|
Auteur |
Bericht |
bona fides
Geslacht: 
Studieomgeving (BA): UL Studieomgeving (MA): UL Berichten: 22912
|
Geplaatst: zo 05 feb 2012 21:58 Onderwerp: |
|
|
JoelHendriks schreef: | Het wekken van verwachtingen kan juist meer zijn dan alleen een feitelijke aangelegenheid of werkelijkheid (ING/Bera, HR 10 februari 2010, NJ 2010,115). Ook het wekken van de schijn kan gebondenheid opleveren. |
Die gebondenheid heeft in dat geval een rechtsgrond: art. 3:61 lid 2 BW. Het opwekken van de schijn leverde m.i. in die zaak echter geen rechtshandeling op. Het was een feitelijke handeling, weliswaar met rechtsgevolgen.
Misschien is dat ook wat je bedoelt met je verwijzing naar art. 3:35 BW: ook zonder die bedoeling te hebben kan iemand gebonden raken door een feitelijke handeling als ware die handeling een rechtshandeling, wat van die feitelijke handeling effectief een rechtshandeling maakt. Toch zal er voor die rechtshandeling nog een rechtsgrond nodig zijn. Bij het sluiten van overeenkomsten is dat bijv. art. 6:217 BW (en legt art. 6:248 BW het rechtsgevolg vast).
Terug naar gedoogverklaringen: ik zeg niet dat die zonder gevolgen moeten blijven. Schending van een toezegging te gedogen kan best een onrechtmatige daad kunnen opleveren. (Het is dan wel de vraag wat precies onrechtmatig is: de toezegging niet te handhaven die achteraf geen gestand wordt gedaan, of het besluit om in weerwil van de toezegging te handhaven? In het eerste geval kan gewoon gehandhaafd worden, maar is schadevergoeding verschuldigd voor schade veroorzaakt door de onrechtmatige toezegging. In het tweede geval is het besluit om te handhaven onrechtmatig en dient het dus te worden vernietigd. Wordt het niet vernietigd, dan dekt de formele rechtskracht de onrechtmatigheid af.)
Hoe dan ook, in het algemeen wordt een (schriftelijke) toezegging om in de toekomst op een bepaalde manier te besluiten niet als besluit aangemerkt (of hooguit als dat toekomstige besluit zelf). _________________ Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
 |
JoelHendriks
Leeftijd: 41 Geslacht:  Sterrenbeeld:  Studieomgeving (BA): HAN
Berichten: 61
|
Geplaatst: ma 06 feb 2012 0:34 Onderwerp: |
|
|
Tja... Op dat we er maar snel van verlost moge worden... Gedoogverklaringen |
|
|
|
 |
cia76
Leeftijd: 89 Geslacht:  Sterrenbeeld:  Studieomgeving (BA): UvA Studieomgeving (MA): UvA Berichten: 1831
|
Geplaatst: vr 17 feb 2012 14:32 Onderwerp: |
|
|
Gedoogbeschikking is besluit
Weigering om te gedogen is geen besluit
Intrekking gedoogverklaring is geen besluit
Maar weigering of intrekking van gedoogverklaring kan met een besluit gelijk worden gesteld onder bijzondere omstandigheden. Bijvoorbeeld bij een coffeeshop kan dit zo zijn. Omdat coffeeshops onder bepaald gedoogbeleid vallen, kan er een situatie ontstaan dat de coffeeshophouder reden heeft zich op het standpunt te stellen dat hij zijn coffeeshop wel mag exploiteren (vanwege de beleidsnota die hier dan voor van kracht is). Een weigering om zo'n coffeeshop een gedoogverklaring te geven kan dan alleen aangevochten worden door een handhavingsbesluit uit te lokken. In zulke omstandigheden wordt zo'n weigering wel eens gelijkgesteld met een besluit hoewel het dit dus in beginsel niet is. Immers, het is niet wenselijk om in zo'n geval enkel een rechtsoordeel te kunnen krijgen via uitlokking van een handhavingsbesluit. |
|
|
|
 |
bona fides
Geslacht: 
Studieomgeving (BA): UL Studieomgeving (MA): UL Berichten: 22912
|
Geplaatst: vr 17 feb 2012 14:57 Onderwerp: |
|
|
cia76 schreef: | Gedoogbeschikking is besluit
