Content Syndication
|
|
|
Auteur |
Bericht |
mousi
Leeftijd: 38 Geslacht: Sterrenbeeld:
Berichten: 11
|
Geplaatst: do 21 mrt 2013 1:30 Onderwerp: Advies gevraagd m.b.t. een onopgeloste misdrijf |
|
|
Hallo mensen,
Ik heb al een aantal keer geprobeerd contact te leggen met een criminoloog voor advies over een misdrijf waar ik uiteindelijk slachtoffer van ben geworden. Helaas is het verkrijgen van advies mij niet gelukt, en deze zaak is ook nooit opgelost door justitie.
Ik zal mijn verhaal, zonder al te veel in te gaan op details zo kort mogelijk proberen te vertellen.
Bijna een decennia geleden was ik verliefd op mijn jeugdvriendinnetje en zij vond mij ook al heel lang leuk, maar om 1 of andere reden werden we steeds geen koppel en waren we 'gewoon vrienden'. Zij die nog minderjarig was begon een crimineel te daten die een decennia ouder dan haar was en vaker prostituees achter het raam had gehad. Ik kwam hier achter en dat ze door hem seksueel was misbruikt (dat ze is misbruikt is puur mijn eigen mening, ik baseer mijn mening op het feit dat zij na die affaire psychisch steeds labieler werd) zij maakte het voor mij uit, ik accepteerde dit niet omdat zij niet mijn leven zou vergooien maar haar eigen. Iig wij kregen ruzie hierom en gingen een poosje niet meer met elkaar om. Ik pakte mijn leven weer op en zij, die was geïmponeerd door hem, wat hij in de gaten had, zocht haar steeds op om haar te "brainwashen", alleen kon hij haar niet zover krijgen omdat zij gevoelens voor mij had.
Een aantal maanden later kreeg de familie van het meisje ruzie met hun beste vrienden, hun buren/hun vrienden hadden de ouders van het meisje verraden voor belastingfraude. Hierop terroriseerde hun "vrienden" de familie van het meisje door hun tot in hun huis aan te vallen (haar vader deed uit angst niks terug). Dezelfde dag, in de nacht, pleegde haar loverboy en zijn andere criminele vrienden (die ik ook ken en buren waren van het meisje) met brandbommen een aanslag op de verradende buren om ze proberen levend te verbranden, zogenaamd als vergelding voor de familie van het meisje. Ik die destijds ten gevolge van de ruzie met het meisje dus een tijd out of the picture was kwam hier achter en maakte het telefonisch goed met het meisje. De familie van het meisje waren door deze vergelding nu ook geïmponeerd door hun, maar ik niet, ik wist dat dit geen oprechte actie was en zij met deze vergelding een psychologische schuld hadden gecreëerd bij de familie van het meisje en omdat ik al deze criminelen ken en op intuïtie wist dat zij uit waren op geld van haar vader en haar loverboy uit was om haar achter de raam te krijgen of om haar z'n persoonlijke hoertje te maken (aangezien haar vader te angstig was om tegen hun buur te vechten had de loverboy de juiste prooi). De broertje van 1 van de criminelen (ik ging met hem om) gaf aan mij de verkeerde naam door wie achter de aanslag zat, hij gaf een naam door die ooit bij mijn vaders zaak had ingebroken. Ik vertelde aan iemand uit mijn omgeving wat hun plannen uiteindelijk waren en deze persoon is achter mijn rug om naar de politie gegaan met de verkeerde naam. Ik die hier achter kwam stak er een stokje voor dat hij niet met de politie moest praten omdat ik niet het type ben die mensen verraad en omdat ik ook van de 'straat' kom en ik nog nooit iemand heb verraden en mijn "problemen" puur oploste met vechten, ik was geen crimineel maar een straatvechter. Iig eenmaal bekend dat die verkeerde naam is doorgegeven had de jongen waarmee ik omging beet en hij zou mij vanaf dat moment bij de familie van het meisje mij zwart maken en hun manipuleren dat ik een verrader was (in de zin van dat ik net als de terroriserende buren ook een verrader was, dus ook een vijand was van het meisje en haar familie). Eenmaal dat dit naar buiten kwam wist ik even geen raad meer hoe ik de situatie moest benaderen, de familie van het meisje begonnen mij nu ook te zien als een vijand die tussen hun rondliep. Ik besloot het spelletjes mee te spelen alsof ik aan de kant stond van de criminelen om een oogje in het zeil te houden dat haar en haar vader niks zou overkomen. (Gezien het feit dat ik al een tijd ruzie had met haar, ik dus out of the picture was, en de loverboy en criminelen hiervan op de hoogte waren. Waren de potentiële slachtoffers van de criminelen en loverboy zij en haar vader/familie).
