Content Syndication
|
|
|
|
|
|
  |
Pagina 1 van 1 |
|
|
|
| Auteur |
Bericht |
Ralph.v
Leeftijd: 55
Geslacht: 
Sterrenbeeld: 
Berichten: 24
|
 Geplaatst: zo 30 aug 2009 12:42 Onderwerp: Recht op hoorzitting inzake proceskostenvergoeding? |
   |
|
Ik hoor graag je mening over het volgende:
Er wordt beroep aangetekend tegen het uitblijven van een beslissing op bezwaar. In het beroepschrift wordt verzocht om een proceskostenvergoeding. Kort daarna neemt het bestuursorgaan alsnog een besluit. Ingevolge artikel 6:20 vierde lid (Awb) is het beroep tegen het uitblijven van het besluit nu mede gericht tegen het alsnog genomen besluit. Tegen het alsnog genomen besluit worden echter geen gronden ingebracht. Het beroepschrift wordt niet ontvankelijk verklaard en er wordt geen proceskostenvergoeding toegekend.
Mijn vraag:
Mag de rechter het beroep tegen het uitblijven van een besluit zonder zitting afhandelen als zonder nader onderzoek het recht op een proceskostenvergoeding niet kan worden vastgesteld, bijvoorbeeld omdat het een rechtbijstandsverlener betreft waar nog niet eerder een proceskostenvergoeding is toegekend.
Als een verzoek om een proceskostenvergoeding onderdeel uitmaakt van de beslissing op beroep heb je dan ook het recht om je verzoek inzake de proceskostenvergoeding ter zitting mondeling toe te lichten? |
|
|
|
|
 |
bona fides
Geslacht:
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 22911
|
| Geplaatst: zo 30 aug 2009 15:05 Onderwerp: |
|
|
Voor zover je beroep was gericht tegen het alsnog genomen besluit, is je beroep niet-ontvankelijk wegens het ontbreken van gronden.
Voor zover je beroep was gericht tegen het uitblijven van een beslissing op bezwaar, is je beroep niet-ontvankelijk wegens het ontbreken van procesbelang. Het procesbelang is verloren gegaan door het nemen van de beslissing op bezwaar.
Het is vaste rechtspraak dat een verzoek om een proceskostenveroordeling niet voldoende is om alsnog procesbelang aan te nemen. De reden hiervoor is dat art. 8:75 Awb voor een proceskostenveroordeling van een partij niet de eis stelt dat die partij in het ongelijk is gesteld. Het is daarom niet nodig om de zaak inhoudelijk te beoordelen. De niet-ontvankelijkheidverklaring lijkt me daarom juist. De rechter had vervolgens alsnog kunnen besluiten tot een proceskostenveroordeling.
Zie bijv. ABRvS 18 september 2002, LJN AE7797:
| Afdeling schreef: | | 2.2. Zoals de Afdeling onder meer in haar uitspraak van 23 januari 1997, H01.96.0476, JB 1997/46, heeft overwogen, vormt de vraag of een proceskostenveroordeling moet worden uitgesproken onvoldoende aanleiding om tot een inhoudelijke beoordeling van een beroep over te gaan. Artikel 8:75 van de Algemene wet bestuursrecht (hierna: de Awb) stelt niet de eis dat de partij die in de proceskosten wordt veroordeeld in het ongelijk is gesteld. Indien, afgezien van de vraag of aanleiding bestaat tot een proceskostenveroordeling over te gaan, geen belang meer bestaat bij een beoordeling van de zaak, dient het beroep niet-ontvankelijk te worden verklaard. Vervolgens moet worden bezien of in de omstandigheden van het geval, en in het bijzonder in de reden voor het vervallen van het procesbelang, grond is gelegen om over te gaan tot een proceskostenveroordeling. Een dergelijke grond kan gelegen zijn in de omstandigheid dat het bestuursorgaan aan de appellant is tegemoetgekomen, in welk geval, ook indien het beroep is ingetrokken, met toepassing van artikel 8:75a van de Awb een proceskostenveroordeling mogelijk is. (...) |
Als je alleen maar beroep instelt om het bestuursorgaan te dwingen eindelijk eens een beslissing op bezwaar te nemen, dan heb je m.i. vrijwel per definitie recht op een proceskostenvergoeding.
