Weg van huis gestuurd..

[koffiekoekje]

hallo, al een tijdje botste het bij ons thuis nogal, volgens hun, was het zo:

waar er 2 vechten heeft er 1 schuld. ik dus.

uiteindelijk heeft mn vader mij weg gestuurd, met wat kleding, maar meer niet. uiteindelijk onderdak gevonden bij vrienden.

maar nu het volgende is begonnen:

- ze hebben mijn werk op de hoogste gesteld, mogelijk baan kwijt
- ze hebben de familie leugens verteld, dingen die totaal niet kloppen, puur om mij zwart te maken..

- ik heb weinig inkomen, maar ze willen mij niet aanvullen volgens de zorgplicht.

in plaats van mijn post door te sturen, vernietigen ze het.


wat moet ik nu?

[marja.verstralen]

Een lastige situatie, waar ik zo even geen juridische oplossing voor zie. De onderhoudsplicht voor de ouders geldt alleen voor minderjarige kinderen (art. 1:404 Burgerlijk Wetboek); ik zie dat u meerderjarig bent, dus geldt geen onderhoudsplicht meer.

En de post: ik heb er geen wetsartikel over kunnen vinden. Wellicht dat het onrechtmatig (art. 6:162 BW) is post van een ander te vernietigen. U zou een bevel onder dwangsom kunnen vorderen bij de voorzieningenrechter in kort geding, dat uw ouders u uw post moeten toesturen. Gemakkelijker is misschien - en dat moet sowieso - uw adreswijziging door te geven aan TNT Post.

Sterkte.

[hilde12]

[AdmiraalGeneraal]

[ArieKanarie]

De ouders zijn verplicht om te voorzien in de kosten van levensonderhoud en studie van hun meerjarige kinderen die de leeftijd van 21 jaar niet hebben bereikt, art. 1:395a BW.

Indien ouders en kind er samen niet uitkomen dan moet de stap naar de rechter worden gemaakt. Dit kan gedaan worden middels het indienen van een verzoekschrift. De rechter zal op grond van art. 1:397 BW rekening houden met de behoeften van het kind en de draagkracht van de ouders.

[kampeerder]

Tja,

Zonder hier nu een waardeoordeel te geven over het ontstaan van deze situatie, daarvoor geeft TS wel heel weinig informatie, is de stap om de ouders meteen aan te spreken op de zorgplicht wel een hele grote.

In mijn dagelijkse praktijk zie ik regelmatig jongeren met dit verhaal tegenover mij zitten.
De zaken zijn thuis uit de hand gelopen en ouders hebben 'de stekker er uit getrokken'.

Mijn eerste opmerking is dan meestal: 'Je woont bij je ouders en helaas voor jou zijn zij nu eenmaal de baas in huis en stellen de regels. Kennelijk heb je je daaraan niet gehouden.
Je kunt nu twee dingen doen. Of je gaat, al dan niet met hulp, aan tafel zitten en probeer er uit te komen zodat je weer terug kan. Dat zal slikken zijn. Probeer het zo lang mogelijk nog uit te houden en ga als een speer op zoek naar een eigen plek.
Of je doet niks, gaat in een 'hoekje zitten mokken' en moet je maar zien waar je morgen kunt slapen.

En als de situatie thuis zodanig is dat het voor jou niet veilig is om terug te keren neem daar plaats dan gaan we even rondbellen.

De praktijk leert dat veel van dergelijke situaties opgelost kunnen worden zonder partijen nog verder de gordijnen in te jagen.
_________________
Ambactus pragmaticus!
Voorzichtig!
Niet voederen met overbodige procedures!

[jpst]

[cvb]

[jpst]

Zij stellen de regels is toch een vrij open statement. Ik had daar graag nuance in gezien.
Mij lijkt het onredelijk dat je een meerderjarig persoon allerhand regels naar believen kunt op leggen onder het motto dat ie nog thuis woont.
Waar ligt de grens van wat wel en niet acceptabel is?

[cvb]

[jpst]

Hoeveel onredelijke voorbeelden wil je hebben?
Dingen als geloof geven nog weleens wrijving. Dat je als ouders iets gelooft prima, maar zolang zoonlief niet door je gebed gaat zitten schreeuwen lijkt me er niets aan de hand als ie niet meedoet verder.

Dingen als dat je je muziek niet de hele dag hard moet zetten kan ik nog begrijpen. Ook eventueel dat bepaalde mensen niet welkom zijn in het ouderlijk huis.

Iets als op een bepaalde tijd thuiskomen vind ik dan al meer een grijs gebied ingaan.

[dr.dunno]

[sandra1978]

Tijdstip van thuiskomen lijkt me geen grijs gebied, als je licht slaapt en er wakker van wordt lijkt het me heel normaal dat er een tijd is waarop je thuis moet zijn. In ons huis geleden onze regels en niet die van de kinderen... En heel veel jeugd meent overal maar rceht op te hebben, prima, dan doe je dat in je eigen huis en zal je zien dat het allemaal niet voor niks is..... Als ik niet wil dat er bepaalde mensen in mijn huis komen, komen ze er niet in, onegacht of kindlief 18 is en daar anders over denkt. Meteen een bijdrage afdwingen... sja dat is de mentaliteit soms, jongeren vinden wel dat ze rechten hebben, maar je hoort bizar weinig over plichten. ik krijg ook geen salaris voor niks daar moet ik ook wat voor doen. Van je kind bepaalde dingen verwachten, zeker als die 18 is en zgn. volwassen en zo verstandig, lijkt me dan ook niet meer dan normaal....
Los daarvan heeft TS wettelijk wsl. wel een punt... Jammer dat ouders niet meer zelf mogen opvoeden in dat opzicht... Als een kind zich ernstig misdraagt kan de recthbank daarover nog anders oordelen en heb je als ouder maar te betalen.... Lijkt meer onrecht, maar ja zo is de wet

[theod]

[jpst]