In de verloop van de komende weken/maanden werd het meisje steeds psychisch labieler doordat haar loverboy inspeelde op haar gevoelens voor hem om haar de gecreëerde psychologische schuld om te zetten naar wat hij van haar wou. De andere criminele familie en de jongen labelden mij bij de familie van het meisje dat ik "doordat" ik een "verrader" was mij net zoals de terroriserende buur begon te gedragen en het steeds slechter met mij ging, o.a. dat ik een slecht persoon was die hun dochter zou gebruiken voor mijn eigen zieke doeleinden (dat ik haar mijn hoer zou maken), dat ik een junkie aan het worden was, dat ik een alcoholist aan het worden was, dat ik een zwerver aan het worden was. Ik wist op gevoel dat dit aan de gang was maar kon hier niks tegen inbrengen omdat de criminelen als het ware mij met allerlei zelfbedachte en verdraaide leugens hadden geïsoleerd en de familie van het meisje en de meisje zelf mij hierdoor niks toevertrouwden en hierdoor niet met mij praatten wat er achterom mijn rug aan de gang was. Het gedrag van het meisje begon steeds meer te veranderen door de criminele milieu waarin ze terecht kwam en zij sleurden haar als het ware in een waan dat hun, de criminelen, goed waren en ik slecht. Ik merkte o.a. aan het meisje dat zij in haar hoofd gesprekken met mij voerde over dingen waar ik het nooit met haar over had gehad, terwijl ik gewoon bij haar was en zij als het ware niet met mij kon praten (dit kwam door de loverboy's “brainwashen”). Zij werd uiteindelijk zo psychisch labiel dat zij op een gegeven moment dacht dat een film die zij ooit leuk vond en mij daarover ooit speciaal voor belde een soort van karakter eigenschap was geworden die zij bezat en waar ik ooit "verliefd" op was geworden. Ik, die wist wat er gaande was maar geen fysiek bewijs had om actie te ondernemen tegen al die deze criminelen (al deze criminelen en deze jongen durfden mij in mijn gezicht deze gehele periode niks te doen omdat zij wisten dat ik hun de tyfus in zou slaan) en geen andere keus had dan haar te beoordelen op haar gedrag tegenover mij besloot ik uiteindelijk de vriendschap te verbreken omdat zij zonder enige aanleiding/reden zo onredelijk was geworden (was gemaakt) tegenover mij dat een gesprek met haar voeren onmogelijk was geworden. Ik, die mijn eigen “kwaad op de wereld puberproblemen” had opgelost en enigszins wist dat zij verdrietig was maar zij mij haar niet liet helpen besloot om mijn leven weer op te pakken en te werken aan mijn toekomst waar ik van jongs af aan over had gedroomd, een eigen zaakje opzetten.
Hier komt de verwarrende gedeelte:
Terwijl ik mijn leven aan het opbouwen was begon het meisje mij te stalken via de jongen die mij bij haar en haar familie zwart maakte. Ik, die dit opmerkte en niet kon beoordelen of het positief of negatief was bedoeld werd hier paranoia en achterdochtig van en probeerde het meisje te waarschuwen dat er iets gaande was, ze reageerde niet. Een paar dagen later ging ik uit met deze jongen en een meeloper van hem, de jongen ging black-out op alcohol en ik ben die nacht gewoon gaan stappen. De volgende dag nam ik mijn uitgaansnacht door en merkte ik dat die jongen helemaal niet black-out was gegaan omdat hij een paar uur later na de "black-out" weer vrolijk buiten liep en wij dezelfde nacht weer ergens hadden afgesproken. Ik linkte dit direct door met het stalkende meisje alleen raakte ik flink in de war, ik werd nog erger paranoïde en achterdochtig dat haar iets is aangedaan of juist dat dit als het ware in hun waan-realiteit een val was die was opgezet tegen mij. Mijn geest en met de bijkomende stress die het meisje door haar psychische labiele gemoedstoestand veroorzaakte in mijn leven kon ik hun denkfout (en al die andere denkfouten wat die criminelen veroorzaakten) als het ware niet verwerken waarna ik een fractie van een seconde begon te hallucineren. Nadat ik begon te hallucineren herinnerde ik uit mijn jeugd een oude vriend van mij waarbij bij zijn vriendinnetje ooit een soortgelijk "liefdesspel" was gespeeld en dat dat niet zo goed afliep voor mijn oude vriend en het meisje. Ik kwam vanaf dat moment als het ware in hun droom-wereldje (deze periode werd gekenmerkt met dromen die "uitkwamen"). Ik ben heel lang verward geweest en heb niet geweten wat zich had afgespeeld, dit is wat ik eruit haal: het meisje was met gevoelens die zij voor mij had naar die jongen (die mij bij haar en haar familie zwart maakte) toegegaan om "advies" te vragen over wat te doen met haar gevoelens voor mij, hij heeft haar vervolgens (die "black-out" nacht) met valse voorwendselen (dat hij mij in de val lokte waarschijnlijk) ergens heen gelokt en op een slinkse manier op haar gevoelens voor mij ingespeeld dat ik een slecht persoon ben en zij bij hun hoort (de criminelen en loverboy) en hij haar opdrachten heeft gegeven waarna hij haar heeft gezoend en op die manier als het ware zijn 'wil' aan haar heeft opgelegd om zijn plan uit te laten komen. Zij aan de andere hand, toen zij niet de reactie kreeg van mij die zij verwachtte, ik was door haar gedrag tegenover mij immers niet meer verliefd op haar en voerde als het ware niet uit “wat haar droom was voor mij” (ik had geen idee wat ze van mij wou) heeft zij uiteindelijk bewust/onbewust zijn plan uitgevoerd. Ze praatte niet meer met me, ze negeerde me, ze stelde me niet gerust, ze keek me niet meer aan als ik vroeg om in mijn ogen te kijken wanneer ik iets vroeg, m.a.w. haar opdracht was dan ook om mij te gebruiken.