Interessant voor jou is CRvB 15 april 2008, LJN BD0285:
| Quote: | De Raad is van oordeel dat de grief inzake de weigering van de rechtbank om een proceskostenveroordeling uit te spreken terecht is voorgedragen. Appellant heeft immers beroep moeten instellen om te bewerkstelligen dat een besluit op bezwaar werd genomen. In een dergelijk geval ligt het in de rede dat de rechtbank gebruik maakt van de in artikel 8:75 van de Algemene wet bestuursrecht (Awb) neergelegde bevoegdheid wanneer zij constateert dat het procesbelang aan een beroep tegen het uitblijven van een beslissing op bezwaar is komen te ontvallen door het, hangende beroep, afgeven van een beslissing op bezwaar door het bestuursorgaan.
De Raad zal de aangevallen uitspraak vernietigen voor zover daarbij is geweigerd om het College in de proceskosten van appellant in beroep te veroordelen en, doende wat de rechtbank zou behoren te doen, een zodanige proceskostenveroordeling alsnog uitspreken. |
edit: ik zie nu dat ik je vraag nog niet heb beantwoord.
| Ralph.v schreef: | | Mag de rechter het beroep tegen het uitblijven van een besluit zonder zitting afhandelen als zonder nader onderzoek het recht op een proceskostenvergoeding niet kan worden vastgesteld, bijvoorbeeld omdat het een rechtbijstandsverlener betreft waar nog niet eerder een proceskostenvergoeding is toegekend. |
Gelet op art. 8:54 Awb lijkt de rechter dit te mogen, want het beroep is kennelijk niet-ontvankelijk. Als de rechter van mening is dat in principe een proceskostenveroordeling op zijn plaats is, dan zal hij de status van de rechtsbijstandverlener m.i. wel nader moeten onderzoeken.
Heeft de rechter wel geoordeeld dat het griffierecht moet worden vergoed?
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
|
Ralph.v
Leeftijd: 55
Geslacht:
Sterrenbeeld:
Berichten: 24
|
| Geplaatst: zo 30 aug 2009 15:53 Onderwerp: |
|
|
Bedank voor je reactie bona fides. Het griffierecht is in een herstel uitspraak alsnog vergoed. Het verzetschrift is ongegrond verklaard. Om alsnog in aanmerking te komen voor de proceskostenvergoeding zal ik de CrvB moeten vragen het appelverbod te doorbreken.
Begrijp ik goed dat je aangeeft dat het onderzoek naar de status van de rechtsbijstandverlener niet in de vorm van een hoorzitting hoeft plaats te vinden maar bijvoorbeeld ook schriftelijk kan plaatsvinden.
edit: Zou het overigens niet zo moeten zijn dat tegen de niet ontvankelijkheid inzake het “uitblijven van een besluit” gewoon beroep moest kunnen worden aangetekend bij de CRvB. In de huidige vorm waarin de uitspraak is gegoten stonden geen rechtsmiddelen open behalve verzet aantekenen. Er is blijkbaar geen onderscheid gemaakt tussen de niet ontvankelijkheid inzake het reële besluit en het uitblijven van een besluit. |
|
|
|
|
|
bona fides
Geslacht:
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 22911
|
| Geplaatst: zo 30 aug 2009 18:06 Onderwerp: |
|
|
| Ralph.v schreef: | | Het griffierecht is in een herstel uitspraak alsnog vergoed. |
Dit is vrijwel zeker ontoelaatbaar. Uit deze toelichting op de Awb blijkt dat hersteluitspraken wel kunnen worden gebruikt om bij een gegrondverklaring alsnog vergoeding van het griffierecht uit te spreken. Bij een gegrondverklaring is dat namelijk automatisch:
| art. 8:74 Awb schreef: | 1. Indien de rechtbank het beroep gegrond verklaart, houdt de uitspraak tevens in dat aan de indiener van het beroepschrift het door hem betaalde griffierecht wordt vergoed door het bestuursorgaan.
