reformatio in peius / herroeping van het primaire besluit

[V&VD]

Beste mensen,

Relevante juridische feiten
-Wob
-Besluit
-Bezwaar
-Bob

In het primaire besluit wordt door het college aangegeven, dat art. 8:79 derogeert aan de Wob. In het bezwaarschrift heb ik aangegeven dat art. 8:79 in casu niet derogeert aan de Wob en nog wat blabla.

Vervolgens krijg ik de bob en daarin staat dat er helemaal geen Wob-besluit had moeten worden genomen en wordt verwezen naar niet terzake doende jurisprudentie. Het bezwaar wordt niet-ontvankelijk verklaard. Waar die niet-ontvankelijkheid in zit; ik heb geen idee (aan 6:5 en de termijnen is i.i.g. voldaan).

Er zijn genoeg beroepsgronden, maar hier wil ik mij even beperken tot de [/i]reformatio in peius
Hoewel het bezwaarschrift nu, volgens het college, niet-ontvankelijk is, biedt art. 7:11 geen uitkomst (daaruit valt immers te concluderen dat men beslist op grondslag van het bezwaarschrift). Zodat - als het bezwaar ongegrond zou worden verklaard - 7:11 een goede beroepsgrond zou bieden.

Nog even kort: het college heeft dus het primaire besluit drastisch gewijzigd, n.a.v. het bezwaarschrift. Als voornaamste grond baseert het college zich op een nieuwe uitspraak van de Afdeling (die werd gepubliceerd net na het indienen van het bezwaarschrift). Ook dat is volgens mij niet helemaal rechtens.

Goed: in hoeverre handelt het college in strijd met het beginsel van reformatio in peius.

Als men wat interessant leesvoer heeft, dat te vinden is in de Legal Intelligence, hou ik me aanbevolen.

Alvast dank. Ook namens cliënt.

[ro-er]

Een bob is ene volledige heroverweging. Ex nunc.
Dwz ook recente uitspraken meegenomen worden, en dat dat dus ook kan leiden tot een herroeping van het primaire besluit.

Wat betreft reformatio in peius: hoe ben je slechter af t.o.v. geen bezwaar ingediend hebbend?

[V&VD]

Met bezwaarschrift: er had geen wob-besluit hoeven worden genomen.
Zonder bezwaarschrift: 8:79 derogeert aan de Wob.

In de bezwaarprocedure heb ik hetgeen het college stelde weerlegd. Blijkbaar hebben ze dat ook ingezien en het over een hele andere boeg gegooid.

Als ik geen bezwaarschrift had ingediend, was i.i.g. nog wel sprake van een Wob-besluit, maar ik heb snap je punt, of mij dat nou ook direct in een slechtere positie brengt. Misschien even (kort?) aanstippen in het beroep.

Voor wat betreft de nieuw gebleken jur merk ik het volgende op. Naar vaste rechtspraak van de bestuursrechtelijke appelcolleges is een rechterlijke uitspraak geen nieuw gebleken feit of veranderde omstandigheid (vide ABRvS 18 juni 2008, LJN BD5087, AB 2008, 35). Daarbij maakt het geen verschil of sprake is van geheel nieuwe jurisprudentie of van een uitspraak waarin op grond van nieuwe rechterlijke inzichten een eerdere jurisprudentielijn is verlaten (ABRvS 22 januari 2008, LJN BC3006).
Ten overvloede: ook inhoudelijk treft de uitspraak geen doel.

[jeroen1989]

Wellicht kun je iets vinden in:

- B.W.N. de Waard, Toelaatbare reformatio in peius in bezwaar, 2012
- C.J.A.M. Merkx, K.F. Bolt, Bestuurlijke heroverweging in bezwaar, 2009

Wel een interessante casus, al vraag ik me af wat er precies valt onder 'slechter worden', zoals men in de reformatio heeft bedoeld.

[bona fides]

Het bezwaarschrift is niet ontvankelijk verklaard, dus in juridische zin ben je precies waar je zou zijn geweest als je geen bezwaarschrift had ingediend.

Het lijkt erop dat het je dwars zit dat het college een bepaald rechtsoordeel heeft uitgesproken. Maar dat oordeel verandert niets aan je positie. Of het oordeel is juist, maar dan was het ook juist voordat het werd uitgesproken, of het is onjuist en dan was het ook onjuist voordat het werd uitgesproken. Het uitspreken van het rechtsoordeel geeft je alleen informatie. Dat je die informatie liever niet had gehad is rechtens niet relevant.

Een beroep op recente jurisprudentie is altijd mogelijk. Jurisprudentie is geen wetgeving maar geeft, simpel gezegd, slechts aan hoe de wet altijd al had moeten worden uitgelegd.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet.