Hulp gezocht voor een rechtszaak in Rotterdam. Wie???

zzzdavid · Leeftijd: 59 Geslacht: Sterrenbeeld: Berichten: 27

hoi,

ik ben bezig met een kantonrechtszaak en een bestuursrechtszaak hier in Rotterdam.... m.b.t. een overtreding van de hondenaanlijnplicht van de Algemene Plaatselijke Verordening (APV). Ik heb al twee keer in de krant gestaan (AD) met berichten hierover.....maar het begint nu wel ingewikkeld te worden. Bij de zaak voor de kantonrechter gisteren ging de rechter niet eens in op mijn argumenten. Ik wil kunnen afdwingen dat de rechter in de volgende zaak (volgende week) dat wel doet.
Ik zou wat hulp kunnen gebruiken......zeg maar een klankbord om te toetsen of mijn argument steekhoudend genoeg zijn...en zo niet hoe deze te verbeteren. Welke gevorderde strafrecht/bestuursrecht student wil mij hierin helpen????

David Brown
zzz_david@zonnet.nl

Uit mijn pleitnotitie van gisteren die ik in de rechtszaal voorgelezen heb (ik weet al dat er tal van taalfouten in zitten!):

1. APV doorkruist doel en strekking van Gezondheid- en Welzijnswet voor Dieren:
1.1 De strekking van deze wet (hiena te noemen GWWD) met betrekking tot gehouden dieren is het bestrijden van dierziekten, het voorkomen van onnodige stress en angst onder dieren en het bevorderen van de relatie mens/dier.
- Art. 36 lid 1 GWWD luidt ”Het is verboden om zonder redelijk doel de gezondheid of het welzijn van een dier te benadelen”.

1.2 Het is dus de vraag of de welzijn van verdachte’s hond hierna te noemen Ben) in dit geval wordt benadeeld indien verdachte de regels van de APV naleeft. Vervolgens is het de vraag of de APV een “redelijk doel” nastreeft die de welzijn van Ben mag benadelen.

1.3 Ben is nu 10 jaar oud. Hij heeft zijn hele leven zonder ooit een vervelend incident te hebben veroorzaakt, buiten op groene gebieden los kunnen lopen. De mogelijk om zijn hond-specifieke gedragskenmerken te kunnen vertonen heeft hij altijd gehad. Zowel van de vroegere eigenaar van Ben, en nu ook sinds drie jaar, ook van verdachte.
Ben is op de trottoiren altijd aangelijnd ter bevordering van zijn veiligheid.
1.4 Sinds 2006 en met veel bombarie is de Gemeente de algehele aanlijnplicht ineens streng gaan handhaven. Deelgemente Noord waar verdachte woont heeft in dat kader in juni 2006 één losloopgebied aangemerkt waar honden los mochten lopen. In een deelgemeente van 50.000 mensen en 1000 “geregistreerde” honden, betekende dat slechts één losloopgebied van ongeveer 400 vierkante meter werd aangewezen. Vervolgens is na bezwaar van bewoners in november 2006 een tweede losloopgebied aangemerkt. Het eerste was dus een grasveld op Noorderhavenkade van ongeveer 20 bij 20 meter waar in 2006 twee honden door auto’s zijn aangereden. De tweede is het open grasveld langs één van de drukste wegen in Rotterdam, de Gordelweg.
1.5 Verdachte is erg gehecht aan Ben en het bevorderen van diens welzijn en intrinsieke waarde – volgens de Memorie van Toelichting de grondbeginslen van de GWWD zelf. Waar een recht bestaat, bestaat er ook een plicht. En waar de Gemeente de plicht aan verdachte oplegt om Ben aan te lijnen, moet de Gemeente verdachte niet in de weg gaan staan als het gaat om een recht van verdachte om de welzijn en intrinsieke waarde van zijn hond te bevorderen, conform doel en strekking van de GWWD. Als de Gemeente verdachte verplicht om de hond aan te lijnen, dan zegt de GWWD dat de Gemeente verplicht is geschikte losloopgebieden beschikbaar te stellen. Of stelt artikel 21 van de Grondwet niets voor (De zorg van het overheid is tenslotte gericht op het verbeteren van het leefmilieu?)
1.6 De Gemeente Rotterdam had, bij het opleggen van de aanlijnplicht, rekening MOETEN houden met de welzijn van de honden binnen dit gemeente. Dat is namelijk een verplichting aan de overheid die opgelegd is vanuit de GWWD. De Gemeente dient in dat kader, onder algemene beginselen van behoorlijk bestuur, de burger van ruimte te voorzien waar de hond los kan lopen. De zorgvuldigheidsbeginsel. Verdachte is van mening dat de Gemeente faalt in deze plicht. Er zijn slechts 2 ongeschikte losloopgebieden in het deelgemeente en geen geschikte losloopgebieden binnen redelijke afstand in aangrenzende deelgemeenten waar Ben van zijn intrinsieke waarde kan genieten.
Door plotseling Ben niet meer los te kunnen laten lopen en rennen, de benen te laten strekken, met andere honden los te mogen spelen, achter bomen te gaan ruiken, gaat dit een behoorlijk impact maken op het welzijn van Ben. De intrinsieke waarde van Ben als hond om zijn sort-specifieke gedrag te laten vertonen komt daardoor in het geding. Het bevorderen van de intrinsieke waarde van dieren ligt namelijk ten grondslag aan de Gezondheid- en Welzijnswet voor Dieren

