Content Syndication
|
|
|
|
|
|
  |
Pagina 1 van 1 |
|
|
|
| Auteur |
Bericht |
arizona
Leeftijd: 49
Geslacht: 
Sterrenbeeld: 
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 721
|
 Geplaatst: za 10 jan 2009 11:59 Onderwerp: Geen rechtsgrond voor ontruiming kraakpanden? |
   |
|
| Rechtennieuws schreef: | | De Staat mag een bedrijfspand in Groningen, dat sinds 1 juli 2008 door een aantal personen is gekraakt, niet ontruimen omdat er geen wettelijke grondslag bestaat voor inbreuk op het grondwettelijk en verdragsrechtelijk beschermd huisrecht van de krakers. |
Het bericht.
De uitspraak .
Ik begrijp dit niet. Althans, ik begrijp de uitspraak wel. Maar betekent dit dat alle ontruimingen van kraakpanden tot op heden on(grond)wettig waren? En wat was anders het (cruciale) verschil met deze zaak. De bedreiging van de openbare orde?[/quote] |
|
|
|
|
 |
bona fides
Geslacht: 
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 22911
|
| Geplaatst: zo 11 jan 2009 2:19 Onderwerp: |
|
|
Misschien heb ik er nooit goed genoeg over nagedacht, maar ik dacht dat de ontruiming moest worden gezien als het beëindigen van een strafbaar feit. Handhaving van de rechtsorde (art. 2 Politiewet) dus (maar dan wel van het strafrecht, en niet iedere "overtreding" van het privaatrecht). Het lijkt me wat vreemd als het de politie niet zou zijn toegestaan om ervoor te zorgen dat een voortdurend strafbaar feit ophoudt.
| art. 429sexies lid 1 Sr schreef: | | Hij die een door hem wederrechtelijk in gebruik genomen woning of gebouw, waarvan het gebruik door de rechthebbende niet meer dan twaalf maanden voorafgaande aan die wederrechtelijke ingebruikname is beëindigd, op vordering van of vanwege de rechthebbende niet aanstonds ontruimt, wordt gestraft met hechtenis van ten hoogste vier maanden of geldboete van de derde categorie. |
In bijvoorbeeld HR 11 januari 2002, NJ 2002, 167, LJN AD7322 schrijft de A-G in zijn conclusie inderdaad:
| A-G schreef: | 3.1.2. Het optreden van het OM en de politie moet men plaatsen in het kader van de daadwerkelijke voorkoming en beëindiging van strafbare feiten. NOOT 24
De grondslag van zulk optreden kan liggen in toepassing van de Politiewet 1993 (m.n. artt. 2 en 8, lid 1) dan wel van de dwangmiddelen staande houden of aanhouden. |
Met in NOOT 24 een verwijzing naar Corstens, Het Nederlands strafprocesrecht. In de 5e druk vind ik op p. 105 over de strafrechtelijke handhaving door de politie op basis van art. 2 Politiewet en onder leiding van de OvJ (art. 13 Politiewet):
| Corstens schreef: | | De beëindiging van strafbare feiten werd door de ministers als een zelfstandige taak naast andere taken genoemd. Vaak zal met de arrestatie van de verdachte, het in beslag nemen van voorwerpen of het ordehandhavend optreden aan het strafbare feit een einde komen. Met het stellen van opsporingshandelingen of het herstellen van de openbare orde is dan het strafbaar feit beëindigd. Vervulling van de ene taak impliceert vervulling van de andere taak. Er zijn situaties denkbaar waarin de beëindiging van strafbare feiten op zichzelf staat. Men denke aan de ontruiming van het kraakpand zonder dat strafvorderlijk wordt opgetreden en zonder dat de openbare orde in het geding is. Als dit met enig geweld gebeurt, is de politie daartoe krachtens art. 8 lid 1 Politiewet 1993 gerechtigd. Daarbij zal zij de beginselen van subsidiariteit en proportionaliteit in acht hebben te nemen (art. 8 leden 1 en 5 Politiewet 1993). (...) |
Volgens Corstens kan er dus ontruimd worden. Hij merkt een stukje verderop nog wel op dat noch uit art. 2 Politiewet 1993 noch uit art. 8 Politiewet 1993 een zelfstandige bevoegdheid van de politie kan worden afgeleid om inbreuk te maken op grondrechten van burgers. Het lijkt mij dat de bevoegdheid dan ook moet worden gevonden in de combinatie van art. 2 (en 8 ) Politiewet en art. 429sexies Sr.