2. In de overige gevallen kan de uitspraak inhouden dat het betaalde griffierecht door het bestuursorgaan geheel of gedeeltelijk wordt vergoed. |
In jouw geval is het beroep niet gegrond verklaart, zodat de rechter een discretionaire bevoegdheid heeft om wel of niet het griffierecht te laten vergoeden (lid 2, "kan"). Een verkeerde toepassing van een discretionaire bevoegdheid lijkt mij met zekerheid geen situatie op te leveren waarin onmiddellijk duidelijk is dat de rechter iets anders heeft bedoeld dan door de rechter was uitgesproken.
Zie bijv. HR 12 oktober 2001, BNB 2001, 423, LJN AD4528. Het Hof verklaarde daarin het hoger beroep ongegrond, maar besliste wel dat de inspecteur aan belanghebbende het griffierecht diende te vergoeden. In zijn schriftelijke uitspraak "herstelde" het Hof deze laatste beslissing. Volgens de HR:
| HR schreef: | | 3.4. Gelet op de inhoud van de mondelinge uitspraak zoals hierboven weergegeven, alsmede op het bepaalde in artikel 5, lid 7, tweede volzin, van de Wet administratieve rechtspraak belastingzaken, is hier, anders dan het Hof heeft geoordeeld, geen sprake van een situatie waarin onmiddellijk duidelijk was dat het Hof iets anders heeft bedoeld dan door het Hof was uitgesproken. Het Hof had derhalve niet de vrijheid zijn mondelinge uitspraak op dit punt aan een heroverweging te onderwerpen. |
Uit een aantekening bij deze uitspraak:
| VN 2001/61.6 schreef: | | Nu zou geredeneerd kunnen worden, dat het onmiddellijk duidelijk is, dat een inspecteur die in het gelijk wordt gesteld, natuurlijk niet het griffierecht zal moeten vergoeden aan belanghebbende. Art. 5, zevende lid, tweede volzin, Wet ARB geeft de rechter echter de discretionaire bevoegdheid in afwijking van de hoofdregel eventueel toch de inspecteur de vergoeding van griffierecht op te dragen, ook als de belanghebbende niet geheel of gedeeltelijk gelijk krijgt. Door deze bepaling blijft de mogelijkheid derhalve open, dat het hof in een bevlieging van welwillendheid jegens belanghebbende van die bepaling gebruik had gemaakt. Door deze mogelijkheid kan dan niet meer gezegd worden dat het onmiddellijk duidelijk was, dat het hof iets anders heeft bedoeld dan het in eerste instantie had uitgesproken. |
In jouw geval stond de mogelijkheid open dat de rechtbank, in een bevlieging van onwelwillendheid, van art. 8:74 lid 2 Awb geen gebruik had gemaakt. Misschien zou dat een rechtens onjuiste afweging zijn geweest, maar een hersteluitspraak is niet bedoeld om dingen opnieuw af te wegen.
Maar goed, hier heb je waarschijnlijk niet zo heel veel aan nu het foutieve herstel in jouw voordeel was. Misschien geeft het wel een duidelijke hint aan de CRvB dat de rechtbank heeft zitten knoeien en op haar vingers moet worden getikt...
| Quote: | | Het verzetschrift is ongegrond verklaard. Om alsnog in aanmerking te komen voor de proceskostenvergoeding zal ik de CrvB moeten vragen het appelverbod te doorbreken. |
Aan een doorbreking van het appelverbod stelt de CRvB de eis dat er sprake is van een evidente schending van eisen van een goede procesorde dan wel van fundamentele rechtsbeginselen, zodanig dat van een eerlijk proces geen sprake is.
