Vergunning afgelopen voor einde bezwaartermijn

[Frans-v-M]

Dag,

De provincie had enige tijd geleden een besluit genomen waartegen ik bezwaar heb aangetekend. De eerste reactie was dat de provincie bovenop de standaard 6 weken nog eens 4 weken extra nodig had (Awb artikel 7.10, 3e lid).

Het besluit had echter betrekking op een tijdelijke vergunning van 8 weken. In week 10 kreeg ik vervolgens bericht dat mijn bezwaarschrift niet ontvankelijk was verklaard omdat [citaat] "de vergunning niet meer van kracht is, u geen belang meer heeft bij uw bezwaren".

De provincie heeft daarmee een punt, maar kan dit zomaar? Het zou betekenen dat een bestuursorgaan vergunningen korter dan 10 weken kan afgeven zonder dat enig bezwaar mogelijk is.

Kan ik de provincie alsnog vragen om de zaak inhoudelijk te behandelen of is de enige mogelijkheid de weg naar de bestuursrechter?

groeten van Frans

[StevenK]

[bona fides]

Heb je schade geleden door het primaire besluit? (Aangenomen dat bezwaar of beroep succes zou hebben gehad.)
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet.

[Frans-v-M]

Bedankt voor de eerste reacties.

Schade mijnerzijds is er in ieder geval. Maar mijn eigenlijke doel is om inhoudelijk een uitspraak af te dwingen om te voorkomen dat in de toekomst opnieuw vergunningen worden verleend.

Ik vind het wel een merkwaardige situatie. Tegen een tijdelijke vergunning helpt dus alleen een voorzieningenrechter? Is dit een onvolkomenheid van de Awb?

groeten van Frans

[cia76]

Om wat voor soort vergunning ging het?

[bona fides]

Op een termijn van een paar weken kun je niet verwachten een einduitspraak van een rechter te kunnen krijgen. Het is volgens mij bij iedere rechter zo dat je niet kunt procederen als je bij een uitspraak geen procesbelang meer hebt. In het bestuursrecht is het primair te doen om het vernietigen van besluiten. Als je bij vernietiging van een besluit geen belang hebt, houdt het daar in beginsel mee op.

Maar misschien heb je nog wel degelijk procesbelang. Ik denk echter alleen als het je te doen is om schadevergoeding. Er zijn eigenlijk twee wegen die je voor schadevergoeding kunt volgen: via de civiele rechter en via de bestuursrechter.

In beide gevallen moet worden vastgesteld of het besluit om de vergunning te weigeren rechtmatig was. Het punt is nu dat zowel de civiele als de bestuursrechter van de rechtmatigheid van de weigering zullen uitgaan als jij de mogelijkheid hebt gehad via bezwaar en beroep dat besluit te laten toetsen.

Voor alle zekerheid zou je daarom in beroep moeten gaan tegen de niet ontvankelijkverklaring van je bezwaar, waarbij je aanvoert dat je procesbelang hebt omdat het je om schadevergoeding te doen is. Als dat op niets uitloopt (dwz. de bestuursrechter bevestigt de niet ontvankelijkverklaring), dan staat vast dat bezwaar en beroep niet voor je heeft opengestaan, en zal in ieder geval de burgerlijke rechter zelf de rechtmatigheid van de weigering onderzoeken. In plaats van een civiele procedure zou je volgens mij dan ook een nieuwe bestuursrechtelijke procedure kunnen starten door eerst bij de gemeente een zelfstandig schadebesluit uit te lokken. (Ik besef dat het erg ingewikkeld wordt, maar dat is niet mijn schuld )

Als een beroep tegen de niet ontvankelijkverklaring van je bezwaar wel resultaat heeft in de zin dat de bestuursrechter inhoudelijk naar de weigering gaat kijken, dan ben je ook waar je zijn wilt (en kun je vervolgens schadevergoeding vorderen). Helaas is dit ook een lange weg: als de bestuursrechter oordeelt dat je wel procesbelang hebt, dan zal hij de niet ontvankelijkverklaring door de gemeente vernietigen, waarop jij er weer voor moet zorgen dat de gemeente alsnog inhoudelijk besluit, waarna jij vermoedelijk opnieuw in beroep moet, etc.


Ik ben er niet helemaal zeker van wat de situatie is als je niet in beroep gaat tegen de niet ontvankelijkverklaring. Het is mogelijk dat de civiele rechter (of de bestuursrechter als je het via een zelfstandig schadebesluit probeert) dan zal oordelen dat de weigering formele rechtskracht heeft, dus wordt geacht rechtmatig te zijn, zodat je schadevergoeding kunt vergeten.

Maar een andere mogelijkheid is dat juist de niet-ontvankelijkverklaring formele rechtskracht krijgt, waar de burgerlijke rechter (of de bestuursrechter) vervolgens aan gebonden is, zodat die rechter zelf de rechtmatigheid van de weigering zal moeten onderzoeken (omdat er geen andere rechtsgang heeft opengestaan).

Ik weet niet welke van de laatste twee mogelijkheden juridisch de juiste is. Tenzij we daar nog achter komen zou je daarom voor de zekerheid beroep moeten instellen.

(Weet iemand het antwoord? Krijgt een niet ontvankelijkverklaring van een bezwaar na verloop van de beroepstermijn formele rechtskracht?)
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet.

[Frits Velthuis]

Volgens mij kun je in bezwaar tegen de niet-ontvankelijk verklaring. De niet-ontvankelijkverklaring is nl. een besluit in de zin van de Awb. Concentreer je in je bezwaar op je belangen en vraag daarbij om wel ontvangen te worden. Daarbij ga je vervolgens in op je inhoudelijke bezwaren. Mocht de niet-ontvankelijkverklaring na bezwaar gehandhaafd blijven, dan kun je in beroep de rechter vragen de niet-ontvankelijkverklaring te vernietigen.