jonge luidruchtige buurman

[Karel Kletskop]

Ik (40+) woon in een ouder portiekwoninkje waar 4 appartementen zijn. Ik hou van rustig wonen en mijn jonge buurman (22?) denk tot 22:00 alles maar te mogen. Wij wonen gescheiden van elkaar door het trappenhuis. Mijn huidige bovenbuurvrouw is een rustige dame die die tactvol nooit iets hoort als ze al eens thuis is. Zijn bovenbuurman is er alleen 's nachts.

De oorlog is begonnen over zijn hondje dat regelmatig alleen thuis was en dan uit eenzaamheid lag te janken en blaffen. Beide andere bewoners van dit blokje zijn niet vaak thuis. Wel had de vorige bovenbuurvrouw aangeven dat het zeer vervelend was elke keer met dat beest. De wijkagent is er toen een keertje langsgeweest en ze hebben dat toen verklaard.
Ik had de buurman indertijd op een normale manier gevraagd of hij wist dat dat beestje zo vreselijk jankte en blafte en dat ik dat storend vond. Wat doet de woningbouw, die belt naar een oude man (>70) die 3 blokjes verder woont en vraagd of hij dat hondje hoort blaffen. Dat beestje lag binnen in huis de hele dag en daarna de hele avond. Natuurlijk hoorde hij dat beestje niet. Hier eens opnames van gemaakt met de pc en men vond het maar weer eens meevallen eigenlijk.

Na een jaar lang veel gekibbel heen en weer heeft hij onder enige aandrang van woningbouw en politie dat beestje weggedaan. Als hij het eens fatsoendelijk af zou richten had het ook goed geweest. En toen begon de volgende ellende. De keiharde muziek.

Daar een hoop ruzie over. Regelmatig politie erbij die dan doodleuk vanaf de ander kant van de straat aan komt rijden. En dus ,( hoe is het mogenlijk) , geen overlast kon constateren. Wel is regelmatig de harde muziek door de telefoon gehoord door de politie en is de wijkagent er een aantal keer langs geweest om aan te geven dat hij meer rekening moet houden met zijn buren. In het dagelijkse leven met mij dus. Omdat de andere 2 er bijna nooit zijn. Meestal als ik visite heb is het de perfecte buurman die bijna niet te horen is. Nu parkeert tegenwoordig mijn visite ergens in de buurt en heb ik dus getuigenverklaringen dat het storend is elke keer die muziek in mijn huis. Soms is het zacht op de achtergrond en soms springen de kopjes op tafel.
Ik heb geprobeert om afspraken te maken maar mijn buurman werkt nergens aan mee. Hij houd rekening genoeg met mij door de stereo maar op 10 te zetten ipv op 15. Ik wil die stereo op 5 hebben eigenlijk.

Hij was door de week vaak anderhalf uur eerder thuis dan ik dus tijd zat om zich even uit te kuren met lawaai maken. Vooral die bonkende muziek die zo lekker doordreund draait hij graag, liefst met een sub-woofer aan. Maar het moest perse bonken als ik thuis was, eerst tot na 20:30 uur en naderhand tot maar 19:00. Ook in het weekend moet het regelmatig bonken. Die keer dat ik eens visite had en hij het niet gezien had is mij en mijn visite de huid volgescholden toen we aan de deur stonden dat het zachter moest. Hij vind dat alles mag tot 22:00 en dat het ons probleem is als wij elkaar slecht kunnen verstaan. Dan moesten we maar wat harder praten tegen elkaar.
Als hij dan weer eens te horen heeft gekregen dat het zachter moet van een instantie dan helpt dat voor hooguit een paar weken. Dat begint hij het te vergeten en eer we een 2 weken verder zijn klinkt de muziek weer net zo vaak en en zo hard als eerst. Volgens mij vooral als het salaris net gestort is lijkt het wel of hij mij al zijn nieuwe cd's wilt laten horen.