Het Hof verwerpt dit argument:
| Hof schreef: | 10. Naar ’s hofs voorlopig oordeel moet deze vraag ontkennend worden beantwoord. Weliswaar kwalificeert art. 429sexies Sr het op vordering van of vanwege de rechthebbende niet aanstonds ontruimen van een wederrechtelijk in gebruik genomen woning of gebouw in de daar omschreven situatie als een strafbaar feit. Daarmee is echter in het onderhavige geval nog niet een toereikende wettelijke bevoegdheid gegeven tot beëindiging van dit strafbare feit, in casu de ontruiming van het wederrechtelijke in gebruik genomen pand.
Voor die bevoegdheid moet dan worden teruggevallen op de algemene omschrijving van de politietaak, als neergelegd in art. 2 Politiewet 1993. Onder omstandigheden kan deze bepaling een toereikende grondslag bieden voor de beëindiging van een strafbaar feit.
In het onderhavige geval, waarin sprake is van de inbreuk op een huisrecht, is het hof van oordeel dat art. 2 Politiewet 1993 niet een toereikende wettelijke grondslag biedt. Het hof verwijst op dit punt naar HR 19 december 1995, NJ 1996, 249 (Zwolsman-arrest), waarin de Hoge Raad heeft beslist dat een zodanig algemeen geformuleerde omschrijving als art. 2 Politiewet 1993 (en art. 28 Politiewet oud) niet voldoet aan de eis dat een inbreuk op een grondrecht moet zijn gebaseerd op een voldoende kenbaar en voorzienbaar in de wet omschreven bevoegdheid. |
Ik gok dat de Hoge Raad art. 2 Politiewet jo. art. 429sexies Sr als een voldoende kenbaar en voorzienbaar in de wet omschreven bevoegdheid zal zien.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
|
bona fides
Geslacht:
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 22911
|
| Geplaatst: vr 20 feb 2009 3:09 Onderwerp: |
|
|
Twee uitspraken van de rechtbank Amsterdam. Strafrechtelijk ontruimen mag niet (LJN BH3542). Civielrechtelijk mag wel (LJN BH3515).
| BH3542 schreef: | 4.4. Zoals door het gerechtshof Arnhem in zijn arrest van 26 februari 2008, en in navolging daarvan door het gerechtshof Leeuwarden in zijn arrest van 25 november 2008 en door het gerechtshof Amsterdam, nevenzittingsplaats Arnhem, in zijn arrest van 13 januari 2009 is geoordeeld, moet er in lijn met HR 19 december 1995, NJ 1996, 249 van worden uitgegaan dat een inbreuk op bij de Grondwet of een verdrag voorziene fundamentele rechten slechts wordt gelegitimeerd door of krachtens een wet in formele zin. De bevoegdheid tot het maken van een inbreuk als hiervoor bedoeld moet voldoende kenbaar en voorzienbaar in de wet zijn omschreven. Algemeen geformuleerde bepalingen als artikel 429sexies Sr jo artikel 2 Pw en artikel 124 RO voldoen niet aan die eis.
Hieraan kan niet afdoen dat, zoals de Staat terecht heeft betoogd, de wetgever met artikel 429sexies Sr. heeft beoogd dat de bevoegdheid tot handhaving van de rechtsorde ook gebruikt kan worden om een eind te maken aan het gebruik van woningen, lokalen en gebouwen dat plaatsvindt in strijd met de verlengde gebruiksbescherming van artikel 429sexies Sr. De bedoeling van de wetgever kan immers niet in de plaats treden van de voor een inbreuk op het door de Grondwet en het EVRM gewaarborgde recht op bescherming van de woning vereiste duidelijke en op die inbreuk toegespitste wetsbepaling. Ook de stelling van de Staat dat uitsluitend de bevoegdheid strafrechtelijk te kunnen ontruimen de eigenaar beschermt tegen een inbreuk op zijn door de wetgever tot een jaar verlengde gebruiksbescherming gaat niet op. De eigenaar kan immers in kort geding ontruiming vorderen en daarbij een beroep doen op de hem door de wetgever vergunde gebruiksbescherming van een jaar. Het is dan aan de rechter om hierover te oordelen.