Nadat ik begon te hallucineren en als het ware in hun waan-wereld terecht kwam besloot ik dat ik haar goed of slecht helemaal naar mij toe zou trekken hoe ik haar ooit zag en zou duwen naar haar ouders m.a.w. ik die vanwege haar labiele gedrag tegenover mij niet meer verliefd op haar was maar wel genoeg om haar gaf besloot dat ik haar niet voor de rest van haar leven als een psychisch gestoord labiele hoer aan hun zo overlaten m.a.w. als ik niet ingreep was haar leven “over”. Ik ging haar manipuleren met tegenovergestelde psychologie (met liefde) van de emotionele verkrachter (de loverboy) om haar weer "normaal" te maken (haar geest redden was mijn 'spirituele opdracht' als het ware. Ik was spiritueel gelovig vanuit mijn roots). Wat ik niet wist en door had is dat mijn gedragingen helemaal begonnen te veranderen (door de isolement waarin zij mij brachten en de labeling) naarmate zij die jongen zijn opdrachten uitvoerde, dus dat zij mij bleef negeren alsof ik een vreemde was van haar en de waan dat ik haar vijand was die haar leven/droom kapot had gemaakt met de loverboy, en dat ik altijd er altijd er al op uit was om haar leven kapot te maken. Naarmate zij mij negeerde kwam ik zo diep in een psychose dat ik haar door de psychose per ongeluk stalkte. Maar het gekke is, door de situatie die zij in eerste instantie zelf had gecreëerd door haar labiele psyche en door hun te vertrouwen raakte ze zo erg verward dat zij mij op een dag aanviel en ik mij liet slaan omdat zij in de war was, ze had als het ware door de waan waarin ze was gebracht geen idee meer wie ik was, ze hadden haar zo erg volgepropt met leugens over mij dat ze niet meer wist dat ik haar jeugdvriendje was en ik degene was die haar altijd gelukkig maakte en nooit kwaad had gedaan. De dag dat zij mij aanviel had ik mezelf als het ware “bewezen” (de liefdesspel die die criminelen met haar speelden, en zij wisten wat zij deden bij haar, had ik gewonnen terwijl ik niet eens een spel speelde en niet weet hoe dat spelletje gespeeld moet worden). De criminelen die zich voordeden als mij (dus als een goede jongen) en allemaal wisten dat ze gek was op mij en verdrietig was om mij, hebben haar in deze periode gebruik en/of over proberen te halen om seksuele handelingen te verrichten. De dag dat ik haar weer "normaal" maakte en haar ouders mij bedankten wat ik voor hun/haar had gedaan, was het te laat voor mij en ben ik dezelfde avond zo ziek geworden dat ik de volgende dag bij de psychiater zat en als het ware “dood” werd verklaard. Voor de familie van het meisje die dus ook heel lang in de waan zaten dat ik de slechterik was leek het tijdens die “stalking” periode alsof ik de loverboy was. Maar een tijdje later zijn ook zij erachter gekomen dat hun criminele buren (familie van die jongen) niet hun vrienden waren en dat hun als doel hadden om haar en haar families leven te verpesten.
Nadat ik bij de psychiater terecht was gekomen, dus psychotisch werd verklaard heb ik mijn overtuigingen verloren en het contact met het meisje moeten verbreken en viel ik langzaam in een jarenlange diepe (psychotische)depressie.
Nu ik min of meer tot een zekere punt hersteld ben wil ik alsnog overgaan tot actie, ik wil die brandbommen aanslag gebruiken en ik wil de criminelen en de loverboy via het gerecht de cel in werken. Zij wisten die hele periode waar zij mee bezig waren en het is ze via het meisje gelukt om mijn leven, de liefde tussen mij en haar en haar psyche maar vooral mijn psyche helemaal kapot te maken. In het kort samengevat, zij was slachtoffer van de loverboy en vervolgens slachtoffer van zijn criminele vrienden en van de jongen waarmee ik omging. Ik heb haar als het ware gered van hun maar zij mij niet en ben ik uiteindelijk als het ware slachtoffer geworden van het (labiele) meisje.
Toen ik op wikipedia las over criminologie dan zijn de persoonlijkheids-profielen van de delinquenten terug te vinden en de gebeurtenissen en gedragingen van haar, hun en mij ook te verklaren.
Ik heb bijna geen verstand van wat ik zelf kan doen en/of wat er nodig is voor justitie om de zaak te heropenen en wat voor bewijs er nodig is om tot een vervolging te komen.
Is er bv ook een strafbaar feit tegen mij gepleegd? Zo ja, wat dan?
Ik kan bv. het meisje benaderen om haar hele verhaal te doen bij de politie, zij heeft immers alle antwoorden die nodig zijn over de delinquenten en over wie wat voor plan had en/of wie welke rol heeft gespeeld. Mijn verhaal zou helemaal kunnen aansluiten op haar verhaal. Maar is dit genoeg om tot een veroordeling te komen?
Ik heb zelf ook connecties en zou bv mensen met opname-tapes op pad kunnen sturen om de delinquenten op tape vast te laten leggen dat zij bekennen achter de aanslag zitten en/of wat hun doel was.
Of, zou ik met mijn verhaal tot in de details naar de politie kunnen gaan en een verklaring kunnen afleggen en/of met hun samen kunnen gaan werken? (Ik weet immers wie wie tegen elkaar moet worden opgezet.)
