Content Syndication
|
|
|
|
|
|
  |
Pagina 1 van 1 |
|
|
|
| Auteur |
Bericht |
Greppel
Leeftijd: 39
Geslacht: 
Sterrenbeeld: 
Studieomgeving (BA): RUG
Berichten: 16
|
 Geplaatst: vr 09 dec 2011 11:51 Onderwerp: [Groningen] Rechtsgeschiedenis 2; inbetalinggeving |
   |
|
Aloha,
Als voorbereiding op de tentamens ben ik nog even wat videocolleges aan het bekijken. Dit gaat over Rechtsgeschiedenis 2, hoorcollege 7 (week 44). Na +- 25 minuten geeft de professor het volgende voorbeeld;
| Quote: | | Een voorbeeld van inbetalinggeving is vaak de autokoop. De koper ziet een nieuwe auto bij de garage van 25 000. Hij wil deze kopen, en biedt aan 20 000 te betalen, én zijn oude auto achter te laten. De verkoper gaat akkoord; door het aanbieden en accepteren van een andere prestatie dan die, die als aanbod staat is sprake van inbetalinggeving |
Maar ik kan me hier erg slecht in vinden. Is hier niet "gewoon" sprake van een gewone overeenkomst, die immers tot stand komt door wilsverklaring en aanvaarding? Er is een aanbod, ik doe als koper een afwijkend aanbod. Deze wordt geaccepteerd; overeenkomst.
Volgens mij is van inbetalinggeving pas sprake als, om het voorbeeld aan te houden, ik de auto zou kopen voor 25 000 zonder inruil. Na een maand moet ik betalen. Dan blijkt dat ik slechts 20 000 kan betalen. Ik bied dán de koper aan 20 000 te betalen, én mijn oude auto in te ruilen. Van de overeenkomst wordt afgeweken, dús is sprake van inbetalinggeving.
Zie ik dit nou zo verkeerd, of is het voorbeeld van de professor een brakke? |
|
|
|
|
 |
Guthman
Leeftijd: 32
Geslacht:
Sterrenbeeld: 
Studieomgeving (BA): HvA
Berichten: 436
|
| Geplaatst: vr 09 dec 2011 12:51 Onderwerp: |
|
|
Ik vind dit ook best vreemd...
Op de site van een advocatenkantoor lees ik het volgende:
| Quote: | Stelt u zich eens voor: U heeft een schildersgroothandel en een goede klant van u wil bij u voor een klus verf en kwasten inkopen. Het ontbreekt hem echter aan geld om u te betalen. Wel beschikt hij nog over een pc, welke u goed kan gebruiken en overeenkomt met de waarde van de verfspullen. Omdat hij de factuur niet kan betalen, accepteert u dat hij de pc in ruil voor de verf en kwasten geeft.
Dit heet in juridisch jargon inbetalinggeving. Inbetalinggeving is in beginsel toegestaan als de schuldeiser ermee instemt.
Mocht echter uw klant kort na deze inbetalinggeving failliet gaan, dan ontstaat er een hele andere situatie en voor u daarmee mogelijk een probleem. De curator kan dan de pc van u terugvorderen door de inbetalinggeving nietig de verklaren. Het faillissement gaat immers uit van gelijkheid van schuldeisers. De ene schuldeiser mag derhalve niet bevoordeeld worden boven andere schuldeisers.
De curator dient nog wel aan te tonen dat u wist of behoorde te weten van de benadeling van de crediteuren. Deze zogenaamde wetenschap van benadeling kan echter gezien het voorgaande snel worden aangetoond door de curator.
Belangrijk is ook te weten bij inbetalinggeving dat de klant bij het sluiten van de overeenkomst tot de koop van de verfspullen niet verplicht was tot het geven van de pc, maar wel tot betaling van de factuur in geld. Nu de inbetalinggeving onverplicht verricht is kan de curator in samenhang met de vastgestelde benadeling de inbetalinggeving vernietigen en de pc terugvorderen. |
Dit is toch een onnodige en onlogische constructie? Zoals jij ook al suggereert, lijkt mij hier gewoon sprake van een verwerping van het aanbod van de verkoper en een nieuw aanbod tot betaling in natura. Ik zie echt niet in waarom er een vreemde constructie op los gelaten moet worden die voor zover ik het begrijp, ingaat tegen het overeenkomstenrecht. |
|
|
|
|
|
|
|
| |
Pagina 1 van 1 |
|
|
U mag geen nieuwe onderwerpen plaatsen
U mag geen reacties plaatsen
U mag uw berichten niet bewerken
U mag uw berichten niet verwijderen
U mag niet stemmen in polls
|
|
|
|
