Content Syndication
|
|
|
|
 |
Pagina 1 van 1 |
|
|
Auteur |
Bericht |
erikk
Leeftijd: 61 Geslacht:  Sterrenbeeld: 
Berichten: 2
|
Geplaatst: vr 28 sep 2012 13:31 Onderwerp: 0 uren contract |
|
|
Hallo,
mijn vrouw werkt sinds bijna 3 jaar bij een productiebedrijf als oproepkracht (zgn. 0 uren contract). De eerste 2 jaar werkte ze gemiddeld 10 uur per week. Sinds 8 maanden werkt ze wekelijks gemiddeld 30 uur per week; kort voor de zomervakantie had ze daarnaast een gesprek met de bedrijfsleider die zeer tevreden over haar functioneren was. Echter, na de zomervakantie (eind augustus) begon mijn vrouw weer te werken en bleek dat er twee jonge meiden (voorheen ook 0 urencontracters, maar nog maar sinds een half jaar) in vaste dienst waren gekomen. Als gevolg hiervan wordt mijn vrouw de laatste 3 weken niet meer 30, maar slecht rond de 12 uur per week opgeroepen. Dit terwijl mijn vrouw ook eerder reeds kenbaar heeft gemaakt best wel 24 à 32 uur per week te willen werken en ook wel graag een vast arbeidscontract zou willen.
De vraag is nu: kan dit alles zomaar???
Groet,
Erik |
|
|
|
 |
jpst
Leeftijd: 42 Geslacht:  Sterrenbeeld: 
Berichten: 256
|
Geplaatst: vr 28 sep 2012 16:37 Onderwerp: |
|
|
Ja.
Draai het eens om.
Op grond waarvan zou het niet mogen?
Ze heeft een 0-uren contract, dus feitelijk mag ze dan blij zijn met alles wat ze meer werkt.
Dat andere collega's meer mogen werken, doet niets af aan haar eigen situatie. |
|
|
|
 |
marja.verstralen
Leeftijd: 44 Geslacht:  Sterrenbeeld: 
Berichten: 1100
|
Geplaatst: vr 28 sep 2012 18:27 Onderwerp: |
|
|
Dag,
Ik weet niet of het kans van slagen heeft, maar uw vrouw zou een beroep kunnen doen op het rechtsvermoeden van art. 7:610b Burgerlijk Wetboek: "Indien een arbeidsovereenkomst ten minste drie maanden heeft geduurd, wordt de bedongen arbeid in enige maand vermoed een omvang te hebben gelijk aan de gemiddelde omvang van de arbeid per maand in de drie voorafgaande maanden."
Op grond hiervan wordt dus een bewijsvermoeden aangenomen dat de arbeidsovereenkomst van uw vrouw één voor dertig uur per week is.
Het gaat om een weerlegbaar vermoeden; de werkgever kan aannemelijk maken dat het niet gaat om een arbeidsovereenkomst voor dertig uur per week. Bijvoorbeeld door aan te tonen dat de afgelopen maanden slechts een uitzonderlijke piek vormden.
Ze zou het kunnen proberen, op grond van art. 7:610b BW aanspraak maken op een dertig-urige werkweek.
Met vriendelijke groet,
Marja |
|
|
|
 |
DENNIS79
Leeftijd: 45 Geslacht:  Sterrenbeeld:  Studieomgeving (BA): UvT Studieomgeving (MA): UvT Berichten: 1754
|
Geplaatst: ma 01 okt 2012 10:35 Onderwerp: |
|
|
jpst schreef: | Ja.
Draai het eens om.
Op grond waarvan zou het niet mogen?
Ze heeft een 0-uren contract, dus feitelijk mag ze dan blij zijn met alles wat ze meer werkt.
Dat andere collega's meer mogen werken, doet niets af aan haar eigen situatie. |
Als je geen verstand hebt van arbeidsrecht mag je best reageren, maar dan moet je dat wel even aan de TS aangeven, zodat hij niet blind afgaat op jouw (ongefundeerde en slechte) advies.
De reactie van Marja geeft een helder en eerlijk beeld.