Uit het voorgaande volgt dat de artikelen 2 Pw, 124 RO en 429sexies Sr geen toereikende grondslag vormen om een inbreuk op een fundamenteel recht als bedoeld in artikel 12 Gw en artikel 8 EVRM te kunnen rechtvaardigen. Het gevorderde verbod tot strafrechtelijke ontruiming dient derhalve te worden toegewezen. |
Ik gok nogmaals dat dit in cassatie gaat sneuvelen.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
|
arizona
Leeftijd: 49
Geslacht:
Sterrenbeeld:
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 721
|
| Geplaatst: vr 20 feb 2009 8:21 Onderwerp: |
|
|
| bona fides schreef: | | Civielrechtelijk mag wel (LJN BH3515). |
Nou dat is wel een heel algemene stelling op basis van dit hele summiere vonnis. Enige kennis van de feiten en omstandigheden (niet in het vonnis vermeld) zou wel handig zijn om te bepalen of het om vergelijkbare feiten en omstandigheden gaat. Daarnaast lijkt het me ook niet zo verrassend dat iets wat strafrechtelijk niet mag, civiel wel mag. Immers: in het ene geval dendert de politie dwars door je voorduer heen, in het andere geval bepaalt de rechter dat je je huis moet verlaten.
| Quote: | | Ik gok nogmaals dat dit in cassatie gaat sneuvelen. |
We zullen zien; ik vind de redenering van de rechtbank uit oogpunt van het EVRM en de Grondwet, wel zuiver. |
|
|
|
|
|
bona fides
Geslacht:
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 22911
|
| Geplaatst: vr 20 feb 2009 12:27 Onderwerp: |
|
|
| arizona schreef: | | bona fides schreef: | | Civielrechtelijk mag wel (LJN BH3515). |
Nou dat is wel een heel algemene stelling op basis van dit hele summiere vonnis. |
De inhoudsindicatie zegt het zelf  :
| Quote: | | civiel verzoeken om panden te ontruimen zijn wel door de rechter toegewezen. |
Zie ook hier. Maar het is inderdaad zeker niet verrassend dat het civielrechtelijk wel kan.
Wel vraag ik me af of het civielrechtelijk essentieel is dat de kraker art. 429sexies Sr heeft overtreden. Het lijkt mij eigenlijk dat ook een kraker die (strafrechtelijk gezien) "rechtmatig" kraakt civielrechtelijk uit het huis moet kunnen worden gezet. Zoals ik het begrijp is het idee van art. 429sexies Sr dat onmiddellijk door de politie kan worden opgetreden als een kraker tijdens jouw vakantie je huis kraakt.
Misschien is dat voorbeeld niet helemaal juist en kun je bij een kraak tijdens je vakantie een beroep doen op art. 138 Sr, maar waarom zou art. 138 Sr jo. art. 2 Politiewet wel en art. 429sexies Sr jo. art. 2 Politiewet niet een voldoende duidelijke basis bieden voor een inbreuk op het huisrecht van de kraker?