Zo knokken we verder en nu zit ik ondertussen ziek thuis. Ik kan niet veel meer dan in de stoel zitten. Even wandelen, fietsen of een stukje auto gaan rijden is niet meer mogenlijk. Vermoedelijk heb ik een attackje of een kleine tia in de hersenen gehad. Ik kan zo veel impulsen van de omgeving nu helemaal niet meer verwerken. Ik heb ook al een verklaring van de huisarts in geleverd dat ik lichamelijk en geestelijk veel hinder ondervind van mijn buurman.
En je raad het al. Toch weer regelmatig muziek in huis wel een tikkie zachter, maar nog altijd hoorbaar door de tv heen. Ik kan nu dus door gezondheidsklachten niet eens mijn huis uitvluchten meer voor de muziek. ALs ik dan aangeef dat het zacht moet gaat het ook zachter. Voor hooguit 10 minuten en daar gaan we dan weer. Als ik dan weer roep dat het zachter moet krijgen we een krijsconcert van zijn papegaai. Dat krijsen gaat rustig een anderhalf uur aan 1 stuk door.

Al anderhalf jaar geleden gevraagd of ik naar een gelijk appartement in een paar blokjes verder mocht maar dat mocht ik niet. Nu moet ik dus vanwege mijn gezondheid echt rust in huis hebben. Dat is noodzakelijk zelfs. Verder een gelijkvloerse woning en liefst op de begane grond omdat ik ziek word van liften en vaak geen trap meer kan lopen. Ellende is dat ik nu dus zonder werk zit en dus geen geld heb voor de verhuizing te bekostigen. Daarbij zal ik alles moeten laten doen omdat ik zelf niets meer kan.

Toch schijnt mijn buurman het recht te hebben om alsnog lawaai te mogen maken volgens de woningbouw. Het nieuwe huisregelement zegt duidelijk dat er gepaste rust moet zijn in gemeenschappelijke ruimtes. En er zit een gemeenschappelijke ruimte tussen ons in. Verder mogen huisdieren geen overlast veroorzaken en toch kan alles maar.
Ik heb een overlastdagboek bijgehouden maar dat word aan de kant geveegd. Ik heb er een rechtsbijstandjurist op zitten maar die kan niets zonder meer bewijs. En bewijs krijg ik niet rond als precies alles afgekeurt wordt als bewijs. Mediation heeft de buurman al lang afgewezen.

Maatschappelijk werk kan hier ook niet veel meer mee dan aangeven dat het zeer hinderlijk is voor mij. De woningbouw vind nog dat dit zo maar kan. Dit is een burenruzie en dus niet hun werk. Dat het een burenruzie is hebben ze gelijk in. De herrie is volgens mij wel degelijk hun werk. Jonge mensen mogen luidruchtiger wonen volgens de woningbouw. Gemeente en politie zijn op de hoogte maar zijn van mening dat het niet ernstig genoeg is en dus niets kunnen doen.

Oordopjes of een koptelefoon mag ik vanwege mijn problemen met mijn rechteroor eigenlijk niet gebruiken.

Nu ligt het bij het meldpunt complexe zorgvragen en dat ik bereid ben om in hongerstaking te gaan omdat ik hier toch niet kan genezen. Bij elke aanval die ik heb gaat mijn gezondheid verder achteruit. Ik heb een rustige woonomgeving nodig.

Is een hongerstaking mijn enigste pressiemiddel nog ??

[HenkR]

[Karel Kletskop]

Dat is huisvredebreuk. En hij doet zijn deur niet eens open als hij niet ziet wie het is.

[HenkR]

Dan neemt u ter onderhandeling een koptelefoon mee die u hem gaat aanbieden op een tactisch moment.
Ik bedoel: het is geven en nemen.

