Verbazend vonnis..

Tilda · Leeftijd: 60 Geslacht: Sterrenbeeld: Berichten: 180

De rechter kent de woningcorporatie ongetwijfeld, dit is de grootste van Noord Nederland en heeft een eigen vermogen (liquide) van 1,2 miljard. Van een paar duizend zullen ze echt niet failiet gaan, bovendien zou het alleen opgaan voor de andere 5 kopers die net als ons, onjuist ingelicht zijn. Volgens mij is het misgegaan door het steeds maar weer uitstellen en heeft de rechter zich waarschijnlijk de exacte details van de zaak niet meer kunnen herinneren.

Na de zitting waren we behoorlijk opgelucht en er leken maar twee opties mogelijk: in het vonnis zou de eis meteen worden toegekend of er zou nog een zitting met getuigenverhoor volgen waarna de eis alsnog zou worden toegekend. Vandaar onze grote verbazing.
Onze kennis is in het dagelijkse leven makelaar en heeft destijds moeder haar oude huis verkocht. Omdat hij toch in de buurt was, was hij aanwezig bij het verkoopgesprek. Hij was daar echter niet beroepsmatig en heeft niet bemiddeld bij de aankoop van het appartement. Later heb ik hem hierover nog gesproken en hij weet dat de maandelijkse kosten voor ons een belangrijk punt was bij de aankoop en was er ook bij toen wij daar nadrukkelijk naar vroegen. Hij kan zich de exacte details niet meer herinneren maar weet wel dat we daar lang over hebben doorgevraagd en dat dit voor de aankoop van crusiaal belang was.

In de koopakte staat letterlijk: "De bijdrage aan de vereniging van eigenaars is thans begroot op circa € 50,- exclusief stookkosten (bijdrage nog exact vast te stellen door vereniging van eigenaren)." Ik weet niet of dit een standaardzin is maar het is wel telkens aangegeven dat we ons geen zorgen hoefden maken omdat het bedrag in de akte zou worden opgenomen.
En hierop hebben zij zich later beroepen om hun verhogingen door te voeren: we zijn nu grootste aandeelhouder (60%) van de VVE en kunnen nu, met één enkele stem, de bijdrage verhogen naar 150 per maand. Jullie zullen begrijpen dat we zowat uit ons vel zijn gesprongen. Omdat ze in de hoedanigheid van verkoper de belofte hebben gedaan spreken we hen daarom nu daarop aan.
Dit is dus niet zo expliciet als in de kwestie van de rijdende rechter: hier was het er zelfs handgeschreven aan de koopakte toegevoegd en staat het woord 'maximaal'. Maar verder zijn de overeenkomsten groot.

De uitspraak heb ik inmiddels ook gelezen. Kunnen we dit in beroep misschien als precedent aanvoeren?

De persoon die het verkoopgesprek voerde verklaart schriftelijk zich de details van het gesprek niet meer te kunnen herinneren. Vreemd genoeg citeert hij in diezelfde verklaring wel een zin die alleen voorkomt in de aangepaste verkoopbrochure en die hij zich exact kan herinneren. Maar die brochure bestond toen nog niet! Althans, voor zover wij weten is deze met wat knip en plakwerk (inclusief 2 spelfouten en extra spaties in die ene zin) pas in 2005 geproduceerd.
Op zich is dat al vreemd: een getuige die zich de details van een gesprek niet kan herinneren maar wel met zekerheid de exacte zinsnede uit een brochure kan citeren. Iemand die dagelijks zulke gesprekken voert kan zich dat natuurlijk ook niet meer herinneren. Maar als gewone burger koop je niet dagelijks een huis en let je wel heel goed op wat er gezegd word; wij kunnen het ons als de dag van gisteren herinneren. Zo weet ik nog dat ik een lijstje met 7 vragen had opgesteld, vier hiervan gingen over de maandelijkse kosten. Ook al weer een indicatie voor hoe belangrijk dat voor ons was.

Afijn: ik heb het met m'n zus besproken en we gaan in hoger beroep. Ik zal jullie zeker op de hoogte houden.

Tot slot nog een vraag: stel dat de persoon die het verkoopgesprek voerde zegt: 'ik kan mij hier niets van herinneren' of 'het lijkt me onwaarschijnlijk dat ik zoiets gezegd heb'. En onze kennis de makelaar zegt: ik kan het me niet precies herinneren maar weet wel dat ze over de maandelijkse kosten doorgevraagd hebben en dat het voor hen belangrijk was voor de aankoop. En wij, de twee kinderen van de koper verklaren dat wij zeker weten dat deze toezeggingen zijn gedaan. Hoe staan we er dan voor? Ik weet zeker dat de tegenpartij zich weinig zal kunnen herinneren want dat is inmiddels onze ervaring. Hoeveel waarde wordt er in het algemeen eigenlijk gehecht aan getuigen die zich niets kunnen herinneren?

Nogmaals dank voor jullie reakties en alvast dank voor de komende! Wink

Groet, Tilda