|
|
| Auteur |
Bericht |
JBA
Leeftijd: 45
Geslacht: 
Sterrenbeeld: 
Berichten: 419
|
 Geplaatst: vr 02 nov 2007 21:02 Onderwerp: |
   |
|
Het is een vrouw.
En dat is niet anders dan bij mij thuis. Ik heb ook nooit een besluit gezien maar toch meent ze altijd onheroepelijke beslissingen te kunnen nemen......  |
|
|
|
|
 |
ergo sum
Redacteur
Leeftijd: 120
Sterrenbeeld: 
Berichten: 17065
|
| Geplaatst: vr 02 nov 2007 23:42 Onderwerp: |
|
|
Het leven is niet eerlijk.
_________________
Vivere est cogitare.
 |
|
|
|
|
|
jacq
Leeftijd: 55
Geslacht: 
Sterrenbeeld:
Studieomgeving (BA): OU
Studieomgeving (MA): OU
Berichten: 454
|
| Geplaatst: za 03 nov 2007 11:18 Onderwerp: |
|
|
| JBA schreef: | Het is een vrouw.
En dat is niet anders dan bij mij thuis. Ik heb ook nooit een besluit gezien maar toch meent ze altijd onheroepelijke beslissingen te kunnen nemen...... |
Hier wordt altijd geroepen: "Jij je gelijk, ik mijn rust".
groet,
jacq |
|
|
|
|
|
bona fides
Geslacht:
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 22911
|
| Geplaatst: di 06 nov 2007 19:49 Onderwerp: |
|
|
Vier 'Bossche' verdachten weer in hechtenis
| Quote: | | Eén onbevoegde rechter maakt nog geen onbevoegde rechtbank, oordeelt de raadkamer van het gerechtshof. De beslissing die deze rechtbank nam, is dan ook rechtsgeldig, concluderen de rechters in hoger beroep. |
Als dit inderdaad de redenering is, dan lijkt mij die onzinnig. Ten eerste is het mogelijk dat de stem van de onbevoegde rechter de doorslag heeft gegeven. Ten tweede is een kamer die volgens de wet uit 3 rechters moet bestaan m.i. niet bevoegd om met 2 rechters te beslissen, ook niet als die 2 het toevallig eens zijn.
Verder beroept het Hof zich blijkbaar op het maatschappelijk belang. Dat belang is natuurlijk onmiskenbaar, maar kan in mijn ogen nooit de juridische basis zijn voor gevangenneming.
Het is natuurlijk goed mogelijk dat de werkelijke motivering niet goed is weergegeven.
Blijkbaar zijn 4 van de 8 zaken door de raadkamer van het Hof in het openbaar behandeld. Vreemd?
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
|
abraxes
Leeftijd: 45
Geslacht:
Sterrenbeeld: 
Studieomgeving (BA): OU
Berichten: 1624
|
| Geplaatst: di 06 nov 2007 20:56 Onderwerp: |
|
|
| Het schijnt dat in HR 7 juni 2005, NJ 2005, 426 en de daarin genoemde jurisprudentie en/of in Hof Den Bosch 24 april 2003, NJ 2003, 383 ook een regel is gegeven waarbij het geval van een niet beëdigde rechter zich voordeed. Het gaat er dan om dat art. 423 lid 2 Sv, waarin wordt te kennen gegeven dat indien bezwaard niet is beslist in de zin van art 350 Sv, terugverwijzing naar de rechtbank kan geschieden en dat de HR deze regeling evenwel van toepassing heeft verklaard voor een aantal gevallen waarbij wel een beslissing ex 350 Sv heeft plaatsgevonden, terwijl niet aan de minimale vereisten voor een dergelijke berechting is voldaan. Daartoe behoort de door een niet beëdigde rechter genomen beslissing, aldus HR (in strekking). Art 423 lid 2 Sv is laatst gewijzigd. Waar eerst 'werd verwezen tenzij', wordt thans 'niet verwezen tenzij'. Hetgeen voor de mogelijkheid om te verwijzen overigens geen verschil maakt in de zin van dat medewerking van de verdediging is vereist, daar de AG zulks (zelfstandig) kan verlangen. Is er in de voorkomende gevallen in overeenstemming met het door de HR geformuleerde gehandeld? |
|
|
|
|
|
bona fides
Geslacht:
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 22911
|
| Geplaatst: di 06 nov 2007 21:41 Onderwerp: |
|
|
| abraxes schreef: | | Is er in de voorkomende gevallen in overeenstemming met het door de HR geformuleerde gehandeld? |
Voor zover ik begrijp is er alleen nog door de raadkamer (van de rechtbank en van het hof) beslist over het voorarrest van verdachten die nog niet zijn veroordeeld. Dus de arresten die je noemt lijken (ik heb ze nog niet bestudeerd) op het eerste gezicht niet direct van toepassing. Misschien wel indirect, want de bevoegdheid van een rechterlijke college lijkt mij niet afhankelijk van het soort beslissing dat het neemt. (De gevolgen van een beslissing door een onbevoegd college lijken mij weer wel afhankelijk van het soort beslissing.)
