hiaat in wet?

[lampje]

Hoe zit het tegenwoordig met het kopiëren van computergegevens om daar je voordeel mee te doen, als je daar rechtmatige toegang toe hebt?

In HR 3 december 1996 (hier besproken op dit forum) besliste de HR dat computergegevens geen 'goed' zijn en daarom niet gestolen of verduisterd kunnen worden. De oorsrponkelijke eigenaar verliest namelijk niet de beschikkingsmacht. In deze zaak was er echter ook geen sprake van computervredebreuk, omdat de verdachte rechtmatige toegang had tot de gegevens. De HR achtte toen maar verduistering van de gegevensdragers bewezen, wat me een beetje kunstmatig lijkt.

Hoe zit dat tegenwoordig? Is hier al een betere oplossing voor? Ik weet namelijk niet of de verdachte die gegevensdragers rechtmatig onder zich had, maar als ik nu mijn eigen USB-stick hiervoor gebruik? Ben ik dan strafbaar en zoja op grond waarvan?

[bona fides]

Het is net zo strafbaar als met de hand overschrijven van de gegevens. Dat komt ook op hetzelfde neer.

Of het strafbaar is hangt af van de gegevens en de omstandigheden. Auteursrecht, schending van bedrijfsgeheimen, etc.

In het arrest uit 1996 had de verdachte inderdaad de gegevensdrager gestolen of verduisterd, en was dus strafbaar. Kunstmatig vind ik dit niet, want het stelen van documenten is duidelijk diefstal terwijl het met de hand overschrijven van documenten in mijn ogen niet onder diefstal valt te plaatsen.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet.

[NickV]

Een tijdje geleden heeft de Hoge Raad uitspraak gedaan (runescape-arrest) dat sommige computergegevens wel een goed zijn als bedoeld in artikel 310 Sr (diefstal) omdat de eigenaar wel de beschikkingsmacht verliest.

Als de gegevens echter blijven staan zal dit m.i. niet opgaan en zal moeten worden gekeken naar wat bona fides zegt over het auteursrecht e.d..

[bona fides]

Maar in die Runescape-zaak gaat het niet om het feit dat gegevens zijn weggenomen (of gekopieerd), maar dat de feitelijke macht over een bepaald (virtueel) goed op onregelmatige wijze in andere handen is gekomen. Dat gebeurde min of meer door een wijziging aan te brengen in een database die registreerde welke (virtuele) goederen van welke gebruikers waren.

Als je goed kijkt naar het arrest van de Hoge Raad uit 1996 en het vonnis in de Runescape-zaak, wordt het duidelijk dat de twee uitspraken elkaar op geen enkele manier tegenspreken. (Dat wil niet zeggen dat de uitkomst van de Runescape-zaak direct voortvloeit uit het arrest uit 1996. De rechtbank had ook kunnen zeggen dat een virtueel goed te virtueel is om een goed in de zin van art. 310 Sr genoemd te worden.)

Zie hier voor een lange discussie.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet.

[Arnoud Engelfriet]

Van de Runescape-zaak is overigens ook een arrest in hoger beroep verschenen. Kernoverweging:

[lampje]

@ BF: dank voor de uitleg. Het ging mij met name om de vraag of er sprake zou zijn van diefstal of verduistering, maar daar lijkt het dus niet op.

Ik vroeg mij in relatie daarmee nog af: wat is de ratio van het beschermen van auteursrechten in een apart rechtsgebied in plaats van via het strafrecht? Ik kon daar in de literatuur uit mijn bachelor niet veel over vinden... Waarom beschermen we gewone eigendom wel via het strafrecht, en intellectuele niet?

In de zaak uit 1996 waren de gegevensdragers inderdaad verduisterd, maar dat was m.i. niet waar het in wezen om ging, het ging in wezen om de gegevens die erop stonden (die waren gekopieerd, de originele gegevensdragers stonden dus nog altijd ter beschikking aan de eigenaar). Naar analogie met het met de hand overschrijven, zou dan diefstal van papier ten laste worden gelegd. M.i. is dat kunstmatig, maar dat terzijde.

Idd gaat het in de Runescape-zaak niet zozeer om diefstal van gegevens in de zin van art. 80quinquies Sr. De 'goederen' waar het over gaat gedragen zich veel meer op dezelfde manier als de materiële goederen die art. 310 Sr. beschermt: vatbaar voor exclusieve beschikking, ze worden onttrokken aan het vermogen van de oorspronkelijke eigenaar, etc. Daarom ben ik het met AE eens dat die niets verandert aan de uitspraak over computergegevens uit 1996.

[bona fides]