Het enkele feit dat de rechtbank een onjuiste afweging heeft gemaakt bij een beslissing op een verzoek tot veroordeling in de proceskosten is vrijwel zeker niet voldoende. Als je echter kunt aantonen dat de rechtbank heeft nagelaten je in de gelegenheid te stellen je uit te laten over feiten die de rechtbank aan haar uitspraak ten grondslag heeft gelegd, zou dat kunnen duiden op een schending van het beginsel van hoor en wederhoor en maak je kans.
Wat staat er in de (herstel)uitspraak over de proceskosten? Schrijft de rechtbank slechts dat zij geen aanleiding ziet voor een proceskostenveroordeling? Dan is daar vermoedelijk niet veel meer tegen te doen (hoe fout die beslissing ook lijkt te zijn). Maar als de rechtbank schrijft dat niet is aangetoond dat professionele rechtsbijstand is verleend (of iets dergelijks), dan biedt dat wellicht een ingang. Want dan had jij mogelijk kunnen aantonen dat de desbetreffende rechtsbijstandverlener wél aan de voorwaarden voldeed.
edit: als de rechtbank in het geheel heeft nagelaten om op jouw verzoek tot een proceskostenveroordeling te beslissen, maak je denk ik een redelijke kans. Als de rechtbank dit niet heeft gedaan in de eerste versie van haar uitspraak, maar wel in de hersteluitspraak, maak je denk ik nog steeds een kans (omdat zoiets in principe niet kan worden hersteld).
| Ralph.v schreef: | | Begrijp ik goed dat je aangeeft dat het onderzoek naar de status van de rechtsbijstandverlener niet in de vorm van een hoorzitting hoeft plaats te vinden maar bijvoorbeeld ook schriftelijk kan plaatsvinden. |
Je begrijpt me goed. (Of ik hierin gelijk heb is een ander punt.)
Als je in hoger beroep gaat, zorg er dan vooral voor dat je alles inpakt in de vorm van een beweerde schending van eisen van een goede procesorde en/of van fundamentele rechtsbeginselen (zoals het beginsel van hoor en wederhoor). Anders verklaart de CRvB zich met zekerheid kennelijk onbevoegd.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
|
Ralph.v
Leeftijd: 55
Geslacht:
Sterrenbeeld:
Berichten: 24
|
| Geplaatst: zo 30 aug 2009 20:17 Onderwerp: |
|
|
In de uitspraak staat dat voor een proceskostenvergoeding geen aanleiding bestaat. In de hersteluitspraak staat niets over de proceskosten.
Ik ging er vooralsnog vanuit dat de weg naar het CRvB niet op deze manier door de rechtbank mocht worden afgesloten. De keuze om geen gronden in te dienen tegen het feitelijke besluit heeft nu als consequentie dat de beslissing inzake het uitblijven van een besluit niet kan worden aangevochten. Het verzet in de beroepsprocedure heeft immers geen betrekking op wel of niet toegekende proceskosten.
Het was wat mij betreft rechtvaardiger geweest als de wetgever had bepaald dat op dergelijke zaken / (gecombineerde elementen) niet middels een verzet procedure wordt beslist maar deze gewoon in zijn geheel door het CRvB worden behandeld. Maar goed, dat een rechtbank haar eigen gemaakte fouten in een verzet procedure kan handhaven zonder dat verder rechtsmiddelen openstaan is sowieso al niet erg knap bedacht en leidt onherroepelijk tot incidenten van willekeur en machtsmisbruik. |
|
|
|
|
|
bona fides
Geslacht:
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 22911
|
| Geplaatst: zo 30 aug 2009 21:49 Onderwerp: |
|
|
| Ralph.v schreef: | | In de uitspraak staat dat voor een proceskostenvergoeding geen aanleiding bestaat. In de hersteluitspraak staat niets over de proceskosten. |
Dan denk ik dat het moeilijk wordt om het appelverbod te doorbreken. Je grond zullen zich al snel tegen de inhoud van de uitspraak moeten richten, en daar wil de CRvB in zo'n situatie juist niet naar kijken.
