|
Afdrukken Rechtenforum.nl -> Actualiteiten |
Geplaatst: wo 31 mei 2006 20:28—
Je hebt zeker gelijk dat de opkomst van internet ook een grote rol speelt. Eerlijk gezegd weet ik niet of internet het verschijnsel heeft uitgebreid, of eigenlijk alleen maar meer zichtbaar heeft gemaakt. Maar hoe dan ook, internet biedt veel mogelijkheden om ongezien aan kinderporno te komen. Vroeger ging dat naar ik aanneem niet alleen moeizamer, maar ook detecteerbaarder (bijvoorbeeld via sexshops waar de politie vrij eenvoudig kan controleren). In het kort: optreden tegen alleen het kopen/verkopen van dergelijk materiaal voldoet niet meer, dus het enkele bezit is nu ook strafbaar.
Dat is ook waar. En zolang het bij het ventileren van meningen blijft, en niet tot het aanzetten tot geweld, moet dat natuurlijk ook kunnen. |
Geplaatst: do 01 jun 2006 3:51—
Aansluitende op de interessante zienswijze van Duch poog ik me te verdiepen in een meer ethische benadering van het onderwerp. Ten behoeve van het algemene beeld lijkt het me goed om beknopt in te gaan op hetgeen zoal dient te worden verstaan onder 'ethiek'.
Jij gebruikt het woord ethiek thans niet te gemakkelijk waardoor de ware bedoeling daarvan mogelijk in kracht zou afnemen, integendeel, ik constateer dat je strikt de randvoorwaarden welke hebben te gelden voor ethiek, bij behandeling van dit vraagstuk in acht neemt. Dat vind ik interessant. Duch schreef:
Na enige wetenschappelijke materie (1) te hebben geraadpleegd, kan ik bevestigen dat zoekende naar een ethische rechtvaardiging van het verbod op seksuele activiteit tussen volwassenen en kinderen, de belangstelling sterk blijkt uit te gaan naar of er sprake is van schade. Kortweg wordt er door een aantal wetenschappers te kennen gegeven dat er niet altijd sprake is van schade (2). Daaromtrent geef jij te kennen dat, indien er geen sprake is van schade, er in een individueel geval wellicht geen ethische argumenten zijn aan te dragen. Nu is mijn bedoeling om de vraag centraal te stellen of er ook dan ethische argumenten toepassing vinden. Mijn reactie was dat, naast dat er moet worden gekeken naar de interne relatie, men ook rekenschap moet geven aan externe factoren, aan de omgeving, aan de invloed uitgaande van het handelen van partijen die in harmonie opereren. Ik ben te dien aanzien benieuwd naar jouw opvatting. Voorts merk ik op dat, met betrekking tot het wel of niet aanwezig zijn van schade beperkt tot de interne relatie, er steeds slechts achteraf kan worden geconstateerd of hier wel of geen sprake van is. De constatering kan mijns inziens namelijk niet direct, gedurende het handelen, objectief geschieden, omdat het kind door een dergelijke gebeurtenis niet enkel acuut maar ook in een later stadium schade kan ondervinden. Ik vraag me af of ethisch gezien, er een plausibel standpunt wordt ingenomen als ik stel dat, nu men op het moment van handelen, de eventuele schade niet kan overzien, het handelen als zodanig als niet ethisch mag worden gekwalificeerd, mede omdat het wel te overzien is, dat niet is te overzien of schade werkelijk zal ontstaan, terwijl de kans dat er schade ontstaat, aanzienlijk is (3). @ Bona Fides, ‘van ree taboe’ interesseert je wellicht. Dit artikel sluit mijns inziens aan op jouw zienswijze. 1 o.a. http://www.p-loog.info/Wetenschap/oellerich_nl.htm en http://www.p-loog.info/Opinie/van_ree_taboe.htm 2 Dit is wel ander volgens het victimologische model. Zie verder 'oellerich' (1). 