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
|
komodo
Leeftijd: 54
Geslacht:
Sterrenbeeld: 
Studieomgeving (BA): OU
Berichten: 312
|
| Geplaatst: za 21 feb 2009 19:50 Onderwerp: |
|
|
| Omdat voor 138 Sr het noodzakelijk is dat het pand in gebruik is, waardoor er een veel grotere noodzaak is voor der rechthebbende om het pand te ontruimen dan in het geval van 429sexies het pand maximaal 12 maanden al niet meer in gebruik is? Met andere woorden, de rechthebbende is dan duidelijker dan in het geval van 429sexies iemand die de hulp behoefd van de politie in het handhaven van rechtsregels. |
|
|
|
|
|
bona fides
Geslacht:
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 22911
|
| Geplaatst: za 21 feb 2009 20:44 Onderwerp: |
|
|
Dat er bij art. 138 Sr in zekere zin een grotere noodzaak is ben ik met je eens, maar het gaat hier om de vraag of er een voldoende duidelijke wettelijke basis is. En dan zie ik geen verschil tussen enerzijds art. 138 Sr jo. art. 2 Politiewet en anderszijds art. 429sexies Sr jo. art. 2 Politiewet.
Voor zover een rechter art. 138 Sr jo. art. 2 Politiewet een voldoende duidelijke bevoegdheid zou achten omdat er een groter belang van de rechthebbende achter zit dan achter art. 429sexies Sr, maakt die rechter zich m.i. schuldig aan een (kromme) doelredenering.
De rechter zou wel kunnen zeggen dat er bij art. 429sexies Sr niet voldaan is aan het proportionaliteitsvereiste, maar dan zou dat betekenen dat de wetgever ook niet met een kraakheldere wettelijke bepaling het OM de bevoegdheid kan geven om in een art. 429sexies Sr situatie direct op te treden. (Maar dat is de redenering van de rechter ook niet.)
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
|
bona fides
Geslacht:
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 22911
|
| Geplaatst: vr 09 okt 2009 22:48 Onderwerp: |
|
|
De Hoge Raad is het niet met mij eens: HR 9 oktober 2009, LJN BJ1254.
| Quote: | 3.3.1 De eerste klacht van het middel luidt dat het hof ten onrechte heeft geoordeeld dat het openbaar ministerie en de politie niet de bevoegdheid hebben om op grond van de art. 124 RO en 2 Politiewet 1993 een einde te maken aan de overtreding van art. 429sexies Sr. door het kraakpand te ontruimen. (...)
3.3.3 Het oordeel van het hof dat aantasting van een fundamenteel recht als het huisrecht - ook dat van een kraker - dient te berusten op een in een formele wet neergelegde en daarin voldoende kenbaar en voorzienbaar omschreven bevoegdheid wordt in cassatie - terecht (vgl. HR 19 december 1995, nr. 101269, NJ 1996, 249) - niet bestreden. Art. 429sexies kent een lange voorgeschiedenis, waaraan bij de beantwoording van de thans aan de orde gestelde bevoegdheidsvraag niet kan worden voorbijgegaan.
(...)
3.5.3 Noch in de memorie van toelichting noch in de memorie van antwoord valt als voldoende kenbare bedoeling van de regering te lezen dat door middel van invoering van art. 429sexies ook een wettelijke basis voor strafrechtelijke ontruiming zou worden geschapen. Dat deze bedoeling wel in de loop van de parlementaire behandeling bij de wetgever - regering en parlement - is ontstaan, is uit het uit het verdere debat tussen regering en Tweede Kamer evenmin voldoende kenbaar. De staatssecretaris heeft weliswaar opgemerkt dat de praktische betekenis van de strafbaarstelling hem leek te zijn dat een eigenaar gedurende enige tijd, naast de mogelijkheden van het privaatrecht, een extra bescherming kan ontlenen aan het strafrecht (Handelingen II 1991-1992, blz. 55-3564) en voorts dat "In het strafrecht (...) een eigenaar-bewoner en een kleine verhuurder naar de politie kunnen stappen en de politie kan, als dit onder het strafrecht komt, straks iets voor hem of haar doen." (Handelingen II 1991-1992, blz. 58-3727), maar dat zijn beide uitlatingen die, indien het al de bedoeling zou zijn geweest daarmee tot uitdrukking te brengen hetgeen nu naar de kern genomen in de klacht wordt betoogd, vooral de vraag oproepen waarom zij dan in de hiervoor vermelde vage vorm gedaan zijn. Dat daarnaast namens een der fracties werd gezegd dat daar de indruk bestond dat "die strafrechtelijke bepaling er eigenlijk vooral in zit om de mogelijkheid te hebben tot directe ontruiming zonder proces, zonder vonnis." (Handelingen II, 1991-1992, blz. 57-3675), een op zichzelf staande opmerking, waarop - ook door de staatssecretaris - verder niet is ingegaan, kan evenmin grond opleveren voor het oordeel dat voldoende kenbaar is dat de wetgever met art. 429sexies een wettelijke basis heeft willen scheppen voor strafrechtelijke ontruimingen waarbij inbreuk zou worden gemaakt op het huisrecht van de krakers.
