120 grondwet

[suuussie]

Bij de sluiting van panden beroepen partijen zich vaak op strijd met artikel 8 EVRM en niet met 10 Grondwet. Komt dit omdat de rechter hier dan niet over mag oordelen ivm het toetsingsverbod 120 Grondwet?

En als een burger wel beroept op de Grondwet, wat is dan de reactie van de rechter in een uitspraak? Gaat de rechter dan alleen in op het beroep op een verdrag?

[dr.dunno]

Een verdrag staat boven de grondwet en bovendien vermijd je met een verwijzing daarnaar de discussie over het toetsingsverbod, alhoewel de rechter sowieso verplicht is om ook zonder verwijzing naar zowel EVRM als Gw beide toe te passen (ambtshalve). Wat verder ook wel helpt, is dat er over het EVRM uitgebreide jurisprudentie beschikbaar is van niet alleen de Nederlandse rechter tot in HR, maar ook het EHRM en rechters in andere landen. In de toenemende internationalisering van ons recht geeft dat extra aanknopingspunten.
_________________
Catapultum habeo. Isi pecuniam omnem mihi dabis, ad caput tuum saxum immane!

[jeroen1989]

Enerzijds is dat inderdaad vanwege de blokkade die artikel 120 Gw opwerpt, anderzijds is dat waarschijnlijk omdat er in de laatste jaren steeds meer 'positieve verplichtingen' worden gelezen in o.a. artikel 8 EVRM. Het artikel wordt dus steeds ruimer geïnterpreteerd en de Staat kan op steeds meer aspecten een tik op de vingers krijgen!

[suuussie]

Bedankt voor de reacties.
Het is wel tegenstrijdig dat een rechter ambtshalve aan de grondwet moet toetsen, maar een toetsingsverbod heeft op grond van 120 gw. Hoe gaat dat dan?

[jeroen1989]

In principe is er weinig plaats voor een ambtshalve toetsing door de rechter. Op het moment dat er strijdigheid lijkt te zijn met de grondwet kleedt de rechter dit vaak anders in.

[dr.dunno]

[suuussie]

Bedankt voor jullie uitleg. Het is mij helder (ondanks dat het iets vaags blijft )

[jeroen1989]

Ja, artikel 120 Gw blijft een beetje een vreemde eend in de bijt (in Europa zéker). Je moet echter niet denken dat de rechter helemaal met lege handen staat. Zoals eerder al is gezegd, is toetsing aan het EVRM en andere verdragen (steeds belangrijker: artikel 1, eerste Protocol EVRM wel mogelijk. Veel van de bepalingen hierin vertonen overlappingen met de Grondwet. Daarnaast zie je echter ook andere mogelijkheden voor de rechter. Men denke aan het wetgevingsbevel, alhoewel de Hoge Raad in het civiele recht daar nog niet aan wil. De Afdeling lijkt het wel te doen. En nog meer voor de hand liggend is het constitutioneel dialoog tussen rechter-wetgever. De rechter zegt dan bijvoorbeeld: Oke, deze wet in formele zin is inderdaad in strijd met het rechtszekerheidsbeginsel, maar de staatsrechtelijke verhoudingen nopen tot terughoudendheid dus ik kan niets doen. Wetgever, los jij het maar op. Vaak is het dan voor de wetgever wel duidelijk wat hem te doen staat (denk aan Harmonisatiewet-arrest)

[Firestarter]

Het idee van grondwetsartikel 120 is dat het staatshoofd naar willekeur in strijd kan handelen met de grondwet zonder terecht gewezen te kunnen worden door de rechter.
Een voorbeeld hiervan is dat op 22-7-2002 lid van de Raad van State Donner werd aangewezen als minister van justitie. Volgens grondwetsartikel 57 lid 2 mag een lid van de Raad van State geen minister zijn, terwijl volgens grondwetsartikel 74 lid 2 leden van de Raad van State voor het leven benoemd worden.
Dictators hebben gemeen dat ze boven de wet staan...

[hilde12]

Firestarter, je hebt je eigen topic waarin je je denkbeelden naar voren brengt.

TS stelt hier gewoon een vraag, geef dan ook gewoon antwoord zonder je eigen waanideeën erin te gooien.

[dr.dunno]