Marginale toetsing advies geschillencommissie

[Midget]

Hallo,

Ik heb onlangs een conflict met een ondernemer gewonnen via de geschillencommissie. De ondernemer is het er niet mee eens en legt nu het bindende advies van de commissie voor aan de kantonrechter ter marginale toetsing.
Ik heb nu de volgende vragen:
1) is het mogelijk om in beroep te gaan tegen de uitspraak van de kantonrechter? Of is een beroep niet mogelijk na marginale toetsing?
2) is het mij en/of de wederpartij toegestaan nieuwe, relevante feiten in te voeren igv marginale toetsing?
3) ik heb inmiddels een dagvaarding ontvangen van de ondernemer. De ondernemer is nu de eisende partij, ik ben de gedaagde.
Ik ben mijn verweerschrift aan het opstellen en dat valt allemaal niet mee omdat ik geen juridische achtergrond heb. Ik vraag mij nu af hoe ik mijn brief moet opstellen. In het eerste gedeelte wil ik aantonen dat het advies de marginale toets kan doorstaan, gevolgd door een verweer tegen de argumenten van de ondernemer, dat weer gevolgd door "verzoek" aan de rechtbank de eis te verwerpen + een "verzoek" geen kosten te moeten dragen.
De vraag is: is deze aanpak goed en moet ik spreken over een "verzoek" aan de rechtbank of heet dat anders (ik ben nl. niet de eisende partij).

Ik zou het zeer op prijs als je 1 of meer vragen kan beantwoorden. Alle andere tips zijn ook van harte welkom!

[liaasss]

Marginale toetsing houdt in dat alleen wordt gekeken of de procedure goed is gevolgd. Naar de inhoud kijk de rechter niet.

[BoeZ]

Er zijn globaal 3 redenen waarom de rechter een bindend advies zal vernietigen:

1) schending van het beginsel van hoor en wederhoor
2) Gebrek in de inhoud: het bindend advies houdt een beslissing in die een redelijk adviseur niet had kunnen nemen.
3) Motiveringsgebrek: het bindend advies is niet of onvoldoende gemotiveerd.

Wanneer het bindend advies wordt vernietigd door de rechter dan zal deze op grond van artikel 904 lid 2 van boek 7 Burgerlijk Wetboek deze zelf een beslissing geven tenzij uit de oorspronkelijke overeenkomst of de aard van het bindend advies voortvloeit dat het bindend advies op andere wijze dient te worden vervangen.

Ik zou in mijn verweerschrift benadrukken dat beide partijen overeen zijn gekomen om middels een bindend advies een einde te maken aan het onderlinge geschil. Verder kun je aangeven dat er inmiddels een bindend advies is gekomen in jouw voordeel en dat er geen sprake is van bovengenoemde gebreken in het bindend advies. Uitmondend in een conclusie dat er geen reden is het bindend advies te vernietigen en dat je nakoming eist van dit bindend advies.

[Midget]

Bedankt voor jullie antwoorden. Ik heb in mijn "Conclusie van Antwoord" inderdaad gesteld dat er onvoldoende grond is om het advies te vernietigen. Vervolgens beargumenteer ik dit. Ik kom tot de conclusie de vernietiging absoluut niet op zijn plaats is.
De conclusie van antwoord heb ik al naar de rechtbank gestuurd, maar tijdens de zitting zal ik nog eens wijzen op het bindende karakter van het advies, bedankt voor die tip.

Het is mij opgevallen dat de ondernemer een groot aantal inhoudelijke argumenten aandraagt om aan te tonen dat het advies niet redelijk is. Het lijkt wel een hoger beroep, alle argumenten heb ik al eens gezien toen het nog via de geschillencommissie liep. Ik heb daar sowieso maar bezwaar tegen gemaakt.
Aan de andere kant lijkt me een inhoudelijke behandeling niet helemaal te vermijden als je het wilt beoordelen naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid. Hoe denken jullie daarover?

Nog iets anders: hoe vaak is een advies van de geschillencommissie vernietigd door de rechter, zijn daar cijfers over bekend?
En hoe vaak wordt een advies marginaal getoetst?

[BoeZ]

Ik heb inmiddels een heel aantal vernietigingen gezien van bindende adviezen. Het merendeel betrof gebreken in de motivering.

Marco Loos (hoogleraar Consumentenrecht aan de UvA) noemt het bindend advies in een van zijn publicaties. Deze publicatie is te vinden via:

http://home.medewerker.uva.nl/m.b.m.loos/bestanden/TvC2006-1,%20Exoneraties%20in%20energieleveringsovereenkomsten.doc

[Midget]

Ok bedankt BoeZ. Zo te zien betoogd de hoogleraar in het artikel dat bindende adviezen vernietigd moeten kunnen worden als de uitspraak in strijd met de wet is. Tenminste, zo begrijp ik het als niet-jurist.
Als ik het advies van mijn zaak bestudeer, dan zie ik dat de uitspraak gemotiveerd is doordat zij gebaseerd is op bewezen feiten. De ondernemer brengt vooral in dat de geschillencommissie niet ingaat op een argument dat zij met veel bombarie naar voren heeft gebracht. En daarmee zou het advies onvoldoende gemotiveerd zijn. Maar moet een commissie of rechter dan ingaan op ALLE beweringen die worden ingebracht door een van beide partijen? Moet elk stelling dan besproken worden? Ik betwijfel dat. Volgens mij moet toch vooral de uitspraak gemotiveerd worden? Wat vinden jullie ervan?

[BoeZ]

De bedoeling van het bindend advies (vaststellingsovereenkomst) is om aan een onzeker situatie een eind te maken. In een bindend advies mag -om dat doel te bereiken- afgeweken worden van de wettelijke regels (zelfs van het dwingend recht). Grens is de redelijkheid en billijkheid: als een advies naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid tot een onaanvaardbare uitkomst leidt dan is het bindend advies vernietigbaar.

Voor wat betreft de stellingen ter zitting: Ik denk dat de geschillencommissie op alle stellingen in moet gaan tenzij die stellingen duidelijk niet ter zake doen. Stellingen die onterecht en ongemotiveerd terzijde worden gesteld kan -lijkt mij- leiden tot vernietiging van het advies in de rechtzaal.

In de geschillencommissies nemen (normaal gesproken) geen rechters zitting zodat aan een uitspraak van een dergelijke commissie niet dezelfde eisen mogen worden gesteld als aan een rechterlijke uitspraak. Echter, zo geeft Loos aan, zodra een bindend advies meer het karakter krijgt van rechtspraak dan zal de uitspraak ook beter moeten worden gemotiveerd.

[Midget]

Ok, dan moet ik mij toch een beetje zorgen gaan maken lijkt mij. Ik zal wat inhoudelijker op de zaak ingaan. Het gaat over een conflict met een energiebedrijf. In augustus 2003 heb ik mijn huidige woning betrokken. Op dat moment zijn NIET bij mij beginstanden van verwarmingen opgenomen. Daarna zijn de standen een aantal jaren bij mij geschat omdat ik een drukke baan heb en ik er overdag niet ben. Je kunt het energiebedrijf de standen van de verwarmingsmeters niet doorgeven.
In 2006 heb ik ze laten opmeten door een meteropnemer. Toen kreeg ik een gigantische rekening! Het energiebedrijf zegt dat de schatting al die jaren te laag was en ik toen een correctie kreeg waardoor de rekening nu zo hoog is. Maar gemiddeld genomen was mijn energieverbruik nog 4 keer zo hoog dan staat voor een woning als de mijne.
Dit alles is voorgelegd aan de geschillencommissie. Die heeft mij in het gelijk gesteld omdat ik niet getekend heb voor de beginstanden waar de correctie op is gebaseerd.
Inmiddels was het gebruik over 2007 bekend. Dat gebruik was vele malen lager dan het gemiddelde gebruik obv de correctie.
De uitspraak is nu dat op basis van dit verbruik voorgaande jaren moeten worden gecorrigeerd.
Het energiebedrijf vindt dat ik veel eerder mijn rekeningen had moeten controleren en wijst op mijn eigen verantwoordelijkheid in deze. Hier is de geschillencommissie in zijn beoordeling niet op ingegaan. En daarom is het advies onvoldoende gemotiveerd volgens het energiebedrijf.
Ik vraag mij nu sterk af in hoe verre mijn eigen verantwoordelijkheid uberhaupt een rol speelt in deze kwestie. Een advocaat van de rechtswinkel begreep dat er korte metten werden gemaakt met dit argument van het energiebedrijf. Wat vinden jullie? Speelt de eigen verantwoordelijkheid een rol, ik ben toch niet verplicht om rekeningen die gebaseerd zijn op schattingen te controleren?

