Content Syndication
|
|
|
|
|
|
  |
Pagina 1 van 1 |
|
|
|
| Auteur |
Bericht |
danielson
Leeftijd: 44
Geslacht: 
Sterrenbeeld: 
Berichten: 32
|
 Geplaatst: ma 21 dec 2009 17:36 Onderwerp: Arbeidsrecht uitspraak |
   |
|
Ik zoek een uitspraak, gewezen door Rechtbank Breda 3 april 1990.
Een samenvatting is dit:
'Aanvulling tot 100% tijdens ziekte
De werkgever heeft tijdens ziekte van een werknemer het loon aangevuld tot 100%, terwijl in de arbeidsovereenkomst was bepaald dat de werknemer bij ziekte slechts 70% van zijn loon zal ontvangen. De werknemer is in totaal drie maanden ziek geweest. Anderhalf jaar later komt de werkgever tot de ontdekking dat hij te veel heeft betaald en hij vordert het teveel betaalde loon terug van de werknemer. De werknemer weigert dit bedrag terug te betalen omdat hij dacht dat hij erop mocht vertrouwen dat tijdens ziekte toch zijn volledige loon mocht ontvangen.
De zaak komt bij de rechter en die oordeelt dat de werkgever in principe het loon kan terugvorderen omdat hij onverschuldigd heeft betaald. In de arbeidsovereenkomst is immers bepaald dat de werknemer bij ziekte 70% van zijn loon zal ontvangen. Maar de werkgever had dit veel eerder moeten aankaarten.
Bovendien heeft de werknemer zich niet gerealiseerd dat hij te veel loon heeft ontvangen. Om deze reden wordt de werkgever in het ongelijk gesteld. Hij kan het te veel betaalde loon tijdens ziekte niet van de werknemer terugvorderen.'
(http://www.intermediair.nl/artikel/overig/52967/terugvorderen-van-loon-door-werkgever.html#ixzz0aL0qM7P4)
Kan iemand mij helpen? Mijn dank is groot. |
|
|
|
|
 |
bona fides
Geslacht:
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 22916
|
| Geplaatst: ma 21 dec 2009 19:01 Onderwerp: |
|
|
| NJ 1991, 282 schreef: | [Tekst] A.J.M. van Diessen, te Tilburg, appellant, proc. Mr. A. van Andel,
tegen
Sweegers Beton Tilburg BV, te Tilburg, geintimeerde, proc. Mr. C.M.J. de Bont.
De beoordeling (post alia)
3.2. Appellant is op 7 juni 1982 bij geintimeerde in dienst getreden, laatstelijk tegen een weekloon van f 637,50 bruto. Het dienstverband eindigde in onderling goedvinden op 14 april 1988. Op 14 april 1986 is appellant arbeidsongeschikt geworden, welke ongeschiktheid duurde tot het eind van het dienstverband. Bij dit eind had appellant nog recht op 38 vakantiedagen; de vergoeding voor 38 niet-genoten vakantiedagen beloopt f 4845 bruto ofwel f 2542,36 netto. Geintimeerde heeft van 14 april 1986 tot 11 dec. 1986 in totaal f 6693,75 bruto ofwel f 3068,37 netto aan appellant uitbetaald ter suppletie van de ziektewetuitkering tot 100% van het loon; geintimeerde was hiertoe - behoudens voor een gering deel op de voet van het bepaalde in art. 1638c BW (oud) - contractueel niet gehouden, omdat de CAO voor de betonwarenindustrie in deze periode niet algemeen verbindend was, zij bij de totstandkoming ervan niet betrokken is geweest en - kennelijk - ook de individuele arbeidsovereenkomst zoals die tussen partijen gold niet een dergelijke suppletieregeling kende.
3.3. De kantonrechter heeft in zijn vonnis geoordeeld, dat geintimeerde tegenover het aan appellant te betalen bedrag aan niet-genoten vakantiedagen aanspraak kan maken op hetgeen geintimeerde aan onverschuldigde suppletiegelden aan appellant had uitbetaald. Dit resulteerde in een afwijzing van de conventionele vordering en een toewijzing van de reconventionele eis tot een bedrag van f 510,12.
3.4. De zes voorgedragen grieven hebben alle betrekking op de vraag of geintimeerde de aan appellant betaalde suppletie over het tijdvak van 14 april 1986 tot 11 dec. 1986 als onverschuldigd betaald aan appellant kan tegenwerpen.
3.5. Appellant is van opvatting, dat de ziekengeldsuppletie over dat tijdvak weliswaar niet rechtens afdwingbaar is geweest, maar dat geintimeerde deze suppletie thans niet als onverschuldigd betaald kan terugvorderen, omdat zij toen voldaan heeft aan een natuurlijke verbintenis als genoemd in art. 1395 lid 2 BW. Hij wijst er op, dat het suppleren van ziektegeld tot 100% van het salaris gedurende het eerste ziektejaar een algemeen gebruikelijke arbeidsvoorwaarde is. Alle CAO's kennen, aldus appellant een dergelijke voorwaarde en in navolging hiervan bevatten ook veel individuele arbeidsovereenkomsten, arbeidsreglementen en loonregelingen een dergelijke bepaling.
