Stemmen in november: op wie stem jij en waarom?
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Niemand zegt ook dat de opkomstpercentage lager zal zijn. Ik denk dat dat wel ongeveer gelijk blijft bij elke verkiezing. |
In dat geval is het de vraag waaruit zou blijken dat het vertrouwen in de politiek compleet is verdwenen. |
Dan zou je eventjes terug moeten lezen.
|
Niet echt een stevige basis voor zo'n conclusie. Ik sluit me dan ook bij Eva aan:
|
Ik denk dat wantrouwen er altijd wel was jegens politici/politiek, maar tegenwoordig komt dat steeds meer en meer tot uitdrukking. Mensen zijn mondiger geworden en laten hun stem horen. |
Die indruk heb ik ook wel, al zijn er altijd wel periodes van onrust geweest. Eigenlijk heb ik de indruk dat de situatie zich nu wat normaliseert na wat Fortuyn teweeg heeft gebracht. Maar ja, kon je in 2002 zeggen dat het volk geen vertrouwen had in de politiek? Velen hadden in ieder geval wel vertrouwen in Fortuyn. Vertrouwen in de politiek is ook niet hetzelfde als vertrouwen in de regering, denk ik. Tenzij je het zo definieert ![]() |
Dat weet ik zo nog niet. Fortuyn was 'anders' en dat sprak de mensen wel aan, maar of dat automatisch zou betekenen dat men het vertrouwen in hem had is een tweede. Persoonlijk denk ik dat de gekleurde Fortuyn na een aantal jaren in de Tweede Kamer er net zo grijs zou uitzien als een Balkenende of een Zalm. |
Fortuyn was kaal dus dat lijkt me sterk. |
Dat veel mensen wilden gaan stemmen op Fortuyn en ook op de lijst van Fortuyn hebben gestemd vind ik een bewijs voor het lage vertrouwen in de politiek voor die periode. Fortuyn kon goed schoppen en hij deed dat nog op een grappige populistische wijze ook. Hij kon ook goed naar de mond lullen van een groot deel van het volk en dan vooral over wat niet goed was aan het toenmalig huidige bewind. Tot dan toe was het op de wijze zoals hij dat deed taboe geweest en op dat punt kreeg hij (min of meer verdiend) respect. Toen Fortuyn niet meer in ons midden was stemden veel mensen toch op de LPF om een zogenoemd signaal af te geven. Ieder weldenken mens wist immers dat de drijvende kracht van de LPF was verdwenen. Het enige dat mij verbaast is dat die partij het nog zo lang heeft weten vol te houden.
Wellicht is het al een klein beetje tussen de regels door te lezen dat ik geen fan van hem was, maar op dat punt is het ieder zijn eigen mening. Ik houd er nu eenmaal niet van dat iemand -zodra het over de inhoud gaat en het dus te moeilijk werd voor die man- naar een of ander boek verwijst. |
Ik hoor nog steeds mensen die zeggen dat het allemaal beter zou zijn geweest als Fortuyn nog geleefd had. Natúúrlijk hadden velen vertrouwen in hem.
Je kunt wel zeggen dat hij (nog) geen onderdeel was van de politiek. Maar de politiek heeft meerdere hoedanigheden, en het enkele feit dat iemand een geldige stem uitbrengt geeft toch aan dat die persoon het de moeite van zijn autoritje, fietstochtje of wandeling waard vond. Dat 14% van de bevolking in 2002 op de reeds dode Fortuyn stemde vind ik overgens wel een duidelijke aanwijzing dat deze 14% geen vertrouwen had in de rest ![]() |
Het is maar hoe je het benaderd. Een groot deel van de overige 86 % had in mijn visie ook geen vertrouwen, enkel het vertrouwen in de LPF was nog minder. En dat brengt ons dan weer bij het uitgangspunt stemmen op de minst slechtste... Maar zo kun je nog zo van vele andere benaderingswijzen uitgaan. In die 14 % zullen overigens oprechte stemmers hebben gezeten en inderdaad ook mensen die puur voor het signaal gingen (de verkapte motie van wantrouwen van de bevolking jegens de zittende macht) |
Maar onderbouwing geven voor die visie lijkt me erg lastig. Veel meer dan een cirkelredenering zie ik niet (met stemt op de min slechtste, dus men heeft geen vertrouwen, dus men stemt op de slechtste...). Voor sommigen van die 86% zal het kloppen, voor anderen niet. Onder die 14% kunnen inderdaad mensen zijn die uit volle overtuiging op LPF stemden en uit eerbetoon op Fortuyn. |
Komt ie weer met zijn cirkelredenering-argument.... ![]() De onderbouwing is als volgt: Ik nam het waar uit gesprekken met meerdere landgenoten en zag deze lijn terug in de media. Ik kan me bijna niet voorstellen dat er mensen zijn die dit niet waargenomen hebben. |
Dat is geen cirkelredenering. De redenering is volgens mij anders dan jij hem weergeeft. Het is namelijk niet 'men stemt om de minst slecht en dus heeft men geen vertrouwen'; het is eerder zo dat men op de minst slechte stemt en dus blijkbaar geen vertrouwen heeft. Het verschil is dat in de eerste weergave het lage vertrouwen zowel oorzaak als gevolg is van het stemgedrag en dat kan natuurlijk niet. Ik zou het eerder als a contrarioredenering willen zien: Uit het stemgedrag wordt a contrario het vertrouwen afgeleid. Je kunt erover twisten of je het een uit het ander kan afleiden, maar volgens mij is het niet eerlijk om het te betempelen tot cirkelredenering. Heeft iemand ook een wetenschappelijk bron voor het al dan niet bestaan van het vertrouwen van het electoraat? En dan met name de veranderingen daarin? Ik meende eerder uit de uitkomst van het referendum over het Europees Grondwettelijk Verdrag iets af te kunnen leiden in die richting, maar nu zie ik dat dat slechts op een terrein is. Als we geen verdere bronnen hebben lijkt me verdere discussie erover zinloos omdat we dan toch niet verder komen dan gokken... |
Ik constateer slechts. Vorige keer was het geen cirkelredenering, overigens. Die 86% is wel, zonder enige verplichting daartoe, naar de stembus gegaan. De opkomst lag in 2002 ook redelijk hoog, vergeleken met eerdere verkiezingen. Tot aan de moord op Fortuyn kan ik over 2002 slechts zeggen: de politiek leefde! Niet bedoeld als wrange woordspeling, maar ik kan het even niet beter omschrijven. Onder vertrouwen in de politiek versta ik niet "de politiek doet precies wat ik wil", maar "mijn stem doet er iets toe". Gebrek aan vertrouwen zou zich dan vooral moeten uiten in een lage opkomst. |
Rechtenforum.nl -> Actualiteiten
Tijden zijn in GMT + 2 uur |
|