| Quote: | | De keuze om geen gronden in te dienen tegen het feitelijke besluit heeft nu als consequentie dat de beslissing inzake het uitblijven van een besluit niet kan worden aangevochten. Het verzet in de beroepsprocedure heeft immers geen betrekking op wel of niet toegekende proceskosten. |
In principe hoefde het niet indienen van gronden die consequentie dus ook niet te hebben. In hoeverre een meer bereidwillige rechtbank in gunstige zin op je verzet had kunnen beslissen weet ik niet goed. Misschien kijk ik daar nog even naar.
| Quote: | | Maar goed, dat een rechtbank haar eigen gemaakte fouten in een verzet procedure kan handhaven zonder dat verder rechtsmiddelen openstaan is sowieso al niet erg knap bedacht en leidt onherroepelijk tot incidenten van willekeur en machtsmisbruik. |
Het zijn wel andere rechters die uitspraak doen (art. 8:55 lid 4 Awb).
Op welke moment in de procedure is de hersteluitspraak gedaan?
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
|
bona fides
Geslacht:
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 22911
|
| Geplaatst: zo 30 aug 2009 22:11 Onderwerp: |
|
|
| bona fides schreef: | | In hoeverre een meer bereidwillige rechtbank in gunstige zin op je verzet had kunnen beslissen weet ik niet goed. Misschien kijk ik daar nog even naar. |
Volgens deze bron kan het verzet zich ook richten tegen een beslissing op een verzoek tot een veroordeling in de proceskosten. Er wordt verwezen naar CRvB 29 april 1996, JB 1996, 141, AB 1997, 24:
| CRvB schreef: | Blijkens de memorie van toelichting op art. 8:55 Awb (PG Awb II p. 453 l.k.) komt bij een ontvankelijk verzet tegen een uitspraak waarbij het beroep vereenvoudigd is afgedaan de (on)gegrondheid van dat verzet aan de orde. Alsdan gaat het blijkens die toelichting om beantwoording van de vraag of er inderdaad sprake is geweest van kennelijke onbevoegdheid van de desbetreffende rechter, van een kennelijk niet-ontvankelijk beroep of van een kennelijk (on)gegrond beroep. Wordt die vraag bij de uitspraak op het verzet bevestigend beantwoord, dan blijft blijkens het bepaalde in art. 8:55 zesde lid Awb de uitspraak waartegen verzet was gedaan in stand.
In afdeling 8.2.4 ontbreekt een regeling voor het geval dat het verzet niet ziet op hetgeen in de hoofdzaak is beslist maar op het volgens een belanghebbende ten onrechte niet dan wel niet op een juiste wijze toepassing geven aan het bepaalde in de art. 8:73, 8:74 of 8:75 Awb. Uit het ontbreken van afwijkende, daarop toegespitste bepalingen vloeit voort dat de doeltreffendheid van een slechts op (het ontbreken van) een dergelijk nevendictum, gericht verzet in volle omvang moet worden beoordeeld. Indien een zodanig verzet doel treft is evenwel het als vervallen aanmerken van de gehele uitspraak, dus ook voor zover daarbij op de hoofdzaak is beslist, naar het oordeel van de raad niet aangewezen, reeds omdat de rechter dan buiten de grenzen van het aan hem voorgelegde verzet zou treden. In dat geval kan de rechter volstaan met in de uitspraak op dat verzet zo nodig de eerdere, op een van de art. 8:73, 8:74 of 8:75 Awb gebaseerde beslissing in de uitspraak ex art. 8:54 Awb vervallen te verklaren, en vervolgens die beslissing te nemen die uit een correcte toepassing van het bepaalde in die artikelen voortvloeit. De raad merkt ten slotte - hier ten overvloede - nog op dat een door de rechtbank te geven uitspraak op een verzet als i.c. aan de orde overeenkomstig het bepaalde in art. 18 tweede lid aanhef en onder b Beroepswet niet vatbaar is voor hoger beroep. |
Het is dus mogelijk om te in verzet alleen te klagen over de afwijzing van een proceskostenvergoeding (en over de afwijzing van vergoeding van griffierecht).
