Mogelijkheid tot reageren na gehouden pleidooi?

[Ursl]

Ik heb een rechtzaak aangespannen wegens het onterecht verkopen van mijn (gedeelde) eigendom (paard). De zaak opzich is behoorlijk complex en de schadeclaim gaat om een bedrag van ca. €120.000 excl. bijkomende kosten waarbij geen rekening wordt gehouden met de emotioneel schade.

Op ons verzoek is vorige week een pleidooi geweest en in ca. 8 weken doet de rechter een "tussen vonnis" (ivm met overbelasting rechtbank is de uiterlijke termijn van 6 weken niet mogelijk).

Ik zou graag weten hoe de verdere gang van zaken is maar vooral of ik nog een mogelijkheid heb om op het gehouden pleidooi van de tegenpartij te reageren aangezien daar zaken naar boven zijn komen drijven waarvan ik zeker ben dat ze niet met de waarheid overéén komen en ik dit ook middels bewijzen/getuigen hard kan maken.

Hartelijk dank, Ursl.

[mieke2]

Er komen vast nog duidelijker antwoorden van juridisch geschoolden hier. Maar omdat ik twijfel of je het over een kort geding of een "gewone" civiele zaak hebt, dit alvast in een poging om je gerust te stellen:

[StevenK]

De gebruikelijke volgorde bij de rechtbank is, afaik:
inleidende dagvaarding
conclusie van antwoord (+ eventuele eis in reconventie)
comparitie van partijen (eventueel voorafgegaan door een conclusie van antwoord in reconventie)
conclusie van repliek ( + eventueel antwoord in conventie)
conclusie van dupliek
eventuele conclusie van dupliek in reconventie
pleidooien
vonnis
(zie ook Rv 131 & 134 en wat daar aan geliëerd is en dit stuk van AKD Prinsen Van Wijmen.

De vraag van TS is niet te beantwoorden zonder verdere informatie over hoe de zaak precies in elkaar steekt. Het lijkt me dat de advocaat van TS daar genoeg informatie over moet kunnen geven.

[Ursl]

Het is misschien toch duidelijker wanneer ik hier even een kort verloop plaats van wat tot nu toe heeft plaats gevonden.

Ik heb bijna een Kort Geding aan mijn broek gehad omdat ik de aanloop en het gehele verloop incl. alle correspondentie, welke met de mede-eigenaar was gevoerd, op het internet had geplaatst. Dit omdat de mede-eigenaar mij maanden aan het lijntje had gehouden en later bij hoog en laag ging beweren alléén eigenaar te zijn. Op geen enkele manier kon ik hem nog bewegen met mij rond de tafel te gaan zitten om tot een oplossing te komen.
Voor publicatie heb ik hem 14 dagen de tijd gegeven een keuze te maken:
1.) Je betaalt mij uit,
2.) We gaan om tafel zitten en zoeken een oplossing,
3.) Ik publiceer alles.

Na 15 dagen wachttijd heb ik alles gepubliceerd waarop hij een Kort Geding gestart is.
Dit Kort Geding heeft niet plaats gevonden maar vijf minuten voor de zitting is het tot een schikking gekomen.

De eis voor de schikking was:
- De publicatie staken,
- Al mijn woorden terugnemen (bedrog),
- Mijn verontschuldiging aan zou bieden,
- Dit 14 dagen op de bewuste website online plaatsten.
- Alle kosten waren voor de gedaagde partij.

Het is echter tot een schikking gekomen op mijn aanbod:
- Staken van de publicatie,
- Toegegeven dat het onrechtmatig was dat ik alles gepubliceerd had,
- Dit 14 dagen op de bewuste website online plaatsen,
- Ik draag slechts € 250,- bij in de totale kosten,

Dit Kort Geding was misschien “dom” maar heeft wel aan het rollen gebracht dat ik hem eindelijk heb aangeklaagd.

