oudervervreemding

[wimuithoorn]

Op dit moment is er nog steeds geen Wet om pogingen van een kwaadwillende ouder om de kinderen
van de andere (vaak goedwillende) ouder te vervreemden.

Situatie:
Stel je wilt niet stalken, de Wet op andere wijze overtreden, etc. dus je blijft consistent lieve briefjes sturen
en soms door de brievenbus doen (wanneer je er toch in de buurt moet zijn) aan je kinderen gericht.

Je ex-vrouw neemt vervolgens telefonisch contact op om mede te delen dat zij en de kinderen zich in hun
privacy en bewegingsvrijheid beperkt voelen.

Vervolgens komt er naast haar huis een huis te koop, wat je (wanneer je geld / financiering zou hebben) overweegt
aan te schaffen, om zo dicht bij je kinderen te kunnen zijn en op die manier dus iets van hen te kunnen opvangen.

Reactie van je ex-vrouw nadat ze hier lucht van gekregen heeft en het bord Te Koop uit de voortuin van de
desbetreffende woning is verwijderd:
Een telefoontje van haar advocaat waarin dringend verzocht wordt om bekend te maken of je daadwerkelijk
het huis gekocht hebt, want anders wordt er gedreigt met een verzoek tot een straatverbod.

Vragen:
Zijn de acties van de ex-vrouw voldoende om haar psychisch traumatische problematiek aan te kaarten
en een OTS te vragen? Is het mogelijk tegen deze kwaadwillende oudervervreemdende ex-vrouw aangifte
te doen wegens aantasting van eer en goede naam?
Is het mogelijk aangifte te doen wegens indoctrinatie (een vorm van psychische mishandeling) van onze kinderen?
Is het mogelijk van de dreigementen aangifte te doen?
Is het mogelijk de desbetreffende advocate te vervolgen wegens het medeplegen van de genoemde feiten?

Overigens weigert deze ex-vrouw iedere medewerking aan communicatie, zowel in een voorgesteld viergesprek, vrijwillige mediation, etc.
en doet ze niet anders dan mij (onterecht) zwart maken.
Ze heeft een opleiding psychologie, en deze kennis gebruikt ze om alles en iedereen te manipuleren
(o.a. vastgesteld door de Raad voor de Kinderbescherming tijdens een hoorzitting).

[tikSimone]

[bona fides]

Helemaal met Simone eens, in het bijzonder met haar eerste opmerking.

Nu niet gelijk de rest van de wereld als vijand zien, aub.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet.

[wimuithoorn]

Beste Simone,

Ook dat heb ik al geprobeert, de leugens van mijn ex-vrouw hoor ik inmiddels doorklinken vanuit het schoolbestuur, de rechtbank en haar advocaat.
Eerder door haar geuitte verwensingen aan mij doet ze nu voor komen alsof ik deze bedacht heb.
Ik kan er niet eens meer boos over worden, dergelijk zielig egoïstisch en onbezonnen gedrag.
Ik begrijp alleen niet dat de omstanders, zoals haar advocaat, de rechter, en de rector van de school zo amateuristisch en simplistisch zijn dat ze niet begrijpen dat onze kinderen straks een onvoorstelbaar trauma op hebben gelopen.
Vooral wanneer onze kinderen mij opnieuw leren kennen zoals ik echt ben (volgens jongeren die ik coach/begeleid welke er geen geheim van maken hoe gelukkig zij zich door mijn inbreng voelen).
Trouwens heden gehoord dat mijn brieven aan onze kinderen door mijn ex-vrouw worden achtergehouden.
Maar volgens U allen kan ik de opvoeding tot zelfstandige en verantwoordelijke volwassenen beter aan mijn ex-vrouw overlaten toch?
En vooral geen contact opnemen?
En vergeten dat zij onder deze vorm van psychische mishandeling wel eens net zo zouden kunnen (gaan) lijden als ik?

[wimuithoorn]

Beste Bona Fides,

Ik zie dus idd niet meteen de hele wereld als mijn vijand, maar aan de andere kant zal het ook niet erg vlotten om vriendschap te sluiten met personen die te beroerd zijn zich te verdiepen in de materie, zoals omschreven door de kinderpsychiaters Gardner en Dillon, door oud lid van de Eerste Kamer der Staten Generaal Hoefnagels en door bijvoorbeeld onderzoeker Ed Spruyt van de Universiteit van Utrecht.
Dit soort problemen zouden integraal en niet procedureel moeten worden benaderd en opgelost met duidelijk voorgeschreven patronen.
Maar ja, dat levert voor de bedrijfstak van juristen en advocaten natuurlijk direct een omzet-doemscenario.

[bona fides]

Ik ontken niet dat jou op enig moment onrecht is aangedaan, maar dat geeft je niet het recht om te gaan stalken. Bovenal is het gewoon onverstandig, want je bereikt er toch geen legitiem doel mee. Als je objectief je eerste bericht in deze thread leest, denk je dan ook niet "nou nou?". Daar hebben kinderpsychiaters verder niets mee te maken hoor.

Of zie het anders zo: zulke acties zullen de leugens van je vrouw alleen maar geloofwaardig maken. De omstanders zien of horen van die acties. Het lijkt me zaak dat je accepteert dat de reden dat omstanders tegen je zijn niet ligt in het feit dat alle omstanders toevallig simplistische amateurs zijn! Die omstanders reageren zo omdat ze daar een reden voor zien.

Ik zeg niet wat je wel moet doen, alleen dat stalken niet gaat helpen. Integendeel!!!

Overigens denk ik dat een psychiater hier beter advies kan geven voor wat je wel moet doen dan een jurist.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet.

[tikSimone]

Wim, lees mij bericht niet verkeerd. Ik schrijf immers (en ik zal de relevante woorden even in vet zetten):

[familie4justice]

TIP van Familie4justice
Vul in en stuur door of op aan onwillende ouders..

Familie4Justice
Geachte heer/mevrouw,

U ontvangt deze brief omdat u zich schuldig maakt aan het emotioneel en psychisch mishandelen van uw kinderen en daarmee ook de rechten van het kind(deren) schend.

Kinderrechten omdat blijkt dat u moetwillig zonder gegronde reden uw kind(deren) aan het ontouderen bent.

Bij kindermishandeling denkt u misschien aan slaan of seksueel misbruik.

Maar onder kindermishandeling wordt veel meer verstaan:

Kindermishandeling is bv ook: Minderjarige personen het onthouden van noodzakelijke behoeften en elke bedreigende of gewelddadige interactie van fysieke, psychische of seksuele aard die mogelijk lichamelijke of psychische schade veroorzaakt bij het kind. Onder psychische mishandeling valt de herhaaldelijk verbale agressie, het kleineren of het zich minderwaardig laten voelen van het kind. Een bijzondere vorm van psychische mishandeling is de "cognitieve mishandeling" waarbij er aan het kind te hoge eisen gesteld worden en het kind bijvoorbeeld verplicht wordt meer dan in gezonde hoeveelheid te studeren om beter te presteren. Ook het schaden van de relaties en de loyaliteit aan de ouders valt volgens alle handboeken kindermishandeling onder het begrip psychische kindermishandeling. Deze vorm van mishandeling en met name een bijzondere vorm daarvan (loyaliteitsmisbruik) kan leiden tot het ontwikkelen van het ouderverstotingssyndroom.

U maakt zich in deze dus schuldig aan psychische kindermishandeling en emotionele verwaarlozing .

Wij schrijven u deze brief om u te waarschuwen voor de gevolgen die dit voor uw kind (veelal) zal hebben met dan alle gevolgen van dien. Gevolgen die u nu nog kunt voorkomen.

