Verjaring vonnis:verjaring proceskosten/termijnbetalingen

[Throne]

Casus: de rechtbank heeft voor recht verklaard dat:

1: er een overeenkomst tot stand is gekomen uit hoofde waarvan de gedaagde verplicht is het geleende bedrag in een aantal termijnen terug moet betalen.
2: de wederpartij de proces- en advertentiekosten moet vergoeden.

Nu is mijn vraag wanneer deze rechtsvorderingen zijn verjaard. Het is een vonnis van een rechtbank. Het is alweer een aantal jaar later.

1. De rechter heeft onder meer verklaard dat een overeenkomst tot stand is gekomen. Is op de termijnbetalingen hierdoor artikel art. 3:224 lid 3 BW van toepassing of de gangbare 3:308 BW? Hier bedoelende telkens vijf jaar nadat een termijnvordering per maand opeisbaar wordt. Beiden komen natuurlijk op hetzelfde neer, maar theoretisch is het wel interessant.

2. Voor de proceskosten is volgens mij art. 3:224 lid 1 BW van toepassing, vanwege het feit dat deze kosten geheel gebaseerd zijn op de rechterlijke vonnis. Hierdoor 20 jaar?

Wat denken jullie?

[Throne]

Niemand die een gok wil wagen?

[Regin]

Als de rechter alleen heeft geoordeeld dat de overeenkomst bestaat, is eiser kennelijk vergeten de rechter te verzoeken gedaagde te veroordelen tot terugbetaling van het geleende bedrag. Dat is zacht gezegd onhandig, want de verklaring voor recht is op zichzelf niet voor tenuitvoerlegging vatbaar. Eiser zal nogmaals moeten procederen om een veroordeling tot nakoming te verkrijgen. Het vonnis heeft wel tot gevolg dat in die tweede procedure het bestaan van de overeenkomst vaststaat.

De vorderingen die voortvloeien uit de overeenkomst verjaren volgens het normale regime. Als vorderingen periodiek opeisbaar worden, geldt art. 3:308 BW en verjaart iedere vordering vijf jaar na het opeisbaar worden ervan. Als de rechter gedaagde had veroordeeld tot terugbetaling volgens hetzelfde schema, was art. 3:324 lid 3 BW van toepassing geweest, met hetzelfde resultaat. Een verstandige eiser had natuurlijk terugbetaling ineens geëist, zodat de verjaringstermijn van twintig jaar van toepassing zou zijn.

Wat betreft de proceskosten is inderdaad art. 3:324 lid 1 BW van toepassing. De vordering tot terugbetaling van de proceskosten verjaart twintig jaar na de datum van de uitspraak.

[Throne]

[Regin]

Hoe zou je de verklaring voor recht tenuitvoer willen leggen? Er staat niet dat de gedaagde is veroordeeld tot terugbetaling aan eiser, alleen dat een overeenkomst bestaat op grond waarvan gedaagde moet terugbetalen. Nogmaals, eiser heeft slordig geprocedeerd, want normaal gesproken vorder je een verklaring voor recht plus een veroordeling die logisch voortvloeit uit die verklaring.

[svdongen]

Of het is een slordig geformuleerd vonnis. Je kunt de rechtbank dan verzoeken om het vonnis te corrigeren.

[bona fides]

[Throne]

Bedankt alweer voor de reacties.

Ik denk dat de rechter juist de controle wilde uitoefenen over enige vervolgacties, gezien het een verstekvonnis was en hij al het geld had verduisterd vanwege geldproblemen. Als dit inderdaad de wijze is waarop deze uitspraak moet worden uitgelegd.

[svdongen]