|
|
| Auteur |
Bericht |
Lhf
Leeftijd: 70
Geslacht: 
Sterrenbeeld: 
Berichten: 3
|
 Geplaatst: ma 03 sep 2007 18:55 Onderwerp: Recht van overpad en persoonlijk recht |
   |
|
Ik heb een kennis die met het volgende probleem zit.
In het verleden stonden zijn huis en het naastliggende huis op 1 perceel en was het geheel in eigendom bij 1 rechtspersoon.
Toen hij zijn huis kocht is dit perceel gesplitst in 2 percelen, 1 perceel ging naar mijn kennis en 1 perceel bleef in eigendom van de verkopende partij. In het koopcontract van mijn kennis is opgenomen dat koper het persoonlijk recht van overpad heeft over de uitrit van het overgebleven perceel van de verkoper.
Van dit recht heeft mijn kennis de afgelopen jaren ook altijd gebruik gemaakt om bij zijn garage te kunnen komen.
Nu is ook het andere perceel door de oorspronkelijke eigenaar verkocht.
Het recht van overpad over de uitrit wordt nu door de nieuwe koper aangevochten. Gesteld wordt dat het "persoonlijk" recht op overpad vervalt door de verkoop van andere perceel door de oorspronkelijke eigenaar.
Vraag 1:
Als degene die het persoonlijk recht destijds heeft verleend (de verkoper) het goed waarop dit recht van toepassing is daarna verkoopt moet toch ook het daarop rustende recht aan de kopende partij moet worden opgelegd?
Vraag 2:
Ik vind het vreemd dat in de acte wordt gesproken van persoonlijk recht. De notaris heeft destijds niet aangegeven wat dit betekend. Voor zover ik weet is een persoonlijk recht alleen van toepassing op de persoon die dat recht heeft verworven en kan dit recht niet worden doorgegeven aan de erfgenamen of toekomstige kopers. Wat betekend hier nu persoonlijk recht??
Wie kan mij helpen? |
|
|
|
|
 |
bona fides
Geslacht:
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 22912
|
| Geplaatst: ma 03 sep 2007 22:53 Onderwerp: Re: Recht van overpad en persoonlijk recht |
|
|
| Lhf schreef: | Vraag 1:
Als degene die het persoonlijk recht destijds heeft verleend (de verkoper) het goed waarop dit recht van toepassing is daarna verkoopt moet toch ook het daarop rustende recht aan de kopende partij moet worden opgelegd? |
Daar zou de verkoper eigenlijk voor hebben moeten zorgen, maar dat heeft hij blijkbaar niet gedaan. Dit betekent dat de kennis de verkoper waarschijnlijk kan aanspreken op wanprestatie (ligt er wel een beetje aan hoe dat persoonlijke recht is geformuleerd; misschien wordt uit de formulering bijv. al duidelijk dat het ophoudt wanneer die vorige eigenaar verkoopt). Veel meer dan een soort schadevergoeding zit er waarschijnlijk niet in.
| Quote: | Vraag 2:
Ik vind het vreemd dat in de acte wordt gesproken van persoonlijk recht. De notaris heeft destijds niet aangegeven wat dit betekend. Voor zover ik weet is een persoonlijk recht alleen van toepassing op de persoon die dat recht heeft verworven en kan dit recht niet worden doorgegeven aan de erfgenamen of toekomstige kopers. Wat betekend hier nu persoonlijk recht?? |
De term "persoonlijk recht" wordt volgens mij meestal gebruikt om het desbetreffende recht te onderscheiden van een zakelijk recht. Een zakelijk recht rust op een zaak en volgt de zaak wanneer die zaak overgaat in eigendom. Een persoonlijk recht geldt tussen personen. Dit betekent niet per definitie dat een persoonlijk recht niet kan worden overgedragen, maar uit de aard van het recht kan dit volgen. Als bijv. het koopcontract zegt dat dit persoonlijke recht niet kan worden overgedragen op een nieuwe eigenaar, dan kan het niet worden overgedragen. Zelfs dan zou het recht nog wel overgaan op erfgenamen (want die verkrijgen onder "algemene titel"), tenzij het koopcontract bepaalt dat het recht eindigt met de dood van die kennis.
Hier gaat het om een persoonlijk recht waar alleen de eigenaar van het huis van de kennis wat aan heeft. Tenzij het koopcontract expliciet bepaalt dat dit recht niet overdraagbaar is, gaat het op grond van art. 6:251 lid 1 BW in beginsel zelfs automatisch over op een nieuwe eigenaar.
Veel is de kennis hier niet mee geholpen, want het gaat hier om de verplichting die rust op de vorige eigenaar van het naburige perceel, welke verplichting niet is overgegaan op de nieuwe eigenaar.
Het zou beter zijn geweest als bij de splitsing een erfdienstbaarheid was gevestigd.