Persoonlijk denk ik dat de werkgever in dit verband een grote kans heeft om aan te tonen dat het dienstverband geen 30 uur per week dient te bedragen, daar de periode van 30 uur in omvang relatief beperkt is ten opzichte van het totale dienstverband.
Desalniettemin staat er in de wet de omschrijving "in de drie voorafgaande maanden" en zou een periode van 3 maanden genoeg kunnen zijn. Toch gaat het in dat artikel ook om een "vermoeden", en vermoedens kunnen nu eenmaal weerlegd worden, en meermaals is gebleken dat de rechter dan uitgaat van langere of kortere periodes van driemaanden, waardoor de omschrijving "drie maanden" wellicht aan waarde heeft ingeboet.
Uiteindelijk valt er niet veel duidelijkheid te verschaffen. Een periode van 8 maanden is beduidend langer dan de drie maanden van artikel 7:610b BW, maar relatief kort op het totale dienstverband, waarin kennelijk vrij stelselmatig 10 uur per week is gewerkt. Het zal van de rechter afgangen...
Kom ik vervolgens bij punt 2; een vast dienstverband is, met grotere waarschijnlijkheid, wel af te dwingen, zij het voor 10-12 uur per week. Daarvoor heeft uw vrouw lang genoeg en stelselmatig genoeg een hoeveelheid uren per week gewerkt. _________________ "Nusquam est, qui ubique est" |
|
|
|
 |
erikk
Leeftijd: 61 Geslacht:  Sterrenbeeld: 
Berichten: 2
|
Geplaatst: wo 03 okt 2012 16:17 Onderwerp: |
|
|
Allereerst dank aan Dennis en Marja voor jullie heldere reacties. Helaas is blijkbaar ook in het arbeidsrecht niet altijd alles even helder en is het maar net hoe een rechter tegen e.e.a. aankijkt.
Maar goed, nog één poging om naar de inhoud te kijken: als een werkgever het (rechts)vermoeden wil weerleggen dat er sprake was van een vast dienstverband van 30 uur, kan dit m.i. alleen door te stellen dat er gedurende de bewuste 8 maanden sprake was van een uitzonderlijke piek in de werkdruk. Dit is volgens mij echter tegenstrijdig met het feit dat werkgever na deze 8 maanden een tweetal (nieuwe) werknemers in dienst neemt die nu exact hetzelfde werk doen als mijn vrouw, waardoor er voor mijn vrouw vrijwel geen uren meer over zijn.
Graag nog één keer jullie reactie..
Trouwens, wat betreft de redenering van Dennis, dat 8 maand maar kort is op een termijn van 3 jaar: dit is eigenlijk een heel vreemde redenatie, want dat zou betekenen dat een "nieuwe" 0-uren contracter die gedurende 8 maand 30 uur per week werkt, meer "rechten" zou hebben dan mijn vrouw die dezelfde omvang heeft gewerkt, maar daarvoor ook al ruim 2 jaar voor het bedrijf heeft gewerkt, alleen dan gemiddeld 10 uur per week. Toch??
Alvast dank voor jullie reacties. Groet, Erik |
|
|
|
 |
DENNIS79
Leeftijd: 45 Geslacht:  Sterrenbeeld:  Studieomgeving (BA): UvT Studieomgeving (MA): UvT Berichten: 1754
|
Geplaatst: wo 03 okt 2012 17:29 Onderwerp: |
|
|
erikk schreef: | Allereerst dank aan Dennis en Marja voor jullie heldere reacties. Helaas is blijkbaar ook in het arbeidsrecht niet altijd alles even helder en is het maar net hoe een rechter tegen e.e.a. aankijkt.
Maar goed, nog één poging om naar de inhoud te kijken: als een werkgever het (rechts)vermoeden wil weerleggen dat er sprake was van een vast dienstverband van 30 uur, kan dit m.i. alleen door te stellen dat er gedurende de bewuste 8 maanden sprake was van een uitzonderlijke piek in de werkdruk. Dit is volgens mij echter tegenstrijdig met het feit dat werkgever na deze 8 maanden een tweetal (nieuwe) werknemers in dienst neemt die nu exact hetzelfde werk doen als mijn vrouw, waardoor er voor mijn vrouw vrijwel geen uren meer over zijn. |
Er is nu eenmaal om bepaalde redenen gekozen (ook door jouw vrouw) om een arbeidsovereenkomst voor 0 uren aan te gaan. Er is in 36 maanden ongeveer 28 maanden stelselmatig gemiddeld 10 uur per week gewerkt. Enkel de laatste 8 maanden is dat meer geweest.