Dan kijk ik toch maar even snel naar die arresten  .
De noot bij NJ 2005, 426 zegt inderdaad:
| Quote: | 2. De Hoge Raad acht terugwijzing ook noodzakelijk, wanneer
- de rechter zich van optreden heeft te onthouden omdat hij niet als onpartijdig kan gelden (NJ 1991, 219; NJ 1998, 188; NJ 1998, 189; NbrSr 2001, 155); dit zal dan stellig ook zo zijn wanneer hij niet tot rechtspreken gekwalificeerd is, bijv. omdat hij nog niet werd beëdigd;
- geen (bevoegde) officier van justitie ter zitting aanwezig is (NJ 1998, 516); |
Eén onbevoegde rechter lijkt mij dus ruim voldoende voor een groot probleem. Ik kan me ook voorstellen dat een onbevoegde rechter ernstigere gevolgen heeft dan een niet onpartijdige rechter.
Het arrest NJ 2005, 426 is zelf een voorbeeld waarin schending van het recht op een eerlijk proces niet tot terugwijzing hoefde te volgen. Maar het ging hierin om onvoldoende voorbereidingstijd van de verdeding. De HR wijst op NJ 1996, 557. In dit arrest overweegt hij:
| Quote: | | 5.9. Van een geval als hiervoor onder 5.8. bedoeld is sprake indien zich een zodanig gebrek heeft voorgedaan in de samenstelling van het gerecht dat de behandeling van de zaak niet heeft plaats gevonden door een onpartijdige rechterlijke instantie als bedoeld in art. 6, eerste lid, Europees Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden (EVRM) (vgl. EHRM 26 oktober 1984, A.86 (1984), NJ 1988, 744, onder nr. 33), (...) |
Zo'n onpartijdige rechterlijke instantie ("een onafhankelijk en onpartijdig gerecht dat bij de wet is ingesteld") vereist natuurlijk wettig benoemde rechters.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
|
bona fides
Geslacht:
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 22911
|
| Geplaatst: do 08 nov 2007 2:14 Onderwerp: |
|
|
Beslissing op de beschikking van de raadkamer van de rechtbank te ’s-Hertogenbosch van 30 oktober 2007.
Het lijkt op het volgende neer te komen. De verdachte zat vast op grond van een bevel tot gevangenneming (art. 65 Sv). Op 4 juli is het onderzoek ter terechtzetting aangevangen en gelijk geschorst (art. 281 Sv) tot de volgende zitting van 20(?) september. Op 25 september is het onderzoek opnieuw aangevangen en wederom geschorst. Aan deze zitting werd mede deelgenomen door de onbevoegde rechter.
Intussen is het bevel ex art. 65 Sv nog steeds de rechtsgrond voor de gevangenneming. Op grond van art. 282 lid 2 Sv en rechtspraak vervalt deze grond als het onderzoek ter terechtzitting niet binnen 3 maanden wordt hervat.
De vraag is daarom of op 25 september de terechtzitting rechtsgeldig is hervat, ondanks de deelname van de onbevoegde rechter.
In ieder geval heeft de advocaat nadat bekend werd dat een rechter onbevoegd was, de invrijheidstelling van zijn cliënt verzocht. Ik neem aan op grond van art. 69 Sv. De behandeling van dit verzoek geschiedt door de raadkamer (art. 21 Sv).
De advocaat lijkt te redeneren:
1. De behandeling op 25 september was van rechtswege nietig. Er is niet tijdig hervat, dus het bevel ex art. 65 Sv is nu, meer dan 3 maanden na 4 juli, vervallen. De verdachte moet worden vrijgelaten.
