(on)rechtmatig verkregen voogdijschap???

[mama1976]

Na het forum te hebben bekeken, wil ik hier mijn verhaal neer zetten in de hoop advies te krijgen.

In 1993 ben ik op 16 jarige (bijna 17) leeftijd bevallen van een dochter.
Middels een meerderjarigheidsverklaring heb ik destijds voogdijschap gekregen en mijn toenmalige partner en vader die 12 jaar ouder is benoemd tot toeziendvoogd.
In 1995 is onze zoon geboren, ook hier was ik voogd van en mijn toenmalige partner toeziend voogd.
Ik zat destijds in een zeer gewelddadige relatie, mijn ex schroomde niet om zijn wil op te leggen middels een fikse pak rammel.
Ook dit hij dit in bijzijn van zijn famillie, wat uiteindelijk geresulteerd heeft in de situatie dat ik er zowel geestelijk als lichaamlijk bijna aan onderdoor ben gegaan.
Na de zoveelste pak slaag en nadat hij mij op een avond met een mes achterna heeft gezeten.
Ben ik letterlijk en figuurlijk op een nacht gevlucht naar mijn ouders.
De dag erna heb ik mijn kinderen in bijzijn van mijn vader opgehaald.
Maar na jarenlang een relatie te hebben gehad waarin ik zowel geestelijk als lichaamlijk ben mishandeld en op was, aan het eind van mijn latijn.
1 brok zenuwen en zodanig emotioneel in de knoop zat.
En was zelf nog maar een kind, die emotioneel/geestelijk helemaal aan de grond zat.
Is er op aanraden en aandringen van zijn famillie mij gezegd dat het voor de kinderen en voor mezelf beter zou zijn.
Dat we bij de rechtbank zouden vragen of mijn ex de voogdij zou krijgen en ik toeziend voogd zou worden.
Dus de rollen omgedraaid zouden worden, dit was tijdelijke duur.
En ik kon mijn kinderen zo is mij destijds verteld gewoon ophalen en zien.
Maar het zou mij de gelegenheid geven om aan mezelf te werken.
Nu terugkijkend ben ik geheel overdonderd en zat ik er zo door heen en is me ook veel ontgaan.
Zij hadden al een advocaat geregeld en ik hoefde zelf geen advocaat te nemen, ik kon bij hun advocaat een verklaring tekenen.
Na hier mee ingestemd te hebben (achteraf het domste wat ik gedaan heb) is dit door de rechtbank eind 1995 bekrachtigd.
De advocaat heeft destijds mondeling bij de rechtbank aangegeven dat de bezoekregeling onderling geregeld was, en de famillie het niet nodig vondt om dit bij de rechtbank vast te leggen.
Maar toen begonnen de problemen elke keer als ik mijn kinderen wilde ophalen kreeg ik ze niet mee, en gooide men de deur dicht.
Hoevaak ik geprobeerd heb, en op welke manier dan ook er was geen omgang mogelijk.
Volgens de famillie had ik immers mijn kinderen en daarmee het recht afgegeven aan hun.
Dit alles was niet bevordelijk van mijn eigen persoontje en bij het er "bovenop" komen van een gewelddadige relatie, kreeg ik het verdriet hiervan bij.
Via via hoorde ik wel eens wat over de kinderen en kwam ik er achter waar ze waren of op welke school.
En krijg mondjesmaat informatie.
Buiten mijn medeweten om heeft mijn ex die destijds voogd was, zijn voogdijschapp/gezag afgestaan aan zijn broers.
En zijn deze in 1998 tot voogd benoemd bij de rechtbank, zonder dat ik hiervan op de hoogte ben gesteld hetzij door de famillie en of uberhaupt middels de rechtbank.
Sinds enkele jaren heb ik weer contact met mijn dochter, ondanks dat een oom van haar benoemd is tot voogd woont zij ook hier niet meer.
Maar woont ze bij een andere famillie, om het maar plat te zeggen is zij destijds het huis uitgezet bij haar Oom omdat hij niet met haar overweg kon.
Mijn zoon woont bij een andere broer van mijn ex, en hier kom ik ook niet doorheen mbt informatie/bezoek etc.
Via mijn dochter ben ik te weten gekomen dat zij de kinderen verteld hebben dat ik ze in de steek heb gelaten, terwijl dit absoluut niet het geval is geweest.
Er is zelfs sprake van dat de famillie wel eens heeft gezegd dat ik overleden zou zijn.
Nu heb ik via de rechtbank een uittreksel van het gezag gevraagd en hierin staat inderdaad dat beide ooms in 1998 tot voogd zijn vernoemd.
Zoals ik hierboven al omschreef is mij niets gevraagd en heeft men hier altijd heel vaag overgedaan ook tegenover andere famillieleden.
Inmiddels heb ik al 3 jaar contact met een ex-schoonzus van mij die hier destijds ook bij betrokken was en zij voelt zich ontzettend schuldig ten opzichte van mij etc.
en heb aan haar gevraagd hoe het allemaal heeft kunnen gebeuren, ook zij kan mij niet echt een duidelijk verhaal geven.
Mijn vraag is ondanks dat ik toeziend voogd was, en toeziend voogd vervallen is kan dit zomaar??
Dat er buiten mijn medeweten en medewerking om de kinderen een voogd aangesteld kregen?
De vader van de kinderen heeft ontheffing aangevraagd bij de rechtbank zodat zijn broers benoemd konden worden tot voogd.
Maar aangezien ik altijd toeziend voogd ben geweest is het dan niet zo dat op het moment toeziend voogd vervalt en men spreekt van gezamelijk gezag, dat wij dan gezamenlijk gezag hadden.
Immers waren wij voorheen voogd en toeziend voogd.
en had de rechtbank of de advocaat die destijds deze zaak heeft behandeld mij niet op de hoogte moeten stellen?
Of de rechtbank mij in de gelegenheid had moeten stellen om zelf weer voor de verzorging/opvoeding van de kinderen te verzorgen?
want op het moment dat dit speelde had ik mijn leven alweer op de rails, een leuk huis met genoeg ruimte, een vaste baan en dus maandelijks inkomen.
Ook heb ik gelezen van informatieplicht??, nooit heeft iemand mij uberhaupt iets verteld of gezegd.
Zo heb ik moeten uitvinden via internet dat mijn zoon op een school heeft gezeten voor moeilijk lerende kinderen.
Ik weet dat ik waarschijnlijk erg naief ben geweest om hier uberhaupt mee in te stemmen om mijn ex als voogd voor te dragen en ik toeziend voogd.
Maar destijds was dat het beste voor mij zelf en ook voor mijn kinderen dacht ik.
Maar ik kan me niet voorstellen dat dit allemaal zomaar kan en mag, en wat zou ik nog kunnen doen?
Want in mijn ogen hebben beide broers voogdijschap gekregen met misleidende motieven en is het niet gegaan zoals het hoort.
Want dat zou misschien heel makkelijk gedacht inhouden dat iedereen die niet getrouwd is geweest en wel kinderen heeft en men voogd en toeziend voogd was, dat bij het wijzigen van de wet dat voogd en toeziend voogd niet meer bestond dat alle mensen die op dat moment toeziend voogd waren hun kinderen kwijt konden raken?
Of hier geen zeggingsschap meer over hebben??
En mocht ik het helemaal bij het verkeerde eind hebben en is wel rechtmatig heb ik me hierbij neer te leggen, maar vind het dan nog niet getuigen van fatsoen.

Hoop op advies