|
Auteur |
Bericht |
freddy67
Leeftijd: 58 Geslacht:  Sterrenbeeld: 
Berichten: 2
|
Geplaatst: do 20 aug 2009 23:34 Onderwerp: Werkgever blijft salaris betalen na ontslag |
|
|
In februari ben ik bij een andere werkgever gaan werken. De arbeidsovereenkomst met mijn oude werkgever heb ik netjes schriftelijk beeindigd met inachtneming van de opzegtermijn. Na mijn afscheid, de verrekening van de reeds opgenomen verlofdagen en een afmeldingsbrief van de pensioenverzekeraar dacht ik dat alles geregeld was. Maar wat blijkt: ze sturen me nog elke maand een loonstrook en storten salaris op mijn bankrekening.
Moreel gezien heb ik er geen moeite mee om ze hierover niet in te lichten: organisatorisch hebben ze de zaken al heeeel lang niet goed geregeld, terwijl ze wel pretenderen oh zo professioneel te werken. Dit is niet de eerste keer dat ze blunderen en hoogstwaarschijnlijk ook niet de laatste.
Kan iemand me vertellen of ik juridisch verkeerd handel als ik er niets van zeg en of het nadelige consequenties voor me kan hebben. Als ze er om vragen, moet ik het dan direct terugbetalen of kan ik het ze nog lastig maken? Is hier ook een verjaringstermijn van 5 jaar van toepassing en wanneer gaat die 5 jaar in?
Groeten,
Fred. |
|
|
|
 |
bona fides
Geslacht: 
Studieomgeving (BA): UL Studieomgeving (MA): UL Berichten: 22912
|
Geplaatst: vr 21 aug 2009 0:02 Onderwerp: |
|
|
Het geld wordt onverschuldigd betaald. Je zult het desgevraagd moeten terugbetalen, in beginsel inclusief wettelijke rente.
De verjaringstermijn (per betaling) is 5 jaar, geteld vanaf het moment waarop je vorige werkgever met de onverschuldigde betaling bekend is geworden (en maximaal 20 jaar na ontvangst). _________________ Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
 |
freddy67
Leeftijd: 58 Geslacht:  Sterrenbeeld: 
Berichten: 2
|
Geplaatst: ma 24 aug 2009 13:03 Onderwerp: |
|
|
Dus als ik 100000 euro overmaak op iemand anders zijn bankrekening en na een jaar zeg ik dat ik het terug wil, dan krijg ik ook nog 4 procent rente. Dat is even mooi verdiend, zelfs beter dan bij een gemiddelde bank  |
|
|
|
 |
DENNIS79
Leeftijd: 45 Geslacht:  Sterrenbeeld:  Studieomgeving (BA): UvT Studieomgeving (MA): UvT Berichten: 1754
|
Geplaatst: ma 24 aug 2009 13:22 Onderwerp: |
|
|
Niet voor niets spreekt Bona Fides daarom over "in beginsel".
Voor jou geldt het betalen van rente in ieder geval wel. Je bent namelijk een "ontvanger te kwader trouw". Je bent dus zonder ingebrekestelling in verzuim en bent dan rente verschuldigd.
Overigens rust er ook nog de wettlijke verplichting van artikel 6:212 BW (ongerechtvaardigde verrijking) op jou. Ik ben het dus niet met Bona Fides eens voor zover hij spreekt van "desgevraagd". Maar wellicht doelt hij enkel en alleen op de omstandigheid van een onverschuldigde betaling. |
|
|
|
 |
bona fides
Geslacht: 
Studieomgeving (BA): UL Studieomgeving (MA): UL Berichten: 22912
|
Geplaatst: ma 24 aug 2009 14:29 Onderwerp: |
|
|
Wettelijke rente is inderdaad alleen verschuldigd in het geval van een ontvanger te kwader trouw, maar daar lijkt mij in dit geval sprake van. Misschien niet wat betreft de eerste onverschuldigde loonbetaling, maar naar ik vermoed wel wat betreft de daaropvolgende onverschuldigde loonbetalingen. (Maar vreemd genoeg lijkt nergens duidelijk te worden uitgelegd wat "te kwader trouw" nu precies betekent. Is dit het complement van goede trouw? Of zit er nog iets tussen kwade en goede trouw?)
DENNIS79 schreef: | Overigens rust er ook nog de wettlijke verplichting van artikel 6:212 BW (ongerechtvaardigde verrijking) op jou. Ik ben het dus niet met Bona Fides eens voor zover hij spreekt van "desgevraagd". Maar wellicht doelt hij enkel en alleen op de omstandigheid van een onverschuldigde betaling. |
Hmm, ik denk dat art. 6:212 BW niet (ook) van toepassing is op een onverschuldigde betaling, maar dat weet ik niet zeker.
In ieder geval, ook in het geval van art. 6:212 BW hoeft pas te worden betaald wanneer dit wordt gevorderd. De formulering "is verplicht" betekent slechts dat de verrijkte persoon het bedrag van de schade van de ander tot het bedrag van zijn verrijking is verschuldigd aan die ander.
Sterker nog, bij een te kwader trouw ontvangen onverschuldigde betaling is de ontvanger juist wel in zekere zin "verplicht" om zonder dat dit wordt gevraagd tot terugbetaling over te gaan. Hij is immers direct in verzuim. Bij een ongerechtvaardigde betaling is de verrijkte persoon niet onmiddellijk in verzuim. Hiervoor is eerst een ingebrekestelling nodig. Er staat in het geval van een ongerechtvaardigde verrijking dus geen sanctie op het niet terugbetalen van de verrijking zolang daar niet om is gevraagd. _________________ Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
 |
DENNIS79
Leeftijd: 45 Geslacht:  Sterrenbeeld:  Studieomgeving (BA): UvT Studieomgeving (MA): UvT Berichten: 1754
|
Geplaatst: ma 24 aug 2009 17:33 Onderwerp: |
|
|
@ Bona Fides
Zonder jou direct weer tegen te willen spreken, want ook ik weet het niet zeker, wel het navolgende.
Speelt het niet ook een rol dat het hier gaat om betaling van loon? Bij onverschuldigde betaling speelt de mate waarin de een verarmd is en de ander verrijkt geen rol. Bij ongerechtvaardigde verrijking speelt dat wel een rol. De werkgever heeft met zijn werkgeverslasten meer onverschuldigd betaald, dan dat de werknemer heeft ontvangen. De werknemer is namelijk slechts verrijkt met het netto loon, de werkgever verarmd met het bruto loon.
Overigens spreekt tekst&commentaar wel van mogelijke samenloop tussen ongerechtvaardigde verrijking en onverschuldigde betaling. |
|
|
|
 |
bona fides
Geslacht: 
Studieomgeving (BA): UL Studieomgeving (MA): UL Berichten: 22912
|
Geplaatst: ma 24 aug 2009 18:45 Onderwerp: |
|
|
DENNIS79 schreef: | Overigens spreekt tekst&commentaar wel van mogelijke samenloop tussen ongerechtvaardigde verrijking en onverschuldigde betaling. |
Dus toch wel mogelijk, inderdaad. Maar het ligt denk ik niet voor de hand om als werkgever voor een vordering op basis van ongerechtvaardigde verrijking te kiezen als het duidelijk om een onverschuldigde betaling gaat. _________________ Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
 |
|