2. Als de behandeling niet nietig was, dan is zij toch wel vernietigbaar en dient zij vernietigd te worden.
3. Of anders is het gebrek in ieder geval voldoende ernstig om het bevel tot gevangenhouding op te heffen.
Op welke grond de raadkamer vorige week de verdachte heeft vrijgelaten weet ik niet precies. In ieder geval is de OvJ in beroep gegaan (art. 71 lid 3 Sv).
Het hof oordeelt:
Ad 1. De behandeling was niet van rechtswege nietig. Een behandeling door 2 bevoegde en 1 onbevoegde rechter is een gebrekkige behandeling, maar wel een behandeling. (Interessante vraag lijkt mij wat precies de minimumeisen zijn.)
Ad 2. Vernietigbaar of niet, tegen een "behandeling" staat geen hoger beroep of iets dergelijks open. Pas na de einduitspraak kan in hoger beroep worden geklaagd over het gebrek dat aan de behandeling kleefde.
Ad 3. Het hof vraagt zich af of het gebrek in de behandeling moet worden beloond met opheffing van de gevangenhouding en gaat over tot een afweging tussen de belangen van de verdachte en de belangen van de maatschappij. Het hof neemt als uitgangspunt dat het gebrek kan worden hetsteld door een nieuwe behandeling door de rechtbank. Dit zou tot een vertraging van de hele procedure leiden van zo'n 6 weken. Deze vertraging van 6 weken is dan de "schade" die de verdachte door het gebrek lijdt. Ook gezien het feit dat de redelijke termijn geen gevaar lijkt te lopen vindt het hof die schade niet opwegen tegen het belang van de maatschappij bij gevangenhouding.
Die vertaling van het gebrek in een vertraging van 6 weken vind ik merkwaardig. Ten eerste zie ik niet in waarom dit hele gedoe de te verwachten datum van de einduitspraak zou vertragen. Het onderzoek kan toch gewoon doorgaan?! Ik zie dus geen vertragingsschade. (Bovendien zou je ervoor kunnen kiezen het hele gebrek te negeren, zodat het per definitie geen vertraging oplevert.)
Maar belangrijker: waarom zou het gebrek worden "hersteld" door een nieuwe behandeling door een volledig bevoegde rechtbank? Alsof je een gebrekkige behandeling kunt herstellen door het 6 weken later nog eens na te spelen. Je moet toch aannemen dat de rechtbank bij het hervatten en schorsen op 25 september toch een momentje heeft nagedacht of dit de juiste stap was in het proces. Anders zou de wet niet hoeven voor te schrijven dat er binnen 3 maanden moet worden hervat. Herstel lijkt mij helemaal niet mogelijk.
De manier waarop de belangenafweging wordt uitgevoerd klopt volgens mij dus helemaal niet (of zie ik iets over het hoofd?). Ik denk dat het hof het simpeler had moeten houden, desnoods door gewoon te stellen dat de verdachte niet dermate ernstig in zijn belangen is geschaad dat het belang van de maatschappij ervoor moet wijken. Of door aan te geven dat met opheffing van het voorarrest toch geen rechtsherstel wordt geboden. (Ik zie weinig andere mogelijkheden voor echt rechtsherstel dan niet onvankelijk verklaren van het OM - nogal drastisch - of strafvermindering bij een evt. veroordeling.)
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
|
abraxes
Leeftijd: 45
Geslacht:
Sterrenbeeld:
Studieomgeving (BA): OU
Berichten: 1624
|
| Geplaatst: do 08 nov 2007 4:00 Onderwerp: |
|
|
Bona Fides
| Quote: | | Intussen is het bevel ex art. 65 Sv nog steeds de rechtsgrond voor de gevangenneming. Op grond van art. 282 lid 2 Sv en rechtspraak vervalt deze grond als het onderzoek ter terechtzitting niet binnen 3 maanden wordt hervat. |
3.5. Het hof stelt voorop dat het onderzoek ter terechtzitting in deze zaak door de rechtbank ’s-Hertogenbosch is aangevangen. De rechtsgrond voor de voorlopige hechtenis is dan art. 66 lid 2 Wetboek van Strafvordering.