Mocht de hersteluitspraak in feite de uitspraak op het verzet zijn, dan lijkt de rechtbank daarmee op zich wel juist te hebben gehandeld.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
|
Ralph.v
Leeftijd: 55
Geslacht:
Sterrenbeeld:
Berichten: 24
|
| Geplaatst: ma 31 aug 2009 1:31 Onderwerp: |
|
|
Heel interessante uitspraak. Bedankt voor het opzoeken. Indien echter onterecht voorbij wordt gegaan aan een klacht inzake de proceskostenvergoeding levert dit geen grond op voor het doorbreken van het appelverbod. Tenminste, zo heb ik je uitleg begrepen.
De hersteluitspraak is overigens gedaan voor de uitspraak op het verzet. In de hersteluitspraak staat dat ten onrechte is verzuimd verweerde te gelasten het door eiser gestorte griffierecht te vergoeden. De rechtbank zal dit kennelijke gebrek herstellen op de hierna te melden wijze. De rechtbank bepaald dat het dictum van de uitspraak van 1-3-2009 wordt vervangen door: beslissing. De rechtbank:
– Verklaart het beroep niet ontvankelijk;
– gelast dat de gemeente het betaalde griffierecht van 39,- euro aan eiser vergoedt.
Artikel 20 (procesregeling bestuursrecht 2005) is volgens mij niet langer onderdeel van de procesregeling bestuursrecht 2008. Het is me daarom niet duidelijk of de opvatting van de Raad van State nog steeds van toepassing is? Wellicht stuur ik de rechtbank nog even een briefje om te vragen op basis van welk artikel / bevoegdheid zij hersteluitspraak hebben gedaan. |
|
|
|
|
|
bona fides
Geslacht:
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 22911
|
| Geplaatst: ma 31 aug 2009 2:16 Onderwerp: |
|
|
| Ralph.v schreef: | | Heel interessante uitspraak. Bedankt voor het opzoeken. Indien echter onterecht voorbij wordt gegaan aan een klacht inzake de proceskostenvergoeding levert dit geen grond op voor het doorbreken van het appelverbod. Tenminste, zo heb ik je uitleg begrepen. |
Als de rechtbank in verzet van mening is dat een proceskostenveroordeling niet op zijn plaats is, dan denk ik inderdaad dat daar niet veel tegen valt te doen. Maar je kunt het natuurlijk altijd proberen (al is het financieel gezien de moeite niet waard, lijkt me).
| Quote: | | De hersteluitspraak is overigens gedaan voor de uitspraak op het verzet. In de hersteluitspraak staat dat ten onrechte is verzuimd verweerde te gelasten het door eiser gestorte griffierecht te vergoeden. |
Ok, duidelijk. Ik vind het een merkwaardige beslissing om dit via een hersteluitspraak op te lossen.
