No cure no pay nu bij wet verboden

[Eternity]

Ik ben zeker tegenstander van no cure no pay, omdat in mijn ogen de advocaat daarmee het onafhankelijk van zijn client zijn ondermijnt.

Ik ben, net als mijn confreres en collega's, gebonden aan de Gedragsregels voor de Advocatuur, waar ook in staat dat wij geen zaken zullen verdedigen die wij in rechte niet geloven juist te zijn. (Strafrecht uitgezonderd).

Dat betekent dat de vraag of ik een zaak wel of niet aanneem op dat principe wordt bekeken. Zinloos procederen moet niet worden gedaan en hoort ook niet bij een goede uitoefening van het beroep.

Als de zaak een kleine kans van slagen heeft breng ik ook meestal een negatief procesadvies uit, omdat er dan hoge kosten op de loer liggen tegen een geringe (of geen) winst.

Op het Jonge Balie Congres (congres voor alle advocaten (veelal beginnende) dat onlangs in Amsterdam werd gehouden door de Nederlandse Orde van Advocaten, was het thema "Advocatuur: Betaalde Liefde?" en Wim Anker gaf daar een lezing : "U schuift, wij draaien, of juist niet?". Hierin gaf hij ook aan dat de advocaat onafhankelijk moet opereren, hetgeen impliceert dat hij geen persoonlijk belang heeft bij de kwestie. Winst of verlies hoort voor de advocaat (behalve gevoelsmatig) weinig uit te maken.

Uit het bovenstaande mag blijken dat ik een wettelijk verbod op no cure no pay uitermate terecht vind.

[bona fides]

[Cavian]

Als de zaak een kleine kans van slagen heeft breng ik ook meestal een negatief procesadvies uit, omdat er dan hoge kosten op de loer liggen tegen een geringe (of geen) winst.

Dít nu, buiten alle andere argumenten maar wél handelend en/of denkend vanuit de Gedragscode; heeft genoemde "kleine" kans van slagen geen Rechtsgrond in zich? Moet er dan eerst een garantie-bewijs worden afgegeven dat "het" niet te veel kost, en voor wie dan? Er wordt hier over het Recht gediscussiëerd. Indien men het "Recht" onder de vlag van kosten ten berde brengt is dit hoe dan ook fundamenteel onjuist.

[Michèle]

Ik denk toch dat je wel anders piept als de advocaat je zijn rekening stuurt...

Een kleine kans is wèl een kans, inderdaad. Maar de cliënt moet dan de afweging maken en de beslissing nemen, lijkt me.
_________________
www.breiwinkeltje.nl

[Michaelm]

Maar bij 'No Cure No Pay' zou die beslissing altijd positief zijn.
Nu zal de beslissing meestal negatief zijn omdat de cliënt meestal niet in staat is om zich een extra kostenpost te veroorloven.
_________________
All errors are intentional but mistakes could have been made.

[bona fides]

[bona fides]

[Michaelm]

[bona fides]

[Michaelm]

Ik vind het ook niet juist dat het bij wet verboden is.
Maar zoals je zelf al zegt zal de advocaat dan waarschijnlijk wel zeggen dat het onmogelijk is als de kans echt te klein is maar zal er wel geprocedeerd worden als de advocaat denkt de kleine kans te kunnen vergulden.
Op die manier zal de cliënt dus van een last verlost worden omdat zijn beslissing dan meer geleid zal worden door de advocaat die in de zaak gelooft dan door het mogelijke verlies of het zelfs niet kunnen opbrengen van de kosten.
_________________
All errors are intentional but mistakes could have been made.

[tikSimone]

Het oeft toch niet of-of te zijn? Ik kan me voorstellen dat zowel op no cure no pay basis als op betaalde basis wordt gewerkt of op basis van een combinatie van die twee.

Wat is er gebeurd met de contractsvrijheid?
_________________
Nait soez'n, moar doun!

[bona fides]

[Cavian]

Het wordt mij allemaal een beetje wazig als ik al het vorige in ogenschouw neem. Ik zou het graag fundamenteel houden; wat is er mis met een advocaat welke zélf de strijd aangaat op basis van ncnp? Wanneer de cliënt dit niet wil, en dat zal soms voorkomen, houdt het op. Wanneer de advocaat wél een gaatje ziet en gaat daarvoor op eigen risico, wie kan dat verbieden en onder welke vlag? Het vermoeden rijst ook bij mij dat het hier gaat om vakbroeders/zusters welke allereerst hun inkomen veilig gesteld wensen te zien. Een andere reden kan ik niet bedenken, ook geen, of juist dán geen onnodige procedures te verwachten lijkt me.

[bona fides]

Op zoek naar het precieze argument van de regering merk ik dat het niet draait om de angst dat "no cure no pay" zou leiden tot nodeloos procederen. Ik ben bang dat dit element een klein beetje een eigen leven is gaan leiden binnen deze thread, en als ik teruglees ben ik daar debet aan.

Het standpunt van het (vorige) kabinet vind je hier:

[Cavian]

bona fides schrijft:

maar je kunt het ook omdraaien: in het huidige stelsel is het juist gunstig voor advocaten om hopeloze zaken als kansrijk af te spiegelen en schikkingen uit de weg te gaan, om zo de cliënt maar op hoge proceskosten te jagen.

Nu komen we tot de kern van de zaal lijkt mij. Bij ncnp ontvangt de raadsman/vrouw niets..... De adder onder het gras kan enkel zijn dat vooraf wordt overeengekomen dat de cliënt dus de (alle?) proceskosten draagt. Je kunt je afvragen hoe de raadsman/vrouw dit kostenplaatje t.a.v. de cliënt gaat invullen.