| Quote: | | De vraag is daarom of op 25 september de terechtzitting rechtsgeldig is hervat, ondanks de deelname van de onbevoegde rechter. |
Het maakt wel uit welke consequenties aan het al dan niet rechtsgeldige onderzoek ter terechtzitting moeten worden verbonden. Een onbeëdigde rechter die deel uitmaakt van de rechtbank getuigt naar mijn idee niet van rechtsgeldigheid, maar het gevolg van die ongeldigheid kan in bepaalde gevallen worden ondervangen bijv. door toepassing te geven aan art 423 lid 2 Sv. Dan is er dus wel sprake van ongeldigheid maar de gevolgen daarvan brengen niet teweeg dat hervatting niet door de beugel zou kunnen. Wat ook wel weer anders zal zijn wanneer van meet af aan duidelijk is dat de rechter onbevoegd is.
| Quote: | Het hof oordeelt:
Ad 1. De behandeling was niet van rechtswege nietig. Een behandeling door 2 bevoegde en 1 onbevoegde rechter is een gebrekkige behandeling, maar wel een behandeling. (Interessante vraag lijkt mij wat precies de minimumeisen zijn.) |
De raadkamer lijkt het verzuim van bevoegdheid van die ene rechter nog minimaler te maken door erop te wijzen dat ‘de genoemde behandeling van de strafzaak van verdachte op 25 september 2007 een behandeling was door de rechtbank ’s-Hertogenbosch in een rij van eerdere behandelingen en beslissingen door die rechtbank in deze zaak’. De meervoudige kamer van de eerste terechtzitting kende een andere samenstelling.
| Quote: |
Ad 2. Vernietigbaar of niet, tegen een "behandeling" staat geen hoger beroep of iets dergelijks open. Pas na de einduitspraak kan in hoger beroep worden geklaagd over het gebrek dat aan de behandeling kleefde. |
Dat kan ik op zich wel volgen. Tegen de beslissing in het kader van art 66 lid 2 genomen ter terechtzitting kan hoger beroep worden aangezwengeld als er een toereikende einduitspraak is. Het is de taak van het gerechtshof om daarover te oordelen, een dergelijke bevoegdheid komt niet toe aan de raadkamer van het gerechtshof. Maar het gaat er natuurlijk om of de raadkamer van het gerechtshof op grond van beperkte toetsing reeds tot de conclusie komt dat vernietiging in hoger beroep zal moeten plaatsvinden, zodat op grond van die constatering opheffing van voorlopige hechtenis wordt gelast. Volgen we de rest van het oordeel dan blijkt dat de kans op vernietiging niet waarschijnlijk wordt geacht, omdat het gebrek –gelet op de overwegingen- hersteld kan worden door een behandeling door een meervoudige kamer van de rechtbank ’s-Hertogenbosch.
| Quote: | | Ad 3. Het hof vraagt zich af of het gebrek in de behandeling moet worden beloond met opheffing van de gevangenhouding en gaat over tot een afweging tussen de belangen van de verdachte en de belangen van de maatschappij. Het hof neemt als uitgangspunt dat het gebrek kan worden hetsteld door een nieuwe behandeling door de rechtbank. Dit zou tot een vertraging van de hele procedure leiden van zo'n 6 weken. Deze vertraging van 6 weken is dan de "schade" die de verdachte door het gebrek lijdt. Ook gezien het feit dat de redelijke termijn geen gevaar lijkt te lopen vindt het hof die schade niet opwegen tegen het belang van de maatschappij bij gevangenhouding. |
Volgens mij gaat het er slechts om rekening te houden met eventueel naar aanleiding van deze kwestie ontstane undue delay. Gelet op de beslissing die de raadkamer heeft te maken, gaat het daarbij met name om de vraag of in dit verband de duur van voorlopige hechtenis onder druk komt te staan indien de mogelijk op te leggen straf lager is dan de duur van voorlopige hechtenis. Daarvan zal, nu er sprake is van verdenking van moord, geen sprake zijn.