Misschien zijn Kinderen die dagelijks in elkaar worden gemept wel beter af dan Kinderen die EMOTIONEEL of PSYCHISCH worden MISHANDELD.
Dit klinkt misschien raar, want natuurlijk is iedere vorm van Kindermishandeling een van de ergste MISDADEN

Maar wij bedoelen daar mee te zeggen dat BLOEDUITSTORTINGEN en BLAUWE PLEKKEN tenminste door ANDERE oplettende Burgers vaak niet over het hoofd worden GEZIEN.
Het valt de Buren ,de Onderwijzer,de Schoolarts etc vaak wel op dat het Kind wel erg vaak van de trap valt.

Maar Psychische en Emotionele Mishandeling IS ALTIJD VEEL MOEILIJKER TE HERKENNEN !

Kindermishandeling in welke vorm dan ook is een van de ergste MISDADEN !

Wilt u dit niet op uw geweten hebben, ga dan om de tafel zitten als volwassen mensen en maak afspraken in het belang van uw kind(eren). Kinderen vroegen niet om het leven. Het waren twee volwassen mensen die het (veelal) uit liefde voor elkaar wilden en kregen. Dat twee volwassenen nu niet meer door een deur kunnen mag niet betekenen dat het kind daar nu ook de dupe van moet zijn.

Geef kinderen een wereld waar zij recht op hebben.

Dus ook op beide ouders, grootouders en familie.

Mvgr: Familie4Justice

Naam:
Adress:
Postcode:
Plaats:
Provincie:
Land:
Tel:
Mob:
Email:

Zie hier uitleg loyaliteitsmisbruik, kan leiden tot het ontwikkelen van het ouderverstotingssyndroom http://groups.msn.com/Familie4justice/regelsleden.msnw?action=get_message&mview=0&ID_Message=3071&LastModified=4675606683152462090&all_topics=1

-------------------------------------

Ps-Zie ook ons Burgerinitiatief op www.familie4Justice.nl

[wimuithoorn]

Beste Simone,

Om een en ander in de juiste context te plaatsen moet je het volgende weten:
Mijn ex-vrouw heeft letterlijk gezegd, na het 's-morgens vroeg onverwacht uitreiken van de scheidingspapieren: "Ik kan het je nu wel zeggen, ik heb nooit van je gehouden, ik ben alleen met je getrouwd omdat ik bang was kinderloos te blijven".
Later voegde zij mij, als antwoord op mijn voorstel om relatietherapie te proberen, nog toe: "Dat ga ik niet doen, vind ik niet nodig, ik heb al drie schatten van kinderen aan je overgehouden".

Er was een omgangsregeling van één zondag in de twee weken afgesproken, welke na twee jaar bewust door haar werd getraineerd.
Dit kon zij doen omdat ik haar teveel vertrouwen toedichtte en er vanuit mijn werk erg aan me getrokken werd (en ik er dus in vluchtte).
Toen ik me dit samenvallen realiseerde was het natuurlijk onomkeerbaar en heb ik de belangen van de kinderen op de eerste plaats gesteld (boven die van mij).

Ook geprobeert tot ontspanning te komen door periodiek wat minder contact op te nemen, maar dit lijdde er toe dat zij dat weer tegen mij ging uitspelen.

Overigens stelt ze nu, via haar medeplichtige advocate, dat wanneer de kinderen de brievenbus horen klepperen ze in paniek raken, terwijl ze aangeeft de brieven van mij niet aan de kinderen te laten lezen maar ze wel voor later te bewaren.

Ook belde ze een vriendin van mij met de vraag om geen post te bezorgen voor mij (woont in dezelfde plaats en kwam er toch langs), en voegde er aan toe dit wel geheim te houden want ze wilde niet dat het in een dossier kwam.

