echtscheidingsconvenant en kinderalimentatie na 18 jaar

[frans010101]

In veel echtscheidingsconvenanten wordt de volgende passage opgenomen
'Vanaf het tijdstip waarop een kind minderjarige wordt, betaalt de man de kinderalimentatie aan het kind zelf, op een door het kind aan te wijzen bankrekening, tenzij het kind op dat moment nog bij de vrouw woont, in dat geval wordt door de man, de vrouw en het kind in onderling overleg bepaald op welke wijze wordt betaald zolang als de situatie voortduurt'

Mijn vraag is nu;

De vader heeft afgesproken met het kind dat de alimentatie wordt gestort op zijn rekening. De moeder blijft bezwaar maken en wilt dat de alimentatie op haar rekening wordt gestort. Wat moet de betalende partij nu doen. Des te meer daar de zoon in dit geval ook de vader heeft verzocht bij te dragen in zijn kosten.

[bona fides]

Je schrijft "minderjarig" waar je duidelijk "meerderjarig" bedoelde te schrijven.

Als het kind meerderjarig wordt, heeft in principe het kind zelf recht op kinderalimentatie. Dus ik zou de keuze in dit geval aan het kind overlaten.

Eventueel kan de moeder een bepaald bedrag aan kostgeld in rekening brengen, al is zij natuurlijk zelf ook verplicht om bij te dragen aan het levensonderhoud van het meerderjarige kind. Dit zal dus afhangen van de draagkracht van de moeder.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet.

[frans010101]

Je hebt gelijk daar moet staan meerderjarig.

Maar je zegt ik zou het aan het kind overlaten. Dat doe ik ook.... maar zijn moeder is het er niet mee eens. Aan wie moet ik nu betalen

[bona fides]

Het kind heeft recht op het geld, de moeder niet (meer). Dus...

De passage in het convenant geeft aan dat in onderling overleg moet worden bepaald aan wie er voortaan wordt betaald (waarbij ik aanneem dat het kind inderdaad nog bij de moeder woont). Onderling overleg heeft blijkbaar niet gewerkt. Betaling aan het kind lijkt me dan de enige juiste oplossing.

De moeder kan je niets maken en moet het verder maar met het kind uitvechten. Zou je aan de moeder betalen, dan zou het kind jou (in theorie) met succes voor de rechter kunnen slepen.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet.

[frans010101]

Hij woont inderdaad nog bij zijn moeder. Ik heb het geld op zijn rekening overgemaakt maar zijn moeder vecht dit aan verwijzend na de genoemde passage. Wat nu

[hermanJ]

De moeder heeft er niks meer mee te maken.
Bona Fides heeft gelijk!

Als het haar niet zint, dan gaat ZIJ maar naar de rechter, en anders dient ze zich bij de beslissing van jou en jullie zoon neer te leggen.

Veel succes.

[tussenwalenschip]

Inderdaad: Bona Fides, en Herman hebben gelijk, zelf betaalde ik ook de moeder tot 18 jaar het kind was nog thuiswonend, je zoon is voor de wet meerderjarig en als hij in onderling overleg met jou dit geregeld heeft met een bank nmr. is het in orde. dan kan je ex hoog of laag springen, maar je hebt je aan de regels gehouden, van het betalen aan de jongmeerderjarige.

Groet.

[frans010101]

bedankt voor jullie reacties.

Maar stel nu het volgende; mijn zoon zegt tegen mij stort het op die rekening(wat hij heeft gedaan en ik per email heb bevestigd. Hij zegt tegen zijn moeder iets anders(weet ik eigenlijk wel zeker). Dat is nu eigenlijk het feitelijke probleem. Hoe moet ik reageren.

[bona fides]

Stuur beiden een e-mail waarin je aangeeft wat je met je zoon hebt afgesproken, en waarin je je bereid verklaart om het geld op de rekening van de moeder te storten als moeder en zoon daar samen om vragen.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet.

[klokluider]

de strekking van de passage is dat jullie er gezamenlijk uitkomen zodat je denk ik eerst maar eens moeten gaan overleggen waarbij de volgende uitgangspunten zouden moeten gelden:

1. wat wil de jong meerderjarige?

2. waarom er bezwaren zijn van moeder dat het geld naar de rekening gaat van de gerechtigde.

ad1 Aangezien de zoon reeds heeft bevestigt wat hij wil lijkt het mij niet direct voor de hand om het maar te veranderen omdat moeder nu eenmaal bezwaren heeft en de zoon klaarblijkelijk niet zijn afspraak met vader aan moeder wil mededelen.

ad2 Daarnaast is het mij volstrekt onduidelijk waarom moeder wil dat deze alimentatie bij haar op de rekening moet komen en niet op de zoon zijn rekening.

laat je weten wat er uit het polderen is gekomen

[frans010101]

contact met mijn advokaat opgenomen;

ik heb alleen bericht van mijn zoon gehad dat hij het geld op zijn rekening wil hebben. De mail van zijn moeder moet ik negeren daar zij iets zegt over een meerderjarige. Dat moet de meerderjarige zelf doen. Waarom mijn ex-vrouw hetzelf op de rekening wil hebben laat zich alleen raden.

Laat jullie weten hoe het afloopt.

Ik had touwens meer juridisch advies verwacht of verwijzingen naar rechtsartikelen. Veel van jullie geven een mening. Overigens met adhesie, maar ik wil helemaal geen strijd of gelijk krijgen. Ik wil gewoon juist handelen.

[bona fides]

Het juridische antwoord is dat het jongmeerderjarige kind zelf recht heeft op kinderalimentatie, zie mijn eerste bericht. Hieruit volgt dat moeder juridisch geen grond heeft om te eisen dat je aan haar betaalt.

Ik had niet in de gaten dat je had gehoopt het bijbehorende wetsartikel te horen te krijgen. Een wetsartikel dat precies zegt dat je aan de jongmeerderjarige moet betalen is er niet. Dat dit zo is volgt namelijk uit, ten eerste, het feit dat de jongmeerderjarige recht heeft op een bijdrage voor de kosten van levensonderhoud en studie:

[tikSimone]

En in aanvulling op bona: dat de 18-jarige volledig handelingsbekwaam is en niet meer onder gezag staat volgt uit 3:32 lid 1 BW jo 1:233 BW jo 1:245 lid 1 en 2, zolang tenminste geen sprake is van 1:378 BW (curatele)

Het is goed dat je dit meldt, Frans. Soms willen we gewoon even begrijpelijk wat schrijven, maar ik kan me voorstellen dat je zegt: waar baseer je dat op?
_________________
Nait soez'n, moar doun!

[frans010101]

Je hebt gelijk, maar nu terug naar de bepaling in het convenant. Daar hebben drie advokaten naar gekeken. Deze bepaling is merkwaardig. Want het is alleen het kind die bepaalt waar het gestort wordt. En dit is dan ook het merkwaardige. Het convenant is opgesteld door een advokaat die de rol van mediator had. Mijn eigen advokaat en de advokaat van mijn ex. De mediator en de advokaat van ex. wilde perse deze passage erin. Daarom ben ik argwanend over de juridische waarde van deze bepaling. Eigenlijk is dat mijn vraag.

[tikSimone]

Het bedrag IS ook voor het kind en zodra hij meerderjarig is (zie boven).
Heeft de moeder het convenant niet getekend, dan? Want je kunt haar gewoon aan die instemming van destijds houden. Wil en verklaring geeft overeenkomst en die is in dit geval niet tegen de goede zeden of in strijd met de openbare orde.
_________________
Nait soez'n, moar doun!