In welk jaar is het perceel gesplitst? Als dit voor 1 januari 1992 is gebeurd, is er mogelijk een zakelijk recht van buurweg verkregen.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
|
Lhf
Leeftijd: 70
Geslacht:
Sterrenbeeld:
Berichten: 3
|
| Geplaatst: di 04 sep 2007 18:51 Onderwerp: |
|
|
Bedankt voor uw reactie. Hierbij nog wat verdere toelichting.
De exacte formulering in het koopcontract ia als volgt:
[/quote]Koper krijgt het persoonlijk recht van weg over de uitrit van ....... om uitsluitend met personen auto's en/of lichtere vervoersmiddelen (zoals fiets, bromfiets en dergelijke) te komen en te gaan naar de openbare weg. Op de uitrit mag niet worden geparkeerd. | Quote: |
(........ om privacy redenen is de benaming van het belendende perceel niet aangegeven)
De beide percelen is in 1990 gesplitst
|
|
|
|
|
|
|
bona fides
Geslacht:
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 22912
|
| Geplaatst: di 04 sep 2007 19:54 Onderwerp: |
|
|
| Lhf schreef: | | De beide percelen is in 1990 gesplitst |
Dat lijkt mij gunstig, want dit zou dus kunnen betekenen dat er een recht van buurweg is. Dat is een zakelijk recht en blijft tussen de erven van kracht ook wanneer deze van eigenaar wisselen.
Volgens de Rijdende Rechter:
| Quote: | | Een buurweg is een als zodanig, gelet op de uiterlijke kenmerken daarvan, bestemde uitweg naar de openbare weg ten behoeve van tenminste twee percelen (objectieve toets), terwijl de eigenaar van die uitweg moet worden geacht te hebben ingestemd met de daaraan voor hem verbonden zakenrechtelijke gevolgen (subjectieve toets). Die instemming kan ook stilzwijgend worden gegeven en bijvoorbeeld worden afgeleid uit het medewerken aan de inrichting van die gezamenlijke uitweg en/of uit het tijdsverloop gedurende welke die gezamenlijke uitweg als zodanig is gebruikt. |
Buurwegen kunnen onder het huidige recht (sinds 1 januari 1992) niet meer ontstaan, maar de onder het oude recht ontstane buurwegen zijn behouden gebleven. Er lijkt hier van zo'n buurweg sprake te zijn, al ben ik allerminst een expert op dit gebied.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
|
Lhf
Leeftijd: 70
Geslacht:
Sterrenbeeld:
Berichten: 3
|
| Geplaatst: di 04 sep 2007 20:11 Onderwerp: |
|
|
Mijn dank voor uw snelle reactie.
Geeft de formulering als genoemd in het koopcontract "Koper krijgt het persoonlijk recht van weg over de uitrit van etc. " aanleiding te veronderstellen dat het recht ophoud wanneer de vorige eigenaar het perceel verkoopt?
Is het juist te veronderstellen dat, als de door mij genoemde passage "Koper krijgt het persoonlijk recht van weg over de uitrit van etc. " ook is opgenomen in het koopcontract van de nieuwe buurman er geen probleem zou mogen zijn?? |
|
|
|
|
|
bona fides
Geslacht:
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 22912
|
| Geplaatst: di 04 sep 2007 21:23 Onderwerp: |
|
|
| Lhf schreef: | | Geeft de formulering als genoemd in het koopcontract "Koper krijgt het persoonlijk recht van weg over de uitrit van etc. " aanleiding te veronderstellen dat het recht ophoud wanneer de vorige eigenaar het perceel verkoopt? |
Tja, afgaand op de omschrijving van de Rijdende Rechter (in mijn boeken vind ik nauwelijks iets over buurwegen) is het de vraag of de eigenaar moet worden geacht te hebben ingestemd met de zakenrechtelijke gevolgen. Als argument daartegen zou je kunnen aanvoeren dat juist door het overeenkomen van een persoonlijk recht, de eigenaar niet instemt met een zakenrechtelijk recht.
Ik denk niet dat dit argument opgaat, maar ik ben daar niet zeker van. Ik weet niet goed genoeg hoe buurwegen onder het oude recht konden ontstaan.
| Quote: | | Is het juist te veronderstellen dat, als de door mij genoemde passage "Koper krijgt het persoonlijk recht van weg over de uitrit van etc. " ook is opgenomen in het koopcontract van de nieuwe buurman er geen probleem zou mogen zijn?? |
Dan zou er staan dat de nieuwe buurman het recht van weg heeft over de uitrit waarvan hij al de nieuwe eigenaar is. Hij is immers de koper.
Er zou moeten staan dat koper aan zijn buurman het recht verleend om gebruik te maken van de uitrit, of iets van die strekking. De buurman moet dit beding vervolgens aanvaarden (art. 6:253 BW), waarna hij zijn recht van overpad jegens de nieuwe eigenaar kan afdwingen.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
|
|
|
