij dat ik dit draadje hier het best kan posten. Onze mama heeft een paar weken geleden een hartaanval gehad is vanuit een diep dal (coma) nu weer iets bij en gaat ook vooruit.

Helaas is het bijkomende probleem dat wij, de kinderen nogal 'gebullied' worden door haar vriend. Hij heeft zich als eerste contactpersoon laten zetten wil almaar bepalen wanneer wij bij haar mogen, komt als controleur achter ons staan als we met moeder alleen willen zijn en blijft ons 'pesten' op verschillende punten omdat we niet een dag vooruit aangeven welk bezoek uur we komen.

Het is zelfs al zover gegaan dat hij een informatie stop had uitgegeven aan het ziekenhuis waardoor wij helemaal geen gegevens van onze moeder konden krijgen (dat laatste is in overleg met en op aandringen van het hospitaal, na zijn toestemming wel deels terug gedraaid)

Ik zit met een paar vragen;

Kan de vriend, als hij zich als eerste contactpersoon laat zetten, inderdaad een informatiestop handhaven t.o.v. haar kinderen en haar moeder.

Kunnen wij ons ergens op beroepen als we een moment alleen willen zijn met onze moeder? (Het hospitaal zegt tijdens bezoektijden niemand te kunnen weigeren)

Is het verstandig/mogelijk (al zie ik daar erg tegenop) via een juridische procedure, te laten vastleggen dat wij moeder, ook zonder vastgelegde afspraak kunnen/mogen bezoeken. Zonder dat we daarbij lastig gevallen worden of moet ik zelfs zo ver gaan de eerste contactpersoon te laten wijzigen naar een van haar kinderen.

[ouwe sloeber]

Ik weet niet of hier keihard iets voor is geregeld. Of het nodig is dat zij in een (geregistreerd)samenlevingsverband leven of zo iets.

Logisch voor mij zou zijn als hij haar vaste partner is en ook degene is die voor haar zou zorgen als ze uit het ziekenhuis komt ook de eerste contactpersoon is.

Jullie kinderen, wonen jullie in de buurt, is er veel contact met jullie moeder? Mocht er ooit een procedure komen dat lijken me dit relevante vragen.

Ik heb ooit een zware operatie gehad en toen was ook mijn vriend, waarmee ik niet officieel samenwoonde de eerste contactpersoon. Dit omdat mijn ouders in een ander deel van Nederland woonden. Dit naar ieders tevredenheid. Mocht dit niet mogen dan zou het ziekenhuis daar toch de vingers niet aan branden? Zeker in jullie situatie waar jullie blijkbaar bezwaar hebben tegen de vriend kan ik me voorstellen dat ze niets doen dat niet mag.

Is het niet het verstandigst om met de vriend om de tafel te gaan zitten. Misschien wil hij haar beschermen tegen een te grote drukte of iets dergelijks. Hebben jullie niet allemaal het beste met je moeder voor en willen jullie niet allemaal een spoedig herstel? Een informatiestop is raar, welke reden geeft hij daar voor.

Ik hoop dat je moeder snel herstelt.

[redmac]

Hallo ouwe sloeber,

Ook goed om te lezen hoe een buitenstaander tegen dit verhaal aankijkt. Op zich niets tegen de vriend, noch tegen hem als eerste contact persoon. Ik zal proberen de situatie zo objectief mogelijk te schetsen.

Het contact met moeder was er wel, maar gezien wij ver wonen niet bij elkaar over de vloer.
Wij kennen de vriend dan ook niet echt goed. Maar vanaf het moment dat ze in het ziekenhuis lag wordt ons (en zo hard wordt het ook verteld) geen informatie recht toegekend. We hebben zelf ook moeten uitzoeken welk hospitaal we moesten bezoeken.
Gezien we er toch 'nooit' waren heeft onze bemoeienis geen waarde.

