|
|
| Auteur |
Bericht |
P.Caluwe
Leeftijd: 65
Geslacht: 
Sterrenbeeld: 
Berichten: 4
|
 Geplaatst: zo 10 mrt 2013 23:46 Onderwerp: Belastingdienst: terugkomen op eigen beslissing |
   |
|
Beste lezers,
In 2009 en 2010 heb ik huurtoeslag ontvangen. Achteraf bleek ik hier geen recht op te hebben en moest ik de ontvangen huurtoeslag terugbetalen. Ik heb hierop een bezwaar ingediend en gevraagd om kwijtschelding van terugbetaling, aangezien ik een bijstanduitkering heb.
Mijn bezwaar werd gehonoreerd en in een brief van de Belastingdienst ( van afgelopen augustus) werd ik erop geattendeerd dat kwijtschelding zou worden verleend voor zowel terugbetaling van de huurtoeslag 2009 als 2010.
Maar enkele weken geleden kreeg ik een brief ( van weer een ander belastingkantoor/belastingregio dan van welke ik de kwijtscheldingsbrief heb gekregen) dat ik de teveel ontvangen huurtoeslag 2010 alsnog moet terugbetalen. Terwijl ik nog steeds een bijstandsuitkering heb.
Mijn vraag is: Is het waarschijnlijk dat hier een fout is gemaakt en is het juridisch mogelijk dat de Belastingdienst terug kan komen op een beslissing? Ik ben niet in staat de bedragen terug te betalen, die bij elkaar 5000 euro zijn.
Alvast bedankt voor uw antwoord.
Vriendelijke groeten,
Pieter Caluwe |
|
|
|
|
 |
BartL
Leeftijd: 49
Geslacht:
Sterrenbeeld: 
Berichten: 442
|
| Geplaatst: ma 11 mrt 2013 11:02 Onderwerp: Re: Belastingdienst: terugkomen op eigen beslissing |
|
|
| P.Caluwe schreef: | Beste lezers,
In 2009 en 2010 heb ik huurtoeslag ontvangen. Achteraf bleek ik hier geen recht op te hebben en moest ik de ontvangen huurtoeslag terugbetalen. Ik heb hierop een bezwaar ingediend en gevraagd om kwijtschelding van terugbetaling, aangezien ik een bijstanduitkering heb.
Mijn bezwaar werd gehonoreerd en in een brief van de Belastingdienst ( van afgelopen augustus) werd ik erop geattendeerd dat kwijtschelding zou worden verleend voor zowel terugbetaling van de huurtoeslag 2009 als 2010.
Maar enkele weken geleden kreeg ik een brief ( van weer een ander belastingkantoor/belastingregio dan van welke ik de kwijtscheldingsbrief heb gekregen) dat ik de teveel ontvangen huurtoeslag 2010 alsnog moet terugbetalen. Terwijl ik nog steeds een bijstandsuitkering heb.
Mijn vraag is: Is het waarschijnlijk dat hier een fout is gemaakt en is het juridisch mogelijk dat de Belastingdienst terug kan komen op een beslissing? Ik ben niet in staat de bedragen terug te betalen, die bij elkaar 5000 euro zijn.
Alvast bedankt voor uw antwoord.
Vriendelijke groeten,
Pieter Caluwe |
Hoe staat de (waarschijnlijke?)kwijtschelding precies geformuleerd in de brief van augustus? Daar is het antwoord mijns inziens van afhankelijk.
Los daarvan is het altijd verstandig om een bezwaarschrift in te dienen bij de Belastingdienst met een kopie van de brief van augustus daarbij, waarin u aangeeft dat u er vanuitging dat het bedrag was kwijtgescholden. |
|
|
|
|
|
marja.verstralen
Leeftijd: 44
Geslacht: 
Sterrenbeeld: 
Berichten: 1100
|
| Geplaatst: ma 11 mrt 2013 16:36 Onderwerp: |
|
|
| U kunt zich in uw bezwaarschrift beroepen op het vertrouwensbeginsel. Vraag is echter wel, of vertrouwen dat gewekt is door een belastingambtenaar gehonoreerd dient te worden. |
|
|
|
|
|
bona fides
Geslacht:
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 22911
|
| Geplaatst: ma 11 mrt 2013 19:36 Onderwerp: |
|
|
| marja.verstralen schreef: | | U kunt zich in uw bezwaarschrift beroepen op het vertrouwensbeginsel. Vraag is echter wel, of vertrouwen dat gewekt is door een belastingambtenaar gehonoreerd dient te worden. |
Vertrouwen gewekt door een bevoegd bestuursorgaan dient normaliter gehonoreerd te worden.