Volgens uw eerste post heeft de buurman wel degelijk rekening met u gehouden.
Vind samen met uw buurman een werkbaar compromis en wees bereid daar in te investeren want uw buurman kan er ook weinig aan doen dat u nu ziek thuis zit.
_________________
'Justice is supposed to be blind. But must it be stupid too?'

[Karel Kletskop]

Ook een prachtige koptelefoon heb ik al lang aangeboden. En dat wil hij niet. Afspraken maken over wanneer en hoelang harde muziek draaien wilt hij niet. Dat ik ziek thuis zit kan hij niet veel aan doen. Wel vind ik dat hij eigenlijk het fatsoen moet hebben om er rekening mee te houden.

Ik wil best een werkbaar compromis vinden, alleen hij wilt niets. Alles wordt afgewezen door hem. We hebben al zo veel voorgesteld. Indertijd al met dat hondje. En toen wees hij ook alles al af. Hij wil gewoon met rust gelaten en worden en zijn eigen dingentjes kunnen doen. Buren interesseren hem geen ene donder. Dat is mij duidelijk verteld door een vriend van hem en zonder die vriend zie ik hem nooit.

Overigens zijn er wel eens afspraken gemaakt over de hinder van hem. En na een paar weken besloot hij dat hij dat hij het eigenlijk niet meer wilde nakomen en ging weer vrolijk zijn eigen gangetje.

Ik heb ook de "fatsoensnorm" aangeven. Die norm heb ik van de Nederlandse stichting geluidshinder. Die is 12 maal per jaar zacht muziek van je buren horen. Meer dan dat is onbehoorlijk en mag als overlast gezien worden.

[Milos]

Nou in hongerstaking zou ik maar niet gaan, maar verstandig is om misschien medestanders (andere buren) proberen te zoeken. Wanneer jullie met meerdere het probleem bij de woningbou aankaarten en het probleem aankaart dan heeft u toch iets meer troef in handen. Verder is misschien een gesprek met de wijkagent een goed idee.

Mocht dit allemaal niet helpen kunt u misschien via uw woningbouwcoorperatie urgentie aanvragen. Dan krijgt u een gesprek met maatschappelijk werk waarin u moet aantonen dat er een acuut woonprobleem is. Ik ken iemand die ook op die gronden urgentie heeft gekregen.

[Karel Kletskop]

De andere buren willen zich er niet mee bemoeien. Hun beide horen het niet zo vaak omdat ze er zo weinig zijn. De getuigenverklaringen die ik ingeleverd heb worden ook van tafel geveegd door de woningbouw.

De wijkagent heeft er al genoeg tijd in zitten en het probleem lost zich zo toch niet op. Het getreiter neemt elke keer andere vormen aan.

En ik kan zo een andere woning krijgen. Ik zou ook dolgraag verhuizen. Maar dan ?? Hoe kom ik boven als er geen aanpassing in is. En ik ben zelf lichamelijk momenteel niet in staat het zelf te doen. Geld ervoor heb ik ook niet en de gemeente vindt er geen medische noodzaak is. Maatschappelijk werk erkend dat ik al zo gek geworden ben dat ik gekke dingen kan gaan doen, net als mijn huisarts.

Als ik elke huis met een dak erop accepteer kan ik morgen al weg zijn. Maar ik zit met de practische uitvoering van de verhuizing. die krijg ik niet rond. Ellende is ook dat als ik elke woning maar accepteer dat ik gezeur krijg als ik aanpassingen ga aanvragen. Ik woonde tenslotte in een woning die passend is voor mijn ziekte. En dan zeggen ze doodleuk dat burengeluiden het werk is van de woningbouw. Het kastje naar de muur effect. Zelf even de aanpassingen betalen kan ik niet.

[HenkR]

[Karel Kletskop]

Dat alles is al lang voorgesteld. Ik wil best afspraken maken. Maar dat doe je met 2 partijen. Ik wil best verhuizen, maar er zal een financiele vergoeding moeten komen. Deze voorstellen zijn allemaal al maanden oud en altijd maar van tafel geveegd. Ik heb maanden gezeten met 4 tot 6 dagen per week harde muziek in huis. Dat kan zo niet volgens mij.