Alle advies is welkom.
En aub mensen niet zeggen, laat het gaan. Ik kan niet tegen onrecht en wil graag hiermee bezig gaan, ik wil gerechtigheid. Door die hele gebeuren ben ik als het ware alles in mijn leven kwijtgeraakt door hun, terwijl ik praktisch niemand iets heb aangedaan hebben ze mij slachtoffer gemaakt. Zowel sociaal als op straat hebben ze mij bij iedereen die ik ken zwart gemaakt met leugens. Ik heb mijn inziens alle recht om te weten wat er allemaal achter mijn rug om heeft gespeeld en het recht om te weten of ik psychotisch ben geworden omdat ik er aanleg voor heb of juist omdat ik als het ware psychotisch ben “gemaakt”.
Bedankt voor het lezen en ik zie jullie adviezen tegemoet. |
|
|
|
|
mousi
Leeftijd: 38 Geslacht: Sterrenbeeld:
Berichten: 11
|
Geplaatst: do 21 mrt 2013 5:32 Onderwerp: |
|
|
@ Moderator.. Ik denk dat deze topic beter past in de forum strafrecht, zou je deze topic daarheen willen verplaatsen. |
|
|
|
|
marja.verstralen
Leeftijd: 43 Geslacht: Sterrenbeeld:
Berichten: 1100
|
Geplaatst: vr 22 mrt 2013 16:54 Onderwerp: |
|
|
Dag,
Bij een criminoloog bent u denk ik niet aan het juiste adres; een criminoloog bestudeert crimineel gedrag en de maatschappelijke reactie daarop en gaat niet over de vervolging van strafbare feiten.
Uit het door u beschrevene kan ik niet afleiden dat er jegens u een strafbaar feit begaan is, hoe vervelend de verwarring door het hele gebeuren ook is.
Van de brandstichting kunt u aangifte doen, art. 157 lid 2 Wetboek van strafrecht (Sr). Deze verjaart pas na twintig jaar, art. 70 lid 1 onder 4 Sr.
Hoe oud was het meisje toen ze een seksuele relatie met de crimineel begon? Als ze tussen de twaalf en zestien jaar was, is het strafbaar, art. 245 Sr. Anders niet.
Sterkte en met vriendelijke groet,
Marja |
|
|
|
|
mousi
Leeftijd: 38 Geslacht: Sterrenbeeld:
Berichten: 11
|
Geplaatst: di 26 mrt 2013 0:00 Onderwerp: |
|
|
marja.verstralen schreef: | Dag,
Bij een criminoloog bent u denk ik niet aan het juiste adres; een criminoloog bestudeert crimineel gedrag en de maatschappelijke reactie daarop en gaat niet over de vervolging van strafbare feiten.
Uit het door u beschrevene kan ik niet afleiden dat er jegens u een strafbaar feit begaan is, hoe vervelend de verwarring door het hele gebeuren ook is.
Van de brandstichting kunt u aangifte doen, art. 157 lid 2 Wetboek van strafrecht (Sr). Deze verjaart pas na twintig jaar, art. 70 lid 1 onder 4 Sr.
Hoe oud was het meisje toen ze een seksuele relatie met de crimineel begon? Als ze tussen de twaalf en zestien jaar was, is het strafbaar, art. 245 Sr. Anders niet.
Sterkte en met vriendelijke groet,
Marja |
Hallo Marja,
De reden waarom ik advies wou inwinnen bij een criminoloog was omdat haar/mijn gedrag, de delinquenten en de reactie van de omgeving als het ware terug zijn te vinden in de leer van criminologie, begrijp je?
Het juridisch loket heeft mij verteld dat ikzelf geen aangifte kan doen voor brandstichting omdat het niet bij mij is gebeurd.
Het meisje was trouwens 17, maar na haar affaire en zijn 'hersenspoeling' gedroeg ze zich op haar 18e als een labiel meisje van 14.
Maar ik zal mijn verhaal ff verplaatsen naar de sub-forum strafrecht kijken of ze mij daar van advies kunnen voorzien (moderators slapen volgens mij).
In ieder geval bedankt voor je reactie.
groet. |
|
|
|
|
ArieKanarie
Leeftijd: 35 Geslacht: Sterrenbeeld: Studieomgeving (BA): UM
Berichten: 331
|
Geplaatst: di 26 mrt 2013 9:43 Onderwerp: |
|
|
mousi schreef: |
De reden waarom ik advies wou inwinnen bij een criminoloog was omdat haar/mijn gedrag, de delinquenten en de reactie van de omgeving als het ware terug zijn te vinden in de leer van criminologie, begrijp je? |
Ik heb criminologie gestudeerd, maar het is mij niet duidelijk wat je exact wilt weten. Wat is je vraag?
