|
bij aanschrijvingen, ALTIJD vrije keuze geven staken bewoning ? |
ja, want overheid mag niet op stoel ondernemer gaan zitten, door zowel huurprijs, rationele verhuurkosten, als resterende ondernemingsduur vast te stellen. |
|
100% |
[ 1 ] |
nee, overheid mag calculeren wat ze wil, en de burger moet daarna het tegendeel bewijzen |
|
0% |
[ 0 ] |
|
Totaal aantal stemmen : 1 |
|
Auteur |
Bericht |
xs
Leeftijd: 65 Geslacht:  Sterrenbeeld:  Studieomgeving (BA): NTI
Berichten: 383
|
Geplaatst: za 10 jan 2009 0:14 Onderwerp: art.23 woningwet: hoe moet lonendheids-toetsing eruit zien ? |
|
|
mijn bw-5-113/5 draadje, vloeit oa voort, uit een nu al 9 jaar durend aanschrijf-drama, waarin gemeente nu dus een civiele fase wil beproeven
met betrekking tot de gemeentelijke toepassing van het toenmalige art. 23 woningwet waren er ook al incidenten.
de kosten dwanguitvoering werden begroot op 598.345 euro, de restwaarde, na dwanguitvoering, op 20 jaar verhuuropbrengst, de geschatte huur op het dubbele van de max. redelijke huur volgens puntensysteem, en de maandelijkse verhuurkosten begroot op 90 euro
aldus werd er een hoog positief lonendheidsresultaat gesteld, zodat door bestuur geen bezwaar werd ingediend en aanschrijving definitief werd.
uiteraard weet bestuur niets af van de leden-kosten en -opbrengsten..
nadat de kosten achteraf helaas 2 miljoen bleken te zijn, ipv 600.000 werd er een nieuwe lonendheidsberekening gepresenteerd, en die bleek wederom positief vanwege bovenstaande gemeentelijke uitgangspunten
mijn vraag is daarom, of er bijv. in verzet, en/of in civiele 5:113/5-ledenprocedures, nog kansen zijn, de onherroepelijk geworden aanschrijving nog te kunnen betwisten, vanwege oa bovenstaande (nieuwe) feiten en/of een eventueel onredelijke toepassing art.23 ww ?
Laatst aangepast door xs op za 10 jan 2009 10:43, in totaal 1 keer bewerkt |
|
|
|
 |
bona fides
Geslacht: 
Studieomgeving (BA): UL Studieomgeving (MA): UL Berichten: 22911
|
Geplaatst: za 10 jan 2009 3:04 Onderwerp: |
|
|
Gaat het om art. 23 lid 1 Woningwet (oud)?
art. 23 lid 1 schreef: | Indien burgemeester en wethouders van oordeel zijn dat de kosten, verbonden aan de uitvoering van een aanschrijving, niet in redelijke verhouding staan tot de daarvan te verwachten opbrengsten en de aanschrijving betrekking heeft op een woning, woonkeet of woonwagen, laten zij bij die aanschrijving de keuze tussen enerzijds het uitvoeren van de aanschrijving en anderzijds het binnen een door hen in de aanschrijving te bepalen termijn staken of doen staken van de bewoning. |
Bedoel je dat die keuze niet is gegeven?
De gemeente heeft indertijd een oordeel moeten vormen op basis van een zorgvuldig onderzoek. Feiten die nu bekend zijn maar indertijd niet bekend konden zijn maken de toenmalige oordeelsvorming van de gemeente niet onrechtmatig (want ook met een zorgvuldig onderzoek zouden die feiten dan niet aan het licht zijn gekomen). Feiten die toen wel bekend hadden kunnen zijn, maar niet bekend waren, maken de toenmalige oordeelsvorming op zich wel onrechtmatig, maar dát had in een bezwaarprocedure kunnen (en moeten) worden aangevochten.
De aanschrijving kan m.i. dus niet meer worden aangevochten.
Toch vraag ik me af of er niet op één of andere manier iets kan worden gedaan aan (het bedrag van) het kostenverhaal. Als we aannemen dat de gemeente toen correct heeft gehandeld, dan valt de financiële strop die jullie lopen jullie ook niet te verwijten. Nu is de overheid niet aansprakelijk voor iedere financiële strop waartegen een burger kan oplopen, maar bij jullie strop is de gemeente wel direct betrokken. Een concreet idee heb ik op dit moment alleen niet. _________________ Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
 |
xs
Leeftijd: 65 Geslacht:  Sterrenbeeld:  Studieomgeving (BA): NTI
Berichten: 383
|
Geplaatst: za 10 jan 2009 7:00 Onderwerp: |
|
|
het gaat hier inderdaad om art.23 lid 1 woningwet (oud)
en er werd door gemeente, inderdaad geen vrije keuze gegeven, de bewoning te staken, ter vervanging van bestuursdwang, met als gemeentelijke onderbouwing, genoemde 2 lonendheidsberekeningen, 1 vooraf en 1 achteraf.
dat de kostenraming van 600.000 niet deugde, was de gemeente al voorafgaand aan de dwanguitvoering bekend, blijkens datering van de offerte, welke pas ruim na afloop bezwaartermijn bekend werd gesteld.
voor het 300% verschil tussen kostenraming en in rekening gebrachte kosten, gaf de gemeente 3 belangrijke redenen:
1. de ambtenaar die de kostenraming maakte, was daar niet voor opgeleid
2. gemeente kon destijds slechts 1 eenmanszaak vinden, die tijd had om 80 woningen op te knappen, waardoor er geen meerdere offertes mogelijk waren.