| Quote: | | Die vertaling van het gebrek in een vertraging van 6 weken vind ik merkwaardig. Ten eerste zie ik niet in waarom dit hele gedoe de te verwachten datum van de einduitspraak zou vertragen. |
De raadkamer acht het ook onwaarschijnlijk:
| Quote: | | In de rechtspraak zijn normen ontwikkeld voor de rechtsgevolgen van vertragingen in strafprocedures. Deze komen er – kort gezegd – op neer dat de rechtbank in een strafzaak binnen twee jaar nadat een verdachte op de hoogte is geraakt dat hij verdachte is (in deze zaak: 26 maart 2007) een eindvonnis gewezen moet hebben, wil een vertraging in de behandeling geen rechtsgevolg hebben. Thans bestaat derhalve nog ruim een jaar en drie maanden voor de rechtbank om tot een eindvonnis te komen, zodat het hof het niet waarschijnlijk acht dat de vertraging van zes weken tot juridische gevolgen zal leiden |
| Quote: | | Maar belangrijker: waarom zou het gebrek worden "hersteld" door een nieuwe behandeling door een volledig bevoegde rechtbank? Alsof je een gebrekkige behandeling kunt herstellen door het 6 weken later nog eens na te spelen. Je moet toch aannemen dat de rechtbank bij het hervatten en schorsen op 25 september toch een momentje heeft nagedacht of dit de juiste stap was in het proces. Anders zou de wet niet hoeven voor te schrijven dat er binnen 3 maanden moet worden hervat. Herstel lijkt mij helemaal niet mogelijk. |
Wat bedoel je precies? De schorsing van 25 september zal noodzakelijk zijn om de verdachte in voorlopige hechtenis te behouden. Herstellen? , inderdaad een dergelijk gebrek kan welbeschouwd geenszins werkelijk worden hersteld, wel kan daarvan de uitstraling worden vorm gegeven. |
|
|
|
|
|
bona fides
Geslacht:
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 22911
|
| Geplaatst: do 08 nov 2007 12:20 Onderwerp: |
|
|
| abraxes schreef: | | bona fides schreef: | | Intussen is het bevel ex art. 65 Sv nog steeds de rechtsgrond voor de gevangenneming. |
3.5. Het hof stelt voorop dat het onderzoek ter terechtzitting in deze zaak door de rechtbank ’s-Hertogenbosch is aangevangen. De rechtsgrond voor de voorlopige hechtenis is dan art. 66 lid 2 Wetboek van Strafvordering. |
Het bevel ex art. 65 Sv is de rechtsgrond. Art. 66 lid 2 Sv geeft aan waarom dat bevel nog steeds van kracht is.
| Quote: | | Quote: | | De vraag is daarom of op 25 september de terechtzitting rechtsgeldig is hervat, ondanks de deelname van de onbevoegde rechter. |
Het maakt wel uit welke consequenties aan het al dan niet rechtsgeldige onderzoek ter terechtzitting moeten worden verbonden. Een onbeëdigde rechter die deel uitmaakt van de rechtbank getuigt naar mijn idee niet van rechtsgeldigheid, maar het gevolg van die ongeldigheid kan in bepaalde gevallen worden ondervangen bijv. door toepassing te geven aan art 423 lid 2 Sv. |
Maar dat artikel speelt pas in hoger beroep van het eindvonnis van de rechtbank. (Zoals je onder "ad 2" inderdaad ook aangeeft.)
Ik vermoed dat een gebrekkige zitting waarop slechts is hervat en opnieuw geschorst geen aanleiding zal zijn om in hoger beroep het eindvonnis te vernietigen en de zaak terug te wijzen. De echte behandeling in eerste aanleg moet immers nog beginnen.
| Quote: | | Volgens mij gaat het er slechts om rekening te houden met eventueel naar aanleiding van deze kwestie ontstane undue delay. |
Maar ik zie niet in waarom dit zou delayen. Er is steeds geschorst omdat het OM nog niet klaar is voor een inhoudelijke behandeling (lijkt mij). Het OM moet vooral rustig verder werken aan de voorbereiding van de inhoudelijke behandeling. Die voorbereiding zal toch niet stil komen zijn te liggen?
| Quote: | | Quote: | | Die vertaling van het gebrek in een vertraging van 6 weken vind ik merkwaardig. Ten eerste zie ik niet in waarom dit hele gedoe de te verwachten datum van de einduitspraak zou vertragen. |
De raadkamer acht het ook onwaarschijnlijk: |
Het hof acht het onwaarschijnlijk dat de redelijke termijn hierdoor wordt overschreden, maar gaat daarbij wel uit van een vertraging van 6 weken. Ik zie die hele vertraging niet.
