Moeder houdt kind weg van (biologische) vader.

[Marja]

Een kind van ruim één jaar, wordt sinds 'n week of vijf door de moeder niet meer meegegeven aan de vader. Het kind is geboren toen de relatie tussen de ouders al afgelopen was.

De vader heeft het kind erkend en het draagt dan ook zijn achternaam. De moeder heeft echter nooit toestemming willen geven voor de gezamenlijke voogdij ("over haar lijk", zei ze) en/of een co-ouderschap.
Het bleek al snel dat ze het kind ging gebruiken om haar zin te krijgen bij de biologische vader. Hij hoefde maar éven iets verkeerd te doen... of hij kreeg zijn kind niet mee dat weekend!

Deze moeder heeft last van een Borderline-syndroom, een Riagg-verleden, raakt constant in ernstig in financiële problemen (regelmatig deurwaarders aan de deur) is labiel en extreem onredelijk.
De biologische vader maakt zich grote zorgen over het welzijn van zijn kind en blijkbaar niet ten onrechte!
Het kind maakt bepaald geen gelukkige indruk en raakt helemaal overstuur als de biologische vader (die af en toe wel even mag langskomen) weer vertrekt.

De moeder heeft een nieuwe vriend waarmee ze zo ongeveer mee samenwoont (in een rosse buurt!!!) maar ze eist van de biologische vader dat hij zijn vriendin aan de kant zet, anders krijgt hij zijn kind helemáál nooit meer mee!

Nu heeft de moeder een mailtje onder ogen gekregen, waarin staat dat de biologische vader -als gelegenheidsgebruiker- af en toe wat drugs gebruikt. Dat was voor haar dè ultieme reden om hun kind nu helemaal niet meer mee te geven... zegt ze...
Maar ze wist dit al veel langer, zelfs al vóórdat ze zwanger raakte!

Dat de biologische vader een goede vader is, die zelfs geen sigaretje rookt in de nabijheid van het kind(!), kan haar niets schelen. Ook dat de vader een vaste baan heeft, net als zijn vriendin, een vaste relatie heeft en zojuist een huis heeft gekocht, is voor de moeder van ondergeschikt belang.
De vader krijgt het kind alleen nog maar mee van haar als de vader zijn vriendin aan de kant zet!

Wat kan de vader nu het beste doen? Eigenlijk wil hij het liefst zijn kind beschermen tegen alle slechte invloeden waar hij nu aan bloot staat, maar dat zal moeilijk worden?!

Heeft iemand enig idee wat er voor mogelijkheden zijn voor de vader om zijn kind weer in het weekend mee te kunnen nemen. Op die manier is het kind tenminste nog een paar dagen per week in een veilige kindvriendelijke omgeving.
Hij kan toch niet gewoon maar blijven afwachten als hij ziet dat het kind een nerveus mannetje aan het worden is... het arme kind is nog geen 2 jaar!

[Werner]

Voor de beantwoording van de vraag ga ik ervanuit dat vader en moeder niet zijn (en ten tijde van de geboorte van het kind ook niet waren) getrouwd.

De moeder heeft in deze situatie van rechtswege het gezag. De vader heeft in dit opzicht een achterstand. Die 'achterstand' mag volgens het Europees Hof voor de Rechten van de Mens (EHRM).

De vader kan wel een verzoek indienen om hem in plaats van de moeder met het eenhoofdig gezag te belasten. Daarnaast kan hij subsidiair het gezamenlijk gezag vorderen. Die mogelijkheid heeft de Hoge Raad in een recente uitspraak geopend ook voor het geval de moeder niet aan de indiening van een gezamenlijk verzoek voor het gezamenlijk gezag wil meewerken.

Het criterium dat volgens de huidige vaste rechtspraak gehanteerd wordt is de vraag wie van beide ouders het beste in staat is om voor het kind te zorgen. Wanneer beide ouders dat even goed kunnen, dan zal het kind veelal blijven waar het nu is.