Werkgever kan aanvoeren dat hij tijdelijk meer werk had en daarvoor in eerste instantie zijn 0-uren krachten heeft willen gebruiken, maar toen bleek dat de werkdruk aanhield, heeft hij voor een andere permanente oplossing gekozen.
Wat wel mee kan spelen is op welke wijze jouw vrouw al eerder aanspraak heeft gemaakt op meer uren en/of een vast dienstverband. Was dat een formeel (schriftelijk) verzoek, of enkel een keer tussen neus en lippen door.
De achterliggende vraag is dan namelijk; in hoeverre had de werkgever rekening moeten houden met die belangen van jouw vrouw.
Quote: | Trouwens, wat betreft de redenering van Dennis, dat 8 maand maar kort is op een termijn van 3 jaar: dit is eigenlijk een heel vreemde redenatie, want dat zou betekenen dat een "nieuwe" 0-uren contracter die gedurende 8 maand 30 uur per week werkt, meer "rechten" zou hebben dan mijn vrouw die dezelfde omvang heeft gewerkt, maar daarvoor ook al ruim 2 jaar voor het bedrijf heeft gewerkt, alleen dan gemiddeld 10 uur per week. |
Toch is die redenatie niet vreemd. De medewerker die zijn hele dienstverband meer werkt dan het afgesproken aantal uren, kan daar rechten aan ontlenen. De medewerker die slechts tijdelijk meer werkt dan het afgesproken aantal uren kan dat niet.
Tijdelijk is in dat verband een rekbaar begrip. Dat bedoelde ik ook te zeggen met de opmerking dat de wettelijke terminologie van 3 maanden aan waarde heeft ingeboet. _________________ "Nusquam est, qui ubique est" |
|
|
|
 |
bona fides
Geslacht: 
Studieomgeving (BA): UL Studieomgeving (MA): UL Berichten: 22911
|
Geplaatst: do 04 okt 2012 0:31 Onderwerp: |
|
|
erikk schreef: | Trouwens, wat betreft de redenering van Dennis, dat 8 maand maar kort is op een termijn van 3 jaar: dit is eigenlijk een heel vreemde redenatie, want dat zou betekenen dat een "nieuwe" 0-uren contracter die gedurende 8 maand 30 uur per week werkt, meer "rechten" zou hebben dan mijn vrouw die dezelfde omvang heeft gewerkt, maar daarvoor ook al ruim 2 jaar voor het bedrijf heeft gewerkt, alleen dan gemiddeld 10 uur per week. Toch?? |
Het gaat niet zozeer om wat voor "rechten" iemand zou hebben, het gaat over de vraag wat de omvang van de arbeidsovereenkomst is.
Teken je een nulurencontract, dan is de omvang van de arbeidsovereenkomst in beginsel nul uren, met de mogelijkheid van extra uren op oproep. Zolang het nulurencontract een voldoende verklaring oplevert voor hoe er in de praktijk uitvoering wordt gegeven aan de arbeidsovereenkomst, blijft de omvang van de arbeidsovereenkomst duidelijk. Aan het vermoeden van art. 7:610b BW kom je dan niet toe.
Zodra er stelselmatig meer wordt gewerkt dan is overeengekomen (en dat hoeft bij een nulurencontract dus niet heel snel het geval te zijn), kan worden gesteld dat de arbeidsovereenkomst stilzwijgend is gewijzigd. Vervolgens kan het weerlegbare bewijsvermoeden van art. 7:610b BW worden ingeroepen in een poging de omvang van deze stilzwijgend gewijzigde arbeidsovereenkomst aan te tonen. _________________ Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
 |
|
 |
Pagina 1 van 1 |
|
|
U mag geen nieuwe onderwerpen plaatsen U mag geen reacties plaatsen U mag uw berichten niet bewerken U mag uw berichten niet verwijderen U mag niet stemmen in polls
|
|
|
|