|
Auteur |
Bericht |
iggy
Leeftijd: 51 Geslacht:  Sterrenbeeld:  Studieomgeving (BA): UL Studieomgeving (MA): UL Berichten: 48
|
Geplaatst: zo 06 sep 2009 23:50 Onderwerp: Bestuurlijk rechtsoordeel --> Ja/Nee/Twijfel Geval ? |
|
|
Casus:
Ik heb het ministerie van Justitie schriftelijk een vraag gesteld/een besluit te nemen of een bepaald speelgoed pistool dat ik van plan was aan te schaffen in een andere lidstaad van de EG verboden is in Nederland.
Justitie heeft schriftelijk geantwoord dat het bezit van specefief genoemd pistoltje verboden is in Nederland en dat particulieren in beginsel geen ontheffing kunnen krijgen.
Hiertegen is gemotiveerd bezwaar aangetekend o.a. wegens strijdigheid met het EG verdrag en wat andere comunautaire wetgeving.
Het antwoord op het bezwaar was dat men slechts algemene informatie had vertrekt en dat geen bezwaar mogelijk was.
VRAAG: Is hier sprake van een besluit/bestuurlijk rechtsoordeel ? |
|
|
|
 |
bona fides
Geslacht: 
Studieomgeving (BA): UL Studieomgeving (MA): UL Berichten: 22911
|
Geplaatst: ma 07 sep 2009 2:10 Onderwerp: |
|
|
Je vraag is of het bestuurlijk rechtsoordeel een appellabel besluit is.
ABRvS 8 juli 2009, LJN BJ1862 schreef: | 2.4.2. Het door een bestuursorgaan opschrijven van zijn visie op de gevolgen van rechtsregels voor een bepaalde situatie (hierna: een bestuurlijk rechtsoordeel), roept op zichzelf geen rechtsgevolg in het leven en houdt dus geen rechtshandeling in. Daarom is zo'n bestuurlijk rechtsoordeel in de regel geen besluit in de zin van artikel 1:3 van de Algemene wet bestuursrecht.
In uitzonderingsituaties moet echter een bestuurlijk rechtsoordeel, ondanks het ontbreken van een rechtsgevolg, als besluit worden aangemerkt. Daarvoor is in ieder geval vereist dat het voor de betrokkenen onevenredig bezwarend is om het geschil over de interpretatie van de rechtsregels via een beroepsprocedure over een daadwerkelijk besluit, met name betreffende handhaving of vergunningverlening, bij de bestuursrechter aan de orde te stellen. |
Het daadwerkelijk moeten invoeren van zo'n pistool om een rechterlijke uitspraak af te dwingen is op zich onevenredig bezwarend. Het probleem is volgens mij echter dat zodanig invoeren niet tot een voor jou belastend "daadwerkelijk besluit" zou leiden (waar de Afdeling het in rov. 2.4.2 over heeft), maar tot een strafrechtelijke maatregel. Daar gaat de bestuursrechter niet over.
Wat denk ik wel een besluit zou zijn, is de weigering een ontheffing te verlenen. Maar het moeten aanvragen van een ontheffing is nu juist niet onevenredig bezwarend. Dat aspect van het bestuurlijk rechtsoordeel ("je kunt geen ontheffing krijgen") is daarom niet appellabel.
Je zou kunnen proberen een ontheffing aan te vragen, en tegen de weigering in bezwaar en beroep te gaan. Het is me niet duidelijk of jouw argumenten in zo'n procedure tot hun recht kunnen komen. Een andere mogelijkheid is bij de burgerlijke rechter een verklaring voor recht vorderen. _________________ Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
 |
iggy
Leeftijd: 51 Geslacht:  Sterrenbeeld:  Studieomgeving (BA): UL Studieomgeving (MA): UL Berichten: 48
|
Geplaatst: ma 07 sep 2009 15:14 Onderwerp: |
|
|
"Je vraag is of het bestuurlijk rechtsoordeel een appellabel besluit is."
