bezitsverschaffing vs. bezitsoverdracht

[cognition]

Hallo,

Ik zit al een tijd met een vraagje over dit onderwerp, en omdat ik nu weer met goederenrecht bezig ben en mijn vraag weer boven komt drijven (en niemand me een bevredigend antwoord kan geven op een of andere onverklaarbare wijze) post ik de vraag hier maar. Ik hoop dat iemand begrijpt waar mijn vraag precies om draait en me een antwoord kan geven.
Mijn vraag is niet de vraag naar het verschil van de bezitsverschaffing ex. art. 3:90 BW tegenover de bezitsoverdracht ex. art. 3:114 BW. Het verschil: een bezitter of een bevoegde houder kan aan een derde verkrijgende het bezit overdragen, terwijl de onbevoegde detentor alleen het bezit kan verschaffen, maar niet overdragen. Mijn vraag is de vraag naar de RATIO van dit verschil. Waarom is het verschil goederenrechtelijk van belang? Want ook de verkrijger die geleverd krijgt door feitelijke overgave van een onbevoegde houder wordt bezitter van de roerende zaak. Vanuit dit gezichtspunt lijkt er geen verschil tussen bezits-overdracht. Ook deze bezitsverschaffing door de onbevoegde houder is een geldige levering.
EN als we dan naar artt. 3:114 en 3:115 BW kijken zien we dat in 115 alleen wordt gesproken over BEZITSOVERDRACHT...... Vanuit dit gezichtspunt is het toch vreemd dat bij brevi manu en longa manu ook levering door een onbevoegde houder mogelijk is??
Ik mis dus iets, maar wie kan het me goed uitleggen, want dit schijnt niet makkelijk te zijn

Alvast bedankt,

Reinder

[bona fides]

Bezitsverschaffing door een houder (niet-bezitter) gaat niet via art 3:114 of 115, maar analoog aan deze bepalingen. Bezitsverschaffing door de houder analoog aan 3:115 sub a (c.p.) werkt niet, omdat dit stuit op art 3:111. Bezitsverschaffing analoog aan 3:114 en 3:115b en c werkt, omdat hierbij de feitelijke macht wordt verschaft (en omdat dit volgt uit de wetsgeschiedenis en het oude recht, zie bijv. Lease Plan/IBM).

Als art 3:115 wordt geschrapt, blijft bezitsoverdracht brevi manu en longa manu gewoon mogelijk. Bezitsoverdracht c.p. waarschijnlijk ook wel, in ieder geval relatief tussen vervreemder en verkrijger, al zou je ook het tegendeel kunnen verdedigen.

Waarom is dit goederenrechtelijk van belang? Een flauw antwoord: omdat het goederenrechtelijk verschil maakt.

Bezitsverschaffing door een houder c.p. is problematisch omdat het voor de buitenwereld niet is te zien. Levering c.p. is überhaupt problematisch, vandaar ook art 3:90 lid 2. Je kunt je inderdaad afvragen of er geen systeem is te bedenken waarin het onderscheid tussen "3:115a analoog door houder kan niet" en "3:115a door onbevoegde bezitter kan wel, maar 3:90 lid 2" verdwijnt. Ik denk zelf dat dat wel mogelijk is, maar waarschijnlijk stuit je in de uitwerking daarvan ook weer op allerlei subtiliteiten die aparte regelingen nodig hebben.

Vast geen bevredigend antwoord, maar of zo'n antwoord bestaat betwijfel ik. Je kunt het anders inrichten, maar dan verander je het hele systeem.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet.

[cognition]

Dank je.... Ik vind het een prima antwoord.

[claudius]

Ik weet niet of je vraag nog speelt.

3:86 eist bezitsverschaffing omdat het de derde verkrijger die van een detentor op wijze van 3:90 lid 1 geleverd krijgt beoogt te beschermen.

3:114 spreekt van bezitsoverdracht omdat de wetgever met betrekking tot verjaring slechts de nieuwe bezitter die het bezit van de vorige overgedragen heeft gehad heeft willen beschermen (vgl. 3:102 lid 2 en 3:99 BW) Vgl. Parl Gesch. Boek 3, p. 435 en 436

[bona fides]