3.5.4 Nu noch art. 124 RO, dat geen specifieke bevoegdheden aan het openbaar ministerie toekent, noch - zoals is geoordeeld in het hiervoor in 3.3.3 genoemde arrest van de Hoge Raad van 19 december 1995 - art. 2 Politiewet 1993 voldoet aan de maatstaf van voldoende kenbaarheid en voorzienbaarheid, moet het hiervoor overwogene leiden tot het oordeel dat hetzelfde geldt voor die artikelen bezien in samenhang met art. 429sexies, zodat de eerste klacht ongegrond is. |
De politie is dus niet, althans niet altijd, bevoegd om aan een voortdurende strafbaar feit een einde te maken...
De A-G geeft mij wel gelijk dat via een civiele vordering ontruiming kan worden bereikt, of art. 429sexies Sr nu wordt overtreden of niet:
| A-G schreef: | | 2.3. Het kraken van een pand is naar regels van burgerlijk recht een onrechtmatige daad jegens de rechthebbende, ongeacht hoelang het pand al leeg staat. De eigenaar of andere rechthebbende kan bij de burgerlijke rechter een vordering tot ontruiming tegen de krakers instellen(5). Het ontruimingsvonnis van de burgerlijke rechter wordt ten uitvoer gelegd door de deurwaarder, die zo nodig de assistentie van de politie kan inroepen. (...) |
De A-G lijkt van mening te zijn dat de politie wel bevoegd is een einde te maken aan een overtreding van art. 138 Sr:
| A-G schreef: | | Indien sprake is van een verdenking op redelijke gronden van huisvredebreuk (art. 138 Sr), is de eigenaar/rechthebbende van de woning degene die de woning feitelijk in gebruik heeft en zich op zijn huisrecht kan beroepen. Hij is degene die door de kraker(s) in zijn huisvrede wordt aangetast; aan de kraker(s) komt dan geen beroep op het huisrecht toe. |
Niet alleen is het belang van de rechthebbende dan groter (zoals komodo suggereerde), maar aan de overtreder komt blijkbaar geen huisrecht toe (bijv. als de bewoner een paar weekjes op vakantie is en bij terugkomst een kraker aantreft die zijn intrek heeft genomen). En als er geen grondrecht van de verdachte in het geding is, zoals het huisrecht, is een specifieke wettelijke basis niet meer nodig:
| A-G schreef: | | 3.8. Het ontbreken van een uitdrukkelijke bevoegdheidsbepaling behoeft geen bezwaar te zijn indien de politie zich beperkt tot feitelijke handelingen ter beëindiging van een voortdurend strafbaar feit die geen inbreuk op een grondrecht maken(51) of die slechts een beperkte inbreuk op de persoonlijke levenssfeer inhouden. Voor die gevallen is de algemene taakstelling in art. 2 Politiewet (in verbinding met art. 124 RO en de desbetreffende strafbepaling) toereikend(52). Als de kraker zich eenmaal op een huisrecht kan beroepen, kan de ontruiming van de gekraakte woning niet worden beschouwd als "slechts een beperkte inbreuk op de persoonlijke levenssfeer". In dit geding staat vast dat een gedwongen ontruiming door de politie een inbreuk op het huisrecht van [verweerder] oplevert. De klacht faalt. |
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
|
|
|
| |
Pagina 1 van 1 |
|
|
U mag geen nieuwe onderwerpen plaatsen
U mag geen reacties plaatsen
U mag uw berichten niet bewerken
U mag uw berichten niet verwijderen
U mag niet stemmen in polls
|
|
|
|