1.7 Streeft de APV een redelijk doel na die het benadelen van de welzijn van honden rechtvaardigt? Volgens verdachte niet. Volgens de toelichting van de Gemeente bij de APV is het doel van de aanlijngebod om een hond “fysiek” te koppelen aan een eigenaar om zo te kunnen zien dat een hond die op straat poept, bij een bepaalde eiganar hoort. Tevens is bij de toelichting van de APV geschreven dat “het beteugelen van aggressief gedrag van honden wordt gediend door een kort aanlijngebod”.
In werkelijkheid is het doel van de Gemeente om alleen hondenpoep op straat als probleem te lijf te gaan. De Gemeente geeft herhaaldelijk aan dat hondenpoep tot de top 3 ergernissen van de Gemeente bevolking behoort. In werkelijkheid uit de Veiligheidsindex 2006 blijkt dat slechts 7% van de bevolking hondenpoep als overlast ervaart. Maar 100% van de honden moeten daarom worden aangelijnd.
1.8 Het doel van de APV is het koppelen van eigenaren fysiek aan hun honden wegens het hondenpoep probleem. Het hondenpoep probleem kan door andere middelen worden opgelost door overal een opruimplicht in te stellen. Door hondeigenaren te verplichten een plastic zak bij zich te hebben. Door middel van reklame een sociale bewustzijn te creeren waardoor het als asociaal wordt beschouwd wanneer men hun dier op een trottoir laat poepen.
1.9 Volgens verdachte is het doel van de aanlijnplicht van de APV met als uitwerking darvan het aantasten van de welzijn van zijn hond, niet evenredig in relatie tot het probleem van hondenpoep dat nauwelijks (slechts 7%) een probleem lijkt te zijn.
1.10 Volgens verdachte is het verplicht moeten aanlijnen van zijn hond in een deelgemeente waar geen redelijke voorzieningen zijn getroffen om een hond los te laten lopen dermate slecht voor de intrinsieke waarde voor zijn hond Ben.
1.11 En wat te denken van alle ouderen of mensen die slecht ter been zijn die sowiezo niet de mogelijkheden hebben om af te reizen naar de twee ongeschikte losloopgebieden in deelgemeente Noord. De gezondheidsschade die hun honden oplopen doordat zij altijd aangelijnd zullen moeten blijven .........................
1.12 Verdachte verzoekt de rechter om deze redenen, ontslag voor alle rechtsvervolging.

2. Verdachte is van mening dat de APV een opsporingsmethode impliceert welke in strijd is met de legaliteitsbeginsel (art. 1 Wetboek van Strafvordering).
2.1 Uit de toelichting behorend tot de APV geeft de Gemeente aan dat “Er is in deze bepaling [waarvan verdachte wordt verdacht] gekozen voor een strikt aanlijngebod, dat in beginsel op het totale gemeentelijke grondgebied van toepassing is. Door deze “fysieke” koppeling van hond en eigenaar is er bij controle op de naleving van de voorschriften (ik lees hier:”opsporing”) in beginsel steeds iemand aanspreekbaar”.
2.2 Uit deze toelichting blijkt dat gemeente Rotterdam de “fysieke” koppeling van mens en hond gebruikt om mogelijke verdachten van een overtreding van de APV op te kunnen sporen. Dit is een manier van strafvordering dat niet in het wetboek van strafvordering of enig ander wet te vinden is. Slechts bij de wet toegestane opsporingsmethodes zijn toelaatbaar.
2.3 Het aanlijnplicht als opsporingsmethode is derhalve voorzover het door de Gemeente Rotterdam is in de toelichting op de APV gemotiveerd, in strijd met het legaliteitsbeginsel.

3. Verdachte is van mening dat zijn Grondrecht om gelijk met andere hondeigenaren in Rotterdam te worden behandeld (art. 1 GW) door Gemeente Rotterdam is aangetast.
3.1 Vergeleken met andere deelgemeenten heeft deelgemeente Noord waar verdachte woont slechts twee losloopgebieden aangemerkt waar een hond los kan lopen. De ongeschiktheid van deze plekken als losloopgebied is reeds aan de orde geweest. Andere deelgemeenten hebben geschikte ruimte gecreëerd waar over lange trajecten met een hond los kan worden gelopen.
3.2 Aangezien de deelgemeenten door de Gemeente Rotterdam gedelegeerde bevoegdheid hebben om losloopgebieden aan te merken, is verantwoordelijkheid voor een goede aanwijzing van voldoende ruimte in beginsel een taak voor deelgemeente Noord. Deze heeft echter onvoldoende voorzieningen getroffen en weigert tot op heden om meer voorzieningen te treffen. Er loopt momenteel een beroepsprocedure bij de bestuursrechter te Rotterdam om het besluit van deelgemeente Noord bij de aanwijzing van losloopgebieden, ongedaan te maken
3.3 Verdachte is van mening dat hij als hondeigenaar in Rotterdam als gelijk geval moet kunnen worden gezien met andere hondeigenaren binnen Gemeente Rotterdam. Gemeente Rotterdam is de “baas” van de deelgemeente Noord. In zoverre dient Gemeente Rotterdam alle hondeigenaren even veel kansen te bieden om met de hond los te kunnen lopen door deelgemeente Noord te dwingen om meer voorzieningen voor loslopende honden te treffen. Natuurlijk dit naar redelijkheid in geval van topgrafische verschillen over de diverse deelgemeenten.
3.4 In zoverre faalt de Gemeente voor zover verdachte niet gelijk met andere hondeigenaren in andere deelgemeenten wordt behandeld omdat verdachte ernstig benadeeld is in zijn bewegingsvrijheid in vergelijking met hondeigenaren in andere deelgemeenten.
3.5 Verdachte verzoekt de rechter om deze redenen ontslag van alle rechtsvervolging.

Gemachtigde
D. A. Brown