Vriendin wil na geboorte kind ineens single mum zijn

[marceld]

Ik heb sinds een maand een kind maar mijn vriendin heeft hem helaas meegenomen naar een ander adres. Inderdaad, mijn vriendin is vlak na de geboorte vertrokken. Ze houdt nu het kind bij mij weg en reageert niet meer op communicatie.

Het kind is nog niet door mij erkend (toestemming van moeder voor nodig die ik niet krijg om redenen als "je hebt het huis nooit goed opgeruimd en je was er psychisch niet toen ik je nodig had") aangifte wilde de moeder in haar eentje doen en ook de achternaam is voor het gemak maar naar haar kant geschoven.

Zoals gezegd: communicatie is niet meer mogelijk.
Wat is de volgende stap die ik kan zetten? Ik wil mijn kind zien.
Kosten wat het kost!

MD

[bona fides]

Je zult eerst moeten proberen het kind te erkennen waardoor je de juridische vader van het kind wordt. Dat geeft al allerlei rechten. Dan kun je later kijken of er een mogelijkheid is tot het aanvragen van gezamenlijk ouderlijk gezag.

Nu de moeder niet aan erkenning wil meewerken zul je de rechter om vervangende toestemming moeten vragen (art. 1:204 lid 3 BW). Hiervoor moet vaststaan dat je de verwekker van het kind bent en moet de rechter van oordeel zijn dat de erkenning "de belangen van de moeder bij een ongestoorde verhouding met het kind of de belangen van het kind" niet zal schaden. Het helpt dus als je geen drugsverslaagde crimineel bent.

Het lijkt mij verstandig om direct maar een advocaat gespecialiseerd in familierecht in de arm te nemen (tenzij je de moeder nog kunt overreden om alsnog toestemming voor de erkenning te geven).
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet.

[dr.dunno]

De gevoelens van TS zijn begrijpelijk, tegelijkertijd zouden hele volksstammen blij zijn om van zo'n heks en alle bijkomende frustraties verlost te zijn. Wat niet wegneemt dat hij ervoor moet waken dat hij niet alsnog de rekening gepresenteerd krijgt voor het kind in wiens leven hij geen rol zou mogen spelen. En als hij meent dat de moeder onvoldoende voor het kind kan zorgen, dan moet daar ook actie op worden ondernomen.

Misschien kun je eens proberen dit te bespreken met bijvoorbeeld de huisarts erbij, of de ouders van de dame in kwestie, zodat je niet direct verzandt in een jarenlange discussie over de juridische merites, in welke je de eerste jaren van die dreumes zal gaan missen en de praktijk vaak is dat de ouders het kind uitgebreid deelgenoot maken van alle frustraties, wat ook weer de nodige problemen gaat geven.
_________________
Catapultum habeo. Isi pecuniam omnem mihi dabis, ad caput tuum saxum immane!