Inderdaad zo is het correct omschreven, ik ging er wat laks mee om
Inderdaad het strafrechtlijk traject leek mij ook onredelijk bezwarend en heeft nogal wat vervelene bijwerkingen indien je zaak verliest.
De ontheffings aanvraag (en bezwaar) zou dan a contrario een argumentatie inhouden dat het voor het object geen ontheffing nodig zal zijn omdat de wet geen ontheffing hiervoor vereist.
Vond ik niet een hele chique oplossing omdat je al bijvoorbaat weet dat particulieren simpelweg niet in aanmerking komen voor een onheffing.
De burgelijke rechter had ik zelf ook bedacht maar even in de kast gehouden omdat ik hoopte op een simpele toegang tot de bestuurs rechter.
Rechts gevolg: Ik had gehoopt dat er wel degelijk rechts gevolg zou zijn omdat inbeginsel dit object vrije toegang heeft tot de NL markt tenzij een lidstaat een beroep doet op art 30 EG (of andere camunautaire regeling).
Verder was het voor mij de vraag in hoeverre de "Gemeenschaps trouw" de bestuurs rechter kan binden om een verdrag conform vonnis uit te spreken:
C-13/91
2. De nationale rechter, belast met de toepassing, in het kader van zijn bevoegdheid, van de bepalingen van het gemeenschapsrecht, is verplicht zorg te dragen voor de volle werking van die bepalingen en daarbij zo nodig, op eigen gezag, elke strijdige bepaling van de ° zelfs latere ° nationale wetgeving buiten toepassing te laten, zonder dat hij de voorafgaande opheffing hiervan via de wetgeving of enige andere constitutionele procedure heeft te vragen of af te wachten. |
|
|
|
 |
bona fides
Geslacht: 
Studieomgeving (BA): UL Studieomgeving (MA): UL Berichten: 22911
|
Geplaatst: ma 07 sep 2009 17:48 Onderwerp: |
|
|
iggy schreef: | De ontheffings aanvraag (en bezwaar) zou dan a contrario een argumentatie inhouden dat het voor het object geen ontheffing nodig zal zijn omdat de wet geen ontheffing hiervoor vereist.
Vond ik niet een hele chique oplossing omdat je al bijvoorbaat weet dat particulieren simpelweg niet in aanmerking komen voor een onheffing. |
Het is mij inderdaad ook niet duidelijk of zoiets zou kunnen werken. Het is een beetje vreemd om bezwaar te maken tegen het weigeren van een ontheffing met het argument dat het wettelijke verbod onverbindend is. Maar wie weet... in plaats van aan te voeren dat het verbod zelf in strijd is met Europese regelgeving, kun je misschien aanvoeren dat de regel waarop jou de ontheffing wordt geweigerd in strijd is met die Europese regelgeving (of verdrags- of richtlijnconform moet worden geïnterpreteerd).
Quote: | Rechts gevolg: Ik had gehoopt dat er wel degelijk rechts gevolg zou zijn omdat inbeginsel dit object vrije toegang heeft tot de NL markt tenzij een lidstaat een beroep doet op art 30 EG (of andere camunautaire regeling). |
Om rechtsgevolg te hebben moet het iets veranderen in jouw rechten en/of plichten. In principe doet zo'n oordeel dat niet (en het is er in ieder geval niet op gericht). Maar dit is dus nog niet onoverkomelijk, zie de uitspraak van de Afdeling. Belangrijker is m.i. het probleem dat het niet gaat om een bestuursrechtelijke bevoegdheid (bijv. een bestuurlijke boete) maar om een strafrechtelijke maatregel die je wilt voorkomen.
Quote: | Verder was het voor mij de vraag in hoeverre de "Gemeenschaps trouw" de bestuurs rechter kan binden om een verdrag conform vonnis uit te spreken: |
De gemeenschapstrouw dwingt een bestuursrechter niet om zaken naar zich toe te trekken waarvoor andere rechters bevoegd zijn. _________________ Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
 |
|