mousi schreef: | Het juridisch loket heeft mij verteld dat ikzelf geen aangifte kan doen voor brandstichting omdat het niet bij mij is gebeurd. |
U kunt wel degelijk aangifte doen, alleen al vanwege het principe dat je altijd aangifte kunt doen. Verder gaat het bij opzettelijke brandstichting om de algemene veiligheid van personen of goederen, waardoor, alleen al vanuit de redenatie dat het om een algemeen belang gaat, iedereen in staat moet zijn om aangifte te doen, zelfs als de brandstichting geen direct gevaar gevormd heeft jegens de persoon die aangifte doet. Het juridisch loket zit hier naar mijn mening fout. |
|
|
|
|
mousi
Leeftijd: 38 Geslacht: Sterrenbeeld:
Berichten: 11
|
Geplaatst: di 26 mrt 2013 18:32 Onderwerp: |
|
|
ArieKanarie schreef: | mousi schreef: |
De reden waarom ik advies wou inwinnen bij een criminoloog was omdat haar/mijn gedrag, de delinquenten en de reactie van de omgeving als het ware terug zijn te vinden in de leer van criminologie, begrijp je? |
Ik heb criminologie gestudeerd, maar het is mij niet duidelijk wat je exact wilt weten. Wat is je vraag?
mousi schreef: | Het juridisch loket heeft mij verteld dat ikzelf geen aangifte kan doen voor brandstichting omdat het niet bij mij is gebeurd. |
U kunt wel degelijk aangifte doen, alleen al vanwege het principe dat je altijd aangifte kunt doen. Verder gaat het bij opzettelijke brandstichting om de algemene veiligheid van personen of goederen, waardoor, alleen al vanuit de redenatie dat het om een algemeen belang gaat, iedereen in staat moet zijn om aangifte te doen, zelfs als de brandstichting geen direct gevaar gevormd heeft jegens de persoon die aangifte doet. Het juridisch loket zit hier naar mijn mening fout. |
Voor advies ben ik dus aan het verkeerde adres zoals Marja al heeft aangegeven.
Van een criminoloog zou ik graag willen weten of mijn verhaal strookt met wat zich in realiteit heeft afgespeeld, ik benader de situatie namelijk van de psychologisch kant.
Indien het strookt met de realiteit, met de leer van criminologie, wat is dan het beste manier om het meisje te benaderen? (zij heeft volgens mij geen idee dat haar gedrag destijds het gevolg is van wat de loverboy/criminelen bij haar heeft gedaan.)
(Ik ben nogal onzeker en word in verwarring gebracht door de psychiatrie omdat ik mijn verhaal 5 jaar lang heb proberen te vertellen aan mijn behandelaars van het ziekenhuis en zij deden dit al die tijd af als complot-denken, waarschijnlijk omdat zij dachten dat complot-denken een psychotische klacht van mij was. Na mijn tweede psychose hadden ze eindelijk oor voor mijn verhaal, terwijl ik midden in een psychose zat heb ik mijn verhaal kunnen vertellen en zij waren eindelijk van mening dat wat ik die periode heb geobserveerd zeer plausibel is. Echter veel wijzer word ik niet van de psychiatrie, mijn psychiater (die ik inmiddels al heb ontslagen) was nogal cynisch over het woord loverboy/crimineel. Zij, net zoals mijn eigen omgeving adviseren mij om het los te laten (waarschijnlijk uit angst), maar dat is geen optie meer voor mij zoals ik al heb aangegeven.) |
|
|
|
|
Teb
Leeftijd: 47 Geslacht: Sterrenbeeld: Studieomgeving (BA): RUN
Berichten: 12
|
Geplaatst: do 04 apr 2013 23:44 Onderwerp: |
|
|
Een criminoloog kijkt naar zaken als bijvoorbeeld:
Welk invloed heeft opleiding op crimineel gedrag ?
Het is bij voorbaat vrijwel uit te sluiten dat uw beleving overeenkomt met hetgeen feitelijk is voorgevallen. Dat is inherent aan getuigenverklaringen, geheugen wordt altijd beïnvloed door meerdere factoren.
Uit uw verhaal maak ik bovendien op dat het u op ingrijpende en emotionele wijze heeft geraakt, dit beïnvloedt het geheugen, om maar te zwijgen van het tijdverloop.
Een misdrijf, is vanuit een objectief standpunt niet meer dan een verzameling feiten die door de wet strafbaar worden gesteld. Als u vraagt om advies bij het "oplossen" van een misdrijf, dan zal dat advies niet meer of minder kunnen zijn dan zoals gesteld, aangifte doen bij de politie.
Als het advies wat u zoekt, zich richt op de vraag of uit uw verhaal een beeld ontstaat van de feitelijke gebeurtenissen, dan is het antwoord daarop, neen! |
|
|
|
|
mousi
Leeftijd: 38 Geslacht: Sterrenbeeld:
Berichten: 11
|
Geplaatst: do 11 apr 2013 22:49 Onderwerp: |
|
|
Teb schreef: | Een criminoloog kijkt naar zaken als bijvoorbeeld:
Welk invloed heeft opleiding op crimineel gedrag ?
Het is bij voorbaat vrijwel uit te sluiten dat uw beleving overeenkomt met hetgeen feitelijk is voorgevallen. Dat is inherent aan getuigenverklaringen, geheugen wordt altijd beïnvloed door meerdere factoren.
Uit uw verhaal maak ik bovendien op dat het u op ingrijpende en emotionele wijze heeft geraakt, dit beïnvloedt het geheugen, om maar te zwijgen van het tijdverloop.
Een misdrijf, is vanuit een objectief standpunt niet meer dan een verzameling feiten die door de wet strafbaar worden gesteld. Als u vraagt om advies bij het "oplossen" van een misdrijf, dan zal dat advies niet meer of minder kunnen zijn dan zoals gesteld, aangifte doen bij de politie.
