16 jaar en een relatie!

[alfred]

Hallo

Ik heb geen negatieve invloet op mijn vriendin en op wie dan ook, sterker nog door mijn positieve uitsrtaling gaat ze beter vooruit in alles wat ik me kan bedenken.

Verder is de relatie zoals die in het begin onstaan is op een normale mannier verlopen, zoals 2 mensen die elkaar leuk vinden en verlieft op elkaar worden (heel normaal)

Dat ik hierover schrijf is alleen maar omdat ik mij ten einde raad voel over onze relatie.

Direct vanaf het begin werd het mij wel duidelijk dat er grote problemen waren bij haar thuis (toen wisten ze nog niet eens dat we met elkaar hadden)

En wij zijn de vriendelijkste de vrolijkste in het geheel!

De zaak beinvloeden zoals geschreven word ja misschien wel een beetje, maar dan alleen in positieve zin daar waar mogelijk (een mens moet toch wat doen om de liefde niet kwijt te raken)!!!, maar als dat door haar ouders omgedraait word (zo is vader) moesten we het anders doen.

Ik wist alleen van haar, hoe haar ouders waren en heb het alleen maar bijna een jaar kunnen beoordelen op de verhalen van haar en de verhalen van anderen om haar heen.

Vooralsnog een geweldige liefdesrelatie waar een ander van zou kunnen dromen!!

We wachten af..en we hebben afgesproken dat als we elkaar een jaar niet mogen zien we weer bijelkaar komen als ze 18 is (DIT IS WAT ZIJ WIL) en wat ik wil.
Tot die tijd zitten we op zwart zaat...helaas pindakaas.