Zolang het hospitaal dus de informatie alleen aan de eerste contactpersoon geeft, zijn wij van alle informatie afgesloten.
Natuurlijk hebben we openheid verzocht aan de beste man zelf. (zowel vriendelijk als verhit) maar deze informatie is, als het al doorgegeven wordt, sumier of niet juist.

Zo kwamen we er pas na dagen achter dat er revalidatie-therapie was begonnen, bleek dat er iemand bij aanwezig mag zijn, maar dat was al geregeld en kunnen we er geen aanspraak op maken. Natuurlijk meer gevallen, maar ik zal u niet met al die 'dingetjes' vermoeien'.

Wat we graag zouden willen is moeder bezoeken op de momenten dat we dat voor ons gevoel willen, zonder restricties (afgezien van de bezoekuren natuurlijk), even alleen met haar zijn en,.. de informatie, kloppend en zodra beschikbaar.
Daar zou toch iets voor geregeld moeten zijn? Maar op dit moment krijgen we het niet voor elkaar.

[WimWest]

Ik heb een getekend exemplaar van mijn moeder om bij ziekte en opname op te treden als wettelijke vertegenwoordiger en zaakgelastigde voor inzage en overleg zoals beschreven in de WGBO (art.7:446 e.v. BW7)

Uteindelijk bepaalt de patient wie toegang heeft tot alle informatie en is de patient de enige die daarover beperkingen oplegt aan het verplegend personeel.

[Ronald78]

Vooropgesteld, het is uiteraard heel vervelend als iemand in het ziekenhuis ligt en ik hoop dan ook dat ze snel herstelt. Als dan ook de informatievoorziening en het contact in het algemeen niet soepel verloopt, maakt dat het er allemaal niet makkelijker op.

Welke rechten en plichten er allemaal zijn in deze kan ik je niet vertellen. Maar misschien kan ik, voorzover nodig, wel helpen met een stukje inlevingsvermogen, oftewel "het verhaal van de andere kant".

Het ziekenhuis heeft te maken met allerlei regels omtrent privacy. Zij mogen niet zomaar aan iedereen vertellen hoe het met patiënten gaat, en wie zegt dat de achterneef van de schoonvader van de nicht van de patiënt inderdaad is wie hij zegt dat hij is. Daarom zijn er allerlei strikte regeltjes opgesteld, die nu voor problemen zorgen. Vaak is daar wel een mouw aan te passen door je vriendelijk op te stellen richting de betrokkenen, incl. artsen en verplegers. Besef wel dat het extra werk voor hen met zich meebrengt en die tijd kunnen ze niet besteden aan het beter maken en verzorgen van de patiënten. Dat vergt dus een belangenafweging.

Voor wat betreft de vriend van je moeder (ik overdrijf een beetje): zijn vriendin, met wie hij samenwoont en die hij elke dag zag, ligt in het ziekenhuis. Logisch dat hij daar ieder moment van de dag, voorzover toegestaan, bij wil zijn. Nu moet hij opeens echter de zeer beperkte bezoektijden ook nog eens delen met mensen die anders een keer per maand eens een uurtje langskomen. En niet zomaar, nee, hij moet het maar goed vinden dat die mensen op ieder moment binnen kunnen vallen, en hij moet op die momenten steeds maar afstand nemen en even ergens anders heen gaan. Dat hij ook steeds een half uur heen en een half uur terug moet reizen boeit die mensen niet, zij vinden dat ze op ieder moment voorrang hebben.

Het is zeker niet ongebruikelijk om een bezoekschema af te spreken en te overleggen over de informatievoorziening. Maar het is wel belangrijk om daarbij de belangen van alle partijen in het oog te houden, duidelijk te maken dat je die belangen ziet en aan te geven hoe je daar rekening mee wil houden. Ik kan natuurlijk niet zien wat jullie daar al aan gedaan hebben (er zijn mensen waarmee gewoon niet te praten valt, wat je ook doet of zegt), maar wellicht zal dat de relatie stukken verbeteren en de problemen de wereld uit helpen.
_________________
Ik weet niet zoveel van rechten. Aan dit bericht kunnen geen rechten worden ontleend.