Als het advies wat u zoekt, zich richt op de vraag of uit uw verhaal een beeld ontstaat van de feitelijke gebeurtenissen, dan is het antwoord daarop, neen! |
Bedankt voor de duidelijk uitleg.
Ik ben denk ik niet alleen dat het mij op emotionele wijze heeft geraakt, het zal het meisje en haar familie ook op ong. dezelfde manier hebben geraakt.
Nu is mijn vraag, mocht het tot aangiftes komen en verklaringen, gezien het feit dat psychologie in deze "zaak" een grote rol zal spelen, wat kan ik dan verwachten van de politie. Ik bedoel een verklaring word afgenomen door een rechercheur, maar wanneer zal een forensische psycholoog zich met deze "zaak" bemoeien? Pas als er genoeg bewijs is en het tot een rechtzaak zal komen? |
|
|
|
|
Teb
Leeftijd: 47 Geslacht: Sterrenbeeld: Studieomgeving (BA): RUN
Berichten: 12
|
Geplaatst: wo 17 apr 2013 1:22 Onderwerp: |
|
|
Een forensisch psycholoog zal er naar alle waarschijnlijkheid niet aan te pas komen. Dit is relatief gezien een vrij eenvoudige zaak.
Ik begrijp dat u een bepaald beeld heeft van het verloop, maar ik zie niet in waarom hier een forensisch psycholoog voor zou worden ingezet.
"Psychologie" speelt altijd een rol wij zijn immers allemaal mensen met persoonlijkheden en gevoelens:
Als iemand een overval pleegt, en het komt tot een veroordeling (of een andere uitkomst waarbij de identiteit van de dader vaststaat) is de vraag wie de schuldige was aan het misdrijf hiermee beantwoord. Dat hij dat deed om bijvoorbeeld wraak te nemen op de bewoners, doet daar niet aan af.
Dat lijkt mij ook niet van belang, het lijkt mij dat na aangifte het van belang is dat de zaak wordt opgelost, hoe dat gebeurt is bijzaak. |
|
|
|
|
mousi
Leeftijd: 38 Geslacht: Sterrenbeeld:
Berichten: 11
|
Geplaatst: zo 21 apr 2013 3:51 Onderwerp: |
|
|
Teb schreef: | Een forensisch psycholoog zal er naar alle waarschijnlijkheid niet aan te pas komen. Dit is relatief gezien een vrij eenvoudige zaak.
Ik begrijp dat u een bepaald beeld heeft van het verloop, maar ik zie niet in waarom hier een forensisch psycholoog voor zou worden ingezet.
"Psychologie" speelt altijd een rol wij zijn immers allemaal mensen met persoonlijkheden en gevoelens:
Als iemand een overval pleegt, en het komt tot een veroordeling (of een andere uitkomst waarbij de identiteit van de dader vaststaat) is de vraag wie de schuldige was aan het misdrijf hiermee beantwoord. Dat hij dat deed om bijvoorbeeld wraak te nemen op de bewoners, doet daar niet aan af.
Dat lijkt mij ook niet van belang, het lijkt mij dat na aangifte het van belang is dat de zaak wordt opgelost, hoe dat gebeurt is bijzaak. |
Aan de ene kant vind ik het geruststellend dat u beweerd dat het een vrij eenvoudige zaak is om op te lossen en dat is het mijn inziens ook. Toch, aan de andere kant is het voor mij persoonlijk (en waarschijnlijk de andere betrokkene, het meisje en haar familie) niet zo gemakkelijk, zij zullen net als mij met dilemma's zitten door het verloop van de gebeurtenissen en omdat ze niet weten hoe een procedure/rechtssysteem werkt. (en voor hun zal misschien ook nog psychologische factoren meespelen om die criminelen juist niet te laten vervolgen.)
Ikzelf zit op dit moment met het volgende dilemma, ik speel met het idee om een persoonlijke brief te sturen gericht aan het meisje en aan haar familie of ik wil juist direct naar de politie stappen en mijn verhaal/verklaring afleggen, indien ik het laatste doe zal de politie er niet veel aan hebben, het meisje/haar familie heeft immers alle informatie/'bewijs' dat nodig is voor een vervolging.
Wat zou u doen, kunt u mij iets aanraden?
En het is wel raar als er geen forensisch psycholoog aan te pas komt, mensen die andere mensen levend wouden verbranden om een meisje uiteindelijk de prostitutie in te proberen te duwen, is dat geen enkeltje TBS waardig?
En bv. het meisje en ik zijn als het ware tegen elkaar uitgespeeld, ik ben/was snugger genoeg om het op te merken, zij aan de andere kant niet. Zij denkt als het ware dat ik "verandert/dood" ben, terwijl ik gewoon ondanks mijn ziekte gewoon nog steeds ben wie ik altijd al was. |
|
|
|
|
mousi
Leeftijd: 38 Geslacht: Sterrenbeeld:
Berichten: 11
|
Geplaatst: di 23 apr 2013 2:58 Onderwerp: |
|
|
En afgaande op mijn verhaal, zijn er strafbare feiten tegen het meisje gepleegd? Zo ja, wat dan? |
|
|
|
|
Leo Beek
Leeftijd: 124 Geslacht: Sterrenbeeld:
Berichten: 380
|
Geplaatst: ma 06 mei 2013 7:00 Onderwerp: |
|
|
Ik heb je verhaal goed gelezen. Ik raad je zonder enige twijfel aan, om deze kwestie helemaal los te laten, hoewel je dat zelf geen optie vindt.