Het probleem met huurtoeslag (en soortgelijke toeslagen) is echter dat, als ik mij niet vergis, zelfs definitieve beschikkingen nog gecorrigeerd mogen worden. In zo'n geval is er geen reden waarom ten onrechte gewekt vertrouwen gehonoreerd zou moeten worden: zelfs als zou de beschikking kunnen worden afgedwongen, zou die beschikking vervolgens alsnog kunnen worden gecorrigeerd. (Of anders gesteld: de ultieme vorm van gewekt vertrouwen is de (definitieve) beschikking zelf. Als zelfs daar niet op vertrouwd mag worden, dan zeker niet op andere/lichtere vormen van gewekt vertrouwen.)
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
|
DENNIS79
Leeftijd: 45
Geslacht:
Sterrenbeeld:
Studieomgeving (BA): UvT
Studieomgeving (MA): UvT
Berichten: 1754
|
| Geplaatst: di 12 mrt 2013 12:45 Onderwerp: |
|
|
| bona fides schreef: | | marja.verstralen schreef: | | U kunt zich in uw bezwaarschrift beroepen op het vertrouwensbeginsel. Vraag is echter wel, of vertrouwen dat gewekt is door een belastingambtenaar gehonoreerd dient te worden. |
Vertrouwen gewekt door een bevoegd bestuursorgaan dient normaliter gehonoreerd te worden.
Het probleem met huurtoeslag (en soortgelijke toeslagen) is echter dat, als ik mij niet vergis, zelfs definitieve beschikkingen nog gecorrigeerd mogen worden. In zo'n geval is er geen reden waarom ten onrechte gewekt vertrouwen gehonoreerd zou moeten worden: zelfs als zou de beschikking kunnen worden afgedwongen, zou die beschikking vervolgens alsnog kunnen worden gecorrigeerd. (Of anders gesteld: de ultieme vorm van gewekt vertrouwen is de (definitieve) beschikking zelf. Als zelfs daar niet op vertrouwd mag worden, dan zeker niet op andere/lichtere vormen van gewekt vertrouwen.) |
Toch is er mijns inziens dan nog wel een nuance op zijn plaats.
Het gaat niet echt om een definitieve beschikking, maar om een definitieve berekening. Waarbij de term definitief niet op zijn plaats is.
Een definitieve berekening kan inderdaad nog gewijzigd worden, indien achteraf blijkt dat de verkeerde grondslagen gebruikt zijn. Over het algemeen gebeurt dat als achteraf alsnog het inkomen aangepast wordt. De belastingdienst rekent bijvoorbeeld met een inkomen van € 0, - als er geen aangifte is ontvangen. Als er dan alsnog aangifte wordt gedaan en het inkomen hoger vastgesteld wordt, wordt ook de definitieve berekening aangepast.
In casu komt het mij voor dat TS het op zich wel eens is met de "nieuwe" definitieve berekening op basis waarvan hij terug moet betalen, maar dat hij simpelweg niet terug kan betalen. Daarvoor heeft hij een kwijtscheldingsverzoek gedaan welke gehonoreerd is. Dit leidt mijns inziens tot een op zichzelf staande beschikking.
Zijn kwijtscheldingsverzoek verandert daarmee niets aan de grondslagen voor de huurtoeslag, en niets aan de berekening, maar leidt tot een andersoortige en nieuwe beschikking.
Zolang het inkomen, en/of eventuele andere grondslagen niet wederom wijzigen, lijkt het mij niet mogelijk dat de belastingdienst een nieuwe "definitieve" berekening maakt.
_________________
"Nusquam est, qui ubique est" |
|
|
|
|
|
bona fides
Geslacht:
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 22911
|
| Geplaatst: di 12 mrt 2013 17:13 Onderwerp: |
|
|
| DENNIS79 schreef: | | Het gaat niet echt om een definitieve beschikking, maar om een definitieve berekening. Waarbij de term definitief niet op zijn plaats is. |
Die berekening is een beschikking, een besluit in de zin van de Awb. Het is een definitieve beschikking in die zin dat het niet gaat om een expliciet als voorlopig / voorschot bedoelde beschikking. In principe kan op een beschikking (die niet expliciet bedoeld is als voorloper op een latere beschikking) niet meer worden teruggekomen. In het geval van de "definitieve berekening" beschikking maakt de wet hier echter een uitzondering op.