Als ik het goed lees, werkt aan de kant van vader maar een ding tegen: dat is het emailtje over drugsgebruik. Om wat voor drugs gaat het? Als het softdrugs is, dan valt het wel nog wel mee, maar als het harddrugs betreft dan heeft vader hier toch wel een stevig probleem. Overigens is het maar de vraag wat het mailtje bewijst. Wie heeft het geschreven en wat bewijst het nou helemaal?

Vader zou er wel goed aan doen om met z'n vigers voorlopig van de drugs af te blijven. Dat zal als gelegenheidsgebruiker niet op problemen mogen stuiten. Mocht een drugstest nodig zijn, dan kan hij daar aan meewerken zonder zich om de uitkomst al te veel zorgen te hoeven maken.

Kan vader het riagg-verleden, het borderline-syndroom en de financiële situatie onderbouwen? Dat is wel van belang.

Gelijktijdig met het verzoek om gezagswijziging kan ook worden verzocht om een omgangsregeling vast te leggen, voor het geval het verzoek om wijziging van het gezag zou worden afgewezen.

Als wat vader omtrent de situatie van moeder stelt voldoende aannemelijk kan worden gemaakt en hij zijn eigen drugsgebruik de baas kan worden, dan heeft hij best wel een reële kans om het gezag toegewezen te krijgen.

Los daarvan heeft vader natuurlijk recht op een omgangsregeling. Dat moeder de omgang tussen vader en kind frustreert maakt haar zaak alleen maar zwakker. Dat werkt dus voor dit moment wel in het voordeel van vader.

[Marja]

Sinds gisteravond is de moeder blijkbaar weer aanspreekbaar en van plan mee te werken aan afspraken voor bezoeken die het kind aan de vader kan brengen.
Ze gaan het op schrift stellen en ondertekenen, hierbij zullen twee getuigen zijn die de overeenkomst mede gaan ondertekenen.

Hopelijk is het probleem hiermee de wereld uit.

[Werner]

Dat zou mooi zijn, want door het op schrift stellen wordt de positie van vader versterkt. Pas wel op wat er op papier wordt gesteld. Laat vader geen verplichtingen op zich nemen waartoe hij niet gehouden is, want dat verzwakt juist weer zijn positie.

Ik wijs er wel op, dat als moeder vervolgens toch weer niet meewerkt, vader alsnog naar de rechter zal moeten stappen. Zoals gezegd staat hij dan wel sterker als het e.e.a. goed op papier is gezet.

[jacky]

Mijn vraag is eigenlijk kan het een moeder lukken om het kind weg te houden bij
de vader als ze ontkend borderliner te zijn??

Een goede vriend van me heeft dit probleem.

Hij heeft helaas een misdaad begaan voor haar ogen en het kind van hun was toen
1 jaar oud.
Ze foccust al haar psychische problemen (zoals, slaapgebrek, onrustig zijn, druk
zijn, ect)op het kind en haar andere kinderen (allen van andere vaders). In
brieven van gezondheidsinstanties word geschreven dat het kind sterk reageert op
de spanningen en stress van de moeder. Het reageert op stemverheffingen en op
drukte.
Tja, als je moeder borderline is dan wisselen haar buien met het uur of minuut.
Logisch dat een kind van 3 jaar inmiddels daarop reageert.

maar ik vraag me dus nu af of de sugestie die de instantie doen; de moeder maar
niet met stress in aanraking laten komen dus vader uit beeld houden van het kind
zodat de moeder rust kan hebben.

Ik vraag me dus met recht af of dit zomaar door de rechter wordt opgevolg.
Door zijn strafzaak is wel in haar verhoor naar boven gekomen dat ze dus
borderliner is, maar nu ontkend ze dat in alle hefftigheid.

Kan hij die verklaring van haar als bewijs stuk meevoeren in de
omgangsregeling??

Ikhoop dat iemand me snel antwoord kan geven of zelfs advies in dit geheel want
de rechtsszaak is al over 3 weken.

wie heeft advies?

alvast bedankt voor elk advies dat binnenkomt