Kans dat de rechter het contract wijzigt?

[Meanno]

Beste allen,

Ik ben op zoek naar een antwoord zodat ik weet of het zinvol is om naar een advocaat te gaan. Een korte schets van de situatie:

Persoon A heeft na een oproep in de krant van supermarktconcern B die zocht naar ondernemers gereageerd. B bleek iemand te zoeken die een supermarkt wilde beginnen als franchise. A was geinteresseerd, en volgens de accountants van B zou de supermarkt zeker rendabel zijn. Hij heeft echter wel zo'n 50.000 eigen vermogen nodig. A heeft maar 20.000, maar de bank wil de overige 30.000 niet lenen, aangezien ze het plan als kansarm zien. Dan besluit B het bedrag aan A te lenen. B vergroot met een extra supermarkt zijn afzetgebied en aangezien B zelf leverancier is van alle producten, maakt zij sowiezo winst.

Na drie slechte jaren sluit de supermarkt wegens onvoldoende omzet. Er is geen failissement of iets dergelijks. A en B gaan 'uit elkaar' en na 2 jaar belt B op naar A met de mededeling dat de 30.000 nog terug moet worden betaald, of A niet een lening ergens kan afsluiten om dat terug te betalen. A heeft verder geen opleiding en verdient met zijn werk rond het bijstandsniveau en zegt maar 100 euro per maand vrij te besteden te hebben. B vraagt dan of ze niet die 100 euro per maand kan krijgen. A wil dit liever niet, want dan heeft hij niets.

Mijn vraag: aangezien A nogal onwetend was en afging op de informatie verstrekt door B, hoe groot is dan de kans dat een rechter zal oordelen dat B hier niet zijn eigen risico had mogen uitsluiten en dat B mede verantwoordelijk is voor het falen van de supermarkt en daardoor niet die 30.000 geheel op A mag verhalen? Is de devolutieve werking van de redelijkheid en billijkheid hier van toepassing?

Alvast hartelijk dan voor het meedenken!

Groeten,

Menno

[bona fides]

Stel dat A sinds een jaar een goedbetaalde baan zou hebben zodat het terugbetalen van de € 30.000 niet zo'n groot probleem zou zijn. Zou A dan kunnen zeggen dat het naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid onaanvaardbaar zou zijn dat B zijn geld terugvordert? Dat lijkt me niet. (Het is anders als A kan aantonen dat B hem heeft bedrogen of in ieder geval onvoldoende heeft ingelicht. Dan wordt een beroep op dwaling mogelijk, en dergelijke.)

Het verschil met de huidige situatie is dat A geen goedbetaalde baan heeft. Dat valt B echter niet aan te rekenen. Ik zie dan ook niet in waarom het naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid onaanvaardbaar zou zijn als B zich op de overeenkomst van geldlening beroept om die € 30.000 terug te vorderen. (Tenzij een beroep op dwaling of iets dergelijks opgaat.)

Wel loopt B het risico dat er van terugbetaling uiteindelijk niet veel terecht komt. Dát heeft B aan zichzelf te wijten door A een lening te verstrekken zonder daarvoor voldoende zekerheid te verlangen.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet.