Onterechte aanklacht geweldsdelict: wat kan ik doen?

EgoClash · Leeftijd: 59 Geslacht: Sterrenbeeld: Berichten: 27

Hallo allemaal,

Zojuist heb ik dit forum gevonden en ik hoop dat ik mijn vraag hier mag neerleggen. Ik vind het moeilijk om dit lange verhaal kort te maken, maar ik doe mijn best.

Onze zoon van 8 jaar gaat naar speciaal onderwijs met de taxi. Uit onze woonwijk gaat nog een jongetje van 7 jaar met dezelfde taxi naar een andere school. Derhalve sta ik samen met de moeder van dat kind te wachten op de taxi. Dat ging maandenlang prima. Totdat de kinderen strijd kregen om wie de deur van de taxi open mocht doen. Gevolg was dat de kinderen naar de taxi renden terwijl deze nog niet stil stond. Omdat ik dat gevaarlijk vond, stelde ik voor om een afspraak te maken: de kinderen doen om beurten de taxideur open en we houden de kinderen bij ons tot de taxi stilstaat.

Dit ging wekenlang goed, totdat het andere kind zich niet aan de afspraak hield en de deur opende voor zijn beurt. Mijn zoon werd daar boos om want het was zijn beurt (mijn zoon heeft een vorm van autisme dus hecht heel erg aan vaste gewoontes). Ik heb mijn zoon aan de afspraak gehouden, terwijl die andere moeder haar zoontje niet terecht wees.

Vanaf dit moment wordt de sfeer grimmiger en proberen de kinderen weer zoals voorheen als eerste de deur open te maken. Ik hield mijn zoontje zoveel mogelijk vast om hem aan de afspraak te houden, maar de andere partij deed dat niet. Toen mijn zoontje bijna onder de taxi rende, ben ik boos uitgevallen en zei boos dat ik het behoorlijk zat was en dat zij haar zoon aan de afspraken moest houden om erger te voorkomen. Nadat ik de taxicentrale had gebeld om dit gedoe te melden, is afgesproken dat de taxichauffeur voortaan de deur opendoet.

Dit resulteerde erin dat die moeder steeds bozer en achterbakser gaat doen. Twee dagen later loop ik naar het opstappunt om op mijn zoon te wachten, die thuiskomt. Zij staat daar al op haar zoontje te wachten en begint al vanuit de verte tegen me te schreeuwen dat ze "dat gedoe met die deur helemaal zat is". Ik schrok me rot en zei rustig dat we het daar in ieder geval over eens zijn. Op dat moment komt de taxi aanrijden met onze kinderen. Ze trekt de taxideur open en begint tegen de taxichauffeur te schreeuwen en te schelden. Die man heeft geen idee wat er aan de hand is. Vervolgens loop ik met mijn zoon naar onze auto en begint ze weer tegen ons te schelden en te tieren. Ik negeer haar en wil in de auto stappen, maar op dat moment schreeuwt mijn zoontje tegen haar, dat zij niet bepaalt hoe de dingen gaan.

Daarop komt zij op ons af lopen en schreeuwt letterlijk tegen mijn zoontje dat hij "zijn smoel moet houden..." etc etc. Toen kon ik ook mijn mond niet meer houden en riep tegen haar dat ze nu echt moet ophouden met dat asociale geschreeuw en zeker niet tegen mijn kind moet gaan beginnen.

Vanaf dit moment ben ik bezig geweest om deze mevrouw te negeren in alle opzichten om verdere escalatie te voorkomen. Maar mevrouw was duidelijk op oorlogspad. Dat merkte ik doordat ze op een ochtend toen ik met mijn auto kwam aanrijden, recht op onze auto afliep. Ik kon nauwelijks uitwijken omdat er een tegenligger aankwam (aan de ingang van onze woonwijk liggen nog betonplaten dus de weg is smaller dan normaal en er is geen trottoir). Het gevolg was dat ik vlak langs haar reed. Ik stopte achter de gereedstaande taxi. Dat doe ik altijd zo. Stapte uit om mijn zoon uit de auto te halen en op dat moment begint ze te schreeuwen dat ik haar "bijna van de sokken rijdt". Ik schrik me weer kapot natuurlijk van deze situatie maar zeg niks en negeer haar. Ik loop met mijn zoon naar de taxi en vervolgens weer in mijn auto en rijdt weg.

Twee dagen later wordt ik door de politie gebeld met het verzoek naar het bureau te komen omdat er een aanklacht geweldsdelict tegen me is ingediend. Ik schrok me echt helemaal kapot. Ik heb mijn hele leven nog nooit met de politie te maken gehad en heb alles gedaan om een confrontatie met deze dame te voorkomen.

Dezelfde middag ben ik naar het bureau gegaan, heb de aanklacht aangehoord. De dame dacht dat ik haar wilde aanrijden, aldus de aanklacht en ik kreeg ook te horen dat dit vaker was gebeurd. Ik hoefde niet te antwoorden, maar ik heb wel heel globaal bovenstaande verklaring afgelegd en erbij verteld dat ik me geintimideerd voel. Ik was totaal perplex.

De politie agente verzekerde me aan het einde van het gesprek dat ik me geen zorgen hoefde te maken. De politie heeft ook een buurtonderzoek gedaan en de taxichauffeur gehoord. De taxicentrale is ook benaderd door de politie.

Verder heeft de politie me voorgesteld om een bemiddelend gesprek met deze dame te voeren. Daar heb ik toen negatief op gereageerd. Deze dame komt haar afspraken niet na en ik heb geen behoefte om haar nog langer te zien of te spreken op wat voor manier dan ook.

Vanmiddag werd ik gebeld door de politie met de mededeling dat de zaak is geseponeerd bij gebrek aan wettig bewijs. Daarmee is de zaak afgedaan voor de politie. Ze vroeg ook nog of ik nog een bemiddelend gesprek wil. Wederom heb ik gezegd dat ik daar geen heil in zie. Er werd me te verstaan gegeven, dat er een aanklacht tegen me lag. Die wordt wel bewaard en als deze dame ooit weer een aanklacht indient dan zien ze dat ik niet heb willen meewerken aan een oplossing voor de situatie en zou men kunnen denken dat er wel iets aan de hand is. Dat zei de agente letterlijk!!! Mijn oplossing heb ik al meerdere malen aangedragen: ik zou graag willen dat onze kinderen thuis worden afgehaald om elkaar niet meer te hoeven ontmoeten.

Sinds deze mevrouw aangifte heeft gedaan, staat te me te provoceren: ik zit in mijn auto op de taxi te wachten en zij gaat op een paar meter afstand staan en gaat me onafgebroken staan aankijken. Haar kind loopt om mijn auto heen met een speelgoed pistool en op ons "te schieten" terwijl mijn hond in de auto door het lint gaat. Het kind scheld ons uit voor klootzakken, samen met haar buurvrouw loopt ze met haar kind en haar twee honden midden op de weg zodat ik er niet door kan met de auto etc etc. Het zijn kleinigheden, maar ieder dag twee keer dit meemaken zonder iets te durven zeggen, is ook slopend voor iemand met de ziekte MS. Ik ben bang dat, nu deze dame bakzeil heeft gehaald met haar aantijging, ze verder gefrustreerd raakt en er nog meer gaat gebeuren. Ik w.eet dat deze dame meer dingen op haar kerfstok heeft. Ze heeft me daarvan zelf een en ander verteld toen ons contact nog normaal was. Ook de politie agente liet dit doorschemeren en ook bij de taxicentrale vertelden ze me dat er een "file ligt over dit gezin".

Ik kan me voorstellen dat dit voor buitenstaanders allemaal enorm kinderachtig klinkt en dat je denkt: waar gaat het in hemelsnaam over!!! Dat vind ik zelf ook en de politie reageerde ook zo, maar het neemt niet weg dat er een aanklacht wegens een geweldsdelict tegen me is ingediend door haar. Ik mocht de aanklacht niet inzien. Is dit normaal? Ik kreeg ook geen kopie van mijn eigen verklaring. Is dat ook normaal? Krijg ik nog een schriftelijke bevestiging van het feit dat de zaak is geseponeerd?

Kan ik nu dit is geseponeerd iets doen? Iets in de zin van aantasting goede naam en eer? Want in de wijk wordt erover gesproken en bij de taxicentrale doen ze heel kortaf tegen me.

Ik kan met een zuiver geweten zeggen dat ik echt niks verkeerd heb gedaan en ik ben zo boos over wat deze dame heeft gedaan, dat ik haar gewoon wil laten weten, dat het tot hier en niet verder is.

Omdat mijn gezondheid heel erg slecht is (Multiple Sclerose) zoek ik nooit de confrontatie met mensen. Ik kan niet tegen stress etc omdat dit mijn ziekte verergerd. Dat is momenteel ook aantoonbaar het geval. Echter ik ben, als de taxicentrale mijn zoon niet thuis wil afhalen, omdat er volgens hun een route met afhaalpunten is, genoodzaakt mijn zoon zelf weer naar school te brengen. En dat kan ik gezien mijn gezondheid niet meer. Voorheen heb ik dat altijd wel gedaan, maar was uiteindelijk blij dat mijn zoon gebruik kon maken van de gemeentelijke vervoersregeling. We hebben ook bij de gemeente dit probleem voorgelegd en hopen dat zij als opdrachtgever, de taxicentrale kunnen vragen om de kinderen vanaf de voordeur op te halen.

Het is een heel lang verhaal geworden en ik heb op deze manier mijn frustratie ook van me af kunnen schrijven. Nogmaals: de aanleiding klinkt heel erg kinderachtig en ik heb tot twee keer in totaal met deze moeder afspraken gemaakt over het punt waar onenigheid over is ontstaan. Helaas heeft zij zich niet aan de afspraak gehouden en toen ik mijn ergernis daarover uitsprak is zij rancuneus geworden in mijn optiek.

Ik weet heel goed dat dit maar 1 kant van het verhaal is. Ik hoop dat jullie er iets mee kunnen. In ieder geval bedankt voor het luisteren.

Mvrgr,
EgoClash