Alsnog aanklagen wegens smaad?

Jeanne-Marie · Leeftijd: 52 Geslacht: Sterrenbeeld: Berichten: 1

Graag zou ik de volgende case aan u voor willen leggen.

Zij, laat ik haar x noemen, werd enige tijd terug bedolven onder de complimenten en galante aandacht en dubbelzinnige opmerkingen van een man wiens dochter bij haar dochter in de klas zat.
De meisjes waren dikke vriendinnen.
Aangezien het jonge kinderen waren en ze iedere dag nog naar school gebracht en gehaald moesten worden, zagen x en de man in kwestie, hem noem ik y, elkaar dus met enige regelmaat.
Mevr. x was niet ongevoelig voor de aandacht van meneer y. Temeer omdat haar eigen relatie zwaar onder druk stond. maar er was een groot probleem. Meneer y had een terminale vrouw.
Er was een afspraak gemaakt dat de dochter van meneer y, dagelijks bij mevr. x een boterhammetje zou eten.
Mevr. x had deze afspraak bedacht omdat ze er op deze manier achter wilde komen of haar gevoelens voor meneer y wederzijds waren. Meneer y ging gretig op deze afspraak in.
Mevr. x nam echter het besluit om dit te annuleren en gaf als reden hiervoor haar gevoelens voor meneer y. Ze vond dat er al lang genoeg spelletjes gespeeld waren. Zij vond het niet kunnen iets met meneer y te beginnen terwijl zijn vrouw terminaal was.
Meneer y reageerde hierop erg begripvol en stelde voor hierover (tot twee keer toe) verder te praten en uitte zijn ommacht ook niks met zijn gevoelens voor mevr. x te kunnen.
Toen mevr. x later terug kwam om daadwerkelijk tot een gesprek te komen te komen want inmiddels was er een grote spanning tussen beiden ontstaan haalde meneer y erg uit en veranderde van begripvolle man tot wantrouwende en agressieve man.
Sindsdien begon hij met pesterijen door haar de weg te blokkeren wanneer ze voorbij kwam of weg te lopen wanneer ze hem aansprak. En door haar intimiderend aan te staren wanneer hij haar zag. Mevr. x was ten einde raad.
Nadat meneer y eerste een dubbelzinnige tekst in het klassenboek van beiden dochters had geschreven, schreef ze een tekst terug in het klassenboek en ze werd op het matje geroepen bij de directrice van de school.
Die adviseerde haar een de tekst aan hem te geven wat ze deed. De zaak werd discreet afgedaan.
Toen veranderde zijn houding nog drastischer hij begon haar zwart te maken bij andere mede-ouders door haar als stalkster te bestempelen.
Na een paar maanden schreef ze nog een brief met daarin de mede-deling dat ze graag normaal contact met hem wilde. Als reactie daarop deed de terminale vrouw van meneer y, die een opleving had, een anti-stalkersbrief bij haar in de brievenbus.
Ze besloot het er maar bij te laten, ook al werd haar het dagelijks leven onmogelijk gemaakt door al die beschuldigende blikken en roddels van mede-ouders en meneer y die haar iedere dag dwangmatig aanstaarde en iedere beweging van haar volgde.
Toen stierf de vrouw van meneer y.
Een dag voor haar dood had meneer y haar voor het eerst weer gegroet. Dit had ze niet beantwoord. De man van mevr. x was volledig op de hoogte van dit verhaal en besloot om met hun dochter naar de begrafenis te gaan.
De dochter van meneer y en mevrouw x waren immers vriendinnen!
Mevr.x bleef meneer y negeren zoals hij wilde.
Ook was ze behoorlijk onder de indruk van de dood van zijn vrouw.
Op een dag kwam de dochter van mevr.x thuis met mededelingen dat mevr.x niet normaal was want dat had ze gehoord op school van meneer Y. En de leerkrachten hadden honend gelachen toen de dochter van mevr. x vertelde dat mevr. x had gehuild na de dood van de vrouw van meneer Y.
Ze ging een gesprek aan met de directrice van de school maar die bleek duidelijk op de hand van meneer Y te staan.
Bijna een jaar lang liet mevr. x het er maar bij. De blikken van meneer y werden wel steeds intimiderender en iedere ouder met wie mevr. x optrok werd benaderd door meneer y. Ook botste hij soms met opzet tegen haar aan en wanneer ze met andere ouders sprak ging hij dicht in haar buurt staan.
Mevr. x begon steeds meer geisoleerd raken op de school van haar dochter. En haar gezin leed hier ook onder.
Op een gegeven moment ging meneer y haar weer groeten en dit was voor haar een aanleiding om via een buurtbemiddeling het conflict op te lossen.
Ook hier volgde meneer y hetzelfde patroon, van begripvolle gesprekspartner veranderde hij in een wantrouwende man die buurtbemiddeling beschuldigde als pion van de in zijn ogen stalkende mevr. x.
Hij schreef haar een brief waarin hij mededeelde dat hij aangifte van stalking had gedaan.
Ook wachtte hij haar een keer op bij de judoles van haar dochter.
Mevr. x deed haar eigen verhaal bij de wijkagent en zocht contact met een stalkingsdeskundige, die haar na 6 uur praten ervan verzekerde dat ze geen stalkster was en haar adviseerde na een andere actie van meneer y een tegenaangifte van smaad te doen.
Dit zou zijn aangifte teniet doen, de zaak zou geseponeerd worden.
Daar is het nooit van gekomen.
Wel trok meneer y na een gesprek met een wijkagente de aanklacht wegens stalking in.
Twee maanden na de dood van zijn vrouw had meneer y een nieuwe relatie en verliet de stad.

Het probleem nu is echter: een half jaar na zijn vertrek uit de stad wordt mevr.x nog steeds geconfronteerd met de zwartmakerij van meneer Y. En heeft ze de vervelende situatie van toen nog niet kunnen verwerken.
Ze wordt door sommige mede-ouders nog steeds met een half oog bekeken. En komt er nog steeds achter dat meneer y flink huisgehouden heeft. Ze had geen idee dat zoveel mensen door hem benaderd werden.
Om nog niet te spreken van de emotionele schade die ze heeft opgelopen.
Gedurende de periode van beschuldigingen is ze aan de anti-depressiva gegaan om het hoofd boven water te houden.

Mijn vraag is:
Zou alsnog een aangifte wegens smaad aan te raden zijn?
Meneer y heeft zijn emoties omtrent zijn vrouw als succesnummer gebruikt, heeft aangifte van stalking als chantagemiddel gebruikt, heeft mensen tegenover elkaar uitgespeeld, heeft zelfs zijn eigen dochter als pion gebruikt (via zijn dochter kwam alles via de dochter van mevr. x binnen) en heeft vervolgens de benen genomen toen de grond te heet onder zijn voeten werd.