Overigens is er bewust geen sprake van stalken mijnerzijds, want wanneer ik brieven zelf bezorg gaat dit in combinatie met bijv. een bezoek aan mijn boekhouder, o.i.d. (ik maak er nooit een aparte rit voor).
Meestal is er dan niemand thuis.
Waarom ik de brieven, en van kennissen gekregen bladen "Hart voor Dieren", wel moet brengen wordt veroorzaakt doordat wanneer ik brieven met de reguliere post stuur ze worden teruggestuurd met een sticker van de PTT met daarop "geadresseerde is op dit adres niet bekend" o.i.d.
(heb ik ook bewaard in mijn dossier).

Maar om ook nog even je andere vraag te beantwoorden zal ik je vertellen dat ik reeds in 1995 ben gescheiden, en de eerste jaren (tot 1998) omgang had. Vervolgens werd het steeds door haar gefrustreerd (deze week maar overslaan want ... is ziek), en soms moest ik het verzetten vanwege werk (deed ik toch ook voor extra's voor hun toekomst).
Tot ze een climax organiseerde op vaderdag (overigens zonder strafbare feiten).
Daarna weigerde ze de omgang en later ook informatie.
Heeft ook de geslachtsnaam laten veranderen in de hare.

Als liefhebbende, goedbedoelende vader loop je vervolgens enkel tegen vooringenomen, dicriminerende en simplistisch / amateuristisch / egoïstisch reagerende muren bij AMK, Kinderbescherming, Advocaten, Rechters, etc.
Ik kan me voorstellen dat er mensen heel erg aan onderdoor gaan, is mij ook bijna gebeurt, maar nu kan ik lachen om al die, eigenlijk zielige, Mensen- en Kinderrechten beschadigende schlemielen (zo voorspelbaar).

Ik maak me nu alleen nog zorgen om de toekomst van onze kinderen, en gek genoeg van mijn ex-vrouw.
Want volgens mij is ze zelf zo door haat en egoïsme verblind dat ze niet ziet dat ze een kuil graaft voor mij maar er uiteindelijk zelf in valt.
Denkt ze nu werkelijk wanneer door mij gecoachte jongeren, o.a. uitgevloeid uit JZ, tegen mij zeggen dat ze nog nooit zo gelukkig waren, dat kleine kinderen (en dieren) zonder uitzondering naar me toe trekken, dat onze kinderen na een hernieuwde kennismaking nog wat met haar te maken willen hebben?
Maar ook daar maak ik me zorgen over, want ook die situatie is voor onze kinderen geen gezonde!

Kortom, in de eerste jaren had ik een dergelijke uitleg van onze kinderen zelf (heb ik nooit gehad want mijn ex-vrouw schermde hen voor mij, en mij voor hen, af) geaccepteerd.
Nu zou ik idd een dergelijke uitleg van de kinderen zelf als een uitvloeisel van hersenspoeling / indoctrinatie kwalificeren.
Tenzij het na bijvoorbeeld een zestal mediationgesprekken en een diner voor twee wordt herhaald.
Ook ontspanning kan immers niet van 1 kant komen.

[wimuithoorn]

Beste Bona Fides,

Mijn antwoord op je eerste alinea kun je lezen in mijn voorgaande antwoord (omslachtig maar verduidelijkend) aan Simone.
Er is dus bewust geen sprake van stalken.
Mocht je het bezorgen van post stalken willen noemen dan wordt het tijd voor een proefproces tegen alle postbezorgers (zeker die welke kennissen of familie hebben in de wijk waar ze werken).

Verder zie ik de tweede alinea van je reactie als een bevestiging van een eerdere stelling van mij

[bona fides]

[tikSimone]

Hm, zuur verhaal allemaal. Ik weet nog vrij weinig van omgangsregelingen e.d., maar het lijkt me toe dat je wel nakoming van die regeling kunt vragen, al zal het door het tijdsverloop en de verhalen die er liggen wellicht lastig worden. Maar goed, dat is IETS. Of vragen een nieuwe regeling overeen te komen (bijv. in elk geval één keer per maand), in elk geval tijdelijk. Als de kinderen jou leren kennen en als ze het dan nog steeds niks vinden, dan zul je moeten accepteren dat het dan maar beter is elkaar niet meer te zien.

