Bedrijfsleider van een tomatenbedrijf (art. 27 lid 1 Sv)

[Thomas_eur]

Er heerst een vermoeden bij de politie dat een Nederlands tomatenbedrijf illegale arbeidskrachten in dienst heeft. Hoe dit vermoeden precies is ontstaan is niet geheel bekend, vaststaat dat er informatie is binnengekomen bij de politie over illegale activiteiten binnen het tomatenbedrijf. Allereerst wordt door de politie overgegaan op observatie. Het doel van de politie - het traceren van illegale activiteiten - wordt hiermee niet bereikt en al gauw wordt besloten om de bedrijfsleider te gaan ondervragen. Een politieagent vraagt tijdens de ondervraging op de man af of de bedrijfsleider soms illegale arbeidskrachten in dienst heeft.

Nu, mag de bedrijfsleider zich in deze situatie beroepen op art. 29 lid 2 Sv en op die manier dus nalaten om antwoord te geven op de vraag van de agent of is de bedrijfsleider verplicht een (eerlijk) antwoord te geven op de vraag van de agent?

Kortom, is een bedrijfsleider van een tomatenkas (zonder rechtspersoonlijkheid) een verdachte in deze situatie en hoe moet art. 27 lid 1 Sv op een juiste manier worden geinterpreteerd?

Naar mijn insziens is de bedrijfsleider in deze situatie verplicht om een antwoord te geven op de vraag van de agent, puur ter medewerking om het vermoeden van de politie te bevestigen of juist onderuit te halen. De bedrijfsleider valt namelijk niet onder de term ''verdachte,'' omdat een redelijk vermoeden van schuld aan eenig strafbaar feit ontbreekt.

[Suijkerbuijk]

[Thomas_eur]

[MterHeide]

[marcel]

vlg HR in HR 22 juni 1983, Nj 1931, 1602 prevaleert art. 29 lid 2 Sv. boven de verplichtingen die in het belang van een (bijzonder) opsporingsonderzoek kunnen spelen. Buiten dat speelt ook Nemo Cogitur/Nemo tenetur se ipsum prodere, volgens mij zelfs al is de persoon in kwestie in eerste instantie geen verdachte, hij is niet verplicht bewijs te leveren wat van hem een verdachte zou kunnen maken.
Daarbij, redelijk vermoeden van schuld wordt vrij snel aangenomen door de rechter ( Hof Amsterdam, 3 juni 1977, NJ 1978, 60), dus ik ben inderdaad van mening dat de bedrijfsleider in dit geval als verdachte is aan te merken.
tot slot: je geeft al aan dat er sprake is van observatie, ik neem aan dat je daarmee refereert naar de bijzondere opsporingsmethode van art. 126g SV. Deze opsporingsmethode kan alleen worden toegepast als het gaat om vermoedelijke strafbare feiten, hetgeen ook van toepassing zijn van art. 27 Sv vereist.
_________________
Er zijn twee soorten advocaten: Zij die de wet kennen en zij die de rechter kennen. (NN)

[quinty]

als er sprake is van een verdachte in de zin van art 27 Sv! Deze verdachte mag zich op zijn zwijgrecht beroepen zodra er sprake is van een verhoor....dit moet overigens ook door de opsporingsambtenaar worden medegedeeld!!

mbt nemo tenetur: het gaat dan om materiaal onafhankelijk van de wil van de verdachte, dan geldt het zwijgrecht niet....