Het lijkt me het beste om helemaal geen contact meer te zoeken met alle betrokkenen. Want anders kunnen deze problemen nog veel ernstiger voor je worden, sociaal, psychisch, medisch en juridisch.
Als dat loslaten je teveel spanningen oplevert, kun je het beste oplossingen zoeken voor die spanningen. Daarbij kun je worden geholpen door een professionele hulpverlener, zoals een psychotherapeut. Kies een deskundige hulpverlener met wie het klikt. Sterkte. _________________ Ik stem op de SP. www.sp.nl
Laatst aangepast door Leo Beek op ma 06 mei 2013 18:41, in totaal 1 keer bewerkt |
|
|
|
|
mousi
Leeftijd: 38 Geslacht: Sterrenbeeld:
Berichten: 11
|
Geplaatst: ma 06 mei 2013 18:19 Onderwerp: |
|
|
Leo Beek schreef: | Ik heb je verhaal goed gelezen. Ik raad je zonder enige twijfel aan, om deze kwestie helemaal los te laten, hoewel je dat zelf geen optie vindt.
Het lijkt me het beste om helemaal geen contact meer te zoeken met alle betrokkenen. Want anders kunnen deze problemen nog veel ernstiger voor je worden, zowel sociaal, psychisch als medisch.
Als dat loslaten je teveel spanningen oplevert, kun je het beste oplossingen zoeken voor die spanningen. Daarbij kun je worden geholpen door een professionele hulpverlener, zoals een psychotherapeut. Kies een deskundige hulpverlener met wie het klikt. Sterkte. |
Heeft u inhoudelijk ook een mening waarom ik het niet door zou zetten anders dan wat u stelt? Het sociale gebeuren eromheen ben ik overheen "gegroeid", dat is geen punt meer om mezelf druk over te maken, ook niet als ik het doorzet. Het psychische en medische aspect heb ik na jarenlang behandeling volledig onder controle, ik kan zelf stellen dat ik psychisch volwassener en stabieler ben dan een gemiddeld persoon die niet bij een psychiater loopt.
Anders dan dat alle betrokkenen het niet waard zijn (incl. het meisje) om nog aandacht aan te besteden kan ik geen andere reden bedenken dat ik dit niet door zou zetten. Het punt is, hoe ik het wend of keer, ik heb geboet voor anders mans fouten en misdrijven, dat is voor mij geen mening maar een feit die ik niet zomaar af kan doen als, ach ja zo is het leven, m.a.w. het is voor mij geen levensgebeurtenis waar ik op terug kan kijken als vallen en opstaan. Ik kan daarvoor jarenlang in therapie gaan en verder lijden (door hun) in de therapie-sessies of ik kan ze voor het gerecht slepen en op die manier mijn "therapie voldoen". Het laatste is voor een persoon als mij, 'een vechter', iemand waarbij gerechtigheid in z'n "hart" zit verankerd de juiste "therapie".
Enige probleem zoals ik al heb aangegeven is, hoe kan ik het meisje en haar familie benaderen en overtuigen dat zij geen strafbare feiten hebben gepleegd, nergens bang voor hoeven te zijn en het meisje net zo goed als mij slachtoffer is van hun. |
|
|
|
|
Leo Beek
Leeftijd: 124 Geslacht: Sterrenbeeld:
Berichten: 380
|
Geplaatst: ma 06 mei 2013 21:06 Onderwerp: |
|
|
mousi schreef: | Heeft u inhoudelijk ook een mening waarom ik het niet door zou zetten anders dan wat u stelt? Het sociale gebeuren eromheen ben ik overheen "gegroeid", dat is geen punt meer om mezelf druk over te maken, ook niet als ik het doorzet. Het psychische en medische aspect heb ik na jarenlang behandeling volledig onder controle, ik kan zelf stellen dat ik psychisch volwassener en stabieler ben dan een gemiddeld persoon die niet bij een psychiater loopt.
Anders dan dat alle betrokkenen het niet waard zijn (incl. het meisje) om nog aandacht aan te besteden kan ik geen andere reden bedenken dat ik dit niet door zou zetten. Het punt is, hoe ik het wend of keer, ik heb geboet voor anders mans fouten en misdrijven, dat is voor mij geen mening maar een feit die ik niet zomaar af kan doen als, ach ja zo is het leven, m.a.w. het is voor mij geen levensgebeurtenis waar ik op terug kan kijken als vallen en opstaan. Ik kan daarvoor jarenlang in therapie gaan en verder lijden (door hun) in de therapie-sessies of ik kan ze voor het gerecht slepen en op die manier mijn "therapie voldoen". Het laatste is voor een persoon als mij, 'een vechter', iemand waarbij gerechtigheid in z'n "hart" zit verankerd de juiste "therapie".
Enige probleem zoals ik al heb aangegeven is, hoe kan ik het meisje en haar familie benaderen en overtuigen dat zij geen strafbare feiten hebben gepleegd, nergens bang voor hoeven te zijn en het meisje net zo goed als mij slachtoffer is van hun. |
Ik zou je allerlei redenen kunnen geven, waarom je deze kwestie emotioneel en praktisch helemaal los moet laten. Dat zou dan waarschijnlijk een uitgebreide discussie opleveren. Dat zou mij veel tijd kosten en het zou jou waarschijnlijk toch niet overtuigen.