V.w.b. de brieven: kijk, jij zegt er niet voor om te rijden ofzo, maar daar gaat het natuurlijk niet om. Het gaat er om dat er geregeld een brief van jou in de bus ligt, dus dat je toch geregeld aan de deur bent. Iemand die liever niets meer van jou wil weten zal dat wel als stalken voelen. Zo van: "Ik maak toch duidelijk dat ik geen contact wil?? Laat hem dan zijn pogingen eens staken... ik WIL het niet." Kun je die redenering begrijpen? Dus vandaar dat ik je zou adviseren je even wat terug te trekken op dat vlak. Het is een beetje zoals de Japanse vechtkunst: soms moet je even meegeven met de tegenstander, zodat je hem daarna makkelijker kunt vloeren (niet dat je dat nou moet doen met je ex ... haha... maar je begrijpt het idee er achter wel denk ik, namelijk dat je jezelf zo een dienst bewijst door het stalkverhaal op die manier te kunnen weerleggen).

Er is nu wel veel tijd overheen gegaan. Dat is wel spijtig en volgens mij komt het je zaak niet echt ten goede.

Maar doe me een lol: stuur alsjeblieft nooit, maar dan ook nooit die malle brief die hierboven gepost is!!
_________________
Nait soez'n, moar doun!

[wimuithoorn]

Dat er veel tijd overheen is gegaan is vooral het gevolg van de "bijdrage" van de voor veel geld ingehuurde "professionals", wachttijden voor een rechtzitting, en ook het steeds weer "in het belang van de rust" voor de kinderen mezelf terughoudend opstellen.
Van het laatste (de door mij aan hen gelaten psychologische ruimte) heeft mijn ex-vrouw direct misbruik gemaakt door het tegen mij te gebruiken (zie je wel dat hij niet in jullie is geïnteresseerd?).

Naar mijn mening heeft de beroepsgroep zich teveel laten manipuleren door het geschreeuw van feministische vrouwen indertijd.
Vooral "het is geen koehandel" heeft men teveel als lijdraad genomen.

Wat is er mis met een integraal gedragspatroon wat bestaat uit alimentatie, informatie en in mindere mate omgang?
Het niet verkrijgen van informatie, en het loslaten door het stoppen met omgang, lijdt tot vervreemding en onverschilligheid, tot wanbetaling van alimentatie, tot demotivatie en isolatie.
Uiteindelijk lijdt het ook tot wangedrag van de jongeren en trauma-achtige gevoelens en verschijnselen, welke hun weerslag op de maatschappij en economie (ook de persoonlijke) niet missen.

En dit terwijl we, in onze "moderne" maatschappij tegen discriminatie zouden behoren te zijn. Feminisme is er een vorm van (met ernstige gevolgen op termijn voor de kinderen en de maatschappij).
Ook door (ook internationaal) wetenschappelijk onderzoek gestaafd.

Het lijkt dan ook tijd dat de overheid actief beleid ontwikkeld om, in ieder geval, de gebroken sociale verbanden en strukturen zoveel mogelijk te herstellen.
Dit kan door af te stappen van het passieve folderen bij bibliotheken, advocatenkantoren, gemeentehuizen, e.d. en de gescheiden gezinnen op alphabet actief te benaderen.