3 Men verlieze niet uit het oog dat schrijver dezes het geenszins kan waarderen, indien veralgemenisering van dit standpunt plaatsvindt op grond waarvan men zoal kan constateren dat, omdat deelname aan het verkeer als bestuurder van een auto, mogelijk een ander schade toe kan brengen, deelname aan het verkeer niet ethisch verantwoord zou zijn. Neen, e.e.a. moet in dat geval beperkt worden opgevat. Men lette daarbij in het bijzonder op de omstandigheden van het geval. In mijn optiek is er dan geen sprake van bevoordelen of een niet universele geldigheid, maar van objectieve rechtvaardiging, een verschil in waardering vanwege onvergelijkbaarheid. |
Geplaatst: do 01 jun 2006 12:06—
| Als het al zo zou zijn dat er soms in het individuele geval geen sprake is van schade, is dat nog geen reden voor ethische rechtvaardiging. Dat is 180 graden omgedraaid. |
Geplaatst: do 01 jun 2006 12:17—
|
Kan je dat toelichten? Het was mijn punt te laten zien dat het ethische argument dat ik het meest in aanmerking vond komen hier van toepassing te zijn in individuele gevallen wellicht niet op gaat. Natuurlijk brengt sex met kinderen in zijn algemeenheid schade toe aan kinderen, en natuurlijk moet het daarom verboden blijven.
Maar als er in een individueel geval geen schade is, waarom is die specifieke (geïsoleerde) handeling dan toch ethisch onjuist? Ik zie niet direct in waarom de conclusie dat die handeling dan wellicht niet ethisch onjuist is, een 180 graden draai is. |
Geplaatst: do 01 jun 2006 13:12—
|
Ethiek is veelomvattend.
In mijn vak passende zorg heb ik veel geleerd over ethiek.... Je hebt verschillende basisstromen: Utilisme, Consequentialisme, deontologie en wellicht meer. IN het kort komt utilisme erop neer dat men streeft naar een maximalisatie van algemeen nut. Dat is goed In het consequentialisme wordt alleen gekeken naar de uitkomst van een handelswijze. Is de uitkomst goed, dan is de handelswijze ook ok IN de deontologie wordt gekeken naar de handeling zelf. ALs de handeling zelf slecht is, i.c. het hebben van seks met kinderen tussen de 12 en 16 jaar. (dat is toch wat de partij wil veranderen) is het moreel onjuist. Verder zijn er nog een viertal morele principes: Niet schaden, goed doen, autonomie en rechtvaardigheid. Niet op iedere casus zijn alle morele principes van toepassing. Hier zou het m.i. gaan om een spanningsveld tussen het niet schaden van de kinderen en het vergroten van de autonomie van pedoseksuelen. De vraag is of dat te rechtvaardigen valt zoals de partij het nu aangeeft. |
Geplaatst: do 01 jun 2006 22:44—
Dit stuk kende ik niet, maar soortgelijke artikelen heb ik wel eerder gezien. Mijn argumenten komen inderdaad allemaal in het artikel terug (het gaat natuurlijk wel wat dieper op de materie in). Van Brongersma is overigens bekend dat hij door de veranderde maatschappelijke houding de zin om te leven verloor, resulterend in een geruchtmakend euthanasiegeval. |
Geplaatst: do 01 jun 2006 23:04—
|
Je kunt die leeftijdsgrens ook heel anders zien. Wat gebeurt er nu: de grens is 16, maar kinderen onder die leeftijd hebben massaal seks. Ook gewoon met kinderen/jongvolwassenen van 16 jaar en ouder. Hier wordt niets aan gedaan, valt eigenlijk niets aan te doen, en laten we wel zijn... willen we daar iets aan doen?
