art. 185 wegenverkeerswet

[MartijnSUB]

Ik heb hier een zeer simpele en naar mijn mening domme vraag over art. 185 Wegenverkeerswet. Het antwoord is voor mij echter wel erg belangrijk op deze zondag. Hoe het ook zij; ik vroeg mij af of men (a) op basis van art. 185 Wegenverkeerswet civielrechtelijk iemand kan dagen en (b) of men dit artikel als rechtsgrond kan beschouwen.

Het gaat me dus om het antwoord op de vraag of een burger een vordering tegen een andere burger in kan stellen met als rechtsgrond art. 185 Wegenverkeerswet. Net als men onrechtmatige daad als rechtsgrond kan beschouwen.

Omdat deze wet van publiekrechtelijke aard is en ikzelf met mijn gedachten bij een strafrechtelijke zaak zit waarbij iemand zich door middel van voeging op dit art. beroept is bij mij deze vraag ontstaan. Hoewel er wordt gesproken van civielrechtelijke aansprakelijkheid bij dit art. is mij het nog niet helemaal duidelijk.

Kan iemand mij van opheldering voorzien?

Bij voorbaat dank voor jullie antwoorden.

[cia76]

Artikel 185 WvW kan zeker worden gezien als grondslag op basis waarvan iemand (een bestuurder van een motorvoertuig) aansprakelijk kan worden gesteld. Dit artikel is te beschouwen als een specus van de onrechtmatige daad actie. Artikel 185 WvW houdt voor motorvoertuigen versus niet motorvoertuigen een risico-aansprakelijkheid in. Dit wil zeggen dat de bestuurder van een motorvoertuig aansprakelijk is voor de schade die toegebracht wordt aan bijvoorbeeld een fietser ongeacht wie welke verkeersregels heeft geschonden (dus de schuldvraag is niet relevant). Vandaar de veel gehoorde uitspraak: fietser is heilig. Deze risico-aansprakelijkheid wordt niet gevestigd als de tenzij-regel van artikel 185 van toepassing is. De tenzij-regel vindt pas toepassing als het ongeval te wijten is aan overmacht en dat is niet snel het geval.

Er vallen nog allerhande kanttekeningen te maken over de invulling van dit artikel, die in de jurisprudentie zijn ontwikkeld. (onderscheid verkeerswdeelnemers jonger dan 14 en 14 of ouder etc.) Wanneer je de casus concreter aangeeft kunnen we er gedetailleerder op ingaan.

[MartijnSUB]

Dit verheldert de zaak aanzienlijk. Bedankt

Dat betekent dus ook dat als er aan de eisen gesteld in art. 185 WvW is voldaan er ook sprake is van een onrechtmatige daad?

[cia76]

Min of meer wel. Maar normaal gesproken is bij onrechtmatige daad één van de criteria toerekenbaarheid. Aan dit criterium behoeft nu niet te worden voldaan omdat er bij toepassing van 185 WVW sprake is van risico-aansprakelijkheid en niet van schuld-aansprakelijkheid. Wiens schuld het is doet er niet toe voor de vestiging van aansprakelijkheid. Vestiging van aansprakelijkheid is een gegeven en de enige uitweg is de tenzij-regel in ditzelfde artikel.

Overigens kan de schuldvraag er wel toe doen als er bepaald moet worden of er een gedeelte eigen schuld in het geding is. Gevestigde aansprakelijkheid is dan nog steeds een feit, maar de omvang van de aansprakelijkheid kan dan kleiner of groter zijn. Ten aanzien van de omvang van aansprakelijkheid is de zgn. 50%-regel en 100%-regel in de rechtspraak ontwikkeld.
Er is veel jurisprudentie over het artikel als zodanig.

[komodo]

Persoonlijk denk ik van niet. De OD is van toepassing wanneer er schade ontstaat doordat een norm wordt overschreden die de bescherming tegen de schade beoogt. Art. 185 WvW is in feite een manier om al eerder dan bij OD aansprakelijk te zijn voor hetgeen wordt aangericht met het besturen van een motorvoertuig in geval van een ongeval.

Maar goed, ik ben nog maar een beginner vwb aansprakelijkheidsrecht.

[bona fides]

[MartijnSUB]

Dat is dan ook weer duidelijk. Lijkt me dat je beide rechtsgronden los van elkaar moet lezen en indien het bijvoorbeeld niet om een motorrijtuig én een zwakkere verkeersdeelnemer in de zin van art. 185 WvW gaat dan kom je weer bij de leer van de onrechtmatige daad uit.

Neem aan dat dit een juiste gedachte is.

[bona fides]

Klopt, maar ook als het wél om een motorrijtuig én een zwakkere verkeersdeelnemer gaat kan art. 6:162 BW een rol spelen. Art. 185 WVW richt zich namelijk tot de houder van de auto (in de zin van art. 1 lid 1 sub o WVW, niet in de zin van boek 3 BW) en niet tot de bestuurder. De bestuurder kan mede-aansprakelijk zijn op grond van art. 6:162 BW. Wordt de kentekenhouder aangesproken, dan zal deze in zo'n geval normaal gesproken verhaal hebben op de bestuurder.

Verder heeft art. 185 WVW onder omstandigheden reflexwerking in situaties die niet onder art. 185 WVW vallen, bijvoorbeeld wanneer het gaat om schade aan de auto. Maar dit kun je in de studieboeken terugvinden.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet.

[Madison]

Art. 185 WVW geldt niet voor een aanrijding met dieren, toch? Maar wel als de eigen energie van het dier geen rol heeft gespeeld, dus als het dier min of meer een object was? Dat wilde ik even weten.

[bona fides]