Adviezen zoals die van jou Simone "trek je maar een poosje terug" zijn voor een kwalitatief eindresultaat heel slecht.
Net zo overigens als vrijwillige mediation, waar de rechter ons naar verwees. Voordat er uberhaupt sprake was van iets dat op een gesprek begon te lijken, werd door de (vooringenomen) mediator tot 6 keer toe herhaald dat deze mediation vrijwillig was, en dat beide partijen er ieder moment mee zouden mogen stoppen, waarop mijn onwillige ex-vrouw er dus al snel de brui aan gaf.
Op deze wijze is de beroepsgroep dus bezig om stappen te zetten waarbij het probleem niet kleiner of (deels) opgelost wordt, want er is meestal één onwillige partij (waar dwang, of beter ontzegging van de ouderlijke macht, op zou moeten worden uitgeoefend).
Uit conflictbeheersingsstrategieën is allang gebleken dat wanneer je dreigt met het omgekeerde resultaat men ineens bereid is tot concessies.

Op het moment dat de rechter bijvoorbeeld tegen mijn ex-vrouw zou zeggen: "Als U en Uw kinderen niet constructief 6 maanden meewerken aan mediationgesprekken 1 x per 2 weken, dan ontzet ik U uit de ouderlijke macht, en dan verplicht ik de andere ouder voor zijn of haar kinderen te gaan zorgen", dan draaien ze om als een blad aan een boom, en hoeft er verder geen enkele hulpinstantie te worden ingeschakeld want zij beseft dan ineens dat ze in eigen voet schieten wanneer ze niet meewerken.
Maar helaas is de "beroepsgroep" te laf, en de Wet- en Regelgeving te algemeen.

[wimuithoorn]

Beste Bona Fides,

U mist niets.
Omgangsregelingen zoals tot dusverre worden gehanteerd zijn ook discriminerend.
"Standaard" hanteert men dat er een verzorgende en een niet-verzorgende ouder zou moeten zijn, waarvan dan de niet-verzorgende ouder om de week een weekend en de helft van de vakanties "recht" zou hebben op zijn of haar kinderen.
Onzin natuurlijk, je hoort samen 50/50 de zorg voor de kinderen uit te voeren en te betalen, en de overheid/maatschappij dient dit te faciliteren en mogelijk te maken.
De vrouwen lijden al te lang aan zelfoverschatting. Denken dat zij beter zijn in het opvoeden van kinderen dan de mannen.
Foutje, ik ken heel wat mannen die het zelfs beter doen dan hun vaak gefrustreerde vrouwelijke evenknieën.
Simpel bewijs kun je o.a. vinden in het verschil in het aantal bezoeken aan een huisarts of medisch specialist van vrouwelijke dan wel mannelijke ouder.
Ook uit onderzoek van de Universiteit van Utrecht blijkt dat het opvoeden van kinderen in twee gezinnen per definitie beter is dan het opvoeden in een één-oudergezin met op de achtergrond een niet-verzorgende ouder, die ook weer probeert een eigen leven op te bouwen.
Wat mij betreft omgangsregelingen alleen standaard dwingend opleggen bij geschillen tussen ouders, maar verder gewoon 50/50 opleggen.
Je hebt samen die kinderen gewild en gemaakt, dus blijf je ook totdat ze volwassen zijn samen verantwoordelijk voor de zorg en de kosten.
De overheid hoort vervreemding NIET mogelijk te maken door onvoorwaardelijk uitkeringen te verstrekken en verstrekte uitkeringen vervolgens te verhalen (ook op afgewezen goedwillende niet-verzorgende ouders).
In mijn geval wilde mijn ex-vrouw bijvoorbeeld niet mijn naam op haar bankafschrift zien staan wanneer ik bereidwillig geld aan haar over maakte.
Dus schreef ze mij dit, en ging vervolgens een parttime baan en een aanvullende uitkering regelen.
Later werd de verstrekte bijstand op mij verhaald, terwijl ik geen informatie over mijn kinderen kreeg en er ook geen omgang meer was.
Overigens bezat ze ook nog eens drie keer zoveel belegd vermogen als de vermogensgrens in de AWB/WWB (wat ze niet bij de aanvraag had gemeld).
Tsja, hoe medeplichtig kun je als "overheid" zijn?

[Michèle]

Beste Wimuithoorn,

enkele zinnen uit jouw bijdragen: