Beschikking voor het verkeerde feit

[Novi]

Hallo allemaal,

Aangezien ik niet zo thuis ben in het bestuursrecht, graag jullie raad over het volgende:

Wanneer men een beschikking ontvangt voor een bepaalde overtreding in het verkeer, en deze overtreding niet overeenkomt met de feiten, kan men zich dan beroepen op een vormfout zonder dat deze verworpen wordt op basis van art 6:22 Awb?

Even wat duidelijker: Het gaat om een beschikking voor het 'stilstaan op een kruispunt' = artikel 23 RVV. De persoon die deze beschikking heeft gekregen kan aantonen dat hij niet zomaar even zijn auto langs de kant heeft gezet om iemand onmiddelijk in- of uit te laten stappen of om te laden of lossen van goederen. Dit wil dus zeggen dat hij eigenlijk geparkeerd stond, wat valt onder arikel 24 RVV. Hij heeft dus met andere woorden een beschikking ontvangen voor het verkeerde feit...

Wat denken jullie hiervan?

Groeten!

[Duch]

Zonder al te veel kennis van deze specifieke tak van het bestuursrecht gok ik dat het niet zoveel uit zal maken. In het beste geval zal het m.i. een nieuw, verbeterd, besluit (lees: boete) opleveren (er vanuit gaande dat de boete op zich terecht was).
_________________
This is a court of law young man, not a court of justice
- Oliver Wendell 'the great dissenter' Holmes -

[bona fides]

Moet je voor geparkeerd staan niet óók stilstaan? Het lijkt mij dat art. 23 RVV ook gewoon van toepassing is.

In het strafrecht zijn er gevallen waarin de lex specialis ten laste moet worden gelegd indien deze van toepassing is, maar volgens mij is dat alleen wanneer op de lex specialis een lagere straf staat, dus wanneer het om een strafverminderende omstandigheid gaat. Bovendien is bestuursrecht natuurlijk geen strafrecht.

Daarnaast lijkt mij art. 24 RVV niet een échte lex specialis van art. 23 RVV. Je kunt art. 24 RVV overtreden zonder art. 23 RVV te overtreden, zie bijv. art. 24 sub b RVV (en ook de sub a).

Ik zie dus geen enkele reden waarom de feiten niet op grond van art. 23 RVV mogen worden beboet.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet.

[Novi]

Volgens mij is er wel een verschil tussen parkeren en stilstaan. Kijk maar eens in art 1 RVV , waar wordt gezegd:

ac. parkeren:

Het laten stilstaan van een voertuig anders dan gedurende de tijd die nodig is voor en gebruikt wordt tot het onmiddellijk in- of uitstappen van passagiers of voor het onmiddellijk laden of lossen van goederen;

Maar ik vroeg me ook af (als er een verschil is tussen parkeren en stilstaan), of men inderdaad zoals Duch zegt gewoon een nieuwe beschiking mag opsturen. In het strafrecht geldt het 'ne bis in idem'- beginsel, waarbij men geen twee keer voor hetzelfde feit vervolgd mag worden. Wanneer men het tenlastegelegde niet kan bewijzen, kan men niet zomaar hetzelfde feit nog eens vervolgen op basis van een nieuwe beschuldiging.
Maar dit is strafrecht, en ik weet dat het ne bis in idem ook in zekere zin geldt voor bestuursrechtelijke sancties, maar weet niet in welke mate.
Kan deze sanctie gezien worden als een criminal charge, waardoor art 6 EVRM van toepassing is, en dus ook het ne bis in idem? Of kan deze vergissing gewoon afgedaan worden onder artikel 6:22 Awb, waarin staat dat het besluit in stand blijft wanneer de belanghebbende door de schending niet is benadeeld?

[bona fides]

[Novi]

Vergissing --> Voor mij is parkeren: Het laten stilstaan van een voertuig anders dan gedurende de tijd die nodig is voor en gebruikt wordt tot het onmiddellijk in- of uitstappen van passagiers of voor het onmiddellijk laden of lossen van goederen;
En dus stilstaan: Hat laten stilstaan van een voertuig gedurende de tijd die nodig is voor en gebruikt wordt tot het onmiddellijk in- of uitstappen van passagiers of voor het onmiddellijk laden of lossen van goederen

Dit zijn twee verschillende overtredingen. Natuurlijk moet je om te parkeren ook stilstaan, maar uit artikel 1 valt af te leiden dat men er in de RVV een onderscheid tussen maakt. En wanneer je je auto ergens parkeert, sta je dus niet stil, maar geparkeerd. Niet??

Ik ben misschien aant muggeziften, maar is dat niet het werk van een (toekomstige) advocate??
En als dit dus verschillend is, kan men dan zomaar de beschikking wijzigen ipv intrekken? Uit jullie reacties leid ik af van wel, en heeft het insturen van een beroep geen nut.

[bona fides]

Het gegeven dat er een verschil is tussen de definities van "parkeren" en "stilstaan" betekent niet dat een specifieke gedraging niet onder beide definities kan vallen. Op de één of andere manier schijnt dit moeilijk te zijn. (Niet om rot te doen, maar ik kom het hier vaker tegen. Misschien is het iets in de studie. Ik denk niet dat een niet-jurist zich hier een buil aan kan vallen, maar beginnende juristen doen het massaal.)
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet.

[Novi]

Ok, dat begrijp ik zeker. Maar wanneer iemand niet in zijn auto zit en lange tijd afwezig is, en de definitie van stilstaan is dat men maar even stil moet staan om iemand in of uit de auto te laten of te laden of lossen... Dan is het toch niet raar dat ik zeg dat deze handeling niet onder de definitie van stilstaan valt?!?

[Novi]

Al moet ik zeggen dat ik je reactie wel apprecieer!!

[bona fides]

[Novi]

Verdorie, moet ik je dan echt gelijk gaan geven

[GJudge]

[bona fides]

[GJudge]

[GJudge]

Voor de stelling van de administratiefrechtelijke afdoening: art 23 RVV valt onder de WAHV (Wet administratiefrechtelijke handhaving verkeersvoorschriften), gezien de bijlage bij die wet. Zie art R396a van die bijlage (een lekker eind scrollen op wetten.overheid.nl). Ik zie dan echter ook dat dat een boetebedrag oplevert van €75,-, terwijl overtreding van art 24 RVV een boete oplevert van €50,-.... Opzich apart, maar met art 55 lid 1 Sr. op te lossen.
Voorts viel mij op dat in art 2 lid 1 slot WAHV wordt gesproken over: