|
Afdrukken Rechtenforum.nl -> Pro - Contra |
| Is no cure no pay wettelijk verbieden een goede ontwikkeling? | ||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||
| Totaal aantal stemmen : 36 | ||||||||||||||||||||||||||||
Geplaatst: ma 11 dec 2006 22:38—
|
Quote uit wetsartikel:
Advocaten krijgen zo een financieel belang bij de zaken die zij vertegenwoordigen. Ik heb het (nog) niet nagezien, indien dit letterlijk in een wetsartikel zo omschreven is krijg ik de neiging om te gaan gillen. "Financiëel belang" heeft een ieder bij het uitoefenen van een (betaalde) werkzaamheid. Je moet toch eten? |
Geplaatst: ma 11 dec 2006 22:51—
| Ik zou het eerder een persbericht noemen dan een wetsartikel. Ik denk dat ermee bedoeld wordt dat de advocaat belang heeft bij een snelle afwikkeling, niet bij de voor de cliënt meest gunstige uitkomst. Dus een persoonlijk belang, strijdig met het belang van de cliënt. Zoals gezegd kun je dit argument omdraaien en toepassen op het huidige tariefstelsel. |
Geplaatst: ma 11 dec 2006 23:37—
| Nee, het financiële belang doelt op bijv. een percentage van de vergoeding die wordt toegekend. In het NCNP-systeem zou je kunnen verwachten dat hogere claims worden neergelegd (of minder geschikt wordt), juist omdat die advocaat er dan financieel belang bij heeft. |
Geplaatst: ma 11 dec 2006 23:48—
Daar zou op zich niets mis mee zijn, het is aan de rechter om het bedrag te bepalen. Maar het ligt er ook aan hoe de beloning van de advocaat in NCNP wordt vastgesteld. Vast bedrag bij succes, of een deel van de "opbrengst"? Hoe dan ook zal het voor de cliënt lastig zijn te bepalen wat fair is. Aan de andere kant stelt het de armlastige cliënt in staat zijn recht te halen terwijl daar nu nauwelijks een mogelijkheid voor is. |
Geplaatst: ma 11 dec 2006 23:49—
Hier was ik al bang voor; het heeft voor de raadgevende toch geen enkele zin om de zaak bij aanvang moeilijker of zwaarder aan te dragen? Doe je dat wel, wat win je daarmee? Het draagt toch niets bij aan het ncnp-gegeven. Wanneer je bij voorbaat "hoog" inzet is je (eigen) risico = inkomsten toch mede in het geding. Ik zou wel uitkijken voordat ik m'n nek zou uitsteken op basis van de hoogte van een eventueel te verwachten claim. |
Geplaatst: ma 11 dec 2006 23:50—
| Ik ben er dan ook niet op tegen. Een advocaat kan immers zelf bepalen of hij op die basis wil werken? Net zoals je nu kunt kiezen voor het wel of niet aannemen van een zaak op basis van toevoeging. |
Geplaatst: di 12 dec 2006 22:35—
Yés, we zijn er (bijna?) Nu nog uitvinden waarom (wie?) er op tegen zijn, dan wordt het een stuk dynamischer. Oók mensen zonder toevoeging hebben een kans dan. |
Geplaatst: di 12 dec 2006 22:46—
Hier zie ik iets om 't e.e.a. op te starten; Waarom zou je in principe een zaak afwijzen op basis van toevoeging? Gaat het dan tóch enkel om de portemonee? |
Geplaatst: wo 13 dec 2006 0:46—
|
Sommige mensen wel en dat is in principe hun goed recht (let wel op het "in principe"). Je moet goed genoeg zijn om daardoor te kunnen overleven, maar dat is een andere kwestie.
Enige tijd geleden stond in het NJB over e.e.a. een aardig opiniërend artikel. Coen Drion schreef in zijn Vooraf in NJB 2006/38 een artikel getiteld De advocaat tussen professie en profijt. Ik voel wel voor zijn voorstellen. Wat wel blijft meespelen is dat de overheid m.i. niet te veel moet ingrijpen in de markt. |
Geplaatst: do 14 dec 2006 0:00—
Mooi, Maar nu het volgende; als je dan niet "goed genoeg" bent heeft de cliënt hier voordeel bij. Je gaat dan immers geen zaak aan omdat je niet zeker bent van je zaak (eigen kennis/kunnen). Dit is dan toch een prima schiftings-proces? Je zou dan kunnen stellen dat wanneer de advocaat een zaak wél aanneemt hij/zij kennelijk gemotiveerd ergens aan begint. |
Geplaatst: do 14 dec 2006 0:06—
Probleem is wel dat een echt slechte advocaat niet zal weten dat hij slecht is. Al zal daar tegen zijn faillissementsaanvraag wellicht wat besef van groeien  .
|
Geplaatst: do 14 dec 2006 8:58—
|
Juistem.
En ik zou niet graag een van die probeer-cliënten zijn..... |
Geplaatst: do 14 dec 2006 10:08—
|
Voor beide systemen is wat te zeggen. Zoals Bona al opmerkte staat of valt het toch met de integriteit van de advocaten zelf.
Ik denk wel dat een groot principieel verschil is, dat in het huidige systeem het de cliënt is die beslist en in ncnp het de advocaat is die beslist of 'we ervoor gaan' of niet. Klein verschil misschien, maar wel fundamenteel. |
Geplaatst: do 14 dec 2006 16:30—
Ik zou het wel een groot verschil willen noemen. Maar als de cliënt na een "nee" van de advocaat wel kan kiezen voor een niet op NCNP gebaseerde behandeling wordt het verschil wel een stuk kleiner. (Advocaat: ik geef je 20% kans dit te winnen, voor mij is dat te riskant voor NCNP, maar tegen mijn normale uurtarief zal ik mijn best voor je doen.) |
Geplaatst: ma 25 dec 2006 22:50—
| Ik ga na alle uitweidingen toch weer terug naar het begin; mijn stelling dat de overheid zich op een foute manier bemoeit met de beloning van een beroepsgroep welke afhankelijk zou (willen) zijn van de prestatie/inzet van deze beroeps-be-oefenaar hou ik vast. Hártstikke verkeerd. Wanneer ik met mijn kennis/kunde in een zaak stap en ik stel dat ik bij "verlies" mijn eigen risico heb genomen gaat dat niemand iets aan. Ook houdt ik vast aan de gedachte dat wanneer dit op overheids-nivo gesaboteerd wordt zonder een heldere onderbouwing te geven van de voor's en tegen's , hier factoren in het spel zijn welke ik niet "fris" durf te noemen. Dit hele verhaal rammelt. |
|
Rechtenforum.nl -> Pro - Contra
Tijden zijn in GMT + 2 uur |
|
|
© 2003 - 2005 Rechtenforum.nl