En ik ben de laatste maanden pas zo ziek geworden van te veel lawaai. Nu kan ik er inderdaad helemaal niet meer tegen.

Maar nu is het in een overleg gegooid dat tussen de verantwoordelijke instanties is. en er moet een oplossing gaan komen. Zo is het geen wonen.
Ik vind dat ik huurrechten heb. En dat ik ze niet krijg. Het is nu aan de woningbouw om met redelijke en haalbare oplossingen te komen. Wel heb ik ondertussen een dure beëdigde advocaat ingehuurd om mijn rechten te verdedigen. Dan weet ik tenminste waar ik dit jaar mijn vakantie geld naar over mag maken.

[HenkR]

Wat me wel te binnen schiet is dat het wel cru is dat iemand die overgevoelig is voor geluiden naast iemand woont die enorm veel lawaai maakt.
Zo bekeken ligt er misschien toch een verplichting voor de woningbouw-organisatie?
_________________
'Justice is supposed to be blind. But must it be stupid too?'

[Karel Kletskop]

Ik geef toe dat ik gevoeliger geworden ben door de langdurige ergernissen.
Maar ik werkte full-time in een werkplaats waar oordoppen verplicht waren. Dus normaal ben ik helemaal niet gevoeliger voor geluiden. Dat ben ik geworden na alle ergernissen en het maar geen vervangende en passende woonruimte te krijgen. Wat ze dan als alternatief aanboden sloeg absoluut nergens op.

De huurwet zegt dat ik recht heb op rustig woongenot. Alleen wat is de definite van rustig ?? Waarom handhaaft men de fatsoensnorm van 12 maal per jaar de buren zacht horen niet ?? Ik praat hier dus over 12 maal per 2 weken mijn buurman door de tv heen heen horen. Soms voor maar een half uur maar soms voor uren.

Er zijn geen vaste normen voor burengeluiden in dit land. Wel voor industriele geluiden. Er staat in de algemene verordening van de gemeente dat je geen overlast mag veroorzaken, wanneer is iets serieus overlast ??

Voor mij is dat als ik na een dag werken niet eens thuis even tot rust kon komen door vreemde muziek in huis. Maar dat ik eerst moet wachten tot de buurman na het avondeten weer eens weg ging. Dan kon ik pas ontspannen. En dat dus bijna dagelijks.

[tikSimone]

Je kunt eens informeren of die kosten wellicht gedekt kunnen worden via de bijzondere bijstand. Voor zieken heeft men vaak nog een eigen regeling. Ik vrees namelijk dat er toch weinig anders op zit dan verhuizen en in die zin stel jij je al flexibel op door dat wel te willen.
_________________
Nait soez'n, moar doun!

[Karel Kletskop]

Dat voorstel had ik ook al op tafel gelegd indertijd. Echter door mijn ziekte moet ik nu een beneden woning hebben. En wat bieden ze me, weer een BOVENwonig.

Ik had al meerdere voorstellen gedaan bij die woningbouw, maar hun vegen al mijn voorstellen van tafel en ik al die voorstellen van hun. Er wordt heel duidelijk niet geluisterd naar wat ik wil.

Ik had al aangegeven indertijd om naar een ander dorp in de omgeving te willen verhuizen. Als het maar een benedenwoning is en al het maar rustig wonen kan worden.

Nu via een andere ingang wordt dit voorstel ineens wel gehoord. En ik heb de mondelinge toezegging dat men wil gaan bemiddelen om mij voorrang te laten krijgen. En men gaat kijken voor een verhuisvergoeding omdat ik dus niets zelf meer kan doen. Al het behangen en schilderen moet ik laten doen.

Ik wacht af wat de uitkomst gaat zijn.