Is erfrecht speelgoed? - bevoordeling van 1 erfgenaam

zeemeeuwin · Leeftijd: 73 Geslacht: Sterrenbeeld: Berichten: 21

Enkele vragen omtrent de uitvoering van het erfrecht, als dat mag. Ik heb de indruk dat er als "speelgoed" mee omgegaan wordt in onze familie.

1. Mag een kind onterfd ("in de legitieme gezet") worden op volstrekt irrationele, nooit geverifieerde gronden?
2. Is het normaal dat een notaris meewerkt aan het wegschenken van het overgrote deel van het vermogen aan slechts 1 erfgenaam (kind), zonder te wijzen op de consequenties voor alle betrokken kleinkinderen?

3. Ook als die notaris dat doet wetend dat de schenker een vrouw van ver in de 80 is, en de begunstigde een kind met wie schenker in 1 huis woont en onder wier directe invloed de bejaarde dame staat, terwijl het contact met de andere dochter al geruime tijd verbroken is?
4. Is het normaal dat in een transportacte ivm de eigendomsoverdracht van diverse onroerend goed objecten vermeld wordt dat de verkoper verklaart de koopsom ontvangen te hebben van de koper, terwijl in werkelijkheid de eigendom geschonken is, "om niet"? En er bestaat géén acte van schenking. Wie zijn hier eventueel om de tuin geleid?

5. De plicht tot inbreng van ontvangen giften/schenkingen in de nalatenschap na het overlijden van de erflater. Houdt dit in dat alle gedane geld-schenkingen waar géén specifieke notariële acte voor is opgemaakt de afgelopen decennia die deze bepaling vermelden, en waar nooit de woorden "plicht tot inbreng" bij gebezigd zijn - noch schriftelijk, noch mondeling - inderdaad teruggebracht moeten worden zodra het overlijden van de erflater een feit is? Zo ja, op wiens verzoek? En in welke vorm?
6. Zijn er wettelijke bepalingen omtrent het herberekenen van schenkingen uit het (verre) verleden, rekening houdend met inflatie sindsdien?

7. Is het juist om te stellen dat meerdere woonhuizen die bewoond werden door a] uitsluitend hoogbejaarde huurders en b] uitsluitend door de schenker en haar bevoordeelde kind zelf, terwijl beiden concrete plannen hadden om dat woonhuis binnen afzienbare tijd te verlaten zodat het voor vrije verkoop beschikbaar zou komen (hetgeen in de praktijk ook binnen 1½ jaar gebeurd is), niettemin qua gelijkberechtiging naar de andere erfgenaam toe voor de bewoonde waarde geschonken konden worden en blijven tellen?
De verhuurde huizen met een lage bewoonde-waarde-taxatie werden voor die waarde weggeschonken en zijn allen binnen enkele jaren leeg gekomen door overlijden/vertrek van de hoogbejaarde huurders, en vervolgens voor de vrije marktwaarde verkocht door het kind dat ze om niet gekregen had. De hoogbejaarde schenker stelt dat niemand kon voorzien dat die huizen zo snel leeg zouden komen, en dat de bewoonde waarde het enige uitgangspunt kan zijn inzake het bedrag dat aan haar bevoorrechte kind is geschonken.
8. Is het voor een wettige erfgenaam mogelijk om te bedingen dat er een executeur-testamentair wordt benoemd of aangewezen, zelfs indien de erflater dit zelf niet heeft bepaald? Misschien via de kantonrechter, en vanwege het feit dat er al zoveel malheur heeft plaatsgehad in het verleden?

edit 31/3: verhaal wat ingekort.
_________________
the human spirit isn't measured by the size of the act, but by the size of the heart...