Volgende heeft reeds plaats gevonden:
Mei 2006: Inleidende dagvaarding,
Juni 2006: Uitstel gevraagd gedaagde en verleend
Sept. 2006: Conclusie van antwoord,
Nov. 2006: Conclusie van repliek
Dec. 2006: Conclusie van dupliek
Jan. 2006: Verzoek naar de rechtbank pleidooien te mogen voeren op aanvraag van eiseres om met name de bewijslastverdeling nader aan te kaarten en uit te leggen.
April 2007: Pleidooien

Vanaf september 2002 was het paard bij gedaagde gestald.
De gedaagde beweert vanaf het begin een eerste deel (50%) van het paard “brevi manu” in november 2002 te hebben verkregen………
Hiermee is hij dan volledig eigenaar geworden met de 50 % aankoop welke echt heeft plaats gevonden in juni 2003 (afgerekend is niet volledig en correct maar dat is niet relevant). Volgens gedaagde heeft hij het recht gehad het paard zonder mijn medeweten begin 2006 te verkopen.
Duidelijk is verkoop/koop juni 2003 (50%), het punt is de bewijslast koop/verkoop november 2002.

Ik heb middels een 40-tal producties trachten aan te tonen dat ik tot juni 2003 volledig eigenaar was en nadien voor 50%. Hij beweert ijskoud mee te hebben betaald en mij dit geld contant terug te hebben betaald. Enkel blote ontkenningen en geen enkel schriftstuk/bewijs kan worden ingebracht door gedaagde. Als getuige biedt hij zichzelf en zijn handelspartner aan welke niet aanwezig is geweest.

Bij het pleidooi zijn dan eindelijk eens rekening op komen duiken bij de gedaagde partij. Deze rekeningen zijn niet bijgevoegd bij de pleitnotitie maar zullen voorhanden zijn........
Ik ben er van overtuigd dat deze hetzij vervalst of fictief uitgesteld zijn hetgeen ik hard kan maken.

Ik “zit” nu vooral met het tussenvonnis en heb hierover een paar vragen:
1.) Voordat dit tussenvonnis uitgesproken wordt kan ik dan nog iets inbrengen?
2.) Wordt het gehele dossier doorgenomen voordat de rechter het tussenvonnis uitspreekt? Misschien een vreemde vraag maar ik heb niet het gevoel gehad dat de rechter goed op de hoogte was van hetgeen voordien allemaal ingebracht was.
3.) Spelen rechtzaken uit het verleden ook een rol?
4.) Hoe ga ik om met meineed?

Nog even een antwoord aan silverback:
Volgens mijn advocaat is het claimen van emotionele schade in mijn geval niet mogelijk en kunnen we enkel de financieel geleden schade claimen.
Ik zou ook bij god niet weten welk prijskaartje ik aan de emotionele schade zou moeten hangen. Voor mij is/was het paard onbetaalbaar daar het mijn eigen fokproduct is en vanaf haar geboorte hard heb moeten knokken om haar te kunnen behouden.
Ook al zou ik dit proces winnen, mijn paard krijg ik er echt niet mee terug. Geld zegt mij ook niets, ik wil enkel dat hij hier niet ongestraft mee door kan gaan. Hij blijkt iets dergelijks al meerdere keren uit te hebben gehaald maar tot nu toe is hij de dans steeds ontsprongen.

Sorry voor mijn lange epistel.
Ursl

[bona fides]

[Ursl]

Ja de nieuwe eigenaar heeft ter goeder trouw gehandeld en kon niet weten dat ik nog steeds medeeigenaar was aangezien deze in Amerika woont en het paard via een bevriende handelaarster enkel daar aangeboden werd.

Toen ik achter de verkoop kwam was het al te laat en het paard reeds verdwenen. Met erg veel zoekwerk en geluk ben ik achter de verblijfplaats gekomen.
Ik heb nu sinds ruim een jaar contact met de nieuwe eigenaar en ik weet dat mijn paard geen betere baas en plaats had kunnen krijgen. Dit is ten minste een pleister op de wonde.

