vraag over wettelijke vertegenwoordiging in geval van ziekte

[mjabakker]

Indien iemand is opgenomen op de intensive care en niet meer aanspreekbaar is wie is dan bevoegd om zijn zaken waar te nemen?
Het gaat NIET om de wettelijke vertegenwoordiging mbt medische beslissingen.


In casu gaat het over een volwassen man, ongetrouwd en geen kinderen.
Als naaste familie heeft deze man een moeder, een broer en twee zussen.
Er dient een uitkering voor deze man te worden aangevraagd, hetgeen in een normale situatie uiteraard slechts persoonlijk kan gebeuren. De man is echter opgenomen op de intensive care en is niet aanspreekbaar. Voordat hij in deze situatie verzeild raakte heeft hij niemand een schriftelijke volmacht gegeven en vanwege het ontbreken van een vrouw en kinderen is het onduidelijk wie nu namens hem kan/mag handelen.

Het lijkt mij logisch dat in ieder geval de moeder, in dit specifieke geval bevoegd is om als wettelijk vertegenwoordiger op te treden, maar ik ben hier niet zeker van.

Weet iemand hoe de rolverdeling in deze situatie ligt en waar in de wet of jurisprudentie deze gevonden kan worden?

Bij voorbaat dank.

[cia76]

Ik vraag mij wel af waarom niet gewacht kan worden totdat de persoon uit de intensive care komt en waarom hij niet bereikbaar is. Voorts vraag ik me af waarom er noodzakelijkheid bestaat om nu al de uitkering aan te vragen en waarom niet gewacht kan worden totdat de persoon hiertoe zelf in staat is. Ik ga er daarom even vanuit dat hij voor wat langere tijd niet bij zinnen is en dat er om een of andere reden noodzakelijkheid bestaat.

Hoewel ik zelf geen ervaring heb in dit soort zaken, lijkt het mij dat in dat geval artikel 1:409 BW (afwezigheidsbewind) hier uitsluitsel zou kunnen geven. Er kan dan voor dit soort zaken een bewindvoerder worden benoemd.


1:409 BW

Jouw uitgangsunt over dat de moeder als wettelijke vertegenwoodiger e.e.a. zou kunnen waarnemen lijkt mij onjuist. Aangezien de persoon in kwestie meerderjarig is, is de moeder niet de wettelijke vertegenwoordigder.

[mjabakker]

Ten eerste hartelijk dank voor de reactie.

Voorts is jouw aanname dat de persson voor langere tijd niet in staat zal zijn een uitkering aan te vragen juist, aangezien hij in een coma ligt.
De noodzaak is erin gelegen dat de persoon in kwestie momenteel geen inkomen heeft en er vaste lasten betaald dienen te worden (huur met name)

1:409 lijkt mij niet van toepassing daar de persoon zijn woonplaats niet heeft verlaten, maar het idee van een bewindvoerder doen aanstellen is wel een goed idee. Dit kan echter ook via een andere weg. Nadeel is dat dit tijd kost, omdat dit via de rechtbank moet gaan.

Daarom zou het mij beter uitkomen als er automatisch iemand bevoegd was namens hem beslissingen te nemen in het geval hij hiertoe niet in staat geacht kan worden.

In ieder geval nogmaals hartelijk dank voor je reactie en als je nog andere ideeen hebt hoor ik ze graag.

[cia76]

Ik twijfel zelf ook erg aan de toepasselijkheid van 1:409. Ik dacht echter dat het zo zou kunnen zijn dat lid 2 (onbereikbaar, in ieder geval mentaal) wellicht toepassing mogelijk maakt maar dit weet ik ook inderdaad niet. Hiervoor jurisprudentie raadplegen. Nu je zelf hebt geconcludeerd dat bewind op deze dan wel op andere wijze aangevraagd, een optie is hoef ik hier niet verder op in te gaan. Dat er vanzelf iemand bevoegd is lijkt mij niet (ik zou in ieder geval niet weten wie).