Bewijzen van de eigendom -> waar in BW??

[Gertje]

Even een vraagje...

In het arrest Teixeira de Mattos (NJ 1968) zegt de HR in zijn overwegingen omtrent een cassatiemiddel, het volgende over het bewijzen van de eigendom:

dat als iemand een bepaalde onder een ander berustende roerende zaak als zijn eigendom opvordert, de gedaagde die de eigendom van de eiser betwist, kan volstaan met gemotiveerd ontkennen dat het goed aan de eiser toebehoort;
dat de eiser dan nader moet uiteenzetten waarom de zaak zijn eigendom is en het bewijs van de door hem in dit verband gestelde feiten moet leveren.

Nu blijkt dat dit ook in het ('nieuwe') BW staat (deze regel zou voortvloeien uit verschillende artikelen), maar ik kan het nergens vinden... kan iemand me helpen?

[abraxes]

Art 3:119 lid 1.

[Suijkerbuijk]

In het BW?
Regels van bewijsrecht zijn typisch Wetboek van Rechtsvordering (RV). In dit geval lijkt de hoofdregel wie stelt bewijst van toepassing.
_________________
That information is on a want-to-know basis, and trust me...you don't want to know.

[Arno]

Art. 3:119 lid 1 BW heeft een processuele functie.

[Suijkerbuijk]

Art. 3:119 lid 1 BW geeft inderdaad een rechtsvermoeden m.b.t. het eigendomsrecht.
_________________
That information is on a want-to-know basis, and trust me...you don't want to know.

[Arno]

Weet iemand misschien wat de reden is dat dit artikel dan in het BW is geplaatst? Ik heb er uit nieuwsgierigheid al even de Parlementaire Geschiedenis op nageslagen, maar daar heb ik zo snel niets kunnen vinden.

[Wawl]

[Arno]

Arno schreef:

Bedankt voor je reactie! Dat is inderdaad goed mogelijk! Maar ik zou met de regel 'wie stelt moet bewijzen' (art. 150 Rv.) ook tot dezelfde conclusie komen. Naar mijn mening zou er ook geen rechtsonzekerheid bestaan als deze artikelen niet waren opgenomen. Stel dat je een goed houdt: je wordt dan krachtens artikel 3:109 BW vermoed dit goed voor jezelf te houden (en dus bezitter te zijn). Volgens artikel 3:119 BW wordt de bezitter vermoed rechthebbende te zijn. Dat brengt met zich mee dat de eiser bij betwisting van het eigendomsrecht van de gedaagde het tegendeel zal moeten bewijzen. Maar dat moet hij sowieso al krachtens artikel 150 Rv. Ook indien de gedaagde niet zou betwisten dat hij geen eigenaar is, zie ik geen verandering. Als jullie het daar mee eens zijn: wat is dan de meerwaarde van de artikelen 3:109 en 3:119 lid 1 BW in het licht van art. 150 Rv.? Zijn de artikelen enkel (en wellicht ten overvloede) opgenomen om de rechtszekerheid te benadrukken? En, zo ja, is dit dan bijzonder of komt dat meer voor in het BW? Ik zou hier graag jullie mening over vernemen. Ik overweeg namelijk om over dit onderwerp een presentatie te houden (met dank aan Gertje ), maar weet niet zeker of het wel zo'n sterk onderwerp is.

Wijziging: ik trek mijn vragen terug. Enkele artikelen bevatten kennelijk impliciet een bewijslastverdeling om te bepalen wat de stelplicht van artikel 150 Rv. in een concreet geval inhoudt. Dit komt vaker voor in het BW (zie bijvoorbeeld 6: 174 lid 4 en 6:237 BW).
Als antwoord op de vraag van Gertje wil ik dus toevoegen dat je artikel 6:119 lid 1 BW moet zien als een uitwerking van art. 150 Rv.

[Gertje]

Bedankt voor jullie reacties!!
Dat bedoelde ik inderdaad.

Zou het misschien kunnen dat die regels opgenomen zijn in het 'nieuwe' BW naar aanleiding van de overwegingen van de Hoge Raad in het arrest Teixeira de Mattos?
Of stonden ze ook al in het oude BW?