3.6. Wil er sprake zijn van het bestaan van een natuurlijke verbintenis als genoemd in art. 1395 lid 2 BW dan moet aanvaard worden, dat de suppletie een dringende morele verplichting van de werkgever jegens de werknemer behelst van zodanige aard, dat naleving ervan, hoewel rechtens niet afdwingbaar, naar maatschappelijke opvattingen als voldoening van een aan die werknemer toekomende prestatie moet worden aangemerkt.
De rechtbank oordeelt, dat de betaling van een ziekengeldsuppletie niet aan dit criterium voldoet. Waar de suppletie als aanvulling dient op een ziekengelduitkering, die gelegen is boven het bijstandsniveau, kan immers niet gezegd worden, dat de suppletie voor de werknemer onontbeerlijk was om in zijn onderhoud te kunnen voorzien; in zoverre valt dan ook niet in te zien, dat de betaling van de suppletie voor de werkgever een verplichting van dringende morele aard oplevert.
Ten processe zijn geen feiten of omstandigheden gesteld of gebleken, die meebrengen, dat i.c. anders moet worden geoordeeld.
3.7. Het vorenstaande leidt ertoe, dat de suppletie als onverschuldigde betaling in beginsel in aanmerking komt voor terugbetaling door appellant.
3.8. In de toelichting op de voorgedragen grieven echter heeft appellant nog aangevoerd, dat geintimeerde de gedane suppletiebetalingen niet meer te goeder trouw van appellant kan terugvorderen.
Aan appellant moet worden toegegeven, dat hij de suppletiebetalingen die naar hij onbetwist stelt te goeder trouw heeft ontvangen, in goed vertrouwen heeft mogen besteden aan levensonderhoud; vaststaat immers, dat het voor appellant niet kenbaar was, dat geintimeerde het ziekengeld per vergissing is blijven suppleren gedurende de periode dat de CAO daartoe niet verplichtte. Vaststaat voorts, dat deze periode eindigde in december 1986 en dat geintimeerde niet voor het einde van de dienstbetrekking - in april 1988 - gewag heeft gemaakt van haar aanspraak op terugbetaling.
Op grond van deze omstandigheden alsmede op grond van het feit, dat loonsuppletie - neergelegd in een CAO of individuele arbeidsovereenkomst - niet ongebruikelijk valt te noemen, komt de rechtbank tot het oordeel, dat het instellen van een op art. 1395 BW gebaseerde terugvorderings-aktie bij wege van een eerst op 15 sept. 1988 ingediend antidotaal rekwest zich niet verdraagt met een goed werkgeverschap als bedoeld in art. 1638z BW.
In zoverre treft het op de goede trouw gefundeerde standpunt van appellant doel.
3.9. Echter, hiermee wil niet gezegd zijn, dat geintimeerde de onverschuldigde suppletiebetalingen niet te goeder trouw zou kunnen aanvoeren ter afwering van de (lagere) vordering van appellant. Immers, waar bij het instellen van een terugbetalingsvordering gedane bestedingen in het dagelijkse levensonderhoud een beletsel voor toewijzing vormen - zoals door appellant bij memorie van grieven naar voren gebracht - geldt dit beletsel bij de beoordeling van de gegrondheid van het verweer niet; zoals in redelijkheid van appelant niet verlangd kan worden tot terugbetaling van de suppletiegelden over te gaan, zo kan in redelijkheid evenmin van geintimeerde gevergd worden de bij vergissing gedane suppletiebetalingen bij de gegrondheid van de vordering van appellant geheel buiten beschouwing te laten en haar geen verrekening toe te staan.
3.10. Het vorenstaande leidt ertoe, dat zowel de vordering in conventie als die in reconventie moet worden afgewezen. (enz.) |
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
|
danielson
Leeftijd: 44
Geslacht:
Sterrenbeeld:
Berichten: 32
|
| Geplaatst: di 22 dec 2009 12:16 Onderwerp: |
|
|
| wo, thanks! Ik heb lang gezocht en kon hem maar niet vinden. Waar heb jij hem gevonden? Als ik de uitspraak wil gebruiken dien ik een bron te vermelden. Bedankt in ieder geval. |
|
|
|
|
|
bona fides
Geslacht:
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 22916
|
| Geplaatst: di 22 dec 2009 14:28 Onderwerp: |
|
|
Met ljn.rechtspraak.nl kun je eenvoudig vindplaatsen vinden. In dit geval krijg ik KG 1990, 159 en NJ 1991, 282. KG 1990, 159 blijkt niet te kloppen (andere dag, andere inhoud), maar NJ 1991, 282 klopt wel.
NJ is het tijdschrift "Nederlandse Jurisprudentie". Dat is te vinden in universiteitsbibliotheken.
Volledige bron is Rb. Breda 3 april 1990, NJ 1991, 282.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
|
danielson
Leeftijd: 44
Geslacht:
Sterrenbeeld:
Berichten: 32
|
| Geplaatst: di 22 dec 2009 14:49 Onderwerp: |
|
|
| top, hartelijk dank! |
|
|
|
|
|
|
|
| |
Pagina 1 van 1 |
|
|
U mag geen nieuwe onderwerpen plaatsen
U mag geen reacties plaatsen
U mag uw berichten niet bewerken
U mag uw berichten niet verwijderen
U mag niet stemmen in polls
|
|
|
|