En mijn bewering is: het hof kijkt naar de verkeerde schade. De schade is niet de 6 weken (die ik dus niet zie), de schade is de "onbevoegde" zitting. Dat is abstracte, niet in tijd of geld uit te drukken, schade. Het is een aantasting van het recht van de verdachte op een eerlijk proces.
| Quote: | | Wat bedoel je precies? De schorsing van 25 september zal noodzakelijk zijn om de verdachte in voorlopige hechtenis te behouden. Herstellen? , inderdaad een dergelijk gebrek kan welbeschouwd geenszins werkelijk worden hersteld, wel kan daarvan de uitstraling worden vorm gegeven. |
Wat ik bedoel is dat voor zover die zitting op 25 september de verdachte in zijn rechten heeft aangetast, die aantasting niet ongedaan kan worden gemaakt. Ook niet door voor de vorm op een dag in november die zitting van 25 september een keer over te doen (want dat lijkt het hof te zeggen). Met overdoen schiet toch niemand wat op; het gaat erom dat er op 25 september iets is misgegaan.
Maar tegenover die aantasting hoeft nog geen opheffing van de voorlopige hechtenis te worden gezet. Uiteindelijk is de titel van de gevangenhouding het bevel ex art. 65 Sv, en dat is niet komen te vervallen (gezien ad 1 en ad 2). Er is de verdachte een onrecht aangedaan, maar dat geeft de verdachte nog niet het recht om willekeurige wensen te stellen (zoals opheffing van het bevel). Het ligt denk ik meer voor de hand om straks een lichte strafvermindering te vragen.
Ik kan me vinden in de beschikking van het hof, alleen is de redenering bij de belangenafweging m.i. helemaal krom.
Zaken met onbevoegde rechter moeten over
Het Hof heeft elf zaken waarin door de onbevoegde rechter einduitspraak is gedaan teruggewezen. Dat lijkt mij volkomen terecht. (Ik ben wel benieuwd of hier ook vrijspraken tussen zaten.)
| Quote: | Tegenvaller voor justitie was het oordeel van het gerechtshof over het hoger beroep dat te laat werd ingesteld in een zaak tegen een 42-jarige man uit Bakel, die werd veroordeeld tot tien jaar cel en tbs voor seksueel misbruik van zes minderjarige pleegkinderen.
Het gerechtshof meent dat de kwestie met de onbenoemde rechter geen excuus is om het appel van justitie nog toe te laten. |
Maar die veroordeling blijft gewoon in stand, dunkt me.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
|
abraxes
Leeftijd: 45
Geslacht:
Sterrenbeeld:
Studieomgeving (BA): OU
Berichten: 1624
|
| Geplaatst: do 08 nov 2007 18:28 Onderwerp: |
|
|
Bona Fides
| Quote: |
Maar die veroordeling blijft gewoon in stand, dunkt me. |
Inderdaad, wat meer informatie is zeer welkom.
Ik ben eigenlijk wel benieuwd naar de beslissing met betrekking tot die gevallen waarbij openbare behandeling ter terechtzitting nog niet is aangevangen.
(naar de juridische onderbouwing uiteraard) |
|
|
|
|
|
bona fides
Geslacht:
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 22911
|
| Geplaatst: do 08 nov 2007 19:12 Onderwerp: |
|
|
| abraxes schreef: | | Ik ben eigenlijk wel benieuwd naar de beslissing met betrekking tot die gevallen waarbij openbare behandeling ter terechtzitting nog niet is aangevangen. |
Dus in een geval waarin het bevel ex art. 65 Sv zelf (mede) is gegeven door de onbevoegde rechter?
Dan is het bevel vermoedelijk niet nietig, op zich wel "vernietigbaar". Maar ik zie ook dan niet zo snel een rechtsingang om het vernietigd te krijgen...
Dus opnieuw een belangenafweging denk ik. Het lijkt mij wel ernstiger als het gebrek aan de titel van de gevangenhouding zelf kleeft, zoals dan het geval is. Ik neig vooralsnog dan toch naar opheffing van het bevel...