Voor een definitieve aanslag inkomstenbelasting werkt het anders. Maakt de belastingdienst een fout, dan kan de belastingdienst daar niet meer op terugkomen (tenzij de fout verband houdt met bijv. verkeerde inlichtingen die de belastingplichtige heeft verschaft).
| Quote: | | In casu komt het mij voor dat TS het op zich wel eens is met de "nieuwe" definitieve berekening op basis waarvan hij terug moet betalen, maar dat hij simpelweg niet terug kan betalen. |
Volgens mij gaat het niet om een nieuwe definitieve berekening, maar om een definitieve berekening die afwijkt van de voorlopige. Uiteraard kan er zonder probleem van de voorlopige berekening worden afgeweken.
| Quote: | | Daarvoor heeft hij een kwijtscheldingsverzoek gedaan welke gehonoreerd is. Dit leidt mijns inziens tot een op zichzelf staande beschikking. |
Ik moet toegeven dat ik de casus nog niet helemaal goed had gelezen. Het is mij niet duidelijk of het echt gaat om een op zichzelf staande kwijtschelding, of om een beslisising op het bezwaar.
Als het gaat om een beslissing op bezwaar (op basis waarvan niet zou hoeven te worden terugbetaald) die in de plaats is getreden van de primaire definitieve berekening, en die beslissing op bezwaar blijkt onjuist te zijn, dan is de belastingdienst als ik mij niet vergis bevoegd de definitieve berekening te corrigeren door middel van een gecorrigeerde definitieve berekening (waartegen opnieuw bezwaar openstaat).
Als het gaat om een op zichzelf staande kwijtschelding, dan is voor mij de eerste vraag of de wet de belastingdienst wel de bevoegdheid toekent tot kwijtschelding van een te hoog voorschot. Ik vraag het mij af. Er bestond gewoon nooit recht op het voorgeschoten bedrag, bijstandsuitkering of niet. Het is niet redelijk onderscheid te maken tussen mensen met bijstandsuitkering die wel een te hoog voorschot ontvangen (en dat zouden mogen houden) en mensen met dezelfde bijstandsuitkering die niet een te hoog voorschot ontvangen (en dus niet kunnen profiteren van kwijtschelding van terugbetaling van het teveel betaalde). Dit is onvergelijkbaar met kwijtschelding van gemeentelijke belastingen. Ik denk dus niet dat er een bevoegdheid tot kwijtschelding bestaat.
Het wordt intussen wel tijd om er de wet eens bij te pakken.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
|
bona fides
Geslacht:
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 22911
|
| Geplaatst: di 12 mrt 2013 17:40 Onderwerp: |
|
|
Ok, dit valt allemaal onder de Algemene wet inkomensafhankelijke regelingen.
Ik neem aan dat aan TS in eerste instantie een "voorschot" is toegekend op grond van art. 16. Later is het definitieve bedrag van de huurtoeslag vastgesteld op de voet van art. 14. Dit bedrag week om wat voor reden dan ook af van het voorschot met als resultaat een terugbetalingsverplichting.
Ik lees niets over de mogelijkheid van kwijtschelding. Het lijkt mij dat TS gewoon bezwaar heeft aangetekend en dat de beslissing op bezwaar het bedrag van de tegemoetkoming alsnog heeft vastgesteld op het bedrag van het voorschot.
In principe staat daarmee de tegemoetkoming vast. De artikelen 20, 21 en 21a geven de belastingdienst echter de mogelijkheid om de beschikking waarin de tegemoetkoming is vastgesteld te herzien. Tegen die herzieningsbeschikking is uiteraard bezwaar mogelijk, maar of dat succes zal hebben hangt af van de rechtmatigheid van de herzieningsbeschikking: op welk van de 3 artikelen is de tegemoetkoming herzien, en is dat artikel correct toegepast?
Art. 21a kan alleen in het voordeel van de belanghebbende worden toegepast, dus daar zal het hier niet om gaan. Blijven over art. 20 (herziening wegens alsnog beschikbaar komen of wijzigen fiscale gegevens na toekenning) en art. 21 (herziening op grond van feiten of omstandigheden waarvan de belastingdienst redelijkerwijs niet op de hoogte kon zijn (lid 1 sub a), of indien de tegemoetkoming tot een te hoog bedrag is toegekend en de belanghebbende of zijn partner dit wist of behoorde te weten (lid 1 sub b)).
Blijkbaar had ik het mis wat betreft de mogelijkheid om iedere onjuiste (definitieve, d.w.z. niet-voorschot) beschikking te herzien. Wel lijkt art. 21 lid 1 sub b van de wet ruimere mogelijkheden tot herziening te geven dan de belastingdienst heeft in het geval van een definitieve belastingaanslag.
Als ik het allemaal goed begrijp speelt het vertrouwengsbeginsel in ieder geval geen zelfstandige rol in deze zaak. Er is gewoon een definitieve beschikking. Daar kan alleen van worden afgeweken voor zover de wet dat toestaat. De voorwaarden waaronder de wet dit toestaat zijn te vinden in art. 20 en 21.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
|
|
|