Als je de leeftijdsgrens terugbrengt tot wat deze 4 jaar geleden was, namelijk 12 jaar, heb je weer een houdbare regel die vrijwel altijd gewoon strikt toegepast kan worden. Denk je dat een volwassen man van 42 4 jaar geleden ongestraft seks kon hebben met willekeurige 12-jarigen? Natuurlijk was dat niet zo. Ouders konden gewoon een klacht indienen en praktisch was er waarschijnlijk nauwelijks verschil met de huidige situatie. Een goed functionerende kindertelefoon en andere hulpinstanties lijken me veel belangrijker dan wetten tegen dat waar wij niet aan (zeggen te) willen denken. Toevallig lees ik hier dat in België (of all places!!) gesproken wordt over verlaging van de leeftijd van 16 naar 14 jaar. |
Geplaatst: vr 02 jun 2006 3:05—
Ik ben daar geen voorstander van. Liever zie ik een actief vervolg beleid en dit is thans mogelijk, omdat er geen sprake (meer) is van een klachtdelict. |
Geplaatst: vr 02 jun 2006 21:40—
Bona Fides
Een erg treurig verhaal. |
Geplaatst: vr 02 jun 2006 22:20—
Dat betekent dat een 18-jarige die wat met een 15-jarige heeft minimaal verdacht is. Een 15-jarige die wat met een 15-jarige heeft dus ook. Actief vervolgen grijpt nogal diep in als je er geen wassen neus van wilt maken. Ik denk dat het op het moment eigenlijk dat is, een wassen neus. |
Geplaatst: za 03 jun 2006 1:22—
|
Dwingt een pedofiel, per defenitie, een jongere/minderjarige/kind tot seks?
Volgens de Van Dale is een pedofiel iemand met een voorkeur voor seksueel verkeer met jonge kinderen. Dan daagt bij mij direct de vraag, wanneer is een kind jong? Is dat een persoon van zes jaar of iemand van 14, of beiden? En wanneer is iemand dan een pedofiel. Is dat die man van 25 die wekelijks 15 jarige meisjes oppikt in de plaatselijke discotheek/soos. Of is dat iemand van 45 met een twaalfjarige. Daarnaast lees ik dat sommige van mening zijn dat ontdekken van seksualiteit e.d. ,tussen leeftijdsgenoten, als gezond wordt beschouwd. Ik heb begrepen dat de gemiddelde leeftijd van eerste seksuele ervaring rond de 13/14 jaar ligt. Die jongeren blijken dus in staat te zijn (althans dat denken ze blijkbaar zelf) om die keus te maken. Wat nu als ze de keus maken ervaring op te doen met iemand die meerderjarig is? Zou dat ook strafbaar moeten zijn... En waarom zou een kind meer schade ondervinden van seks met een oudere dan met een leeftijdsgenoot. Is dat omdat je gevoel die denkwijze naar voren brengt of is dat op feiten berust... Ik kan over dit onderwerp absoluut geen mening vormen. Gevoelsmatig vind ik het allemaal fout. Aangezien ik bij een pedofiel altijd denk aan een Michael Jackson achtige man van tegen de 60 die zich vergrijpt aan jongetjes van 8. Deze benadering lijkt me toch te kort door de bocht.... |
Geplaatst: za 03 jun 2006 8:22—
| In dit geval ging het om een 62 jarige man die een voorkeur heeft voor alles jonger dan 10. |
Geplaatst: za 03 jun 2006 9:01—
Nee, die (meestal) niet.  Alleen die enge ventjes enzo. Onderhavig artikel raakt inderdaad een groep welke hier m.i. niet voor in aanmerking zou moeten komen, warende het niet dat er nu juist op dat vlak ruimte bestaat voor (willekeur  ) uitzondering. Overigens vraag ik me af, wie van de 2 dan de 'dader' zou zijn.
|
Geplaatst: di 06 jun 2006 13:12—
|
Ik denk dat de grenzen altijd redelijk vaag zullen blijven.
