Wat voor recht heeft hij op zijn kind...?

[Yaël]

Na een relatie van bijna 3 jaar is mijn ex bij mij en mijn moeder in huis komen wonen, en vanuit daar verder te zoeken, we hadden het zelfs al over kinderen! De eerste 3 maanden was het super, daarna begonnen de ruzies en had ik er niet veel zin meer in! 2 maanden later werd zijn uitkering stop gezet en moest hij z'n uitkering van 5 maanden terug betalen, hij verbleef in een andere gemeente en had niks doorgegeven.. Hij beloofde mij zo snel mogelijk werk te gaan zoeken, wat elke keer op niets uitliep, na 1,5 week kwam ik er achter dat hij niet bij uitzendbureaus zat, maar gewoon elke dag in de coffeeshop!!
Ik werkte 6 dagen in de week (zwart) op een paardenbedrijf, begon 's morgens om 8 uur en was tegen een uur of 7 pas een keer klaar om toch voldoende geld binnen te krijgen, wat achteraf gewoon naar de coffeeshop verdween. De ruzies werden heftiger, ik zorgde dat hij niet meer aan het geld kon komen, waardoor hij ook geen wiet meer kon kopen en vervolgens hij verschrikkelijk agressief werd en begon te slaan!
Na 6 maanden heb ik hem het huis uitgezet, 3 dagen later stond ie weer op de stoep dat hij werk had, dat hij spijt had en het graag nog een keer wilde proberen, ik stemde er mee in. Ondanks alles wat hij gedaan had miste ik hem vreselijk (dat dacht ik tenminste..) Achteraf het stomste wat ik ooit had kunnen doen.. Maar, liefde maakt blind zeggen ze..
Hij hield zich rustig en het leek allemaal weer beter te gaan, na 3 weken te hebben gewerkt is hij ontslagen, diefstal! En alles begon weer van voor af aan. Hij begon weer te slaan, maar durfde hem niet nogmaals uit huis te zetten. Ik was als de dood voor hem!! En gingen gewoon door...

Tot mijn menstruatie uitbleef, maar dat kwam vaker voor de laatste tijd, door de stress... Ik voelde me al een tijdje niet zo lekker, en heb in de pauze van m'n werk op 20 aug 2007 toch maar een zwangerschapstest gehaald, verwachtte er niks van, maar gewoon om het uit te sluiten. 's Avonds thuis de test gedaan, ik schrok me dood, hij was positief! 20 min later kwam m'n ex thuis, heb het hem niet direct verteld. Die woensdag had k gelijk een afspraak met de verloskundige, en bleek toen 7 weken zwanger te zijn, toen ik thuis kwam heb ik het hem verteld. Het enige wat ik op dat moment nog wilde was dat hij zo ver mogelijk uit mijn buurt zou verdwijnen, ik wist dat ik nu niet alleen meer voor m'n eigen veiligheid moest kiezen, maar ook voor die van m'n kind! 4 dagen later heb ik met hulp van de vriend van mijn moeder hem er uit gezet. Hij was zo verschrikkelijk kwaad!
Ik heb nog een tijdje last van hem gehad, tot aan vandaag niks meer gehoord..

Ik ben inmiddels ruim 39 weken zwanger, m'n ex weet dat ik in deze dagen ben uitgerekend. Hij heeft in het begin gezegd dat hi een DNA test eiste, waar ik niet op ingegaan ben.

Het enige wat ik me nou afvraag is, wat kan hij mij maken en kan hij z'n rechten op eisen, en wat voor kans zou hij daar in hebben...????
(Hij heeft z'n kind overigens ook nooit erkend...)

[tikSimone]

Beste Yaël,

Mij ontbreekt op dit moment even de tijd om dat netjes voor je op een rijtje te zetten, maar ik wilde je toch even een reactie geven, zodat je weer wat verder komt. Zoek met de zoekfunctie (in het linkermenu) bijvoorbeeld op het woord erkenning of DNA-test. Dan zul je nuttige informatie vinden voor jouw geval. Dergelijke kwesties zijn hier al wel vaker aan de orde geweest.
_________________
Nait soez'n, moar doun!

[Sonja B]

Beste Yael,

Jouw ex kan, indien jij jouw toestemming voor erkenning van het kind weigert, vervangende toestemming vragen aan de rechtbank. De rechtbank zal bij zijn beslissing o.a. naar de volgende zaken kijken:
- de belangen van de moeder bij een ongestoorde verhouding met het kind;
- de belangen van het kind (is de erkenning in het belang van het kind?);
- is de man daadwerkelijk de verwekker van het kind.

Dit alles is terug te vinden in artikel 1:204 lid 3 BW.

Ik hoop je hier hiermee enigszins op weg te hebben geholpen.

M.v.g.
Sonja
www.law-amsterdam.nl