Ik voorspel je dat iedere deskundige hulpverlener die je benadert, je hetzelfde advies gaat geven: laat het los, in ieders belang.
Maar als tientallen experts op dit gebied je dit zouden adviseren, zou je dat advies waarschijnlijk toch niet opvolgen. En dat mag. Nogmaals sterkte. _________________ Ik stem op de SP. www.sp.nl |
|
|
|
|
mousi
Leeftijd: 38 Geslacht: Sterrenbeeld:
Berichten: 11
|
Geplaatst: ma 06 mei 2013 22:54 Onderwerp: |
|
|
Leo Beek schreef: | mousi schreef: | Heeft u inhoudelijk ook een mening waarom ik het niet door zou zetten anders dan wat u stelt? Het sociale gebeuren eromheen ben ik overheen "gegroeid", dat is geen punt meer om mezelf druk over te maken, ook niet als ik het doorzet. Het psychische en medische aspect heb ik na jarenlang behandeling volledig onder controle, ik kan zelf stellen dat ik psychisch volwassener en stabieler ben dan een gemiddeld persoon die niet bij een psychiater loopt.
Anders dan dat alle betrokkenen het niet waard zijn (incl. het meisje) om nog aandacht aan te besteden kan ik geen andere reden bedenken dat ik dit niet door zou zetten. Het punt is, hoe ik het wend of keer, ik heb geboet voor anders mans fouten en misdrijven, dat is voor mij geen mening maar een feit die ik niet zomaar af kan doen als, ach ja zo is het leven, m.a.w. het is voor mij geen levensgebeurtenis waar ik op terug kan kijken als vallen en opstaan. Ik kan daarvoor jarenlang in therapie gaan en verder lijden (door hun) in de therapie-sessies of ik kan ze voor het gerecht slepen en op die manier mijn "therapie voldoen". Het laatste is voor een persoon als mij, 'een vechter', iemand waarbij gerechtigheid in z'n "hart" zit verankerd de juiste "therapie".
Enige probleem zoals ik al heb aangegeven is, hoe kan ik het meisje en haar familie benaderen en overtuigen dat zij geen strafbare feiten hebben gepleegd, nergens bang voor hoeven te zijn en het meisje net zo goed als mij slachtoffer is van hun. |
Ik zou je allerlei redenen kunnen geven, waarom je deze kwestie emotioneel en praktisch helemaal los moet laten. Dat zou dan waarschijnlijk een uitgebreide discussie opleveren. Dat zou mij veel tijd kosten en het zou jou waarschijnlijk toch niet overtuigen.
Ik voorspel je dat iedere deskundige hulpverlener die je benadert, je hetzelfde advies gaat geven: laat het los, in ieders belang.
Maar als tientallen experts op dit gebied je dit zouden adviseren, zou je dat advies waarschijnlijk toch niet opvolgen. En dat mag. Nogmaals sterkte. |
Als u wel de moeite neemt om mij kortaf aan te sturen/opdringt om het helemaal los te laten dan mag u wat mij betreft ook de moeite en fatsoen nemen om het uitgebreid eens uit te leggen waarom ik het emotioneel en praktisch helemaal los zou moeten laten en/of dat mijn doel onhaalbaar is. Ik zal het lezen, meenemen in mijn overwegingen en zal verder niet met u in discussie gaan.
Laat het los, in IEDERS(?) belang? Bevind ik mij nog op het rechtenforum?
En, ik heb het heel lang MOETEN loslaten omdat het te zwaar was om mee bezig te gaan en het mij klachten bezorgde, ik ben inmiddels in zoverre hersteld dat ik het aan kan en ik er nuchter over na kan denken en ermee bezig kan gaan. En als ik er nuchter over nadenk zijn er opties en is het praktisch (zoals TEB al aangaf) een vrij eenvoudige zaak om op te lossen. (de wegwijs is voor mij alleen het dilemma.)
Dat ik het niet zou loslaten omdat het praktisch onmogelijk word geacht door tientallen deskundige is onzin. Ten eerste, u kent mij niet, ten tweede, ongeacht of ik het doorzet, redelijk gelukkig ben ik al en gelukkiger word ik op een dag ook wel. Maar wat betreft deze "zaak", nooit geschoten is altijd mis! Ten derde, ik heb anders dan een psychiater en verpleegkundige die niks weten over criminaliteit en ff langs het juridisch loket gaan geen advies gekregen van een deskundige.
Ik zie net dat u bij uw eerste post ook nog juridisch heeft toegevoegd. In welke zin zal dit mij juridisch benadelen? Heb ik een strafbaar feit gepleegd? Volgens mij is het zelfs zo, verbeter mij als ik het fout heb, dat ik civiel rechtelijk sterk sta tegenover de criminelen en in het geval het meisje bewust en samen met de criminelen zou hebben gehandeld als "opdrachtgever" ik haar zelfs zou aan kunnen klagen..(?) |
|
|
|
|
|
|
U mag geen nieuwe onderwerpen plaatsen U mag geen reacties plaatsen U mag uw berichten niet bewerken U mag uw berichten niet verwijderen U mag niet stemmen in polls
|
|
|
|