Het lijkt mij onmogelijk om echte harde grenzen te stellen omdat je te maken hebt met opgroeiende kinderen, waarbij de een sneller ontwikkelt dan de ander. Het geval van een 15-jarige met een andere 15 jarige is, in geval van wederzijdse toestemming, geen probleem wat mij betreft en hoort ook bij de natuurlijke ontwikkeling en ontdekken van de eigen sexualiteit en valt dan naar mijn idee ook niet onder pedofilie. Echter een 15 jarige met sexuele interesse voor een 5 jarige valt wat mij betreft wel weer onder pedofilie (voorbeeld om grenzen iets duidelijker te stellen). En bij een 10 jarige zou hij wat mij betreft ook zijn handen thuis moeten houden., maar bij welke leeftijd ligt dan wel de grens? (ik denk zelf een jaar of 13-14 minimaal in geval van een 15 jarige) Iemand van 18 die met iemand van 15 sex zou hebben is in principe strafbaar, maar voor zover mij bekend is de evt. strafmaat toch heel anders als dat de volwassen persoon b.v. 28 is. En stel anders dat je actief zou willen gaan vervolgen. Hoe zit het dan met een 17 jarige die een relatie heeft met een 15 jarige. En wat dan als die 17 jarige eerder 18 wordt dan de 15 jarige 16... Zouden ze dan een bepaalde periode geen sex mogen hebben? (ook al willen ze beiden erg graag?) |
Geplaatst: di 06 jun 2006 17:42—
|
Nou, het blijkt dat ik iets te hoog van de toren heb geblazen met mijn stellige bewering dat pedofiele relaties altijd schadelijk zijn voor kinderen.
In die zin, dat er nooit grootschalig wetenschappelijk onderzoek naar is gedaan, althans voor zover mijn geeerde schoonmoeder weet. Wel ziet zij natuurlijk in haar praktijk de vele levende voorbeelden waar het wel schadelijk is geweest, maar dat is niet het onderzoek zoals ik bedoelde. Echter, ook zonder dat onderzoek zou je het volgende aan kunnen nemen. Moraal en wet staan altijd in relatie tot cultuur en tijdsgeest. In onze samenleving is het een waarde dat seks en intimiteit op basis van respect en gelijkwaardigheid dienen te geschieden. Ethisch gezien, maar ook strafrechtelijk gezien. Je kunt betogen dat in de relatie volwassene-kind er altijd sprake is van een machtspositie van de volwassene. Er is per definitie geen sprake van gelijkwaardigheid. Dus dient pedofilie verboden te zijn en te blijven. Om dezelfde reden is bijvoorbeeld ook seks en intimiteit tussen de psycholoog en de client, of de leraar en de leerling, verboden. Dit biedt een legitimatie om seks tussen volwassene en kinderen te verbieden. Natuurlijk zijn er gevallen denkbaar waarbij er geen schade optreedt, en de relatie wel gelijkwaardig was en gebaseerd op respect. Maar dat is altijd pas achteraf vast te stellen, en kan dus niet bij voorbaat een uitzondering op de regel vormen. Toch blijft de 'kip of het ei' vraag. Want wat als pedofilie en incest in onze maatschappij als een heel normaal verschijnsel zouden worden gezien, en er geen taboe op zou rusten? Ik ken het verhaal van de persoon - inmiddels volwassen - die pas schade ondervond van een incestueuze relatie toen de buitenwereld erachter kwam en met afschuw reageerde. Persoon in kwestie was dus het 'slachtoffer'. Zou er niets aan de hand zijn geweest als de maatschappij er geen probleem van had gemaakt? Hoe het ook zij, het blijft een gedachtenexperiment. Want de werkelijkheid is dat onze samenleving, en ook de grotere verbanden waar wij deel van uitmaken, seks tussen een volwassene en een kind afkeurt. Mensen met pedofiele gevoelens hoeven zeker niet verkettert te worden. Zolang zij het laten bij dromen, en deze niet in daden omzetten, is er wat mij betreft niets aan de hand. Maar de leeftijdsgrens afschaffen, wat de NVD wil, lijkt mij nog steeds een heel slecht idee. Ik zie in ieder geval niet waar het belang van het kind wordt behartigt, dit is enkel ter bevrediging van hun eigen begeertes. De vraag blijft, waar dit topic mee begon. Is er een legitieme reden om deze partij te verbieden? Is dit wenselijk? |
|
Rechtenforum.nl -> Actualiteiten
Tijden zijn in GMT + 2 uur |
|
|
© 2003 - 2005 Rechtenforum.nl