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
|
abraxes
Leeftijd: 45
Geslacht:
Sterrenbeeld:
Studieomgeving (BA): OU
Berichten: 1624
|
| Geplaatst: do 08 nov 2007 20:03 Onderwerp: |
|
|
| bona fides schreef: |
Dus in een geval waarin het bevel ex art. 65 Sv zelf (mede) is gegeven door de onbevoegde rechter? |
Dat is juist, ik doel op die situatie. Ik las namelijk dat er verschillende situaties aan de orde zijn waarbij moet worden geoordeeld over de geldigheid van voorlopige hechtenis. In het door mij aangehaalde bericht wordt aan het eind ingegaan op de situatie waarbij voorlopige hechtenis is bevolen door de raadkamer van de rechtbank. In die gevallen heeft het onderzoek ter terechtzitting nog geen aanvang genomen. Kijk ik vervolgens naar de overwegingen van de raadkamer van het gerechtshof met betrekking tot de door de raadkamer van de rechtbak genomen beslissingen, dan meen ik dat op grond daarvan, de hier bedoelde situatie niet wordt onderbouwd.
| Quote: | | Het lijkt mij wel ernstiger als het gebrek aan de titel van de gevangenhouding zelf kleeft, zoals dan het geval is. Ik neig vooralsnog dan toch naar opheffing van het bevel. |
Mee eens. Denk jij dat opnieuw inbewaringstelling kan volgen en daaropvolgend, voorlopige hechtenis? Het ne bis in idem acht men ook wel van toepassing op bepaalde proceshandelingen, zo las ik. Maar de werking daarvan is beperkt tot de gevallen waarbij sprake is geweest van een normaal procesverloop en er geen nieuwe omstandigheden kunnen worden aangewezen waarmee opnieuw -in casu- het dwangmiddel kan worden benut. |
|
|
|
|
|
bona fides
Geslacht:
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 22911
|
| Geplaatst: vr 09 nov 2007 2:03 Onderwerp: |
|
|
| abraxes schreef: | | Ik las namelijk dat er verschillende situaties aan de orde zijn waarbij moet worden geoordeeld over de geldigheid van voorlopige hechtenis. |
Interessant, dit had ik nog niet gezien. De berichten hierboven gaan m.i. over de "middelste" zaak (voortgezette, laatste behandeling). De raadkamer heeft blijkbaar de nietigheid van de behandeling op de terechtzitting (op 25 september) uitgesproken. Of daar nu mee wordt bedoeld dat die behandeling van rechtswege nietig was, of dat de raadkamer die behandeling kon vernietigen (wat buiten hoger beroep niet lijkt te kunnen), lijkt een beetje in het midden te worden gelaten.
Ik denk dat ik op dit punt al met al wel meer voel voor de opvatting van het hof. Nietigheid is niet zo handig, want dan komt er in principe niet eens een rechter meer aan te pas.
| Quote: | | In het door mij aangehaalde bericht wordt aan het eind ingegaan op de situatie waarbij voorlopige hechtenis is bevolen door de raadkamer van de rechtbank. In die gevallen heeft het onderzoek ter terechtzitting nog geen aanvang genomen. Kijk ik vervolgens naar de overwegingen van de raadkamer van het gerechtshof met betrekking tot de door de raadkamer van de rechtbak genomen beslissingen, dan meen ik dat op grond daarvan, de hier bedoelde situatie niet wordt onderbouwd. |
Maar de beschikking van het hof heeft ook geen betrekking op die zaak. Althans, de beschikking waar ik hierboven naar link. De beschikkingen in de andere zaken lijken niet op rechtspraak.nl te zijn gepubliceerd.
Gezien het feit dat het hof alle beschikkingen van de raadkamer van de rechtbank heeft teruggedraaid, vermoed ik dat het hof ook in de andere gevallen de belangenafweging in het voordeel van de maatschappij heeft beslist.