Weigering om te gedogen is geen besluit
Intrekking gedoogverklaring is geen besluit
Maar weigering of intrekking van gedoogverklaring kan met een besluit gelijk worden gesteld onder bijzondere omstandigheden. Bijvoorbeeld bij een coffeeshop kan dit zo zijn. Omdat coffeeshops onder bepaald gedoogbeleid vallen, kan er een situatie ontstaan dat de coffeeshophouder reden heeft zich op het standpunt te stellen dat hij zijn coffeeshop wel mag exploiteren (vanwege de beleidsnota die hier dan voor van kracht is). |
Dit was de lijn van Recreatiewoningen Dalfsen, maar sinds ABRvS 18 juni 2003, AB 2003, 394 (Coffeeshop Wiz-Art) geldt dit niet meer. Althans, dat lees ik hier. Nu ik de uitspraak zelf lees, begin ik te twijfelen:
Afdeling schreef: | 2.2. De Afdeling is van oordeel dat het besluit van 24 september 2001 mede opgevat dient te worden als een weigering van de burgemeester de coffeeshop van appellant te gedogen. Een dergelijke weigering kan behoudens in bijzondere gevallen niet worden aangemerkt als een besluit als bedoeld in artikel 1:3 van de Awb. Van een bijzonder geval is onder meer sprake, indien aan het verzoek om een gedoogverklaring zeer klemmende, concrete gronden voor het aannemen van een rechtsplicht tot gedogen ten grondslag liggen. In het onderhavige geval is daarvan niet gebleken, zodat geen sprake is van een besluit als bedoeld in artikel 1:3 van de Awb. Anders dan de rechtbank heeft overwogen, kan geen sprake zijn van een bijzonder geval indien de weigering te gedogen dient te worden aangemerkt als een weigering van de burgemeester om van het terzake gevoerde gedoogbeleid af te wijken. De weigering van de burgemeester om een beroep op de in het gedoogbeleid vervatte aanspraken te erkennen, leidt dan ook niet tot het oordeel dat sprake is van een besluit in vorenbedoelde zin. |
Wat ik hier lees is dat als het intrekken van een gedoogverklaring neerkomt op een weigering van het gedoogbeleid af te wijken, er geen sprake is van een besluit. Vermeer lijkt in deze uitspraak echter te lezen dat zelfs als het intrekken van een gedoogverklaring neerkomt op een weigering het gedoogbeleid toe te passen, er geen sprake is van een besluit. _________________ Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
 |
cia76
Leeftijd: 89 Geslacht:  Sterrenbeeld:  Studieomgeving (BA): UvA Studieomgeving (MA): UvA Berichten: 1831
|
Geplaatst: za 18 feb 2012 0:38 Onderwerp: |
|
|
Een recentere relevante uitspraak van de afdeling is ABRvS 9 maart 2011, AB 2011/104 (m.nt. F.M. Vermeer). Hieruit blijkt dat het nog steeds zo is dat de intrekking of weigering van een gedoogverklaring behoudens bijzondere omstandigheden geen besluit is. Behoudens bijzondere omstandigheden duidt erop dat het dit dus onder bijzondere omstandigheden wel kan zijn (althans m.i. is het dan nog steeds geen besluit maar een gelijkstelling met een besluit). Dit kan het geval zijn als de alternatieve route om een rechterlijke uitspraak te krijgen (uitlokken van een handhavingsbesluit) in redelijkheid niet kan worden gevergd.
ABRvS 9 maart 2011, AB 2011/104, r.o. 2.6.1. schreef: |
Gelet hierop, doet zich een bijzondere omstandigheid voor die meebrengt dat van eigenaar in redelijkheid niet kon worden gevergd om door voortzetting van de handel in softdrugs in de coffeeshop een voor bezwaar vatbaar handhavingsbesluit uit te lokken.
|
In deze zaak was er dus daadwerkelijk sprake van bijzondere omstandigheden waardoor de intrekking van de gedoogverklaring gelijkgesteld werd met een besluit. |
|
|
|
 |
|