[Midget]

[bona fides]

Ik zie ook niet in waarom jij eerder actie had moeten ondernemen. Aangenomen dat de meterstanden 4 jaar geleden inderdaad fout zijn opgenomen, lijdt het energiebedrijf m.i. helemaal geen schade door pas na 4 jaar te corrigeren.

Voert het energiebedrijf aan dat jij de rekening had moeten controleren? Lijkt me eerder dat jij dan het verbruik had moeten controleren. Misschien bedoelen ze dat ook wel, vergelijking van de fictieve stand op de rekening met de echte meterstand. Maar zoals gezegd, ik zie geen benadeling van het energiebedrijf door dat wachten.

Vernietiging lijkt me niet waarschijnlijk, al heb ik verder geen ervaring met dit soort toetsingen.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet.

[Midget]

Ze voeren aan dat ik eerder de meterstanden van de verwarmingen (die overigens erg moeilijk zijn af te lezen) eerder had kunnen controleren en naast de afrekeningen had kunnen leggen die op schattingen waren gebaseerd. Dan was eerder geconstateerd dat er een probleem was. Om daar na een paar jaar mee aan te komen was volgens hen te laat, dan heb ik het risico op naheffing genomen. Een vreemde redenering!
En zij hebben nl. de beginstanden bij mij niet opgenomen en dat is een keuze geweest, dat doen ze wel vaker bij mij in de buurt. En in de beginstanden waar ze aan relateren, daar zit juist het probleem: die zijn namelijk fout, daar ben ik van overtuigd.
En nou mag ik als consument boeten omdat ik de afrekeningen en meters niet eerder heb gecontroleerd. En daar was ook niet direct aanleiding toe want de schattingen waren alleszins redelijk, dus word je ook niet direct geprikkeld.
Ze leggen de verantwoordelijkheid helemaal bij de consument. Zo van: "je hebt voldoende gelegenheid gehad om het te controleren hoor, nou moet je maar betalen"
Ik ben volgens mij tot helemaal niets verplicht, toch?

[BoeZ]

Bij elektricteit en gas is het normaal dat je bij de overdracht van de woning de meterstanden controleert en noteert met de koper/verkoper; dat is hier blijkbaar niet gebeurd.

Als de voorschotbedragen redelijk zijn en de meterstanden zijn niet goed zelf af te lezen dan lijkt het me meer op de weg van de leverancier om te zorgen dat die meterstanden worden afgelezen. Als hij daar niet zelf voor zorgt dan heeft de leverancier ook een beetje de problemen zelf veroorzaakt. Lijkt me in een dergelijk geval ook redelijk dat de leverancier de juiste beginstanden moet kunnen aantonen.

Over de vernietigingen bij geschillencommissie adviezen: de stichting geschillencommissies huisvest zo'n 40 geschillencommissies voor de diverse branches. Nu zal de ene commissie meer zaken behandelen dan de andere maar me dunkt dat er meer vernietigingen zijn geweest dan 4 (tenzij schrijver over 1 van de 40 geschillencommissies spreekt). Ik vraag me ook af of de geschillencommissie wel van alle rechterlijke vernietigingen hoort.

Daarbij.. Niet alleen de geschillencommissie behandelt geschillen bij bindend advies (denk bijvoorbeeld aan de rijdende rechter).

Tenslotte.. Is het zo erg dat een bindend advies vernietigd wordt vanwege motiveringsgebreken? Ik denk dat het geen probleem hoeft te zijn. Normaal gesproken zal de rechter dan zelf uitspraak doen en die kan dan alsnog in jouw voordeel zijn, inclusief een deugdelijke motivering!