3. iedereen weet toch, dat de euro alles duurder heeft gemaakt |
|
|
|
 |
xs
Leeftijd: 65 Geslacht:  Sterrenbeeld:  Studieomgeving (BA): NTI
Berichten: 383
|
Geplaatst: za 10 jan 2009 10:56 Onderwerp: |
|
|
mijn wijziging in het openingsbericht, betreft enkel een toegevoegde poll.. |
|
|
|
 |
bona fides
Geslacht: 
Studieomgeving (BA): UL Studieomgeving (MA): UL Berichten: 22911
|
Geplaatst: ma 12 jan 2009 0:26 Onderwerp: |
|
|
Misschien is het mogelijk om bij de gemeente een verzoek in te dienen tot vergoeding van schade wegens rechtmatige overheidsdaad (nl. het besluit ex art. 23 lid 1 Woningwet). De gemeente heeft (in ieder geval formeel) rechtmatig gehandeld, maar dit handelen heeft voor jullie als appartementseigenaren schade opgeleverd die buiten het normaal maatschappelijk risico valt. Hierdoor is het beginsel van gelijkheid voor de publieke lasten geschonden, zodat de gemeente gehouden is tot vergoeding van de schade die uitkomt boven het normaal maatschappelijk risico.
De gemeente zal naar verwachting het verzoek afwijzen. Tegen die afwijzing staat dan bezwaar en vervolgens beroep open bij de bestuursrechter (omdat je verzoekt om vergoeding van de schade veroorzaakt door het (rechtmatige) besluit op grond van art. 23 lid 1 Woningwet). Bij de bestuursrechter lijkt de zaak me niet per se kansloos. Gelet op het totaalbedrag lijkt het me de moeite van het proberen waard. _________________ Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
 |
xs
Leeftijd: 65 Geslacht:  Sterrenbeeld:  Studieomgeving (BA): NTI
Berichten: 383
|
Geplaatst: ma 12 jan 2009 0:53 Onderwerp: |
|
|
WIE moet dat verzoek dan indienen ?
De VVE? (die formeel, aanschrijving noch dwangbevel kreeg), danwel de leden?, die sinds 24-12-2008 niet meer als 'de overtreders' gelden en die nu van gemeente, ieder voor zich, een civiele dagvaarding gaan krijgen ?
En waarom nog een extra bestuurszaak, als de leden toch al op de civiele dagvaarding moeten antwoorden en alle bezwaren dan kunnen indienen.. |
|
|
|
 |
bona fides
Geslacht: 
Studieomgeving (BA): UL Studieomgeving (MA): UL Berichten: 22911
|
Geplaatst: ma 12 jan 2009 1:48 Onderwerp: |
|
|
Namens de VVE lijkt me het verstandigst. Ik sluit niet uit dat individuele leden ook zo'n verzoek zouden kunnen doen, want zij lijken mij belanghebbende bij het besluit ex art. 23 lid 1 Woningwet (maar de vraag is of dat klopt) en zijn aansprakelijk via art. 5:113 lid 5 BW.
In de civiele procedure kunnen de leden zich verweren tegen de vordering en eventueel een tegenvordering indienen. Een beroep op schending van het beginsel van gelijkheid voor de publieke lasten lijkt mij geen verweer maar een tegenvordering. Zo'n vordering zal in een civiele zaak niet slagen, omdat de civiele rechter dit beginsel niet als een zelfstandige grond voor schadevergoeding erkent.
De civiele rechter redeneert namelijk als volgt: als je schadevergoeding vordert omdat je door het besluit ex art. 23 lid 1 Woningwet (oud) onevenredige schade hebt geleden, dan beweer je in feite dat dat besluit onrechtmatig was. Dat besluit heeft door het verstrijken van de bezwaartermijn echter formele rechtskracht gekregen, en die formele rechtskracht dekt de beweerde onrechtmatigheid. De bestuursrechter ziet het een beetje anders, waardoor de formele rechtskracht van het besluit niet verhindert dat je vergoeding kunt krijgen wegens de onevenredigheid van de schade.
Mocht je niet dat besluit maar bijv. feitelijk handelen door de gemeente als oorzaak van de schade zien, dan moet je juist weer bij de civiele rechter zijn. De manier waarop de bestuursdwang is toegepast, bijvoorbeeld. Het zou ook kunnen gaan om een combinatie van schade door een rechtmatig besluit en schade door feitelijk handelen, waarbij je voor een deel bij de bestuursrechter en voor een ander deel bij de civiele rechter moet zijn. (Leuker kan ik het niet maken.)
Bij de civiele rechter kan verjaring een probleem zijn. Bij de bestuursrechter geldt er geen verjaringstermijn, als ik het goed heb.
Natuurlijk moeten jullie je in de procedure die de gemeente aanspant ook verweren. Kunnen de individuele leden zich niet beroepen op verjaring van de vordering? Een succesvol beroep op verjaring doet de vordering niet teniet gaan, maar zorgt er wel voor dat de rechter de vorderingen tegen de individuele leden niet zal toewijzen. In dat geval moet de gemeente alsnog de VvE aanspreken. _________________ Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
 |
xs
Leeftijd: 65 Geslacht:  Sterrenbeeld:  Studieomgeving (BA): NTI
Berichten: 383
|
Geplaatst: ma 12 jan 2009 2:30 Onderwerp: |
|
|
Verouderde discussie.
rechtmatigheid rechtstreekse leden-invordering is nog onbeslist. |
|
|
|
 |
|