| Quote: | | Het ne bis in idem acht men ook wel van toepassing op bepaalde proceshandelingen, zo las ik. Maar de werking daarvan is beperkt tot de gevallen waarbij sprake is geweest van een normaal procesverloop en er geen nieuwe omstandigheden kunnen worden aangewezen waarmee opnieuw -in casu- het dwangmiddel kan worden benut. |
Gezien de overwegingen van de raadkamer van de rechtbank konden de verdachten niet opnieuw worden aangehouden omdat de OvJ daar in die situatie geen expliciete bevoegdheid toe had.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
|
abraxes
Leeftijd: 45
Geslacht:
Sterrenbeeld:
Studieomgeving (BA): OU
Berichten: 1624
|
| Geplaatst: vr 09 nov 2007 2:33 Onderwerp: |
|
|
Bona Fides
| Quote: | | Maar de beschikking van het hof heeft ook geen betrekking op die zaak. Althans, de beschikking waar ik hierboven naar link. De beschikkingen in de andere zaken lijken niet op rechtspraak.nl te zijn gepubliceerd. |
Ik ben niet zo duidelijk geweest. Ik doelde op de gegeven argumenten waarvan blijk werd gegeven door de raadkamer van het hof, maar in het belang van onderhavig vraagstuk.
| Quote: | | Gezien de overwegingen van de raadkamer van de rechtbank konden de verdachten niet opnieuw worden aangehouden omdat de OvJ daar in die situatie geen expliciete bevoegdheid toe had. |
Dat is wel zo, maar anderzijds kon de raadkamer van het hof zich daarmee niet vereenzelvigen. Voor de duidelijkheid: de 3 verschillende situaties waarover de raadkamer van de rechtbank moest beslissen berusten naar mijn idee grotendeels op dezelfde onderbouwing. Die onderbouwing is door de raadkamer van het hof in ieder geval voor de daar behandelde zaken niet aangenomen. Verder kan nog worden betoogd dat inbewaringstelling kan worden gevorderd bij de rechter commissaris. |
|
|
|
|
|
bona fides
Geslacht:
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 22911
|
| Geplaatst: za 10 nov 2007 13:49 Onderwerp: |
|
|
| abraxes schreef: | | bona fides schreef: | | Maar de beschikking van het hof heeft ook geen betrekking op die zaak. Althans, de beschikking waar ik hierboven naar link. De beschikkingen in de andere zaken lijken niet op rechtspraak.nl te zijn gepubliceerd. |
Ik ben niet zo duidelijk geweest. Ik doelde op de gegeven argumenten waarvan blijk werd gegeven door de raadkamer van het hof, maar in het belang van onderhavig vraagstuk. |
Welk onderhavig vraagstuk? Ik neem aan dat je doelt op de geldigheid van een bevel ex art. 65 Sv mede gegeven door een onbevoegde rechter.
De uitspraak van het hof heeft betrekking op maar 1 van de zaken waarin de raadkamer van de rechtbank de voorlopige hechtenis heeft opgeheven (nl. de zaak waarin het draaide om de geldigheid van het hervatten en weer schorsen van de terechtzitting). Op de andere zaken heeft het strikt genomen in het geheel geen betrekking.
Wel ligt het natuurlijk erg voor de hand dat het hof in de andere gevallen min of meer dezelfde gedachtengang heeft gevolgd. Maar hoe is omgegaan met het "technische" verschil (rechtsgeldigheid van de behandeling inhoudende hervatting en schorsing versus rechtsgeldigheid van het bevel tot gevangenhouding) valt niet op te maken.
Dit zeg je trouwens ook zelf: "dan meen ik dat op grond daarvan, de hier bedoelde situatie niet wordt onderbouwd". Alleen wekte die formulering op mij de indruk dat het hof het in de aangehaalde beschikking had behoren te onderbouwen. Maar die aangehaalde beschikking ging over een andere situatie dan de "hier bedoelde".
Misschien heb ik je formulering gewoon verkeerd opgevat.
| Quote: | | Quote: | | Gezien de overwegingen van de raadkamer van de rechtbank konden de verdachten niet opnieuw worden aangehouden omdat de OvJ daar in die situatie geen expliciete bevoegdheid toe had. |
Dat is wel zo, maar anderzijds kon de raadkamer van het hof zich daarmee niet vereenzelvigen. |
Het hof is aan die vraag juist niet toegekomen.
De rechtbank oordeelde dat het bevoegdheidsgebrek tot gevolg moest hebben dat de voorlopige hechtenis werd opgeheven. Vervolgens moest de rechtbank oordelen over de vordering van het OM om een nieuw bevel tot voorlopige hechtenis af te geven. Die vordering is afgewezen.
Het hof oordeelde dat het bevoegdheidsgebrek niet tot gevolg had dat de voorlopige hechtenis moest worden opgeheven. Aan de vordering van het OM komt het hof dan niet meer toe.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
|
|
|