[StevenK]

[Ursl]

Daarom hebben we het pleidooi wel aangevraagd maar echt zekerheid over het tussenvonnis hebben we niet.

De gedaagde partij is ook erg afgeweken tijdens het pleidooi van hetgeen ze in de pleitnota hadden staan.
Zo is er in het laatste pleidooi, dat door gedaagde mocht worden gehouden, erg met modder gegooid en ben ik beschuldigd van vervalsing en betiteld als vervelend, lastig en ziekelijk vasthoudend. Het zal wel een spel zijn en ik moet me daar volgens mijn advocaat niet zoveel van aantrekken maar ik ben daar door gedaagde neergezet als uiterst onbetrouwbaar en heb daar niet op kunnen reageren.

Ik citeer vervolgens uit de pleitnotitie van de gedaagde):
Op enig moment in 2002 is het paard bij gedaagde op stal/in de weide gekomen. Het staat vast dat het paard toen eigendom was van eiseres. Het staat dus ook vast dat gedaagde het paard toen als "houder" voor eiseres onder zich had.

Gedaagde stelt dat hij november 2002 de helft van de eigendomsrechten van het paard heeft verkregen. Gedaagde stelt dat de levering plaatsvond tradito brevi manu ("de houder wordt bezitter"). Nu levering de helft van de eigendom betrof, betekent dit dat gedaagde sinds november 2002 voor de helft bezitter ("houder voor zichzelf") was geworden. Eiseres had hem de helft van die eigendomsrecht geleverd ten titel van koop.

Gedaagde stelt derhalve dat hij dit niet eigenmachtig gedaan heeft. Hij stelt dat dit gebeurd is met medewerking van eiseres (immers door levering). Gedaagde stelt dus dat hij het verbod op bezitsinterversie niet heeft overtreden.

In juni 2003 vond opnieuw koop en levering door middel van tradito brevi manu plaats. Ditmaal voor de twee helft van de eigendomsrechten. Opnieuw vindt bezitsinterversie plaats. Niet eigenmachtig door gedaagde, maar met medewerking van eiseres (immers door levering). Opnieuw is het verbod op bezitsinterversie niet geschonden.

De gedaagde partij is van mening doormiddel van bovenstaande en de aangeboden getuigenverhoor onder ede........(gedaagde en partner), tevens als eigenaren op het registratiebewijs van het paard te hebben aangetoond volledig eigenaar van het paard te zijn geweest.
De bewijslast het tegendeel te bewijzen dient bij de eisendepartij te worden neergelegd.

Als ik buiten alle 40 productie's wordt belast met de bewijslast over de beweerde aankoop van de eerste 50% zie ik het zeer somber in.
Gedaagde is bereidt tot het uiterste te gaan en schuwt ook het plegen van meineed niet door het onder ede laten getuigen van zichzelf maar vooral zijn handelspartner (is nimmer aanwezig geweest).
Mijn getuigen worden bij voorbaat door gedaagde uitgesloten, die waren allen niet aanwezig............
Nee inderdaad, wat niet plaats heeft gevonden kun je slecht bewijzen en op dat moment ter plaatse ook geen getuigen voor hebben.

[bona fides]

Ik neem aan dat de rechter geen feiten/beweringen/argumenten aan zijn uitspraak ten grondslag zal leggen waar je niet op hebt kunnen reageren (art 19 Rv).
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet.

[Ursl]

Bona fides, als ik het goed lees zou dit kunnen betekenen dat de beweerde rekeningen, "ingebracht" tijdens het pleidooi, niet meetellen?

Mijn advocaat heeft tijdens het pleidooi al aangegeven deze vermeende rekeningen uiterst merkwaardig te vinden aangezien gedaagde meer dan voldoende tijd heeft gehad hier eerder mee voor de dag te komen.

Het moddergooien zie ik maar als zwaktebod, ik heb me daartoe niet hoeven/willen verlagen daar mijns inziens de feiten voor zich spreken.
Vind het wel intriest dat zoiets gebeurd en een advocaat zich daarvoor laat gebruiken.