| Quote: | | Artikel 20 (procesregeling bestuursrecht 2005) is volgens mij niet langer onderdeel van de procesregeling bestuursrecht 2008. Het is me daarom niet duidelijk of de opvatting van de Raad van State nog steeds van toepassing is? Wellicht stuur ik de rechtbank nog even een briefje om te vragen op basis van welk artikel / bevoegdheid zij hersteluitspraak hebben gedaan. |
Ah inderdaad. Geeft eens te meer aan hoe twijfelachtig dat hersteluitspraak is. Een wettelijke basis ontbreekt, en daar kon de procesregeling bestuursrecht 2005 ook niets aan veranderen. Dat een kennelijke misslag moet kunnen worden hersteld kan ik wel begrijpen, maar delen van de uitspraak overdoen mag gewoon niet.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
|
klokluider
Leeftijd: 57
Geslacht:
Sterrenbeeld:
Berichten: 406
|
| Geplaatst: zo 27 sep 2009 11:34 Onderwerp: |
|
|
| BonaFides schreef: | Dit is vrijwel zeker ontoelaatbaar. Uit deze toelichting op de Awb blijkt dat hersteluitspraken wel kunnen worden gebruikt om bij een gegrondverklaring alsnog vergoeding van het griffierecht uit te spreken. Bij een gegrondverklaring is dat namelijk automatisch:
art. 8:74 Awb schreef:
1. Indien de rechtbank het beroep gegrond verklaart, houdt de uitspraak tevens in dat aan de indiener van het beroepschrift het door hem betaalde griffierecht wordt vergoed door het bestuursorgaan.
2. In de overige gevallen kan de uitspraak inhouden dat het betaalde griffierecht door het bestuursorgaan geheel of gedeeltelijk wordt vergoed. |
In twee uitspraken van de bestuursrechter werden door eiser ingediende bezwaarschriften van eiser respectievelijk geheel gegrond verklaard en gedeeltelijk gegrond verklaard hangende de procedure wegens het niet nemen van een besluit. Op grond van de beslissingen werden de beroepschriften ingetrokken waarbij werd verzocht de bestuursorganen Gemeentes te veroordelen in de kosten van zowel de bezwaar als beroepsprocedure. Dit werd in beide gevallen door de rechtbank afgewezen. Verder werd er ook niet gemeld dat de gemeentes het griffierecht aan eiser diende terug te betalen.
Na de uitspraken werd het bestuursorgaan verzocht het griffiegeld terug te betalen. Dit werd geweigerd. Een beroep bij de bestuursrechter is uitgesloten nu de president van de rechtbank LW in een kort geding reeds had bepaald dat het opleggen van het terugbetalen van het griffierecht door de rechter niet kan geschieden nu dit bij wet al geregeld is, waardoor er gekozen is voor de restrechter Kantonrechter te Sneek. Eiser vorderde het griffiegeld terug van de gemeente maar werd door de Kantonrechter in het ongelijk gesteld.
In de andere procedure was de kantonrechter van Beesterzwaag die in de andere zaak dezelfde vordering voorgeschoteld kreeg en de vordering eveneens ongegrond verklaarde. daarbij werd eiser ook nog eens in de kosten voor de procedure veroordeeld. De advocaat van de gemeente heeft nadien het bedrag wat eiser moest betalen verminderd met het griffiegeld wat de gemeente terug had moeten betalen.
Het is dus zeker niet automatisch
edit: in de bovengenoemde zaken ging het over artikel 8:42 lid 4 |
|
|
|
|
|
bona fides
Geslacht:
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 22911
|
| Geplaatst: zo 27 sep 2009 14:46 Onderwerp: |
|
|
Het is wel degelijk automatisch, zie art. 8:74 lid 1 Awb. Ik heb het over de situatie dat het beroepschrift gegrond is verklaard.
De uitspraken waar je het over hebt kan ik niet beoordelen zonder de tekst van de uitspraken. Een bezwaarschrift dat door de bestuursrecht gegrond werd verklaard wegens het niet nemen van een besluit, waarop het beroepschrift is ingetrokken? Dat is zo onnauwkeurig geformuleerd dat ik geen idee heb waar het echt over ging.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
|
|
|
| |
Pagina 1 van 1 |
|
|
U mag geen nieuwe onderwerpen plaatsen
U mag geen reacties plaatsen
U mag uw berichten niet bewerken
U mag uw berichten niet verwijderen
U mag niet stemmen in polls
|
|
|
|
