Dossiervorming ter ontslag bij persoonlijkheidsstoornis

[Klaas1952]

Hallo,

Ik ben mij aan het oriënteren op onderhavig probleem.

Een goede vriendin van mij heeft een Borderline PersoonlijkheidsStoornis. Ik heb jaar jaren wat mogen begeleiden, en dat blijkt erg moeilijk te zijn.

Ze werkt als fysiotherapeute in een maatschap met verscheidene 'bazen'. De bazen denken heel intellectueel, en dat is een totaal andere manier van denken dan van mijn vriendin, die 'op het moment zelf' af gaat. Haar werk is ook anders: ze geeft medische fitness aan een groep. Door haar manier van werken, en haar ongelofelijke opmerkingsvermogen, kan zij 8 patiënten tegelijkertijd de juiste zorg geven. De patiënten laten vaak hun waardering blijken.

Maar met de leiding botert het niet. Ze snappen haar aanpak niet, en zij is niet in staat om erg intellectueel te denken of te rapporteren. Ook hebben ze niet onderzocht wat het werkelijke effect op de patiënten is, noch de tevredenheid onder de patiënten.

De leiding is bezig met een heel dossier aan te leggen, met alles wat een beetje fout ging. Echt zout op slakken leggen.
Volgens mij pakt de leiding dit helemaal verkeerd aan, ze stellen zichzelf centraal hun ego dus, en niet de kwaliteit van het werk.

Het gevolg bij mijn vriendin is, dat zij stijf staat van de stress. En o.a. mensen met BPS kunnen daar niet zo goed tegen. Ze valt daarom terug in basale overlevingstechnieken, en dat komt niet zo volwassen over, of sterker nog: ze neigt naar strafrechtelijke 'vergissingen'.

Maar wat kun je hier arbeidsrechtelijk mee?
Kan de arbo-arts een rol spelen? De huisarts? Kan zij zich laten vertegenwoordigen door een advocaat??

[dr.dunno]

Niet om het een of ander, maar als medicus meen ik, dat een borderliner (indien die diagnose klopt), zeker een met een neiging naar 'strafrechtelijke vergissingen', niet thuishoort in de patiëntenzorg.

Verder is het aan haar bazen om te bepalen of zij haar manier van werken accepteren of niet en niet aan haar (zolang ze niet haar eigen toko heeft). Ook haar patiënten hebben daar niks over te zeggen. Als ze haar ontslaan omdat ze in hun ogen niet op voldoende niveau functioneert (hetzij medisch hetzij als collega), dan is dat in beginsel hun goed recht.

Verder zie ik geen aanknopingspunten voor een advocaat om op in te grijpen. Ze wordt (nog) niet ontslagen, ze heeft alleen zelf ideëen over mensen in haar omgeving. Dat hebben borderliners wel vaker (onterecht). Wel is het verstandig dat ze zich meldt bij haar huisarts voor verder beleid en eventuele doorverwijzing.
_________________
Catapultum habeo. Isi pecuniam omnem mihi dabis, ad caput tuum saxum immane!